Ducati DesertX εναντίον MV Agusta Lucky Explorer “Project”

Ποιος έχει τον “καλύτερο” Ελέφαντα;
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

14/12/2021

Έχει συμβεί αρκετές φορές στην ιστορία της μοτοσυκλέτας να διεκδικούν ταυτόχρονα δύο ή ακόμα και τρεις εταιρείες το ίδιο κομμάτι της ιστορίας. Για παράδειγμα η Triumph και η Husqvarna έχουν παίξει πολλές φορές το “χαρτί” του Steve McQueen καθώς ο Αμερικάνος ηθοποιός υπήρξε (πέρα από φανατικός μοτοσυκλετιστής) και αντιπρόσωπος των δύο εταιρειών στις ΗΠΑ και είχε περάσει πολλές ώρες πάνω στις σέλες των μοτοσυκλετών των δύο αυτών εταιρειών και υπάρχει άφθονο φωτογραφικό και ιστορικό υλικό. Αντίστοιχες περιπτώσεις όπου τα πραγματικά γεγονότα αφήνουν το περιθώριο σε διαφορετικά στρατόπεδα να διεκδικήσουν το δικό τους κομμάτι από την ίδια ιστορία, υπάρχουν και στο χώρο του αυτοκινήτου, όπου τα χρώματα της Martini έχουν ταυτιστεί με την Lancia στα Rally και την ίδια στιγμή με την Porsche στις πίστες, όπως και τα χρώματα της Gulf έχουν ταυτιστεί στους αγώνες endurance με τα Ford GT 40 αλλά και τα Porsche 917.

Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Μα φυσικά για το γεγονός πως φέτος παρουσιάστηκαν δύο (για την ακρίβεια τρεις…) μοτοσυκλέτες on-off από δύο διαφορετικές ιταλικές εταιρείες που βασίζονται στην ίδια ακριβώς ιδέα. Μιλάμε βεβαίως για την αναβίωση του Cagiva Elefant από την MV Agusta υπό τον γενικό τίτλο Lucky Explorer Project και από την Ducati με το μοντέλο παραγωγής DesertX.

Μάλιστα, όχι απλά αναβιώνουν τα Cagiva Elefant, αλλά συγκεκριμένα χρησιμοποιούν στοιχεία από τα αγωνιστικά Cagiva Elefant που έτρεχαν στο Paris Dakar με τα χρώματα της καπνοβιομηχανίας Lucky Strike.

Αν λοιπόν αναρωτιέστε από πού εμπνεύστηκαν στην MV Agusta τον τίτλο “Lucky Explorer Project” και γιατί η Ducati, όσο και η MV Agusta χρησιμοποιούν ως βάση το άσπρο χρώμα με κόκκινα/μαύρα και χρυσά αυτοκόλλητα, απλώς δείτε μια φωτογραφία από ένα Cagiva Elefant Rally (στις αρχές των 90ies υπήρξαν και εκδόσεις παραγωγής του 750 και 900 στα ίδια χρώματα).

Μάλιστα το “Lucky Explorer” είχε χρησιμοποιηθεί στα αγωνιστικά Elefant Rally όταν ο νόμος επέτρεπε ακόμα την διαφήμιση τσιγάρων αλλά χωρίς να γράφουν το ακριβές όνομα της μάρκας των τσιγάρων.

Πώς όμως φτάσαμε να διεκδικούν δύο διαφορετικές εταιρείες το ίδιο κομμάτι της ιστορίας;

Όλα ξεκινούν από το γεγονός πως η Cagiva και η Ducati ήταν στην ουσία η ίδια εταιρεία υπό την διοίκηση του μπαμπά Castiglioni.

Τα Elefant ήταν τα on-off μοντέλα της Cagiva και ξεκινούσαν από τα 125 κυβικά με δίχρονους μονοκύλινδρους κινητήρες. Μέχρι τα 900 κυβικά που ήταν η τελευταία έκδοση πριν αντικατασταθεί από το Canyon 900, υπήρξαν πολλές εκδόσεις κυβισμού και διαφορετικές εμφανίσεις, όμως μόνο τα Elefant με τους αερόψυκτους V2 κινητήρες της Ducati άντεξαν στην πίεση του χρόνου και έμειναν στη μνήμη των μοτοσυκλετιστών.

Οπότε ναι μεν το Elefant είναι μοντέλο της Cagiva και η Cagiva είναι πλέον υπό την σκέπη της MV Agusta, όμως για τον περισσότερο κόσμο το Elefant 750/900 ήταν της οικογένειας της Ducati.

Από την μία μεριά δηλαδή έχουμε την MV Agusta που νομικά έχει στην κατοχή της τη δυνατότητα να βγάλει στην παραγωγή μια μοτοσυκλέτα με το όνομα Cagiva Elefant 900 αλλά πλέον χωρίς των V2 κινητήρα της Ducati και από την άλλη μεριά έχουμε την Ducati που δικαιούται να φτιάξει μια μοτοσυκλέτα με τον δικό της V2 εμπνευσμένη από τους αγώνες Rally.

Στην πραγματικότητα, η Ducati DesertX με τον υγρόψυκτο κινητήρα της Multistrada 950 μοιάζει περισσότερο ως η λογική εξέλιξη του τελευταίου Cagiva Elefant 900.

Όμως ακριβώς το ίδιο μπορείς να πεις και για το Lucky Explorer Project της MV Agusta με τον τρικύλινδρο εν σειρά κινητήρα, αφού όπως και τότε, έτσι και τώρα χρησιμοποιεί έναν κινητήρα δρόμου για να δημιουργήσει μια On-off μοτοσυκλέττα. Τότε είχε την Ducati και τον V2 κινητήρα, τώρα έχει την MV Agusta και τον τρικύλινδρο εν σειρά.

Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε ποια από τις δύο μοτοσυκλέτες θα κερδίσει τις εντυπώσεις στο τέλος. Από θέμα πωλήσεων η Ducati έχει το πλεονέκτημα λόγω έτοιμου και οργανωμένου δικτύου σε όλο τον κόσμο, αλλά και από το γεγονός πως η μοτοσυκλέτα της είναι ήδη στις γραμμές παραγωγής και όχι “Project”.

Όμως και η MV Agusta έχει κάποια δυνατά χαρτιά στα χέρια της και το πλεονέκτημα της φρεσκάδας μιας εντελώς καινούριας μοτοσυκλέτας.

Ο χρόνος θα δείξει… Έως τότε υπάρχει άφθονος χώρος για να κάνει, όποιος θέλει, υποθέσεις ή κρητική. Στην παρουσίαση του Aprilia Tuareg 660 οι άνθρωποι του Piaggio Group μας είπαν πως θα είναι καλό αν τα καταφέρει η MV Agusta να σταθεί γερά στα πόδια της με το Lucky Explorer Project. Στην παρουσίαση του Triumph Tiger 660 είχαν πιο χιουμοριστική διάθεση λέγοντάς μας πως η Ducati με την MV Agusta μάλλον έπαιζαν το “Πέτρα-Μολύβι-Χαρτί” και στο τέλος δεν κέρδισε κανείς, οπότε έφτιαξε ο κάθε ένας τη δική του Elefant…  

  

Triumph Street Triple 765 RX 2026 - Νέα έκδοση με κορυφαία περιφερειακά, έτοιμη για trackday

Ανάρτηση Ohlins και στα δύο άκρα, ψηλά κλιπόν και 188 κιλά πλήρης υγρών
Triumph Street Triple 765 RX 2026
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

19/11/2025

Η Triumph παρουσίασε τη Street Triple 765 RX που έρχεται να πάρει τη θέση της στην κορυφή της γκάμας της τρικύλνδρης γυμνής με αλλαγές που θα εκτιμηθούν ιδιαιτέρως σε trackday. 

Η πρώτη φορά που είδαμε τα αρχικά "RX" σε Street Triple ήταν το 2015 με εκείνη την έκδοση να έχει επίσης αλλαγές που την έκαναν πιο διασκεδαστική και αποδοτική σε περιβάλλον πίστας.

Η Street Triple 765 RX, η οποία παρουσιάστηκε στην έκθεση μοτοσυκλέτας Motorcycle Live στο Birmingham της Αγγλίας, θα είναι διαθέσιμη μόνο για ένα έτος και έρχεται για να αποτελέσει το "απόλυτο όπλο σε πίστα", σύμφωνα με την Τriumph που επιμελήθηκε δεόντως για να πιάσει τόπο ο λόγος της.

Τη μεγάλη διαφορά έναντι των υπόλοιπων εκδόσεων την κάνουν οι πλήρως ρυθμιζόμενες αναρτήσεις της Ohlins με ανεστραμμένο πιρούνι NIX30 και piggyback αμορτισέρ STX40. Το πιρούνι έχει διαδρομή 115 χλστ. και το αμορτισέρ δίνει στον πίσω τροχό 131,2 χλστ. διαδρομής.

Την πέδηση αναλαμβάνουν οι ακτινικής τοποθέτησης 4πίστονες Brembo Stylema που συνδυάζονται με ακτινική τρόμπα Brembo MCS, η οποία έχει ρυθμιζόμενη σε απόσταση μανέτα ενώ ρυθμίζεται ως προς την αναλογικότητα στο τράβηγμα της μανέτας.

Για τη βρετανική sport naked επιλέχθηκαν τα Pirelli Diablo Supercorsa SP V3 ως ελαστικά πρώτης τοποθέτησης, ενώ στον εξοπλισμό ανήκουν μεταξύ άλλων η TFT οθόνη των πέντε ιντσών, το quickshifter, το πλήρες ηλεκτρονικό οπλοστάσιο βοηθημάτων για τον αναβάτη με Cornering ABS και Traction Control και λειτουργία πίστας για το σύστημα αντιμπλοκαρίσματος. 

Αλλαγές στον δυνατό εν σειρά τρικύλινδρο των 765 κ.εκ. δεν έχουμε με την ισχύ του να φτάνει τους 128 ίππους και τη ροπή στα 8,16 kg.m ροπής στις 12.000 και 9.500 σ.α.λ. αντίστοιχα.

Άλλες αποκλειστικότητες που χαρακτηρίζουν τη Street Triple 765 RX είναι η πάνω billet αλουμινένια πλάκα το όνομα της έκδοσης που έχει χαραχτεί με lazer στο τελικό, τα ψηλά κλιπόν και η διαφορετική επένδυση της σέλας που φέρει και το σήμα της έκδοσης. 

Αποκλειστικός είναι και ο χρωματικός συνδυασμός Matt Aluminium Silve/Diablo Red με ασημί ματ εμπρός φτερό, ρεζερβουάρ και ουρά και κόκκινο υποπλαίσιο, πλαϊνά πλαστικά και ζάντες. Αυτός ο χρωματικός συνδυασμός αποτίνει φόρο τιμής στο πρώτο Street Triple RX.