FGR Midalu V6 - 240 ίπποι από Τσεχία

Από το

Μαύρο Σκύλο

14/2/2011

Η ιδέα να φτιάξουν τη μοτοσυκλέτα που θα έχει τον μεγαλύτερο σε κυβισμό κινητήρα γεννήθηκε το 2004. Η FGR είναι μια εταιρεία με έδρα την Τσεχία και με παρουσία στο μοτοσυκλετιστικό στερέωμα, κυρίως μέσω της κατασκευής αγωνιστικής μοτοσυκλέτας για αγώνες ταχύτητας με δίχρονο κινητήρα 125 κυβικών.

Η ίδια η εταιρεία έχει και δική της αγωνιστική ομάδα που συμμετέχει στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Πέρασαν έξι χρόνια από τη σύλληψη της αρχικής ιδέας, αλλά η εξέλιξη προχώρησε και στις 14 Ιανουαρίου έγινε η παρουσίασή της. Μοναδικός είναι ο κινητήρας, με τα 2.442 κυβικά του να προέρχονται από έξι κυλίνδρους. Με διάμετρο εμβόλων 90 χιλιοστά και διαδρομή στροφάλου 64 χιλιοστά, ο υγρόψυκτος αυτός κινητήρας έχει όντως τη μεγαλύτερη χωρητικότητα από όλους τους κινητήρες μοτοσυκλετών παραγωγής. Η περιεχόμενη γωνία μεταξύ των κυλίνδρων είναι 90^ο ενώ όλος ο κινητήρας είναι τοποθετημένος με κλίση 10^ο προς τα εμπρός. Υπάρχει κιβώτιο έξι ταχυτήτων, πολύδισκος συμπλέκτης με υδραυλική οδήγηση, ενώ η τελική μετάδοση γίνεται με αλυσίδα. Υπάρχουν τέσσερις βαλβίδες για κάθε κύλινδρο και δυο επικεφαλής εκκεντροφόροι σε κάθε πλευρά του V. Η τροφοδοσία του γίνεται από ψεκασμό της Bosch και το βάρος του είναι 107 κιλά. Ο κινητήρας κατασκευάζεται από την επίσης τσέχικη εταιρεία FPOS - Kovovyroba και εκτέθηκε ολοκληρωμένος τον Φεβρουάριο του 2008 στην έκθεση MOTOCYKL 2008. Εκεί έκανε ιδιαίτερη εντύπωση όχι μόνο στους επισκέπτες, αλλά και στο υπουργείο Βιομηχανίας και Εμπορίου της Τσεχίας που αποφάσισε να υποστηρίξει την προσπάθεια για την παραγωγή της μοτοσυκλέτας.

Για τον σχεδιασμό της η FGR άρχισε από το 2008 έναν κύκλο διαγωνισμών ανάμεσα σε σχεδιαστές, ο οποίος ανέδειξε τον Φεβρουάριο του 2009 τον νικητή που ήταν ο Stanislav Hanus. Η μεγάλη γυμνή μοτοσυκλέτα ολοκληρώθηκε με την εκπνοή του 2010 και παρουσιάστηκε ολοκληρωμένη δυο εβδομάδες μετά. Σε αυτήν δεσπόζει ο μεγάλος κινητήρας που είναι βιδωμένος σε πλαίσιο από ατσάλινους σωλήνες. Ενδιαφέρον παρουσιάζει τόσο το αλουμινένιο ψαλίδι όσο και οι έξι απολήξεις των εξατμίσεων, τρεις από κάθε πλευρά της μοτοσυκλέτας. Εμπνευσμένο από την αγωνιστική μοτοσυκλέτα των 125 κυβικών είναι το φτιαγμένο από ανθρακονήματα και ενιαίο με τη βάση της σέλας ρεζερβουάρ της. Η Midalu V6 2500 ζυγίζει τώρα 270 κιλά, βάρος που δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο εάν υπολογίσουμε την ισχύ της. Οι αναρτήσεις με το ανεστραμμένο πιρούνι εμπρός και ένα αμορτισέρ με μοχλικό πίσω, έρχονται από την Ohlins, ενώ αντίστοιχα ποιοτικά είναι και τα φρένα της με ακτινικές δαγκάνες μπροστά. Ούτε μία, ούτε δύο, αλλά 44 διαφορετικές εταιρείες από την Τσεχία, Γερμανία και Ιταλία εμπλέκονται στην εξέλιξή της που θα διαρκέσει έναν χρόνο ακόμη. Η FGR δήλωσε μάλιστα ότι θα έχει ολοκληρωμένες έξι μοτοσυκλέτες για πώληση το 2012. Στο διαδίκτυο βρίσκετε την FGR στο www.motofgr.com

https://bit.ly/MOTO_669

Νέα Μοντέλα

Και όμως - Μια Moto Guzzi χωρίς V2 κινητήρα!

Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/8/2025

Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική

Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.

Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.

Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.

Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.

Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.

Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.