Η υγρόψυκτη BMW GS του 2013

Από το

Μαύρο Σκύλο

13/1/2012

Πριν ακόμη χωνέψουμε την βασιλόπιτα για την υποδοχή του 2012, άρχισε η προετοιμασία για το 2013. H επόμενη γενιά της BMW GS φωτογραφήθηκε σε δοκιμές στον δρόμο. Είναι γνωστό, από την περασμένη άνοιξη, ότι ο boxer που θα την κινεί θα περάσει στην υγρόψυξη. Αυτό όμως δεν θα γίνει απλά με την προσθήκη υδροχιτωνίων για την κυκλοφορία του ψυκτικού, αφού ο κινητήρας της θα είναι εντελώς καινούργιος. Η διάταξη δεν αλλάζει, αλλά η υγρόψυξη συνδυάζεται με δομικές αλλαγές, όπως ο στρόφαλος που έχει τοποθετηθεί ψηλότερα, όπως φανερώνεται και από το ύψος που βρίσκονται οι κύλινδροι. Ο νέος κινητήρας θα διαθέτει πολύδισκο συμπλέκτη, τοποθετημένο ψηλά στα κάρτερ, μια επιλογή που μειώνει δραματικά το μήκος του κινητήρα. Σημαντική ακόμη αλλαγή αποτελεί η τοποθέτηση της εισαγωγής στο πάνω μέρος των κυλίνδρων, αφήνοντας περισσότερο χώρο για τα πόδια του αναβάτη. Αντίστοιχα, η εξαγωγή γίνεται από την απέναντι πλευρά και οι σωλήνες των εξατμίσεων ακολουθούν αρχικά μια πορεία με κατεύθυνση προς το έδαφος.
Η επόμενη γενιά της GS, χρειάζεται λεπτομερή εξέλιξη για να συνεχιστεί η απίστευτη πορεία που έχει καταγράψει στις πωλήσεις η προηγούμενη. Δομικά, και πέρα από τον κινητήρα που λέγεται ότι η απόδοσή του θα αγγίζει τους 130 ίππους από τα 1250 κυβικά του, η μοτοσυκλέτα θα διατηρήσει την ιδιαιτερότητά της όσον αφορά στις αναρτήσεις της, με το Telelever να αναρτά τον μπροστινό τροχό και το Paralever στον πίσω να αποσοβεί τις αντιδράσεις του άξονα της τελικής μετάδοσης. Αυτός όμως έχει αλλάξει πλευρό και θα υπάρχει στο δεξιό μέρος στέλνοντας την εξάτμιση αριστερά. Αυτή συνεχίζει να καταλήγει σε ένα τελικό που η θέση του θα ξεχωρίζει εύκολα το υγρόψυκτα από τα αερόψυκτα GS. Οι πρώτες φωτογραφίες από τις δοκιμές στον δρόμο της υγρόψυκτης GS κυκλοφόρησαν αρκετούς μήνες πριν και η εξέλιξη της μοτοσυκλέτας ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί. Λογικό είναι άλλωστε ότι χρειάζεται να προηγηθεί εξέλιξη σε βάθος, δίχως ανεξερεύνητες περιοχές, για να παρουσιαστεί έτοιμη και πλήρης η επόμενη – και αναμενόμενα καλύτερη - γενιά της μοτοσυκλέτας που οι περισσότεροι κατασκευαστές ζηλεύουν τις πωλήσεις της.

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/8/2025

Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική

Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.

Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.

Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.

Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.

Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.

Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.