Moto Guzzi V9 Bobber που αποτίει φόρο τιμής στο αγωνιστικό V8 του παρελθόντος
Από την ολλανδική LM Creations
Από τον
Κώστα Γκαζή
31/10/2022
Το θρυλικό οκτακύλινδρο αγωνιστικό Moto Guzzi V8 του 1955 συνεχίζει να εμπνέει ακόμα και σήμερα, με τελευταίο παράδειγμα φόρου τιμής τη μοτοσυκλέτα της ολλανδικής LM Creations, που κατασκευάστηκε για το γαλλικό μαγαζί MotoPlex Metz, dealer του Piaggio Group.
Αφορμή για το custom ήταν η 100η επέτειος από την ίδρυση της Moto Guzzi, με την LM Creations να δημιουργεί ένα αλουμινένιο αντίγραφο του “dustbin” φαίρινγκ του “Otto”, κομπλέ με αεραγωγούς, να εφοδιάζει τη μοτοσυκλέτα με ένα χειροποίητο αλουμινένιο ρεζερβουάρ, με suede σέλα, νέα εξάτμιση, νέα τιμονόπλακα και νέα μαρσπιέ, αλλάζοντας τη στάση οδήγησης σε πιο σκυφτή και αγωνιστική. Νέοι είναι και οι τροχοί, αναβαθμισμένα τα αμορτισέρ και λευκά τα γκριπ.
Σημειώστε τέλος πως η μοτοσυκλέτα δημιουργήθηκε για να οδηγείται και όχι για να παραμείνει σε μια βιτρίνα ως διακόσμηση, ενώ το αποτέλεσμα είναι τόσο όμορφο, που αναρωτιόμαστε μήπως πρέπει η LM Creations να κυκλοφορήσει κιτ μετατροπής, ώστε όλοι οι ιδιοκτήτες V9 να μπορούν να χαρίσουν στη μοτοσυκλέτα τους V8 look.
Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
1/8/2025
Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική
Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.
Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.
Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.
Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.
Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.
Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.
