Renard GT: Monocoque και ανθρακόνημα

Από το

Μαύρο Σκύλο

30/3/2011

Ακόμη μια διαφορετική και εξωτική μοτοσυκλέτα εμφανίστηκε και μάλιστα στην Εσθονία. Είναι η Renard GT που παρουσιάστηκε σαν αρχικό πρωτότυπο στην έκθεση τεχνολογίας του Ανόβερο τον Απρίλιο του 2010, ενώ τώρα ετοιμάζεται η παραγωγή του. Η Renard είχε ιδρυθεί το 1938 έχοντας κατασκευάσει αρχικώς απλά δίκυκλα με κινητήρες της Sachs. Τo 1944 όμως οι εγκαταστάσεις της βομβαρδίστηκαν και καταστράφηκαν ολοσχερώς. Από τότε δεν έγινε τίποτα με τη φίρμα, που σημαίνει αλεπού στα γαλλικά και για αυτό το λογότυπό τους ήταν ένα κεφάλι αλεπούς, που τώρα στη μοντέρνα εκδοχή του έχει μείνει ένα τριγωνάκι. Το 2008 μια ομάδα από επιχειρηματίες, σχεδιαστές και μηχανικούς ένωσαν τις δυνάμεις του για να φτιάξουν μια απόλυτη μοτοσυκλέτα. Η Renard Grand Tourer είναι μια αντισυμβατική μοτοσυκλέτα, χτισμένη γύρω από τον αερόψυκτο οκταβάλβιδο κινητήρα της Moto Guzzi που κινεί και το Stelvio. Τo στοιχείο που την κάνει εξωτική είναι το monocoque πλαίσιο από ανθρακονήματα και Kevlar. Ζυγίζει 11 κιλά, ενώ είναι συγχρόνως καρίνα, κουτί για το φίλτρο του αέρα και ρεζερβουάρ. Το εναλλακτικό αρθρωτό μπροστινό -που θυμίζει αρκετά Confederate- είναι επίσης ανθρακονημάτινο, ενώ και στα δυο άκρα της χρησιμοποιούνται αμορτισέρ Ohlins. Από εκεί και πέρα μια σειρά από κορυφαία εξαρτήματα πολλά κατασκευασμένα σε CNC από συμπαγή κομμάτια αλουμινίου και άλλα από κορυφαίους κατασκευαστές, όπως οι monoblock δαγκάνες της Brembo και οι αντλίες της LSR δίνουν την επιθυμητή εικόνα της εξωτικής μοτοσυκλέτας. Το βάρος της είναι 190 κιλά και το μεταξόνιο 1.450 χιλιοστά. Οι βελτιώσεις που έχουν κάνει στον κινητήρα των 1.151 κυβικών -που καλύπτει ήδη τις Euro 4- έφθασαν την απόδοσή του στους 125 ίππους και στα 12,3 χιλιογραμμόμετρα ροπής, αρκετά για διασκέδαση και τελική 230 χιλιομέτρων. Με στόχο λοιπόν την παραγωγή η Renard από την Εσθονία προστίθεται σε μια σειρά νέων κατασκευαστών που έχουν εμφανιστεί τον τελευταίο καιρό, όπως η αμερικανική Motus και η Horex στη Γερμανία. Με ιδιαίτερα μεγάλες μοτοσυκλέτες λειτουργούν σαν αντίβαρο στην σχετική στασιμότητα των ιαπωνικών εργοστασίων μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης.

https://bit.ly/MOTO_673

Νέα Μοντέλα

Solaris: Η μοτοσυκλέτα-λιβελούλα που φορτίζει μόνη της - Με πτυσσόμενα φωτοβολταϊκά

Φουτουριστικό concept από τη MASK Architects για αυτόνομη ηλεκτροκίνηση

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

4/12/2025

Μια μοτοσυκλέτα που δεν χρειάζεται καύσιμα, ούτε πρίζα, αλλά παράγει μόνη της όλη την ενέργεια που απαιτείται για τη λειτουργία της, αυτό είναι το μεγαλεπήβολο όραμα της MASK Architects με το concept Solaris

Φορτίζοντας με τα δικά της φωτοβολταϊκά από τον ήλιο το concept Solaris θέλει να σπάσει τον κύκλο της εξάρτησης από τα καύσιμα, τις υποδομές φόρτισης και το κόστος που συνοδεύει τη χρήση των συμβατικών ηλεκτρικών. Σύμφωνα με τους δημιουργούς της, το σημερινό σύστημα κινητικότητας είναι “διαμορφωμένο, περιορισμένο και εμπορευματοποιημένο από την ενεργειακή εξάρτηση” και η SOLARIS σχεδιάστηκε ως μια απάντηση που “σπάει εντελώς αυτή την αλυσίδα”.

Η πιο εντυπωσιακή καινοτομία της είναι τα, πτυσσόμενα και αναδιπλούμενα κυκλικά φωτοβολταϊκά πάνελ, εμπνευσμένα από τη δομή των φτερών της λιβελούλας. Όταν η μοτοσυκλέτα σταθμεύει, τα πάνελ αναπτύσσονται θεαματικά, μετατρέποντας τη Solaris σε μια αυτόνομη μονάδα φόρτισης. Σε πλήρη ανάπτυξη, η επιφάνεια συλλογής ενέργειας μπορεί να αυξηθεί έως και 150%, εξασφαλίζοντας την απευθείας φόρτιση της ενσωματωμένης μπαταρίας λιθίου χωρίς σύνδεση σε ηλεκτρικό δίκτυο. Η μοτοσυκλέτα παραμένει ένα μακρινό όραμα, όποτε προς το παρόν δεν χρειάζεται να συζητήσουμε την στάθμευση με τα εκτεταμένα “φτερά” στο κέντρο της Αθήνας και τους χρόνους φόρτισης της μπαταρίας της, οι οποίοι είναι θεωρητικά μεγάλοι σε σχέση με φόρτιση μέσω καλωδίου, ενώ τα πράγματα σκουραίνουν περισσότερο αν υπάρχει συννεφιά.

Ακόμη και κατά την κίνηση της μοτοσυκλέτας, υπάρχουν ενσωματωμένα φωτοβολταϊκά που συνεχίζουν να συλλέγουν ηλιακή ενέργεια, προσφέροντας σταθερή παροχή και μειώνοντας την ανάγκη για εξωτερική φόρτιση. Ένα σύστημα διαχείρισης ενέργειας παρακολουθεί σε πραγματικό χρόνο τη συλλογή, αποθήκευση και κατανάλωση, ενώ ο ψηφιακός πίνακας οργάνων και η συνοδευτική εφαρμογή ενημερώνουν τον αναβάτη για τα στοιχεία απόδοσης και αυτονομίας.

Η σχεδιαστική φιλοσοφία της Solaris ακολουθεί μια βιομιμητική προσέγγιση, αντλώντας έμπνευση από τις αναλογίες της λεοπάρδαλης κατά την κίνηση της, σύμφωνα με το εταιρεία που τη σχεδίασε, η οποία ειδικεύεται την αρχιτεκτονική. Το πλαίσιο θα είναι από αλουμίνιο και ανθρακονήματα προσφέροντας και ο ηλεκτροκινητήρας θα συνδυάζεται με σύστημα αναγεννητικής πέδησης, ολοκληρώνοντας ένα σύνολο που στοχεύει στην αποδοτικότητα σε συνθήκες καθημερινής χρήσης.

Η MASK Architects παρουσιάζει τη SOLARIS ως ιδανική λύση για περιοχές όπου η πρόσβαση σε καύσιμα ή ηλεκτρικό δίκτυο είναι περιορισμένη, απομακρυσμένες τοποθεσίες, αναπτυσσόμενες οικοτουριστικές περιοχές, off-grid κοινότητες, αλλά και προγράμματα μηδενικών εκπομπών σε πόλεις. Παράλληλα, η απουσία συμβατικών συστημάτων φόρτισης και η ενεργειακή αυτονομία υπόσχονται μειωμένο κόστος χρήσης και συντήρησης.

Προφανώς μιλάμε για μια άσκηση επί χάρτου, χωρίς υλοποίηση και χωρίς τεχνικά χαρακτηριστικά και χωρίς καμία μελέτη για την αντοχή των φωτοβολταϊκών που έχουν τοποθετηθεί πάνω σε μια μοτοσυκλέτα που κινείται. Ένα concept ηλεκτρικής, ηλιακής, ανεξάρτητης και μηδενικών εκπομπών μοτοσυκλέτας, που γεννάει σειρά από ενδιαφέροντα ερωτήματα για τις κατευθύνσεις, τους περιορισμούς και τις λύσεις που μπορεί να βρει στο μέλλον μια τέτοια μοτοσυκλέτα.