Triumph 2021: Και “μικρόμεσαίο” On-Off βασισμένο στο Trident
Ολόκληρη οικογένεια με στόχο τους entry-level αναβάτες
Από τον
Μπάμπη Μέντη
27/10/2020
Εχθές διέρρευσε μια “κομμένη” φωτογραφία από το συνέδριο αντιπροσώπων της Triumph, που έδειχνε ξεκάθαρα μια τρικύλινδρη μοτοσυκλέτα βασισμένη στα μηχανικά μέρη του αναμενόμενου στις 30 Οκτωβρίου Trident. Η νέα μοτοσυκλέτα που σύμφωνα με την Triumph ανήκει στην κατηγορία των Crossover, είναι ξεκάθαρο πως θέλει να βρεθεί ανάμεσα στο Yamaha Tracer 700 και Tracer 900, διαθέτοντας την τιμή του πρώτου και τα χαρίσματα του τρικύλινδρου κινητήρα του δεύτερου. Τώρα όμως κυκλοφόρησε ολόκληρη η φωτογραφία από το εν λόγο συνέδριο, όπου βλέπουμε πως μαζί με το γυμνό Trident και το Crossover Tiger Sport, θα υπάρχει και On-Off έκδοση βασισμένη στα ίδια μηχανικά μέρη.
Με άλλα λόγια, η Triumph θα έχει μια αντίστοιχη σειρά μοντέλων με αυτή που έχει ετοιμάσει η Aprilia με τον δικύλινδρο κινητήρα του RS 660, ενώ δεν θα πρέπει να ξεχνάμε την KTM που επίσης ετοιμάζει τον δικό της δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα στα 500-600 κυβικά, ούτε φυσικά τους Ιάπωνες που ήδη έχουν έντονη παρουσία σε αυτή την κατηγορία. Ανάμεσά τους, ο τρικύλινδρος κινητήρας της Triumph μοιάζει να έχει το πλεονέκτημα ως προς τους κυλίνδρους, αλλά σε κάθε περίπτωση ο ανταγωνισμός προβλέπεται πολύ σκληρός τα επόμενα χρόνια με τόσους δυνατούς παίκτες που μαζεύονται.
Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
1/8/2025
Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική
Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.
Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.
Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.
Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.
Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.
Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.
