Yamaha: Με αγωνιστικό κιβώτιο Seamless το επόμενο R1

Από τον

Μπάμπη Μέντη

2/6/2022

Το Σεπτέμβρη του 2018 ήρθαν στο φως της δημοσιότητας οι πρώτες πληροφορίες για την πατέντα που είχε καταθέσει η Yamaha, η οποία αφορούσε ένα κιβώτιο ταχυτήτων seamless σε κινητήρα R1. Στα τέλη του 2020 μια αντίστοιχη πατέντα για κιβώτιο seamless σε μοτοσυκλέτα παραγωγής είχε καταθέσει και η Ducati, δείχνοντας πως τα επόμενα χρόνια στην κατηγορία των superbike θα αντικατασταθούν τα συστήματα quick-shifter Up/Down με κιβώτια seamless, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τις κορυφαίες εκδόσεις τους που έχουν “homologation” για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Motul-SBK, δηλαδή τα Yamaha R1-M και Ducati Panigale V4R.

Ο λόγος που –στην αρχή τουλάχιστον – τα κιβώτια seamless θα τα δούμε μόνο σε συγκεκριμένα μοντέλα παραγωγής, δεν είναι μόνο το υψηλό κόστος κατασκευής και εξέλιξής τους, αλλά και ο εξαιρετικά περίπλοκος σχεδιασμός τους που αποτελείται από πολλά μικρού μεγέθους εξαρτήματα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την αντοχή τους στο χρόνο και το κόστος συντήρησης από τα δίκτυα των συνεργείων της κάθε χώρας και όχι από εξειδικευμένους μηχανικούς των εργοστασιακών ομάδων, όπως συμβαίνει έως τώρα. Θυμίζουμε πως τα seamless κιβώτια ταχυτήτων έκαναν πρώτη φορά την εμφάνισή τους στα MotoGP από την Honda και έκτοτε χρησιμοποιούνται απ’ όλες τις εταιρείες, όμως τα πρώτα χρόνια μόνο της Honda δούλευε ως seamless και στα κατεβάσματα ταχυτήτων. Οι πατέντες για τα seamless κιβώτια παραγωγής της Yamaha και της Ducati ακολουθούν την ίδια φιλοσοφία με τα αγωνιστικά, όμως έχουν διαφορετικό σχεδιασμό και λιγότερα μηχανικά μέρη. Αναλυτικά για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των seamless κιβωτίων, αλλά και τις διαφορές που έχουν με τα συμβατικά και DCT κιβώτια, μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ.

Το βέβαιο είναι, πως οι νέοι αυστηρότεροι κανονισμοί του WSBK που περιορίζουν τη δυνατότητα μεγάλης κλίμακας αλλαγών σε σχέση με τα μοντέλα παραγωγής, έχουν κάνει πράξη την φράση: “Οι αγώνες βελτιώνουν το είδος”.

Χάρη σε αυτούς τους αυστηρότερους κανονισμούς η Kawasaki στο ZX10-RR, η BMW στο M1000RR και η Yamaha στα νέα R1 χρησιμοποιούν πολύ υψηλής ποιότητας και τεχνολογίας συστήματα κίνησης των βαλβίδων (σκλήρυνση μετάλλων DLC (diamond like coating) σε εκκεντροφόρους και ενδιάμεσα κοκοράκια για , κούφιες βαλβίδες τιτανίου, προηγμένα συστήματα λίπανσης κ.τ.λ. ώστε σε αγωνιστική χρήση να δουλεύουν αξιόπιστα σε πολύ υψηλότερες στροφές.

Οπότε αν θέλουν οι μοτοσυκλέτες τους στο Motul-WSBK να έχουν seamless κιβώτιο, τότε αναγκαστικά θα πρέπει να έχει seamless και έκδοση παραγωγής που θα βασίζεται η εργοστασιακή μοτοσυκλέτα.

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

3/11/2025

H Suzuki πιστεύει ότι η ηλεκτροκίνηση έχει νόημα στα μικρά δίκυκλα για το αστικό τοπίο και ρίχνει στη μάχη ένα όνομα με μεγάλη ιστορία, αναβιώνοντας το RV125 VanVan -που είχε ήδη δεχτεί μια ενδιάμεση βενζινοκίνητη αναβίωση το 2003 κυκλοφορώντας τόσο στα 125 όσο και στα 200 ονομαστικά κυβικά.

Έχουν περάσει 54 χρόνια από την παρουσίαση του πρώτου VanVan που έκανε την εμφάνισή του το 1971 με την ιαπωνική εταιρεία να ακολουθεί τότε τις τάσεις εκείνης της εποχής με το δικό της μοτοσυκλετάκι "ελεύθερου χρόνου" απέναντι στο Monkey της Honda.

Το VanVan 90 ξεχώρισε αμέσως για τα "μπαλονάτα" ελαστικά του που είχαν πλάτος 170 χλστ. σε ζάντα 10 ιντσών και στα δύο άκρα και του έδιναν τη δυνατότητα να κινείται με μεγαλύτερη ευκολία σε αμμώδες έδαφος και λάσπη, ενώ για να προσαρμόζεται στο εκάστοτε τερέν είχε στο πλαίσιό του και τρόμπα αέρα, ώστε τα ελαστικά να έχουν πάντα τις κατάλληλες πιέσεις.

Ένα χρόνο μετά, το 1972, ακολούθησαν οι εκδόσεις των 50 και 125 κ.εκ., επίσης με δίχρονους κινητήρες, ενώ την επόμενη χρονιά έκανε την εμφάνισή του και το VanVan 75, το οποίο βασιζόταν στο 50άρι.

Το 2002 παρουσιάστηκε το VanVan 200, σε νέα, τετράχρονη και αερόψυκτη βάση, ενώ το 2023 βγήκε και η νέα τετράχρονη εκδοχή των 125 κυβικών. Το 2007, το VanVan δέχθηκε σύστημα ψεκασμού καυσίμου, ενώ η μοτοσυκλέτα παρέμεινε στην παραγωγή έως και το 2019, για να εξαφανιστεί κατόπιν.

Στο Tokyo Motor Show του 2025 η Suzuki επανέφερε το θρυλικό όνομα στο προσκήνιο με το e-VanVan, ένα μικρό μοτοσυκλέτακι που μοιάζει πολύ στο αυθεντικό και έχει και παρόμοιες διαστάσεις με αυτό, με μήκος και πλάτος στα 1.810 και 825 χλστ. αντίστοιχα και ύψος στα 1.050. (1.805x820x990 το VanVan 90).

Το VanVan του μέλλοντος είναι καλύτερα προσαρμοσμένο να κινείται στους δρόμους των πόλεων και λιγότερο ικανό εκτός αυτών από τον πρόγονό του. Έχει όλα τα χαρακτηριστικά σχεδιαστικά στοιχεία του VanVan, αν και τα ελαστικά του δεν είναι το ίδιο μεγάλα με εκείνα που είχε το μοτοσυκλετάκι των 70s, ούτε έχουν το ίδιο μεγάλα τακούνια.

Η απόδοσή του ηλεκτρικού κινητήρα αναμένεται να είναι εφάμιλλη με εκείνη ενός συμβατικού μοντέλου 125 κ.εκ., ενώ θα υπάρξει λογικά και έκδοση με μειωμένη ισχύ, αντίστοιχη των 50αριών, για την κατηγορία διπλώματος μοτοποδηλάτου.

Η Suzuki δεν προχώρησε σε λεπτομέρειες αναφορικά με τα τεχνικά χαρακτηριστικά του ηλεκτρικού VanVan, ούτε για την συστοιχία μπαταριών που θα φέρει, ενώ σε αυτό το σημείο είναι άγνωστο το πότε θα δούμε το μοντέλο παραγωγής.