Yamaha: Με αγωνιστικό κιβώτιο Seamless το επόμενο R1

Νέα σχέδια με λεπτομέρειες από την πατέντα της Yamaha
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

2/6/2022

Το Σεπτέμβρη του 2018 ήρθαν στο φως της δημοσιότητας οι πρώτες πληροφορίες για την πατέντα που είχε καταθέσει η Yamaha, η οποία αφορούσε ένα κιβώτιο ταχυτήτων seamless σε κινητήρα R1. Στα τέλη του 2020 μια αντίστοιχη πατέντα για κιβώτιο seamless σε μοτοσυκλέτα παραγωγής είχε καταθέσει και η Ducati, δείχνοντας πως τα επόμενα χρόνια στην κατηγορία των superbike θα αντικατασταθούν τα συστήματα quick-shifter Up/Down με κιβώτια seamless, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τις κορυφαίες εκδόσεις τους που έχουν “homologation” για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Motul-SBK, δηλαδή τα Yamaha R1-M και Ducati Panigale V4R.

Ο λόγος που –στην αρχή τουλάχιστον – τα κιβώτια seamless θα τα δούμε μόνο σε συγκεκριμένα μοντέλα παραγωγής, δεν είναι μόνο το υψηλό κόστος κατασκευής και εξέλιξής τους, αλλά και ο εξαιρετικά περίπλοκος σχεδιασμός τους που αποτελείται από πολλά μικρού μεγέθους εξαρτήματα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την αντοχή τους στο χρόνο και το κόστος συντήρησης από τα δίκτυα των συνεργείων της κάθε χώρας και όχι από εξειδικευμένους μηχανικούς των εργοστασιακών ομάδων, όπως συμβαίνει έως τώρα. Θυμίζουμε πως τα seamless κιβώτια ταχυτήτων έκαναν πρώτη φορά την εμφάνισή τους στα MotoGP από την Honda και έκτοτε χρησιμοποιούνται απ’ όλες τις εταιρείες, όμως τα πρώτα χρόνια μόνο της Honda δούλευε ως seamless και στα κατεβάσματα ταχυτήτων. Οι πατέντες για τα seamless κιβώτια παραγωγής της Yamaha και της Ducati ακολουθούν την ίδια φιλοσοφία με τα αγωνιστικά, όμως έχουν διαφορετικό σχεδιασμό και λιγότερα μηχανικά μέρη. Αναλυτικά για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των seamless  κιβωτίων, αλλά και τις διαφορές που έχουν με τα συμβατικά και DCT κιβώτια, μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ.

Το βέβαιο είναι, πως οι νέοι αυστηρότεροι κανονισμοί του WSBK που περιορίζουν τη δυνατότητα μεγάλης κλίμακας αλλαγών σε σχέση με τα μοντέλα παραγωγής, έχουν κάνει πράξη την φράση: “Οι αγώνες βελτιώνουν το είδος”.

Χάρη σε αυτούς τους αυστηρότερους κανονισμούς η Kawasaki στο ZX10-RR, η BMW στο M1000RR και η Yamaha στα νέα R1 χρησιμοποιούν πολύ υψηλής ποιότητας και τεχνολογίας συστήματα κίνησης των βαλβίδων (σκλήρυνση μετάλλων DLC (diamond like coating) σε εκκεντροφόρους και ενδιάμεσα κοκοράκια για , κούφιες βαλβίδες τιτανίου, προηγμένα συστήματα λίπανσης κ.τ.λ. ώστε σε αγωνιστική χρήση να δουλεύουν αξιόπιστα σε πολύ υψηλότερες στροφές.

Οπότε αν θέλουν οι μοτοσυκλέτες τους στο Motul-WSBK να έχουν seamless κιβώτιο, τότε αναγκαστικά θα πρέπει να έχει seamless και έκδοση παραγωγής που θα βασίζεται η εργοστασιακή μοτοσυκλέτα.

 

Και όμως - Μια Moto Guzzi χωρίς V2 κινητήρα!

Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
New Model Inline Moto Guzzi
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/8/2025

Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική

Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.

Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.

New Model Inline Moto Guzzi

Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.

Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.

New Model Inline Moto Guzzi

Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.

Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.

New Model Inline Moto Guzzi