Από το λογότυπο ξεκινάς που είναι η ιδέα του αιώνα και μετά εστιάζεις και στα υπόλοιπα. Από μακριά, ειδικά αν πέφτει κάποια σκιά επάνω του μόνο με BMW δεν το κάνεις κι ας έχει Boxer. Ο κινητήρας του R100 του 1994 είναι μινιμαλιστικός και οι κύλινδροι εκτός από το να μην προεξέχουν πολύ, έχουν και μικρότερο συνολικό μέγεθος χωρίς τίποτα περιττό, ντυμένοι μονάχα με τις ψύκτρες τους. Επάνω του ένα γνήσιο ρεζερβουάρ KTM του 1976, πλαίσιο από το GS και υποπλαίσιο χειροποίητο με την τεχνική του κόψε-ράψε. Έτσι άλλωστε προέκυψε και όλη η μοτοσυκλέτα. Ο ιδιοκτήτης ενός GS έδωσε στον κύριο Zampolini ένα GS R100 που δεν ήταν και σε ιδιαίτερα καλή κατάσταση και του είπε κόφτο και κάνε ότι καταλαβαίνεις, κάνε μου έκπληξη!

Ο Luca Zampolini πριν από επτά χρόνια δεν είχε ούτε συνεργείο, ούτε και πολλά εργαλεία. Οι μόνες δουλειές που έκανε σε μοτοσυκλέτα ήταν εκείνες της συντήρησης, κι αυτό όχι και πολύ συχνά γιατί δεν είχε χρόνο. Σταδιακά άρχισε να κόβει από την δουλειά που δεν άντεχε άλλο και να αφοσιώνεται όλο και περισσότερο στο γκαράζ, επισκευάζοντας τις δικές του μοτοσυκλέτες. Πήρε εργαλεία, πήρε και μηχανάκια όταν τέλειωσε με αυτά που είχε, άρχισε να πουλά τα προηγούμενα και στο τέλος απέκτησε δύο δουλείες. Τότε ήταν που παράτησε τελείως την πρώτη και να αναλαμβάνει μοτοσυκλέτες φίλων, ενώ λίγο μετά ήρθε και το μαγαζί, οι συνεργασίες με άλλους builders και το χτίσιμο μιας υγιούς επιχείρησης όπως είναι τώρα η CMC!

Το «κατεμομπεμβέ» προέκυψε όπως είπαμε από την επιθυμία ενός φίλου και την εμπιστοσύνη που έδωσε στον Zampolini με βάση την παραπάνω πορεία. Ο ψηλός Luca Zampolini δεν είναι και μικρός, γύρω στα πενήντα με ευγενικό παρουσιαστικό που παίρνεις σοβαρά όσα σου λέει. Κατά λάθος έβαλε το ρεζερβουάρ του KTM πάνω στο πλαίσιο, το άφησε εκεί λέγοντας «σιγά» και «όχι» και όταν γύρισε το πρωί, έχοντας πιει καφέ, είπε αυτό ακριβώς είναι και του ήρθε και το λογότυπο.

Το φτερό εμπρός είναι αλουμινένιο φτιαγμένο από τον ίδιο, όπως και τα πλαϊνά ενώ το πιρούνι έρχεται από Husgvarna έχοντας χαμηλώσει για να μην έχει άσχημη γεωμετρία η νέα πανάλαφρη μοτοσυκλέτα, δίχως καθόλου βάρος εμπρός. Πίσω άφησε τα πράγματα όπως τα είχε η BMW, κι έσπασε λίγο το κεφάλι του με το φρένο που έπρεπε να γίνει από την αρχή. Το ατημέλητο της εμφάνισης ήταν κι αυτό θέμα επιλογής, με την απόφαση να ανήκει 50-50 στον Luca και στον ιδιοκτήτη που το είδαν και είπαν πως κάτι τέτοιο πρέπει να αποπνέει περιπέτεια.

Η ιδέα μας κέντρισε το ενδιαφέρον, θα θέλαμε ένα κατεμομπεμβέ σίγουρα, τώρα κατά πόσο θα ήταν BMW και κατά πόσο KTM αυτό είναι μία άλλη κουβέντα… Αλλά το λογότυπο είπαμε ήδη στον Zampolini πως το αντιγράφουμε!