Dani Pedrosa: Ένας MotoGP Legend!

Η μέγιστη τιμή για τον Ισπανό αναβάτη
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

16/11/2018

Λίγο πριν τον τελευταίο του αγώνα ως αναβάτης των MotoGP και της Repsol Honda Team (αφού θα συνεχίσει την πορεία του ως αναβάτης εξέλιξης για την εργοστασιακή ομάδα της ΚΤΜ), ο Dani Pedrosa μπήκε στο MotoGP Legends Hall of Fame στην Valencia.

Η ανακήρυξή του ως Θρύλος των MotoGP έγινε λίγο πριν τον τελευταίο αγώνα της χρονιάς, για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή στα 125 το 2003 και στα 250 το 2004 και το 2005), ο οποίος είναι και ένας από τους πιο επιτυχημένους αναβάτες όλων των εποχών στην μεγάλη κατηγορία.
Ο βραχύσωμος Ισπανός ξεκίνησε την διεθνή αγωνιστική του καριέρα το 2001 στα 125GP, όπου σαν rookie ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και τερμάτισε στο πρωτάθλημα όγδοος. Την επόμενη χρονιά ήρθαν και οι νίκες στο ενεργητικό του τερματίζοντας στην τρίτη θέση του πρωταθλήματος, ενώ το 2003 κέρδισε τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο παίρνοντας πέντε νίκες εκείνη την σεζόν. Στο τέλος μάλιστα εκείνης της χρονιάς είχε σπάσει και τους δύο αστραγάλους του σε μία πτώση, αλλά παρόλα αυτά μεταπήδησε το 2004 στα 250, όπου πήρε κι εκεί τον τίτλο στην πρώτη του χρονιά στην κατηγορία! Έγινε τότε και ο νεότερος αναβάτης που πήρε νίκη στα 250 (18 ετών και 202 ημερών), αλλά και ο νεότερος πρωταθλητής της κατηγορίας όντας 19 ετών και 18 ημερών όταν τελείωσε το πρωτάθλημα.


Το 2006, ο Pedrosa πέρασε στην μεγάλη κατηγορία και χρειάστηκε μόλις τέσσερις αγώνες για να φτάσει στην πρώτη του νίκη στην Shanghai, ενώ με τους τερματισμούς τους στο βάθρο και την δεύτερη νίκη που πήρε στο Donington, χρίστηκε ως ένας από τους πιο πετυχημένους αναβάτες της κατηγορίας, τερματίζοντας και στην πέμπτη θέση του πρωταθλήματος. Την επόμενη χρονιά αναδείχθηκε δεύτερος πίσω από τον Casey Stoner, ενώ ήταν μέσα στην πρώτη τριάδα στο πρωτάθλημα του 2008, παρά το γεγονός ότι είχε σπάσει το χέρι του στις δοκιμές πριν την έναρξη της σεζόν, αλλά και το ότι είχε μείνει εκτός από δύο αγώνες λόγω τραυματισμών.
Οι τραυματισμοί γενικότερα ήταν κάτι που ταλαιπώρησε αρκετά τον Pedrosa όλα αυτά τα χρόνια, αλλά πάντοτε ήταν μέσα στους διεκδικητές του τίτλου, με αποκορύφωμα το 2012 που έχασε το πρωτάθλημα για λίγο έχοντας πάρει και τις περισσότερες νίκες του μέσα σε μια χρονιά. Το 2017 ήταν μια σημαδιακή χρονιά για τον Dani, καθώς σημείωσε την 300η συμμετοχή του στο παγκόσμιο πρωτάθλημα (στον αγώνα της πατρίδας του στη Jerez), ενώ έγινε και ο πρώτος αναβάτης στην ιστορία που έχει κερδίσει τουλάχιστον έναν αγώνα σε κάθε σεζόν, για 16 συνεχόμενα έτη! Η απόσυρσή του από τους αγώνες φέτος, τον βρίσκει ως τον τρίτο αναβάτη με τα περισσότερα βάθρα, πίσω από τους Valentino Rossi και Giacomo Agostini.
Ο Πρόεδρος της FIM, Vito Ippolito, τόνισε στην ομιλία του κατά την βράβευση του Pedrosa, ότι αποτελεί ένα παράδειγμα προς όλους τους αναβάτες και ιδιαίτερα τους νεότερους, για τον τρόπο που έτρεχε και που κέρδιζε, με κύριο χαρακτηριστικό του πόσο "καθαρός" αναβάτης ήταν. Ο Carmelo Ezpeleta, CEO της Dorna Sports, μίλησε για τα ανάμικτα συναισθήματά του, καθώς ήταν ευτυχής για την συμμετοχή του Pedrosa στο Hall of Fame, αλλά το γεγονός ότι ένας αναβάτης με τόση προϊστορία πίσω του φτάνει στο σημείο να αποσυρθεί του προκάλεσε ιδιαίτερη θλίψη.


Ο Pedrosa ήταν εμφανώς συγκινημένος, καθώς όπως είπε ο ίδιος, σε αυτό το ορόσημο της ζωής του εξακολουθεί να δέχεται την υποστήριξη του κόσμου, των διοργανωτών, αλλά και των αντιπάλων που αντιμετώπισε όλα αυτά τα χρόνια. Στην ερώτηση για το ποια στιγμή είναι αυτή που ξεχωρίζει στην πολυετή καριέρα του, ο Dani απάντησε ότι ήταν η κατάκτηση του πρώτου του πρωταθλήματος, το οποίο εκπλήρωνε ένα όνειρο ζωής. Πλέον, ο Pedrosa βάζει το όνομά του στην μακρά λίστα των Θρύλων των MotoGP μαζί με τους Giacomo Agostini, Mick Doohan, Geoff Duke, Wayne Gardner, Mike Hailwood, Daijiro Kato, Eddie Lawson, Anton Mang, Angel Nieto, Wayne Rainey, Phil Read, Jim Redman, Kenny Roberts, Jarno Saarinen, Kevin Schwantz, Barry Sheene, Marco Simoncelli, Freddie Spencer, Casey Stoner, John Surtees, Carlo Ubbiali, Alex Crivillé, Franco Uncini, Marco Lucchinelli, Randy Mamola, Kork Ballington και τον αείμνηστο Nicky Hayden.

Ετικέτες

Marc Marquez: Κέρδισε το BMW M Award 2025 – 8η φορά

Επί 7 χρόνια έπαιρνε μία BMW M
Marc Marquez: Κέρδισε το BMW M Award 2025 – 8η φορά
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/11/2025

Μία BMW M2 CS 2025 σε γαλάζιο μεταλλικό χρώμα, κέρδισε ο Marc Marquez ως ο καλύτερος φέτος στην κατάταξη για την εκκίνηση, παρόλο που έχασε τους τελευταίους τέσσερις αγώνες.

Η BMW είχε ξεκινήσει αυτό το βραβείο παράλληλα με την συμφωνία της για το safety car, που με την σειρά της είχε ξεπηδήσει από τις -τότε- συζητήσεις με τον Ezpeleta για την εισαγωγή της στα MotoGP που για διάφορους λόγους δεν ευδοκίμησαν.

Όπως είχε τονίσει ο CEO της BMW Motorrad σε αποκλειστική συνέντευξη που πρόσφατα εκδόθηκε στο MOTO, η χορηγία αυτή της BMW στα MotoGP ήρθε πρώτα για να δείξει πως δεν σνομπάρουν τα MotoGP και έπειτα για λόγους προβολής στο τεράστιο κοινό. Αν είχαν μπει στα MotoGP πολύ πιθανό να μην είχαν συμφωνήσει για το safety car ή το BMW M Award που δημιουργήθηκε ακριβώς για αυτό τον λόγο, να φαίνεται η BMW μέσα στα MotoGP με έμπρακτο τρόπο.

Ο Marc Marquez έχει γράψει ρεκόρ και σε αυτό τον διαγωνισμό, καθώς κέρδιζε επί 7 συναπτά έτη από μία BMW M, από το 2013 έως το 2019, την χρονιά που η καριέρα τους χτύπησε σε τοίχο και παραλίγο να μην συνεχιστεί.

Όπως είπε και ο ίδιος το είχε ξεχάσει, ήταν έξω για ψώνια όταν είδε πως φέτος τον περιμένει η 8η BMW M. Με 8 pole position και ακόμη 5 φορές εκκίνηση από την πρώτη γραμμή ο Marc Marquez συγκέντρωσε 351 πόντους στην βαθμολογία των BMW M Award, μόλις 8 μπροστά από τον αδερφό του Alex Marquez που με την τεράστια πρόοδο που έχει σημειώσει έφτασε πολύ κοντά στο να κερδίσει εκείνος την BMW M.

Ο Marc Marquez δήλωσε περήφανος γιατί αυτή την φορά η νίκη αυτή ήταν σημαδιακή, δεν είναι απλά η 8η φορά αλλά η 1η μετά την επανεκκίνηση της καριέρας του!

Marc Marquez: «Χρειάστηκαν λίγα χρόνια αλλά είμαι πραγματικά χαρούμενος που βλέπω ξανά το όνομά μου στη λίστα των νικητών του BMW M Award. Αυτή η σεζόν ήταν σαν όνειρο για μένα, παρόλο που προφανώς δεν φανταζόμουν ότι θα τελείωνε με έναν τραυματισμό στον ώμο που με έκανε να χάσω τους τελευταίους αγώνες. Αλλά είναι υπέροχο που βρίσκομαι εδώ στη Valencia και που αναγνωρίζομαι ξανά ως ο ταχύτερος στις κατατακτήριες, για όγδοη φορά! Στην πραγματικότητα έμαθα ότι κέρδισα ενώ ήμουν έξω για να αγοράσω φρούτα, ο αδερφός μου, Álex, δεν κατάφερε το αποτέλεσμα που χρειαζόταν στον προτελευταίο αγώνα κατάταξης στο Portimão για να μείνει ανοιχτή η μάχη. Αλλά του υποσχέθηκα ότι θα οδηγεί εκείνος το αυτοκίνητο! Για εμάς, είναι πάντα κάτι ξεχωριστό όταν οι επιδόσεις μας στην πίστα αναγνωρίζονται με αυτόν τον τρόπο. Τώρα είναι ώρα για το χειμερινό διάλειμμα, και ο στόχος μου για το 2026 είναι ξεκάθαρος: να κερδίσω το παγκόσμιο πρωτάθλημα, και αυτό το βραβείο, ξανά!»