Honda: Έφτασε τις 800 νίκες στα GP

… και χωρίς τα 8 χρόνια της Moto2
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

27/10/2020

Από την αρχή της ιστορίας της η Honda ήξερε πως οι αγώνες είναι το καλύτερο πεδίο εξέλιξης και δοκιμής κάθε νέας τεχνολογίας και ιδέας στις μοτοσυκλέτες. Μέσα σε αυτό το σκεπτικό συμμετείχε σε κάθε είδους αγώνες, είτε ήταν πάνω σε ασφαλτοστρωμένους δρόμους είτε πολύ έξω από αυτούς. Όμως εκεί που έχει την πιο λαμπρή ιστορία είναι στα Grand Prix και οι 800 νίκες που συμπλήρωσε την Κυριακή στην Moto3 με την NSF250RW  στα χέρια του Jaume Masia είναι μια επιβεβαίωση. Ήταν το πίσω στο 1954 όταν ο Soichiro Honda πήρε την απόφαση να μπει στο στίβο των Gran Prix, που έως σήμερα αποτελεί την παγκόσμια βιτρίνα των αγώνων ταχύτητας, όπου οι κορυφαίοι κατασκευαστές του κόσμου μάχονται σκληρά. Χρειάστηκαν μόλις πέντε χρόνια στην Honda για να σημειώσει την πρώτη της διεθνή νίκη το 1959 στο TT του Isle Of Man.

Ένα χρόνο μετά εμφανίζεται στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της FIM με δύο τρομερά τετράχρονα μοτοσυκλετάκια στις κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών με τετρακύλινδρους εν σειρά κινητήρες. Ήταν απλώς θέμα χρόνου μέχρι ο  Tom Phillis και η RC143 να πάρουν την πρώτη νίκη το 1961 στον πρώτο αγώνα της χρονιάς στην Ισπανία. Τα επόμενα χρόνια η κυρίαρχη παρουσία των μοτοσυκλετών της Honda στα GP σε όλες τις κατηγορίες ήταν δεδομένη. Έχοντας από δικύλινδρο 50cc έως τετρακύλινδρα  350cc και 500cc, η Honda κατέκτησε τα πρωταθλήματα σε όλες τις κατηγορίες το 1966.

Έως το τέλος του 1967 όπου αποφάσισε να αποσύρει την εργοστασιακή ομάδα από το παγκόσμιο πρωτάθλημα ταχύτητας, είχε καταφέρει να μαζέψει 138 νίκες! Παρά την απουσία 11 ετών και παρά το γεγονός πως η FIM δεν μετρά τις νίκες που σημειώθηκαν στην Moto2 μεταξύ 2010-2018 λόγω της χρήσης κινητήρων Honda από όλες τις ομάδες, έφτασε στις 800 νίκες, με τις 662 να σημειώνονται από το 1982 και μετά.

Τα πράγματα δεν είχαν ξεκινήσει πολύ καλά το 1979, όπου η Honda επέστρεψε στα GP, αλλά με την εμμονή να κερδίσει τα δίχρονα 500 με μια αντίστοιχου κυβισμού τετράχρονη μοτοσυκλέτα. Η NR 500 με τα τέσσερα οβάλ έμβολα ήταν ένα πραγματικό αριστούργημα τεχνολογίας, αλλά με πολλά προβλήματα στα πρώτα στάδια εξέλιξή της. Τα πράγματα άλλαξαν εντελώς χάρη στον ακαταμάχητο συνδυασμό της τρικύλινδρης NS 500 και του Freddie Spencer στο πρωτάθλημα του 1982.

Μαζεύοντας ταυτόχρονα νίκες στις μικρότερες κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών, όπου μπήκε από το 1985, φτάσαμε στον αγώνα της Ιαπωνίας στο Motegi το 2001, όπου ο Valentino Rossi με την NSR 500 θα χαρίσουν στη Honda μισή χιλιάδα νίκες, γράφοντας τον μαγικό αριθμό “500” στα αρχεία της FIM. Ο επόμενος μεγάλος σταθμός στην ιστορία ήταν το 2005, όπου ο Dani Pedrosa στο Philip Island θα κερδίσει τον αγώνα  στα 250 και το κοντέρ θα γράψει “600”.

Η επόμενη εκατοντάδα θα αργήσει λίγο παραπάνω, καθώς χρειάστηκε να περάσουν 10 χρόνια μέχρι τη στιγμή που ο Marc Marquez να βάλει στα αρχεία της FIM τον αριθμό “700” στον αγώνα της Αμερικής το 2015. Όμως δεν χρειάστηκαν πάνω από πέντε χρόνια για να προστεθούν άλλες 100 νίκες στον δεύτερο αγώνα της πίστας του Aragon.     

MotoGP Αυστραλία Sprint: Νίκη Bezzecchi σε αγώνα που ξεχώρισε ο Fernandez

Αυστραλία χωρίς γλάρο δεν γίνεται
MotoGP Αυστραλία Sprint: Νίκη Bezzecchi σε αγώνα που ξεχώρισε ο Fernandez
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

18/10/2025

Ο καιρός προσπάθησε να τα χαλάσει στην αρχή αλλά έκανε την χάρη να μας δώσει έναν αγώνα χωρίς καιρικά προβλήματα, με την ευχή τώρα να ανανεώνεται για αύριο, όπου ελπίζουμε όλοι να έρθει η αλλαγή στις προγνώσεις, μετριάζοντας τις δυνατές ριπές που αναμένονται.

Κλασσική περίπτωση επίσης για Phillip Island είχαμε άλλη μία σύγκρουση μοτοσυκλέτας με γλάρο. Στους πρώτους γύρους που τα πουλιά είχαν βρει την ευκαιρία να ξεκουραστούν στην πίστα, που ήταν ήρεμη πριν την εκκίνηση, ο κίνδυνος μία σύγκρουσης αυξάνεται κατακόρυφα. Αυτή τη φορά ήταν στον γύρο προθέρμανσης, όταν ο Bezzecchi χτύπησε δύο γλάρους με τον έναν να μένει στο πιρούνι της μοτοσυκλέτας.

Ο Quartararo δεν κατάφερε να κάνει την διαφορά από την pole position, συνήθως αντέχει μερικούς γύρους, αλλά σήμερα δεν κατάφερε να πετύχει ούτε την πρώτη στροφή. Ο Alex Marquez προσπάθησε να κρατήσει την Ducati στην κορυφή έναντι των Aprilia και KTM που έβλεπαν πως έχουν μία εξαιρετική ευκαιρία: Να κυνηγήσουν την νίκη τώρα που λείπει ο Marc Marquez.

Ο Fernandez από την πρώτη στιγμή έκανε την κίνησή του και στην δεύτερη στροφή πήρε την πρωτιά του αγώνα κρατώντας τον Bezzecchi πίσω που επίσης, πέρασε εύκολα τον Alex Marquez. Πριν κλείσει ο πρώτος γύρος είχαμε ήδη δει τις προσπεράσεις στις πρώτες θέσεις που θα καθόριζαν τους επόμενους γύρους.

Ο Miller που ξεκινούσε από την πρώτη σειρά στον αγώνα της έδρας του, έμεινε στην 4η θέση με τον Quartararo να χάνει θέση και από τον Acosta, κρατώντας στην αρχή του 2ου γύρου την 6η θέση.

Ο Bagnaia ήταν απογοητευτικός, με τον αγώνα της Ινδονησίας να είναι μία παύση στον δρόμο της επιτυχίας που χάραξε στην Ιαπωνία, γιατί η πίστα εκεί είναι ιδιαίτερη και καθόλου φιλόξενη για την Ducati, θα περίμενε κανείς να δει μία καλύτερη προσπάθεια από τον δεύτερο εργοστασιακό αναβάτη των Ιταλών. Δυστυχώς πάλευε με ζητήματα ρυθμίσεων στην μοτοσυκλέτα του καταλήγοντας να γυρνά τελευταίος μαζί με τον Pirro.

Ο Pol Espargaro, Fabio Di Giannantonio, Fermin Aldeguer και Brad Binder ήταν τελικά εκείνοι που συμπλήρωναν την δεκάδα μετά τον Γάλλο, μέχρι που ο Νοτιοαφρικάνος έπεσε, δίνοντας την θέση του στον Luca Marini.

Οι Aprilia εμπρός έκαναν την διαφορά ανοίγοντας την ψαλίδα από τους υπόλοιπος με τον Fernandez να μην προστατεύει τα ελαστικά του και τον Bezzecchi να ορμά για την πρώτη θέση, κάνοντας το λάθος και ανοίγοντας γραμμή, χωρίς όμως να κινδυνέψει να χάσει και την δεύτερη θέση, από την διαφορά που είχε ήδη χτιστεί.

Πολύ γρήγορα φόρτωσαν δευτερόλεπτα διαφοράς οι δύο Aprilia, σε σημείο που αν ο Bezzecchi είχε τώρα στον Sprint την υποχρέωση των δύο μεγαλύτερων γύρων, θα μπορούσε να συνεχίσει να ελπίζει για το βάθρο.

Ο Alex Marquez έδειχνε όπως όχι μόνο δεν μπορεί να ακολουθήσει αλλά δεν θα μπορεί και να προστατέψει την θέση του και πράγματι οι επιθέσεις από Miller και Acosta ήρθαν και έμειναν με την μορφή μόνιμης πίεσης σε κάθε στροφή.

Τελικά στον 7ο γύρο ο Acosta βρήκε την ευκαιρία και πέρασε και τους δύο μαζί ανεβαίνοντας στην 3η θέση. Ο Quartararo συνέχισε να χάνει θέσεις και ο Di Giannantonio φαινόταν τώρα πως θα ανέβει ψηλότερα.

Στην 2η στροφή του 10ου γύρου ο Bezzecchi καταφέρνει να κάνει εκείνο που είχε προσπαθήσει νωρίτερα χάνοντας χρόνο. Περνά τον Fernandez και μένει εμπρός κάνοντας αμέσως και την διαφορά. Είχε καλύτερο ρυθμό ενώ ταυτόχρονα ο νεότερος αναβάτης με την παραπλήσια μοτοσυκλέτα είχε εξαντλήσει εκείνο το περιθώριο του πίσω ελαστικού στο οποίο αισθανόταν άνετος.

Οι δύο πρώτες θέσεις είχαν μόλις κλειδώσει και ήταν της Aprilia, ο Miller τώρα θα έχανε επίσης ένα βάθρο μέσα στην έδρα του για μικρή διαφορά από τον Acosta, έναν από τους πιο δύσκολους αναβάτες να προσπεράσει κανείς.

Ο Di Giannantonio αφότου κατάφερε τον Quartararo, επικεντρώθηκε στον Alex Marquez και πέρασε και εκείνον.

Αύριο που ο Bezzecchi θα πρέπει να κάνει δύο πιο αργούς γύρους, μία σειρά από αναβάτες θα παλέψουν για μία ευκαιρία να μείνουν στην ιστορία, γιατί κάθε νίκη στα MotoGP είναι ένα ιστορικό γεγονός. Οι αριθμοί δεν μεταφέρουν έτσι και αλλιώς την ιστορία η οποία και ξεχνιέται με τον καιρό, οπότε αύριο που θα λείπει ο αναβάτης με τις περισσότερες νίκες φέτος και πρωταθλητής, ο δεύτερος ταχύτερος θα έχει να εκτελέσει μία σημαντική σε χρόνο ποινή και ο τρίτος δεν δείχνει πως έχει βρει τον εαυτό του και την μοτοσυκλέτα, μία σειρά από αναβάτες θα παλέψουν για την συγκυρία αυτή που δύσκολα θα πετύχουν ξανά.

 

ΘΕΣΗ

No.

ΑΝΑΒΑΤΗΣ

ΜΟΤΟ

ΧΡΟΝΟΣ

1

72

Marco Bezzecchi

Aprilia

19:03.971

2

25

Raul Fernandez

Aprilia

3.149

3

37

Pedro Acosta

KTM

5.310

4

43

Jack Miller

Yamaha

5.376

5

49

Fabio Di Giannantonio

Ducati

5.416

6

73

Alex Marquez

Ducati

6.109

7

20

Fabio Quartararo

Yamaha

8.706

8

10

Luca Marini

Honda

8.938

9

44

Pol Espargaro

KTM

9.252

10

23

Enea Bastianini

KTM

9.752

11

36

Joan Mir

Honda

10.231

12

5

Johann Zarco

Honda

12.104

13

42

Alex Rins

Yamaha

12.132

14

88

Miguel Oliveira

Yamaha

17.494

15

21

Franco Morbidelli

Ducati

18.967

16

79

Ai Ogura

Aprilia

19.784

17

32

Lorenzo Savadori

Aprilia

25.185

18

35

Somkiat Chantra

Honda

28.945

19

63

Francesco Bagnaia

Ducati

32.408

20

51

Michele Pirro

Ducati

35.523

ΠΤΩΣΕΙΣ / ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙΣ

 

54

Fermin Aldeguer

Ducati

14:49.140

 

33

Brad Binder

KTM

01:35.334