Honda: Έφτασε τις 800 νίκες στα GP

… και χωρίς τα 8 χρόνια της Moto2
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

27/10/2020

Από την αρχή της ιστορίας της η Honda ήξερε πως οι αγώνες είναι το καλύτερο πεδίο εξέλιξης και δοκιμής κάθε νέας τεχνολογίας και ιδέας στις μοτοσυκλέτες. Μέσα σε αυτό το σκεπτικό συμμετείχε σε κάθε είδους αγώνες, είτε ήταν πάνω σε ασφαλτοστρωμένους δρόμους είτε πολύ έξω από αυτούς. Όμως εκεί που έχει την πιο λαμπρή ιστορία είναι στα Grand Prix και οι 800 νίκες που συμπλήρωσε την Κυριακή στην Moto3 με την NSF250RW  στα χέρια του Jaume Masia είναι μια επιβεβαίωση. Ήταν το πίσω στο 1954 όταν ο Soichiro Honda πήρε την απόφαση να μπει στο στίβο των Gran Prix, που έως σήμερα αποτελεί την παγκόσμια βιτρίνα των αγώνων ταχύτητας, όπου οι κορυφαίοι κατασκευαστές του κόσμου μάχονται σκληρά. Χρειάστηκαν μόλις πέντε χρόνια στην Honda για να σημειώσει την πρώτη της διεθνή νίκη το 1959 στο TT του Isle Of Man.

Ένα χρόνο μετά εμφανίζεται στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της FIM με δύο τρομερά τετράχρονα μοτοσυκλετάκια στις κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών με τετρακύλινδρους εν σειρά κινητήρες. Ήταν απλώς θέμα χρόνου μέχρι ο  Tom Phillis και η RC143 να πάρουν την πρώτη νίκη το 1961 στον πρώτο αγώνα της χρονιάς στην Ισπανία. Τα επόμενα χρόνια η κυρίαρχη παρουσία των μοτοσυκλετών της Honda στα GP σε όλες τις κατηγορίες ήταν δεδομένη. Έχοντας από δικύλινδρο 50cc έως τετρακύλινδρα  350cc και 500cc, η Honda κατέκτησε τα πρωταθλήματα σε όλες τις κατηγορίες το 1966.

Έως το τέλος του 1967 όπου αποφάσισε να αποσύρει την εργοστασιακή ομάδα από το παγκόσμιο πρωτάθλημα ταχύτητας, είχε καταφέρει να μαζέψει 138 νίκες! Παρά την απουσία 11 ετών και παρά το γεγονός πως η FIM δεν μετρά τις νίκες που σημειώθηκαν στην Moto2 μεταξύ 2010-2018 λόγω της χρήσης κινητήρων Honda από όλες τις ομάδες, έφτασε στις 800 νίκες, με τις 662 να σημειώνονται από το 1982 και μετά.

Τα πράγματα δεν είχαν ξεκινήσει πολύ καλά το 1979, όπου η Honda επέστρεψε στα GP, αλλά με την εμμονή να κερδίσει τα δίχρονα 500 με μια αντίστοιχου κυβισμού τετράχρονη μοτοσυκλέτα. Η NR 500 με τα τέσσερα οβάλ έμβολα ήταν ένα πραγματικό αριστούργημα τεχνολογίας, αλλά με πολλά προβλήματα στα πρώτα στάδια εξέλιξή της. Τα πράγματα άλλαξαν εντελώς χάρη στον ακαταμάχητο συνδυασμό της τρικύλινδρης NS 500 και του Freddie Spencer στο πρωτάθλημα του 1982.

Μαζεύοντας ταυτόχρονα νίκες στις μικρότερες κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών, όπου μπήκε από το 1985, φτάσαμε στον αγώνα της Ιαπωνίας στο Motegi το 2001, όπου ο Valentino Rossi με την NSR 500 θα χαρίσουν στη Honda μισή χιλιάδα νίκες, γράφοντας τον μαγικό αριθμό “500” στα αρχεία της FIM. Ο επόμενος μεγάλος σταθμός στην ιστορία ήταν το 2005, όπου ο Dani Pedrosa στο Philip Island θα κερδίσει τον αγώνα  στα 250 και το κοντέρ θα γράψει “600”.

Η επόμενη εκατοντάδα θα αργήσει λίγο παραπάνω, καθώς χρειάστηκε να περάσουν 10 χρόνια μέχρι τη στιγμή που ο Marc Marquez να βάλει στα αρχεία της FIM τον αριθμό “700” στον αγώνα της Αμερικής το 2015. Όμως δεν χρειάστηκαν πάνω από πέντε χρόνια για να προστεθούν άλλες 100 νίκες στον δεύτερο αγώνα της πίστας του Aragon.     

MotoGP: 349 πτώσεις αυτή τη σεζόν – Ο φετινός πρωταθλητής!

Υπήρξε μία καλή συγκομιδή φέτος από πλευράς πτώσεων
motogp
Από τον

Παύλο Καρατζά

24/11/2025

Αν νομίζετε ότι ο δείκτης πτώσεων των αναβατών δεν είναι σημαντικός, κάνετε λάθος, καθώς οι ομάδες δίνουν ιδιαίτερη σημαία στις πτώσεις που έχει ο κάθε αναβάτης, αφού κάθε μία από αυτές μπορεί να κοστίσουν μεταξύ 15.000 και 100.000 ευρώ!

Οι πτώσεις είναι και “μέρος” της δουλειάς των αναβατών του MotoGP και των μικρότερων κατηγοριών, καθώς είναι μία κατάσταση που εν μέρει δεν μπορούν να αποφύγουν, οδηγώντας συνεχώς στο όριο. Ευτυχώς, η πλειονότητα των πτώσεων είναι ελαφρές και χωρίς σημαντικές συνέπειες.

Στον τελευταίο γύρο της σεζόν στην Βαλένθια σημειώθηκαν συνολικά 36 πτώσεις, 16 από τις οποίες την Παρασκευή (3 στη Moto3, 8 στη Moto2 και 5 στο MotoGP). Την Κυριακή στους αγώνες έπεσαν δώδεκα αναβάτες: τρεις στη Moto3, πέντε στη Moto2 και τέσσερις στο MotoGP.

Μάλιστα οι 36 πτώσεις που σημειώθηκαν στην Βαλένθια δεν είναι στο πάνω όριο των πτώσεων που σημειώνονται σε κάθε γύρο. Οι περισσότεροι αναβάτες έπεσαν φέτος στο Le Mans, καθώς σημειώθηκαν συνολικά 70 πτώσεις κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου!

Το Σαββατοκύριακο στο Assen είχε συνολικά 64 πτώσεις. Ακολουθούν η Mandalika (58) και το Austin (58). Οι λιγότερες πτώσεις σημειώθηκαν στο Κατάρ και την Aragon με 27 πτώσεις, ακολουθούμενες από το Mugello (29).

Συνολικά τη σεζόν 2025 καταγράφηκαν 349 πτώσεις στο MotoGP, σε όλες τις κατηγορίες. Οι περισσότερες πτώσεις από το 2019, που έχουμε στατιστικά στοιχεία, σημειώθηκαν το 2022 με 1106, ακολουθούμενο από το 2023 με 1009 πτώσεις.

Zarco

Ο βασιλιάς των πτώσεων στο φετινό MotoGP είναι ο Johann Zarco που είχε 28 πτώσεις, με τον Jack Miller να έχει 25 και να ακολουθούν Alex Marquez και Franco Morbidelli με 23. Τον χαμηλότερο αριθμό πτώσεων σημείωσε ο Luca Marini, με μόλις τρεις πτώσεις, με τον Fabio Di Giannantonio και τον Maverick Vinales να σημειώνει μόλις πέντε.

Εντύπωση προκαλεί και η απουσία του Joan Mir από την κορυφή της λίστας των αναβατών με τις περισσότερες πτώσεις, και ο μόνος λόγος είναι γιατί τις περισσότερες φορές δεν φταίει και τον ρίχνουν άλλοι αναβάτες ενώ στα μέσα της σεζόν φιγούραρε στην κορυφή της λίστας μαζί με τον “φετινό πρωταθλητή” Johann Zarco.