Honda: Έφτασε τις 800 νίκες στα GP

… και χωρίς τα 8 χρόνια της Moto2
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

27/10/2020

Από την αρχή της ιστορίας της η Honda ήξερε πως οι αγώνες είναι το καλύτερο πεδίο εξέλιξης και δοκιμής κάθε νέας τεχνολογίας και ιδέας στις μοτοσυκλέτες. Μέσα σε αυτό το σκεπτικό συμμετείχε σε κάθε είδους αγώνες, είτε ήταν πάνω σε ασφαλτοστρωμένους δρόμους είτε πολύ έξω από αυτούς. Όμως εκεί που έχει την πιο λαμπρή ιστορία είναι στα Grand Prix και οι 800 νίκες που συμπλήρωσε την Κυριακή στην Moto3 με την NSF250RW  στα χέρια του Jaume Masia είναι μια επιβεβαίωση. Ήταν το πίσω στο 1954 όταν ο Soichiro Honda πήρε την απόφαση να μπει στο στίβο των Gran Prix, που έως σήμερα αποτελεί την παγκόσμια βιτρίνα των αγώνων ταχύτητας, όπου οι κορυφαίοι κατασκευαστές του κόσμου μάχονται σκληρά. Χρειάστηκαν μόλις πέντε χρόνια στην Honda για να σημειώσει την πρώτη της διεθνή νίκη το 1959 στο TT του Isle Of Man.

Ένα χρόνο μετά εμφανίζεται στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της FIM με δύο τρομερά τετράχρονα μοτοσυκλετάκια στις κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών με τετρακύλινδρους εν σειρά κινητήρες. Ήταν απλώς θέμα χρόνου μέχρι ο  Tom Phillis και η RC143 να πάρουν την πρώτη νίκη το 1961 στον πρώτο αγώνα της χρονιάς στην Ισπανία. Τα επόμενα χρόνια η κυρίαρχη παρουσία των μοτοσυκλετών της Honda στα GP σε όλες τις κατηγορίες ήταν δεδομένη. Έχοντας από δικύλινδρο 50cc έως τετρακύλινδρα  350cc και 500cc, η Honda κατέκτησε τα πρωταθλήματα σε όλες τις κατηγορίες το 1966.

Έως το τέλος του 1967 όπου αποφάσισε να αποσύρει την εργοστασιακή ομάδα από το παγκόσμιο πρωτάθλημα ταχύτητας, είχε καταφέρει να μαζέψει 138 νίκες! Παρά την απουσία 11 ετών και παρά το γεγονός πως η FIM δεν μετρά τις νίκες που σημειώθηκαν στην Moto2 μεταξύ 2010-2018 λόγω της χρήσης κινητήρων Honda από όλες τις ομάδες, έφτασε στις 800 νίκες, με τις 662 να σημειώνονται από το 1982 και μετά.

Τα πράγματα δεν είχαν ξεκινήσει πολύ καλά το 1979, όπου η Honda επέστρεψε στα GP, αλλά με την εμμονή να κερδίσει τα δίχρονα 500 με μια αντίστοιχου κυβισμού τετράχρονη μοτοσυκλέτα. Η NR 500 με τα τέσσερα οβάλ έμβολα ήταν ένα πραγματικό αριστούργημα τεχνολογίας, αλλά με πολλά προβλήματα στα πρώτα στάδια εξέλιξή της. Τα πράγματα άλλαξαν εντελώς χάρη στον ακαταμάχητο συνδυασμό της τρικύλινδρης NS 500 και του Freddie Spencer στο πρωτάθλημα του 1982.

Μαζεύοντας ταυτόχρονα νίκες στις μικρότερες κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών, όπου μπήκε από το 1985, φτάσαμε στον αγώνα της Ιαπωνίας στο Motegi το 2001, όπου ο Valentino Rossi με την NSR 500 θα χαρίσουν στη Honda μισή χιλιάδα νίκες, γράφοντας τον μαγικό αριθμό “500” στα αρχεία της FIM. Ο επόμενος μεγάλος σταθμός στην ιστορία ήταν το 2005, όπου ο Dani Pedrosa στο Philip Island θα κερδίσει τον αγώνα  στα 250 και το κοντέρ θα γράψει “600”.

Η επόμενη εκατοντάδα θα αργήσει λίγο παραπάνω, καθώς χρειάστηκε να περάσουν 10 χρόνια μέχρι τη στιγμή που ο Marc Marquez να βάλει στα αρχεία της FIM τον αριθμό “700” στον αγώνα της Αμερικής το 2015. Όμως δεν χρειάστηκαν πάνω από πέντε χρόνια για να προστεθούν άλλες 100 νίκες στον δεύτερο αγώνα της πίστας του Aragon.     

MotoGP: Celestino Vietti – “Είναι η καλύτερη μέρα της ζωής μου"

Οι πρώτες εντυπώσεις του Vietti πάνω σε μοτοσυκλέτα της μεγάλης κατηγορίας
Vietti Valencia MotoGP Test
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

21/11/2025

Ο Celestino Vietti κάλυψε το κενό του τραυματία Franco Morbidelli, ανεβαίνωντας για πρώτη φορά πάνω στη Ducati Desmosedici, στο MotoGP Test της Βαλένθια.

Μετά την ολοκλήρωση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Moto2 για το 2025, ο Celestino Vietti περίμενε να επιστρέψει στην Ιταλία για τις χειμερινές του διακοπές. Ωστόσο, μετά τον τραυματισμό του Franco Morbidelli στον καρπό στην εκκίνηση του Grand Prix της Βαλένθια, προέκυψε ένα κενό στην ομάδα του “γιατρού” Pertamina Enduro VR46 Racing για τις δοκιμές της Τρίτης.

Μετά από συμφωνία μεταξύ των VR46, Ducati και SpeedRS, ο νεαρός Ιταλός είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει τη μοτοσυκλέτα MotoGP της Ducati στο Circuit Ricardo Tormo.

"Σίγουρα είναι η καλύτερη μέρα της ζωής μου", δήλωσε ο Vietti μετά τις δοκιμές.

"Θέλω να ευχαριστήσω την VR46, τη Ducati και την ομάδα μου στην VR46, SpeedRS, γιατί μου έδωσαν την ευκαιρία να οδηγήσω την καλύτερη μοτοσυκλέτα στον κόσμο. Απόλαυσα κάθε γύρο που έκανα και ελπίζω στο μέλλον να έχω περισσότερες ευκαιρίες να την οδηγήσω".

Συγκρίνωντας τη Ducati Desmosedici με τη μοτοσυκλέτα Moto2 που οδηγεί συνήθως, ο Vietti εντυπωσιάστηκε κυρίως από τα carbon φρένα της MotoGP. "Η ταχύτητα που φτάνει είναι απίστευτη, αλλά η μεγαλύτερη διαφορά βρίσκεται στο πόσο γρήγορα σταματάει η μοτοσυκλέτα", εξήγησε.

"Το σημείο φρεναρίσματος είναι κοντά σε αυτό μιας MotoGP, αλλά φτάνεις πολύ πιο γρήγορα, είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Χρειάζομαι περισσότερους γύρους για να το κατανοήσω καλύτερα".

Κατά τη διάρκεια των δοκιμών, ο Team Manager της VR46 Pablo Nieto αποκάλυψε ότι ο Vietti θα ολοκλήρωνε μόνο 15 γύρους, αλλά ο Ιταλός δεν είδε το pit board και τελικά συμπλήρωσε 24.

"Μερικές φορές δεν το έβλεπα γιατί έπρεπε να πατήσω το κουμπί για τη συσκευή", είπε ο Vietti, "Ήμουν απόλυτα συγκεντρωμένος σε ό,τι έπρεπε να κάνω και όχι στην πινακίδα. Αλλά, όπως είπα, απόλαυσα κάθε γύρο και κάθε στροφή της πίστας, είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ".