Honda: Έφτασε τις 800 νίκες στα GP

… και χωρίς τα 8 χρόνια της Moto2
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

27/10/2020

Από την αρχή της ιστορίας της η Honda ήξερε πως οι αγώνες είναι το καλύτερο πεδίο εξέλιξης και δοκιμής κάθε νέας τεχνολογίας και ιδέας στις μοτοσυκλέτες. Μέσα σε αυτό το σκεπτικό συμμετείχε σε κάθε είδους αγώνες, είτε ήταν πάνω σε ασφαλτοστρωμένους δρόμους είτε πολύ έξω από αυτούς. Όμως εκεί που έχει την πιο λαμπρή ιστορία είναι στα Grand Prix και οι 800 νίκες που συμπλήρωσε την Κυριακή στην Moto3 με την NSF250RW  στα χέρια του Jaume Masia είναι μια επιβεβαίωση. Ήταν το πίσω στο 1954 όταν ο Soichiro Honda πήρε την απόφαση να μπει στο στίβο των Gran Prix, που έως σήμερα αποτελεί την παγκόσμια βιτρίνα των αγώνων ταχύτητας, όπου οι κορυφαίοι κατασκευαστές του κόσμου μάχονται σκληρά. Χρειάστηκαν μόλις πέντε χρόνια στην Honda για να σημειώσει την πρώτη της διεθνή νίκη το 1959 στο TT του Isle Of Man.

Ένα χρόνο μετά εμφανίζεται στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της FIM με δύο τρομερά τετράχρονα μοτοσυκλετάκια στις κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών με τετρακύλινδρους εν σειρά κινητήρες. Ήταν απλώς θέμα χρόνου μέχρι ο  Tom Phillis και η RC143 να πάρουν την πρώτη νίκη το 1961 στον πρώτο αγώνα της χρονιάς στην Ισπανία. Τα επόμενα χρόνια η κυρίαρχη παρουσία των μοτοσυκλετών της Honda στα GP σε όλες τις κατηγορίες ήταν δεδομένη. Έχοντας από δικύλινδρο 50cc έως τετρακύλινδρα  350cc και 500cc, η Honda κατέκτησε τα πρωταθλήματα σε όλες τις κατηγορίες το 1966.

Έως το τέλος του 1967 όπου αποφάσισε να αποσύρει την εργοστασιακή ομάδα από το παγκόσμιο πρωτάθλημα ταχύτητας, είχε καταφέρει να μαζέψει 138 νίκες! Παρά την απουσία 11 ετών και παρά το γεγονός πως η FIM δεν μετρά τις νίκες που σημειώθηκαν στην Moto2 μεταξύ 2010-2018 λόγω της χρήσης κινητήρων Honda από όλες τις ομάδες, έφτασε στις 800 νίκες, με τις 662 να σημειώνονται από το 1982 και μετά.

Τα πράγματα δεν είχαν ξεκινήσει πολύ καλά το 1979, όπου η Honda επέστρεψε στα GP, αλλά με την εμμονή να κερδίσει τα δίχρονα 500 με μια αντίστοιχου κυβισμού τετράχρονη μοτοσυκλέτα. Η NR 500 με τα τέσσερα οβάλ έμβολα ήταν ένα πραγματικό αριστούργημα τεχνολογίας, αλλά με πολλά προβλήματα στα πρώτα στάδια εξέλιξή της. Τα πράγματα άλλαξαν εντελώς χάρη στον ακαταμάχητο συνδυασμό της τρικύλινδρης NS 500 και του Freddie Spencer στο πρωτάθλημα του 1982.

Μαζεύοντας ταυτόχρονα νίκες στις μικρότερες κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών, όπου μπήκε από το 1985, φτάσαμε στον αγώνα της Ιαπωνίας στο Motegi το 2001, όπου ο Valentino Rossi με την NSR 500 θα χαρίσουν στη Honda μισή χιλιάδα νίκες, γράφοντας τον μαγικό αριθμό “500” στα αρχεία της FIM. Ο επόμενος μεγάλος σταθμός στην ιστορία ήταν το 2005, όπου ο Dani Pedrosa στο Philip Island θα κερδίσει τον αγώνα  στα 250 και το κοντέρ θα γράψει “600”.

Η επόμενη εκατοντάδα θα αργήσει λίγο παραπάνω, καθώς χρειάστηκε να περάσουν 10 χρόνια μέχρι τη στιγμή που ο Marc Marquez να βάλει στα αρχεία της FIM τον αριθμό “700” στον αγώνα της Αμερικής το 2015. Όμως δεν χρειάστηκαν πάνω από πέντε χρόνια για να προστεθούν άλλες 100 νίκες στον δεύτερο αγώνα της πίστας του Aragon.     

MotoGP Πορτογαλία FP1 - Εύκολα 1ος ο Alex Marquez με την Desmosedici GP24

Marco Bezzecchi 2ος και J.Miller 3ος - Ο N.Bulega πέρασε τον Pecco Bagnaia!
Alex
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

7/11/2025

Καμία εργοστασιακή Ducati δεν βρέθηκε στην πρώτη 5άδα στα ελεύθερα δοκιμαστικά της Πορτογαλίας με τον A.Marquez να κάνει πολύ λίγα αλλά φάνηκε ήταν αρκετά για να βρεθεί στην πρώτη θέση και το session να γίνεται με συννεφιά και την απειλή βροχής.

O Alex Marquez ήταν αυτός που ηγήθηκε από τα πρώτα λεπτά των ελεύθερων δοκιμαστικών στο Portimao, έχοντας τον Pedro Acosta σε απόσταση δύο δεκάτων και τον Johann Zarco στα τέσσερα δέκατα.

Ο Zarco πέρασε μπροστά με τη συμπλήρωση του πρώτου 10λέπτου, πέφτοντας κάτω από το 1.40 και αφήνοντας πίσω τον A.Marquez με τον Καταλανό να "απαντά" άμεσα ανοίγοντας την ψαλίδα στα 3,5 δέκατα του δευτερολέπτου.

Ο Fermin Aldeguer, ομόσταυλος του Marquez, είχε ανέβει τρίτος πριν από την συμπλήρωση του πρώτου 15λέπτου με τον Franco Morbidelli πίσω του και τον Acosta στην πέμπτη θέση. 

Η παραπάνω κατάταξη δεν άλλαξε και έπειτα από το πρώτο 15λεπτο, ενώ ο Marco Bezzecchi ήταν 9ος με ένα σχεδόν δευτερόλεπτο από την κορυφή και τον Pecco Bagnaia ακόμη πιο πίσω στην 16η θέση με 1,577 δλ. διαφορά από τον A.Marquez. Λίγο πιο πίσω από τον Bagnaia, ο ομόσταυλός του στην εργοστασιακή ομάδα της Ducati, Nicolo Bulega που έκανε το ντεμπούτο του στο MotoGP, μισό δεύτερο πίσω από τον Pecco και σχεδόν δύο δέκατα από την κορυφή.

A.Marquez, J.Zarco και F.Aldeguer διατηρήθηκαν στις τρεις πρώτες θέσεις 20 λεπτά πριν το τέλος, χωρίς να έχουν μπει ξανά στην πίστα από την ώρα που έκαναν τον καλύτερο χρόνο τους με τον Marquez να κρατά εύκολα το 1:39.145 και μόνο ο Bezzecchi βελτίωσε τον χρόνο του ανεβαίνοντας στην 6η θέση 0,768 από την κορυφή. 

Σφοδρή πτώση για τον Raul Fernandez της Trackhouse Aprilia, 18 λεπτά πριν το τέλος, έτσι φάνηκε τουλάχιστον με τον Ισπανό να είναι τυχερός και να αποφεύγει την επαφή με τη μοτοσυκλέτα που έσκασε πάνω στους αεροφράκτες με μεγάλη ταχύτητα. Μετά το τέλος των δοκιμαστικών ο Fernandez μεταφέρθηκε στο ιατρικό κέντρο της πίστας, όπου αποφασίστηκε να μεταβεί στο νοσοκομείο για αξονική τομογραφία. Ευχόμαστε να μην έχει χτυπήσει σοβαρά.

Δεκαπέντε λεπτά πριν το τέλος ο Acosta ανέβηκε στην 4η θέση, έχοντας πίσω του τους Di Giannantoniο, Morbidelli Mir και Bezzecchi 8ο πλέον, με τους Luca Marini και Quartararo να ακολουθούν για να κλείσουν την πρώτη δεκάδα.

Στο 12ο λεπτό πριν από το τέλος άρχισαν να πέφτουν και οι πρώτες ψιχάλες οπότε βγήκαν και οι σχετικές σημαίες, όμως αυτό δεν ενόχλησε τους αναβάτες με την βροχή να ξεκινά να πέφτει τελικά μετά τη λήξη του session. 

Με έξι λεπτά να απομένουν ο Marini έκανε ένα πολύ καλό γύρο και ανέβηκε στην τρίτη θέση της άτυπης κατάταξης κατεβάζοντας όλους τους υπόλοιπους κατά μία θέση, ενώ ο Bulega πλησίασε τον Bagnaia στο ένα μόλις χιλιοστό του δευτερολέπτου με τους δυο τους να βρίσκονται 19η και 18η θέση αντίστοιχα και 1,5 δλ. από την κορυφή. 

Στα τελευταία λεπτά πολλοί αναβάτες άλλαξαν το εμπρός ελαστικό του με φρέσκο για μια τελευταία επίθεση με τον Miller να ανεβαίνει δεύτερος, 2,3 δέκατα πίσω από τον Marquez (δεν άλλαξε ελαστικό) με τον J.Zarco να διατηρείται στην τρίτη θέση, όμως στον τελευταίο γύρο ο Bezzecchi ανέβηκε δεύτερος και με δύο δέκατα διαφορά από τον Καταλανό!

Στο τέλος ο N.Bulega κατάφερε να περάσει τον Bagnaia και να του ρίξει και 2,5 περίπου δέκατα για να καταταγεί 14ος με τον δις Παγκόσμιο Πρωταθλητή στο MotoGP 17ο και 1,161 δλ. πίσω από την κορυφή.

 

Θέση

#

Αναβάτης

Ομάδα

Χρόνος

1

73

Alex MARQUEZ

BK8 Gresini Racing MotoGP

1'39.145

2

72

Marco BEZZECCHI

Aprilia Racing

1'39.341

3

43

Jack MILLER

Prima Pramac Yamaha MotoGP

1'39.378

4

5

Johann ZARCO

CASTROL Honda LCR

1'39.494

5

44

Pol ESPARGARO

Red Bull KTM Tech3

1'39.506

6

21

Franco MORBIDELLI

Pertamina Enduro VR46 Racing Team

1'39.534

7

10

Luca MARINI

Honda HRC Castrol

1'39.549

8

36

Joan MIR

Honda HRC Castrol

1'39.550

9

37

Pedro ACOSTA

Red Bull KTM Factory Racing

1'39.666

10

54

Fermin ALDEGUER

BK8 Gresini Racing MotoGP

1'39.685

11

20

Fabio QUARTARARO

Monster Energy Yamaha MotoGP Team

1'39.732

12

49

Fabio DI GIANNANTONIO

Pertamina Enduro VR46 Racing Team

1'39.737

13

79

Ai OGURA

Trackhouse MotoGP Team

1'39.986

14

11

Nicolo BULEGA

Ducati Lenovo Team

1'40.073

15

33

Brad BINDER

Red Bull KTM Factory Racing

1'40.185

16

42

Alex RINS

Monster Energy Yamaha MotoGP Team

1'40.221

17

63

Francesco BAGNAIA

Ducati Lenovo Team

1'40.306

18

25

Raul FERNANDEZ

Trackhouse MotoGP Team

1'40.349

19

23

Enea BASTIANINI

Red Bull KTM Tech3

1'40.400

20

88

Miguel OLIVEIRA

Prima Pramac Yamaha MotoGP

1'40.857

21

35

Somkiat CHANTRA

IDEMITSU Honda LCR

1'41.263

22

32

Lorenzo SAVADORI

Aprilia Racing

1'41.520