Πριν από λίγο ανακοινώθηκε μια σημαντική αλλαγή στου κανονισμούς των MotoGP, Moto2 και Moto3 για την διάρκεια των αγώνων, με μια μεταβατική περίοδο το 2018 πριν οριστικοποιηθεί το 2019. Αυτό γίνεται προκειμένου όλοι οι αγώνες του πρωταθλήματος να έχουν μια αντίστοιχη διάρκεια, έτσι ώστε να βοηθηθεί η οργάνωση, αλλά και να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες της τηλεοπτικής κάλυψης και του προγραμματισμού για τον τηλεοπτικό χρόνο. Πιο συγκεκριμένα, λόγω των περιορισμών από τους κανονισμούς στα καύσιμα και στον αριθμό των κινητήρων μέσα στη χρονιά, δεν υπάρχει η δυνατότητα να αυξηθεί η διάρκεια κάποιων αγώνων και να μειωθεί αντίστοιχα κάποιον άλλων. Γι' αυτό, προκειμένου να γεφυρωθούν σε έναν βαθμό οι διαφορές, εφτά αγώνες των MotoGP θα μικρύνουν μέσα στο 2018. Το GP του Austin, το γαλλικό GP στο Le Mans, η Catalunya, το Brno και το GP του San Marino στο Misano, θα είναι κατά ένα γύρο πιο μικρά, ενώ ο αγώνας της Jerez θα μικρύνει κατά δύο γύρους και της Valencia τρεις, με τις αλλαγές αυτές να είναι οριστικές. Στη Moto2 όμως και στην Moto3, οι ομάδες θα έχουν δύο στάδια προετοιμασίας. Φέτος, οι αλλαγές θα είναι κατά κύριο λόγο όπως στα MotoGP, με τους αγώνες της Moto3 στο Austin, στην Jerez, στην Catalunya, στο Brno, στην Aragon, στη Μαλαισία και στην Valencia να είναι κάτα ένα γύρο μικρότεροι, ενώ στο Le Mans ο αγώνας θα διαρκέσει δύο γύρους λιγότερο. Στην Moto2 μειωμένοι κατά ένα γύρο θα είναι οι αγώνες στο Austin, στο Le Mans, στην Catalunya, στο Sachsenring, στο Brno, στο Misano, στο Motegi και στην Sepang, ενώ στη Jerez και στην Valencia η μείωση θα είναι δύο γύροι. Το 2019 οι μειώσεις των γύρων θα είναι μεγαλύτερες στις κατηγορίες των Moto2 και Moto3, ενώ οι αγώνες των MotoGP δεν θα υποστούν άλλες αλλαγές.
Μαζί όμως με αυτές τις αναδιαρθρώσεις, ανακοινώθηκε κι άλλη μία αλλαγή στους κανονισμούς των MotoGP: Αν βγει κόκκινη σημαία ενώ έχει συμπληρωθεί το 75% ή και παραπάνω της διάρκειας του αγώνα, θα ανακοινώνονται τα αποτελέσματα. Αυτό δεν επηρεάζει τους υφιστάμενους κανονισμούς των Moto2 και Moto3, σύμφωνα με τους οποίους πρέπει να έχουν συμπληρωθεί τα δύο τρίτα της διάρκειας του αγώνα προκειμένου να ανακοινωθούν τελικά αποτελέσματα, με βασικό στόχο την ασφάλεια των αναβατών αλλά και των θεατών.
MotoGP: Στα 850 κυβικά η κυριαρχία των V4 θα αμφισβητηθεί ξανά, όπως παλιά!
Αντίθετα με την εξέλιξη έως σήμερα όπου έπεσε ακόμη και το κάστρο της Yamaha
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
16/12/2025
Ο πρώην test rider της Suzuki, Sylvain Guintoli, εξηγεί γιατί τα MotoGP οδηγήθηκαν στη κυριαρχία των V4 κινητήρων, αλλά και γιατί το πλεονέκτημα αυτό ίσως να μην είναι δεδομένο στην εποχή των 850cc.
Για πρώτη φορά από την αρχή της τετράχρονης εποχής τους, το 2002, τα MotoGP θα έχουν από την σεζόν του 2026 μοτοσυκλέτες αποκλειστικά με V4 κινητήρες, τώρα που έπεσε και το κάστρο της Yamaha.
Στις περισσότερες από τις 24 σεζόν που πέρασαν από την κατάργηση των δίχρονων 500cc, ο ανταγωνισμός μεταξύ V και Inline κινητήρων ήταν σχετικά ισορροπημένος.
Σε επίπεδο τίτλων αναβατών, 14 έχουν κατακτηθεί από V-κινητήρες, δύο με τον V5 της Honda. Ενώ οι υπόλοιποι δώδεκα με V4 των Honda και Ducati.
Οι εν σειρά κινητήρες μετρούν δέκα παγκόσμια πρωταθλήματα, εννέα από την Yamaha και ένα από την Suzuki, όταν ο Joan Mir κατέκτησε τον τίτλο το 2020.
Ο Fabio Quartararo χάρισε στη Yamaha τον πιο πρόσφατο τίτλο της το 2021, πριν η Suzuki αποχωρήσει με στυλ, κερδίζοντας δύο από τους τρεις τελευταίους αγώνες της το 2022. Αυτές έμελλε να είναι και οι τελευταίες νίκες εν σειρά κινητήρων, μέχρι νεοτέρας, με τη Yamaha να επιβεβαιώνει ότι από το 2026 θα περάσει και εκείνη σε V4, ακολουθώντας τις Ducati, Aprilia, KTM και Honda.
Η ίδια η ιστορία της Suzuki στο MotoGP δείχνει πόσο δραστικά έχει αλλάξει το τοπίο. Η ιαπωνική εταιρεία είχε δυσκολευτεί στο παρελθόν με τον V4 GSV-R, πριν επιστρέψει το 2015 με τετρακύλινδρο εν σειρά κινητήρα.
Καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της GSX-RR που κατέκτησε τίτλο έπαιξε ο πρώην αναβάτης του MotoGP και πρωταθλητής WorldSBK, Sylvain Guintoli, ως εργοστασιακός δοκιμαστής και με wild-card συμμετοχές.
"Η Suzuki έτρεχε με V4 πριν από πολλά χρόνια, αλλά όταν επέστρεψε, επέλεξε εν σειρά διάταξη, την περίοδο που ήμουν κι εγώ εκεί", δήλωσε ο Guintoli που πλέον εκτελεί χρέη σχολιαστή MotoGP ενώ ακόμα αγωνίζεται στην κατηγορία EWC με την BMW.
"Προφανώς λειτούργησε πολύ καλά, γιατί κερδίσαμε τον τίτλο το 2020. Και μετά ο Fabio πήρε τον τίτλο το 2021. Άρα είχαμε δύο συνεχόμενους τίτλους με εν σειρά κινητήρες.
"Μετά από αυτό ξεκίνησε η κυριαρχία των V4".
Στην ερώτηση τι προκάλεσε τη στροφή προς τους V4, ο Guintoli απάντησε. "Σίγουρα η αεροδυναμική, σε συνδυασμό με την υπεροχή σε ίππους του V4. Τους χρειάζεσαι αυτούς τους ίππους, γιατί έχεις όλη αυτή την αντίσταση από τα φτερά και τις αεροδυναμικές συσκευές στις ευθείες.
"Με τις συσκευές ρύθμισης ύψους, οι μοτοσυκλέτες είναι πλέον πιο “drag”, κάτι που βοηθά στο να περάσει όλη αυτή η δύναμη στο έδαφος."
"Όταν χαμηλώνεις την ανάρτηση πίσω σύστημα και μάλιστα αυτό μπορείς να το κάνεις δυναμικά, μέσα στην στροφή, τότε έχεις μεγαλύτερες δυνατότητες από αυτές που υπήρχαν παλαιότερα για να χρησιμοποιήσεις την ισχύ. Πάντα σε σχέση με μια συμβατική αγωνιστική μοτοσυκλέτα, όπου ο μόνος τρόπος που έχεις να ελέγξεις την δύναμη, είναι απλά να περιορίζεις το άνοιγμα της γκαζιέρας μέχρι να μπεις ουσιαστικά στην τέταρτη σχέση."
"Η αεροδυναμική, οι συσκευές ρύθμισης ύψους και η συνολική πρόσφυση μαζί με την συμβολή των ηλεκτρονικών, επέτρεψαν τις μοτοσυκλέτες να γίνουν πιο αποδοτικές, και στους αναβάτες να χρησιμοποιούν περισσότερη ισχύ από ποτέ. Νομίζω ότι εκεί βρίσκεται αυτό το μικρό πλεονέκτημα του V4".
Σύμφωνα με τον Guintoli, το πλεονέκτημα αυτό γίνεται ακόμη πιο εμφανές όταν πέφτει η πρόσφυση των ελαστικών στη διάρκεια του αγώνα.
"Σε συνθήκες αγώνα, όταν μειώνεται η πρόσφυση, δεν μπορείς να διατηρήσεις την ίδια ταχύτητα στη στροφή", εξηγεί.
"Με έναν V4 όμως μπορείς να φρενάρεις και να στρίψεις πιο γρήγορα στην κορυφή της στροφής και μετά να χρησιμοποιήσεις όλη τη δύναμη μόλις σηκώσεις τη μοτοσυκλέτα.”
"Έτσι χάνεις λιγότερο χρόνο σε σχέση με το να προσπαθείς να διατηρήσεις την ταχύτητα μέσα στη στροφή, που είναι το δυνατό σημείο ενός εν σειρά.
"Γι’ αυτό, κατά τη γνώμη μου, τα πράγματα πήγαν προς τα εκεί… Αλλά δεν είναι δεδομένο ότι αυτό θα ισχύει και με τους νέους κανονισμούς του 2027!".
Με το MotoGP να περνά στα 850cc από το 2027, να καταργεί τις συσκευές ρύθμισης ύψους και να αλλάζει σε ελαστικά Pirelli, το σημερινό πλεονέκτημα του V4, που βασίζεται στη μέγιστη αξιοποίηση του πίσω Michelin, μπορεί να εξαφανιστεί.
"Θα δούμε, αλλά το 2027 θα έχουμε πιο ‘φυσικές’ μοτοσυκλέτες, χωρίς συσκευές ρύθμισης ύψους, με λιγότερη αεροδυναμική. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα."
"Ίσως ένας Ι4 να μην είναι κακή ιδέα!".
Δεν είναι τυχαίο ότι Kawasaki, Yamaha και BMW με κινητήρες εν σειρά έχουν κατακτήσει τέσσερις από τους έξι τελευταίους τίτλους στο WorldSBK με ελαστικά Pirelli.
Ωστόσο, με τόση γνώση και δεδομένα πλέον χτισμένα γύρω από τον V4, και ακόμη και τη Yamaha να αλλάζει φιλοσοφία αναζητώντας περισσότερη πρόσφυση πίσω, κανένας κατασκευαστής των MotoGP δεν δείχνει προς το παρόν διατεθειμένος να εξετάσει σοβαρά έναν Ι4 κινητήρα. Το αντίθετο μάλιστα, η Yamaha καίει την σεζόν που έρχεται ως προετοιμασία για να χτίσει εμπειρία με την διάταξη, ενώ ταυτόχρονα προετοιμάζει τον Toprak.
