Misano – Όταν το μικροσκόπιο υπερτονίζει τους χαρακτήρες

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

12/9/2016

Δεν χρειάζεται πολύ προσπάθεια στις μέρες μας για να σου βγει το όνομα και να αποκτήσεις οποιαδήποτε μορφή φήμης. Μία απλή διαφωνία μπροστά στις κάμερες και αμέσως είσαι στο μικροσκόπιο, με τον κόσμο να ερμηνεύει την παραμικρή σου γκριμάτσα. Τα πράγματα στην μοτοσυκλέτα είναι αμέτρητες φορές πιο πολιτισμένα από το ποδόσφαιρο -για παράδειγμα- κι έτσι δεν χρειάζονται μπουνιές και κλωτσιές. Αρκεί μία γκριμάτσα ή μία διαφωνία για να πυροδοτήσει ολόκληρο θέμα, ακόμα και για τους χαρακτήρες των αναβατών.

Στην χθεσινή συνέντευξη τύπου μετά τον αγώνα, ο Lorenzo κατηγόρησε τον Rossi για επιθετική προσπέραση και πήγε κι ένα βήμα παρακάτω, λέγοντας ότι αυτό είναι το στιλ του Rossi. Ο Rossi δεν του απάντησε στον ίδιο τόνο, τον προέτρεψε να δει το στιγμιότυπο από τις κάμερες και του υπενθύμισε ότι δεν ξέφυγε από αυτό που κάνουν όλοι στους αγώνες, ακόμα και ο ίδιος ο Lorenzo. Αμέσως μετά συμφώνησαν ότι διαφωνούν και το πράγμα θα είχε μείνει εκεί, αν ήμασταν σε μία άλλη εποχή. Με την ταχύτητα διάδοσης της γνώμης στην εποχή μας, μία απλή διαφωνία που δεν έχει καμία επίπτωση στο ίδιο το πρωτάθλημα, κατέληξε να πάρει μεγαλύτερη συνέχεια. Αν ο κόσμος ασχολούταν με το ίδιο πάθος, για κάθε επεισόδιο με κανονικό χυδαίο βρίσιμο -και όχι διαφωνία χωρίς να υψώνονται φωνές- για τους πολιτικούς που βλέπει στην τηλεόραση, θα είχαμε τώρα μία τελείως διαφορετική κοινωνία. Ούτε στην Ισπανία, ούτε στην Ιταλία διαφέρουν όμως από εμάς, κι έτσι δόθηκε συνέχεια:

Άρχισαν οι ερωτήσεις στους αναβάτες κι έτσι εκείνοι αναγκάστηκαν να το προχωρήσουν. Ο Lorenzo είπε πως ο Rossi δεν έχει καλή ανατροφή και διακόπτει τους άλλους, ενώ μάλιστα του έχει γίνει συνήθεια και θα έπρεπε να τους αφήνει να ολοκληρώνουν… Ο Rossi κάλεσε τον κόσμο να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα: «Δεν θα επιτρέψω στον Lorenzo να πει ότι δεν κάνω καθαρές προσπεράσεις, γιατί αυτό δεν είναι δίκαιο. Είμαι όσο επιθετικός είναι κι αυτός».

Σε μία άλλη εποχή δεν θα είχε δοθεί συνέχεια γιατί κανείς δεν θα είχε ασχοληθεί τόσο, αλλά είπαμε στις μέρες μας υπάρχει το μικροσκόπιο, και κάτω από αυτό το πρίσμα ο χαρακτήρας των αναβατών εκτίθεται... κυρίως του Lorenzo. Αν επέλεγε να μην απαντήσει με αυτό τον τρόπο, το όλο θέμα θα είχε ξεχαστεί, αλλά κατηγορώντας τον Rossi για κακή ανατροφή, ρίχνει λάδι σε μία φωτιά που τον καίει ήδη. Είναι αλήθεια ότι ο Rossi μπορεί με ένα απλό γελάκι να διακόψει τον συνομιλητή του, αλλά δεν μπορείς να τον κατηγορήσεις για αυτό το πράγμα, το αντίθετο μάλιστα. Αν σε μία συνέντευξη με στολές και πετσέτες, λίγο μετά από έναν κουραστικό αγώνα, μπορεί να κλέψει την παράσταση σκάζοντας ένα ελαφρύ γέλιο, τότε απλά σημαίνει ότι έχει ήδη την προσοχή όλων, ακόμα και του Lorenzo, οπότε θα πρέπει να του αποδώσεις τα εύσημα. Και κάτι ακόμα, την μισή επικοινωνιακή ικανότητα του Rossi να είχε ο Lorenzo, θα μπορούσε να είχε εκμεταλλευτεί την αρνητική φήμη που σιγά – σιγά τον ακολουθεί όλο και περισσότερο και θα μπορούσε να παίξει ένα άλλο ρόλο, όπως αυτό του κακού παιδίου των MotoGP. Θα ήταν πολύ πιο κερδισμένος από το να έχει τον ρόλο του γκρινιάρη!

Η προσπέραση που βλέπετε παρακάτω, θεωρήθηκε από τον Lorenzo επιθετική και με μεγάλο κίνδυνο να πέσουν και οι δύο ή τουλάχιστον εκείνος, αν δεν είχε αντιδράσει σηκώνοντας την μοτοσυκλέτα. Μονάχα που με όποιο τρόπο κι αν δει κανείς την προσπέραση αυτή, απαλλαγμένος από κάθε συμπάθεια προς συγκεκριμένο αναβάτη, δεν γίνεται να την χαρακτηρίσεις αποκλειστικά επιθετική.

Ο Marquez, όταν ρώτησαν την γνώμη του για την διαφωνία που έχει ξεσπάσει, απάντησε ότι η κίνηση του Rossi ήταν οριακή, αλλά καθ’ όλα νόμιμη. Βέβαια ερμηνεύοντας τον ίδιο, αν η κίνηση αυτή του Rossi ήταν το όριο, τότε ο ίδιος τσαλαπάτησε κάθε όριο, όταν κυριολεκτικά πάτησε τον Vinales, όπως φαίνεται ξεκάθαρα:

 

Βλέποντας μάλιστα τις υπόλοιπες προσπεράσεις σύμφωνα με «το όριο του Marquez», τότε ο Pedrosa ποδοπάτησε τα όρια, τόσο όταν προσπέρασε τον ίδιο τον Marquez, όσο και στην προσπέραση του Rossi:

 

Στην προσπέραση για την οποία γίνεται ο λόγος, ο Lorenzo πήρε μία γραμμή με αρκετά αργό turning point, σαν να είναι μόνος του στην πίστα και να μην τον καταδιώκει κάποιος από την εκκίνηση του αγώνα! Ήταν δική του επιλογή, για να κάνει καλύτερο χρόνο. Ο Rossi το εκμεταλλεύτηκε και πήρε τελείως διαφορετική γραμμή και κατάφερε να κρατηθεί μέσα εκεί, χωρίς να την ανοίξει πάνω στον Lorenzo. Αν δεν είχε καταφέρει να κρατήσει την γραμμή του και έβγαζε τον Lorenzo εκτός, τότε και μόνο, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για λάθος του Rossi. Τώρα όμως μπορούμε απλά να θαυμάσουμε την διαφορετική προσέγγισή του στην στροφή, όπως ακριβώς θέλουμε να βλέπουμε στα MotoGP!

Στο τέλος είναι η αντίδραση του κόσμου, που επηρεάζει τους αναβάτες, με τον ίδιο τρόπο που επηρεάζεται από τις γνώμες, οποιοσδήποτε κι αν εκτίθεται. Εξηγώ: Τις προηγούμενες ημέρες είχαμε κι άλλο ένα περιστατικό, που αν και ήταν πολύ καλύτερο για να γίνει θέμα, δεν έτυχε της ίδιας προσοχής. Ο Rossi έκανε μία άσεμνη χειρονομία και τσατίστηκε με τον A. Espargaro θεωρώντας ότι τον έκλεισε χαλώντας του τον χρόνο στις δοκιμές. Αργότερα είπε μάλιστα ότι ο Espargaro τον έβρισε, όταν του ζήτησε τον λόγο που του έκλεισε την γραμμή, τονίζοντας μάλιστα ότι δεν είναι η πρώτη φορά. Ο A. Espargaro αποκάλυψε μάλιστα ότι δέχτηκε επίσκεψη από τον αγωνοδίκη, που παραδέχτηκε ότι δεν υπήρχε ενόχληση του ρυθμού του Rossi και προσπάθησε να κατευνάσει τα πνεύματα. Ο A. Espargaro δεν απασχολεί αυτή την στιγμή τον κόσμο και η χειρονομία του Rossi ξεχάστηκε. Αν στην θέση του A. Espargaro ήταν ο Lorenzo, ή αν την χειρονομία την έκανε άλλος οδηγός προς τον Rossi, τότε κι αυτό θα ήταν ένα θέμα που θα είχε φουντώσει συζητήσεις…

 

Ως ένα βαθμό είναι φυσιολογικά όλα αυτά. Καταρχήν μιλάμε για αγώνες μοτοσυκλέτας, και οι αγώνες μοτοσυκλέτας θα πρέπει πάντα να επιτρέπουν έναν μικρότερο βαθμό καθωσπρεπισμού, όπως ακριβώς και το ίδιο το μέσο που αντιπροσωπεύουν… δεν πιστεύω ότι αυτό χρειάζεται ανάλυση. Πάνω στην αδρεναλίνη του αγώνα, τέτοιες αντιδράσεις θα πρέπει να συγχωρούνται, αλλά να συγχωρούνται από όλους το ίδιο, όσους οπαδούς κι αν έχουν...

 

 

Ετικέτες

MotoGP: Alberto Puig - “Η πρόοδος της Honda είναι ξεκάθαρη, αλλά χρειαζόμαστε περισσότερη συνέπεια”

O απολογισμός και οι στόχοι του Ισπανού διευθυντή της ομάδας HRC για το 2026
Puig
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

17/12/2025

Η χρονιά ξεκίνησε δύσκολα για τη Honda, εικόνα που θύμιζε έντονα το 2024. Ο Joan Mir εγκατέλειψε στους πέντε από τους έξι πρώτους αγώνες, ενώ ο Luca Marini κινούνταν στα όρια της πρώτης δεκάδας, χωρίς να μπορεί να κάνει τη διαφορά.

Η νίκη του Johann Zarco εν μέσω βροχής στον αγώνα του Le Mans αποτέλεσε το highlight της χρονιάς, όμως η ουσιαστική αλλαγή φάνηκε μετά το καλοκαιρινό διάλειμμα. Τότε, η Honda έκανε τα πιο σημαντικά βήματα εξέλιξης, κάτι που αποτυπώθηκε ξεκάθαρα στην σειρά εκκίνησης και στα βάθρα του Joan Mir στην Ιαπωνία, αλλά και στο Grand Prix της Μαλαισίας.

Puig

Η βελτιωμένη εικόνα του δεύτερου μισού της σεζόν έφερε τελικά τη Honda από την κατηγορίας D, στην κατηγορία C, στο σύστημα παραχωρήσεων concessions με την άνοδο να επιτυγχάνεται οριακά, στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς στη Βαλένθια, όπου ο Marini τερμάτισε έβδομος.

“Ήταν μια χρονιά με πάρα πολλή δουλειά, αλλά κάναμε πρόοδο, και αυτό είναι ξεκάθαρο”, δήλωσε ο Alberto Puig.
“Δεν είμαστε ακόμη εκεί που θέλουμε, όμως σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια, αυτή ήταν η χρονιά που εκμεταλλευτήκαμε περισσότερο τις παραχωρήσεις και τον χρόνο που είχαμε για να εξελίξουμε τη μοτοσυκλέτα”.

Όπως εξήγησε, στην αρχή της χρονιάς η RC213V δεν βρισκόταν στο ίδιο επίπεδο με αυτό που παρουσίασε μετά το καλοκαίρι, “Ξέραμε ότι μετά το καλοκαιρινό διάλειμμα θα μπορούσαμε να κάνουμε κάποια σοβαρά βήματα εξέλιξης, και αυτό ακριβώς συνέβη. Οι αναβάτες άρχισαν να αποδίδουν καλύτερα και τα πράγματα πήγαν πολύ πιο καλά από τον Ιούλιο και τον Αύγουστο και μετά”.

Σύμφωνα με τον Puig, ο τομέας στον οποίο η Honda έκανε το μεγαλύτερο άλμα μέσα στο 2025 είναι ο κινητήρας.

“Μια μοτοσυκλέτα αποτελείται από πολλά στοιχεία, αλλά αν με ρωτήσετε προσωπικά, νομίζω ότι κάναμε μεγάλη βελτίωση στον κινητήρα”, ανέφερε.
“Σε αυτή την κατηγορία, αν δεν έχεις τελική ταχύτητα, είναι πολύ δύσκολο ακόμη και να σκεφτείς προσπέραση. Δώσαμε περισσότερη ιπποδύναμη στους αναβάτες και νομίζω ότι το εκτίμησαν πραγματικά”.

Κοιτώντας προς το 2026, ο Puig ξεκαθαρίζει ότι το μεγάλο ζητούμενο είναι η σταθερότητα στην απόδοση. Η Honda έδειξε ότι μπορεί να διεκδικήσει βάθρα, όμως αυτό δεν συνέβη σε όλους τους αγώνες του δεύτερου μισού της σεζόν.

Puig

“Υπήρξαν καλές στιγμές”, είπε. “Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τη νίκη του Johann Zarco στο Le Mans, που ήταν πραγματικά εντυπωσιακή. Από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα, οι δύο αναβάτες μας, ο Mir και ο Marini, είχαν αρκετά καλά αποτελέσματα, με κάποια σκαμπανεβάσματα. Στην Ιαπωνία ήμασταν πολύ χαρούμενοι με το βάθρο”.

Και κατέληξε, “Η πρόοδος υπάρχει, αλλά αυτή τη στιγμή χρειαζόμαστε λίγη περισσότερη συνέπεια, και αυτό είναι το σημείο στο οποίο επικεντρωνόμαστε για την επόμενη χρονιά”.

Ένας ακόμη λόγος αισιοδοξίας για το 2026 είναι η ένταξη του Παγκόσμιου Πρωταθλητή Moto2 2025, Diogo Moreira, στο project της Honda.

“Θα έχουμε έναν νέο αναβάτη που έρχεται από τη Moto2 και θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα ξεκινήσει”, σημείωσε ο Puig.
“Μπροστά μας έχουμε μια συναρπαστική σεζόν. Στο τέλος της ημέρας, η Honda θέλει να κερδίζει και αργά ή γρήγορα θα είμαστε έτοιμοι γι’ αυτό”.