Misano – Όταν το μικροσκόπιο υπερτονίζει τους χαρακτήρες

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

12/9/2016

Δεν χρειάζεται πολύ προσπάθεια στις μέρες μας για να σου βγει το όνομα και να αποκτήσεις οποιαδήποτε μορφή φήμης. Μία απλή διαφωνία μπροστά στις κάμερες και αμέσως είσαι στο μικροσκόπιο, με τον κόσμο να ερμηνεύει την παραμικρή σου γκριμάτσα. Τα πράγματα στην μοτοσυκλέτα είναι αμέτρητες φορές πιο πολιτισμένα από το ποδόσφαιρο -για παράδειγμα- κι έτσι δεν χρειάζονται μπουνιές και κλωτσιές. Αρκεί μία γκριμάτσα ή μία διαφωνία για να πυροδοτήσει ολόκληρο θέμα, ακόμα και για τους χαρακτήρες των αναβατών.

Στην χθεσινή συνέντευξη τύπου μετά τον αγώνα, ο Lorenzo κατηγόρησε τον Rossi για επιθετική προσπέραση και πήγε κι ένα βήμα παρακάτω, λέγοντας ότι αυτό είναι το στιλ του Rossi. Ο Rossi δεν του απάντησε στον ίδιο τόνο, τον προέτρεψε να δει το στιγμιότυπο από τις κάμερες και του υπενθύμισε ότι δεν ξέφυγε από αυτό που κάνουν όλοι στους αγώνες, ακόμα και ο ίδιος ο Lorenzo. Αμέσως μετά συμφώνησαν ότι διαφωνούν και το πράγμα θα είχε μείνει εκεί, αν ήμασταν σε μία άλλη εποχή. Με την ταχύτητα διάδοσης της γνώμης στην εποχή μας, μία απλή διαφωνία που δεν έχει καμία επίπτωση στο ίδιο το πρωτάθλημα, κατέληξε να πάρει μεγαλύτερη συνέχεια. Αν ο κόσμος ασχολούταν με το ίδιο πάθος, για κάθε επεισόδιο με κανονικό χυδαίο βρίσιμο -και όχι διαφωνία χωρίς να υψώνονται φωνές- για τους πολιτικούς που βλέπει στην τηλεόραση, θα είχαμε τώρα μία τελείως διαφορετική κοινωνία. Ούτε στην Ισπανία, ούτε στην Ιταλία διαφέρουν όμως από εμάς, κι έτσι δόθηκε συνέχεια:

Άρχισαν οι ερωτήσεις στους αναβάτες κι έτσι εκείνοι αναγκάστηκαν να το προχωρήσουν. Ο Lorenzo είπε πως ο Rossi δεν έχει καλή ανατροφή και διακόπτει τους άλλους, ενώ μάλιστα του έχει γίνει συνήθεια και θα έπρεπε να τους αφήνει να ολοκληρώνουν… Ο Rossi κάλεσε τον κόσμο να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα: «Δεν θα επιτρέψω στον Lorenzo να πει ότι δεν κάνω καθαρές προσπεράσεις, γιατί αυτό δεν είναι δίκαιο. Είμαι όσο επιθετικός είναι κι αυτός».

Σε μία άλλη εποχή δεν θα είχε δοθεί συνέχεια γιατί κανείς δεν θα είχε ασχοληθεί τόσο, αλλά είπαμε στις μέρες μας υπάρχει το μικροσκόπιο, και κάτω από αυτό το πρίσμα ο χαρακτήρας των αναβατών εκτίθεται... κυρίως του Lorenzo. Αν επέλεγε να μην απαντήσει με αυτό τον τρόπο, το όλο θέμα θα είχε ξεχαστεί, αλλά κατηγορώντας τον Rossi για κακή ανατροφή, ρίχνει λάδι σε μία φωτιά που τον καίει ήδη. Είναι αλήθεια ότι ο Rossi μπορεί με ένα απλό γελάκι να διακόψει τον συνομιλητή του, αλλά δεν μπορείς να τον κατηγορήσεις για αυτό το πράγμα, το αντίθετο μάλιστα. Αν σε μία συνέντευξη με στολές και πετσέτες, λίγο μετά από έναν κουραστικό αγώνα, μπορεί να κλέψει την παράσταση σκάζοντας ένα ελαφρύ γέλιο, τότε απλά σημαίνει ότι έχει ήδη την προσοχή όλων, ακόμα και του Lorenzo, οπότε θα πρέπει να του αποδώσεις τα εύσημα. Και κάτι ακόμα, την μισή επικοινωνιακή ικανότητα του Rossi να είχε ο Lorenzo, θα μπορούσε να είχε εκμεταλλευτεί την αρνητική φήμη που σιγά – σιγά τον ακολουθεί όλο και περισσότερο και θα μπορούσε να παίξει ένα άλλο ρόλο, όπως αυτό του κακού παιδίου των MotoGP. Θα ήταν πολύ πιο κερδισμένος από το να έχει τον ρόλο του γκρινιάρη!

Η προσπέραση που βλέπετε παρακάτω, θεωρήθηκε από τον Lorenzo επιθετική και με μεγάλο κίνδυνο να πέσουν και οι δύο ή τουλάχιστον εκείνος, αν δεν είχε αντιδράσει σηκώνοντας την μοτοσυκλέτα. Μονάχα που με όποιο τρόπο κι αν δει κανείς την προσπέραση αυτή, απαλλαγμένος από κάθε συμπάθεια προς συγκεκριμένο αναβάτη, δεν γίνεται να την χαρακτηρίσεις αποκλειστικά επιθετική.

Ο Marquez, όταν ρώτησαν την γνώμη του για την διαφωνία που έχει ξεσπάσει, απάντησε ότι η κίνηση του Rossi ήταν οριακή, αλλά καθ’ όλα νόμιμη. Βέβαια ερμηνεύοντας τον ίδιο, αν η κίνηση αυτή του Rossi ήταν το όριο, τότε ο ίδιος τσαλαπάτησε κάθε όριο, όταν κυριολεκτικά πάτησε τον Vinales, όπως φαίνεται ξεκάθαρα:

 

Βλέποντας μάλιστα τις υπόλοιπες προσπεράσεις σύμφωνα με «το όριο του Marquez», τότε ο Pedrosa ποδοπάτησε τα όρια, τόσο όταν προσπέρασε τον ίδιο τον Marquez, όσο και στην προσπέραση του Rossi:

 

Στην προσπέραση για την οποία γίνεται ο λόγος, ο Lorenzo πήρε μία γραμμή με αρκετά αργό turning point, σαν να είναι μόνος του στην πίστα και να μην τον καταδιώκει κάποιος από την εκκίνηση του αγώνα! Ήταν δική του επιλογή, για να κάνει καλύτερο χρόνο. Ο Rossi το εκμεταλλεύτηκε και πήρε τελείως διαφορετική γραμμή και κατάφερε να κρατηθεί μέσα εκεί, χωρίς να την ανοίξει πάνω στον Lorenzo. Αν δεν είχε καταφέρει να κρατήσει την γραμμή του και έβγαζε τον Lorenzo εκτός, τότε και μόνο, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για λάθος του Rossi. Τώρα όμως μπορούμε απλά να θαυμάσουμε την διαφορετική προσέγγισή του στην στροφή, όπως ακριβώς θέλουμε να βλέπουμε στα MotoGP!

Στο τέλος είναι η αντίδραση του κόσμου, που επηρεάζει τους αναβάτες, με τον ίδιο τρόπο που επηρεάζεται από τις γνώμες, οποιοσδήποτε κι αν εκτίθεται. Εξηγώ: Τις προηγούμενες ημέρες είχαμε κι άλλο ένα περιστατικό, που αν και ήταν πολύ καλύτερο για να γίνει θέμα, δεν έτυχε της ίδιας προσοχής. Ο Rossi έκανε μία άσεμνη χειρονομία και τσατίστηκε με τον A. Espargaro θεωρώντας ότι τον έκλεισε χαλώντας του τον χρόνο στις δοκιμές. Αργότερα είπε μάλιστα ότι ο Espargaro τον έβρισε, όταν του ζήτησε τον λόγο που του έκλεισε την γραμμή, τονίζοντας μάλιστα ότι δεν είναι η πρώτη φορά. Ο A. Espargaro αποκάλυψε μάλιστα ότι δέχτηκε επίσκεψη από τον αγωνοδίκη, που παραδέχτηκε ότι δεν υπήρχε ενόχληση του ρυθμού του Rossi και προσπάθησε να κατευνάσει τα πνεύματα. Ο A. Espargaro δεν απασχολεί αυτή την στιγμή τον κόσμο και η χειρονομία του Rossi ξεχάστηκε. Αν στην θέση του A. Espargaro ήταν ο Lorenzo, ή αν την χειρονομία την έκανε άλλος οδηγός προς τον Rossi, τότε κι αυτό θα ήταν ένα θέμα που θα είχε φουντώσει συζητήσεις…

 

Ως ένα βαθμό είναι φυσιολογικά όλα αυτά. Καταρχήν μιλάμε για αγώνες μοτοσυκλέτας, και οι αγώνες μοτοσυκλέτας θα πρέπει πάντα να επιτρέπουν έναν μικρότερο βαθμό καθωσπρεπισμού, όπως ακριβώς και το ίδιο το μέσο που αντιπροσωπεύουν… δεν πιστεύω ότι αυτό χρειάζεται ανάλυση. Πάνω στην αδρεναλίνη του αγώνα, τέτοιες αντιδράσεις θα πρέπει να συγχωρούνται, αλλά να συγχωρούνται από όλους το ίδιο, όσους οπαδούς κι αν έχουν...

 

 

Ετικέτες

MotoGP: Στα 850 κυβικά η κυριαρχία των V4 θα αμφισβητηθεί ξανά, όπως παλιά!

Αντίθετα με την εξέλιξη έως σήμερα όπου έπεσε ακόμη και το κάστρο της Yamaha
Inline 4
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

16/12/2025

Ο πρώην test rider της Suzuki, Sylvain Guintoli, εξηγεί γιατί τα MotoGP οδηγήθηκαν στη κυριαρχία των V4 κινητήρων, αλλά και γιατί το πλεονέκτημα αυτό ίσως να μην είναι δεδομένο στην εποχή των 850cc.

Για πρώτη φορά από την αρχή της τετράχρονης εποχής τους, το 2002, τα MotoGP θα έχουν από την σεζόν του 2026 μοτοσυκλέτες αποκλειστικά με V4 κινητήρες, τώρα που έπεσε και το κάστρο της Yamaha.

Στις περισσότερες από τις 24 σεζόν που πέρασαν από την κατάργηση των δίχρονων 500cc, ο ανταγωνισμός μεταξύ V και Inline κινητήρων ήταν σχετικά ισορροπημένος.

Σε επίπεδο τίτλων αναβατών, 14 έχουν κατακτηθεί από V-κινητήρες, δύο με τον V5 της Honda. Ενώ οι υπόλοιποι δώδεκα με V4 των Honda και Ducati.
Οι εν σειρά κινητήρες μετρούν δέκα παγκόσμια πρωταθλήματα, εννέα από την Yamaha και ένα από την Suzuki, όταν ο Joan Mir κατέκτησε τον τίτλο το 2020.

Ο Fabio Quartararo χάρισε στη Yamaha τον πιο πρόσφατο τίτλο της το 2021, πριν η Suzuki αποχωρήσει με στυλ, κερδίζοντας δύο από τους τρεις τελευταίους αγώνες της το 2022. Αυτές έμελλε να είναι και οι τελευταίες νίκες εν σειρά κινητήρων, μέχρι νεοτέρας, με τη Yamaha να επιβεβαιώνει ότι από το 2026 θα περάσει και εκείνη σε V4, ακολουθώντας τις Ducati, Aprilia, KTM και Honda.

Η ίδια η ιστορία της Suzuki στο MotoGP δείχνει πόσο δραστικά έχει αλλάξει το τοπίο. Η ιαπωνική εταιρεία είχε δυσκολευτεί στο παρελθόν με τον V4 GSV-R, πριν επιστρέψει το 2015 με τετρακύλινδρο εν σειρά κινητήρα.

Καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της GSX-RR που κατέκτησε τίτλο έπαιξε ο πρώην αναβάτης του MotoGP και πρωταθλητής WorldSBK, Sylvain Guintoli, ως εργοστασιακός δοκιμαστής και με wild-card συμμετοχές.

inline4

"Η Suzuki έτρεχε με V4 πριν από πολλά χρόνια, αλλά όταν επέστρεψε, επέλεξε εν σειρά διάταξη, την περίοδο που ήμουν κι εγώ εκεί", δήλωσε ο Guintoli που πλέον εκτελεί χρέη σχολιαστή MotoGP ενώ ακόμα αγωνίζεται στην κατηγορία EWC με την BMW.

"Προφανώς λειτούργησε πολύ καλά, γιατί κερδίσαμε τον τίτλο το 2020. Και μετά ο Fabio πήρε τον τίτλο το 2021. Άρα είχαμε δύο συνεχόμενους τίτλους με εν σειρά κινητήρες.

"Μετά από αυτό ξεκίνησε η κυριαρχία των V4".

Στην ερώτηση τι προκάλεσε τη στροφή προς τους V4, ο Guintoli απάντησε. "Σίγουρα η αεροδυναμική, σε συνδυασμό με την υπεροχή σε ίππους του V4. Τους χρειάζεσαι αυτούς τους ίππους, γιατί έχεις όλη αυτή την αντίσταση από τα φτερά και τις αεροδυναμικές συσκευές στις ευθείες.

"Με τις συσκευές ρύθμισης ύψους, οι μοτοσυκλέτες είναι πλέον πιο “drag”, κάτι που βοηθά στο να περάσει όλη αυτή η δύναμη στο έδαφος."

"Όταν χαμηλώνεις την ανάρτηση πίσω σύστημα και μάλιστα αυτό μπορείς να το κάνεις δυναμικά, μέσα στην στροφή, τότε έχεις μεγαλύτερες δυνατότητες από αυτές που υπήρχαν παλαιότερα για να χρησιμοποιήσεις την ισχύ. Πάντα σε σχέση με μια συμβατική αγωνιστική μοτοσυκλέτα, όπου ο μόνος τρόπος που έχεις να ελέγξεις την δύναμη, είναι απλά να περιορίζεις το άνοιγμα της γκαζιέρας μέχρι να μπεις ουσιαστικά στην τέταρτη σχέση."

"Η αεροδυναμική, οι συσκευές ρύθμισης ύψους και η συνολική πρόσφυση μαζί με την συμβολή των ηλεκτρονικών, επέτρεψαν τις μοτοσυκλέτες να γίνουν πιο αποδοτικές, και στους αναβάτες να χρησιμοποιούν περισσότερη ισχύ από ποτέ. Νομίζω ότι εκεί βρίσκεται αυτό το μικρό πλεονέκτημα του V4".

Σύμφωνα με τον Guintoli, το πλεονέκτημα αυτό γίνεται ακόμη πιο εμφανές όταν πέφτει η πρόσφυση των ελαστικών στη διάρκεια του αγώνα.

"Σε συνθήκες αγώνα, όταν μειώνεται η πρόσφυση, δεν μπορείς να διατηρήσεις την ίδια ταχύτητα στη στροφή", εξηγεί.

"Με έναν V4 όμως μπορείς να φρενάρεις και να στρίψεις πιο γρήγορα στην κορυφή της στροφής και μετά να χρησιμοποιήσεις όλη τη δύναμη μόλις σηκώσεις τη μοτοσυκλέτα.”

inline4

"Έτσι χάνεις λιγότερο χρόνο σε σχέση με το να προσπαθείς να διατηρήσεις την ταχύτητα μέσα στη στροφή, που είναι το δυνατό σημείο ενός εν σειρά.

"Γι’ αυτό, κατά τη γνώμη μου, τα πράγματα πήγαν προς τα εκεί… Αλλά δεν είναι δεδομένο ότι αυτό θα ισχύει και με τους νέους κανονισμούς του 2027!".

Με το MotoGP να περνά στα 850cc από το 2027, να καταργεί τις συσκευές ρύθμισης ύψους και να αλλάζει σε ελαστικά Pirelli, το σημερινό πλεονέκτημα του V4, που βασίζεται στη μέγιστη αξιοποίηση του πίσω Michelin, μπορεί να εξαφανιστεί.

"Θα δούμε, αλλά το 2027 θα έχουμε πιο ‘φυσικές’ μοτοσυκλέτες, χωρίς συσκευές ρύθμισης ύψους, με λιγότερη αεροδυναμική. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα."

"Ίσως ένας Ι4 να μην είναι κακή ιδέα!".

Δεν είναι τυχαίο ότι Kawasaki, Yamaha και BMW με κινητήρες εν σειρά έχουν κατακτήσει τέσσερις από τους έξι τελευταίους τίτλους στο WorldSBK με ελαστικά Pirelli.

Ωστόσο, με τόση γνώση και δεδομένα πλέον χτισμένα γύρω από τον V4, και ακόμη και τη Yamaha να αλλάζει φιλοσοφία αναζητώντας περισσότερη πρόσφυση πίσω, κανένας κατασκευαστής των MotoGP δεν δείχνει προς το παρόν διατεθειμένος  να εξετάσει σοβαρά έναν Ι4 κινητήρα. Το αντίθετο μάλιστα, η Yamaha καίει την σεζόν που έρχεται ως προετοιμασία για να χτίσει εμπειρία με την διάταξη, ενώ ταυτόχρονα προετοιμάζει τον Toprak.

Ο Sylvain Guintoli ήρθε πρόσφατα ξανά στο προσκήνιο καθως προετοιμάζεται να τρέξει στον Μαραθώνιο του Λονδίνου το 2026, φορώντας τη στολή αγώνων του, στη μνήμη του γιου του Luca, για φιλανθρωπικό σκοπό.

inline4

 

Ετικέτες