Misano – Περιορισμός ζημιάς για την Honda με επίθεση Pedrosa!

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

11/9/2016

Είδαμε λίγες προσπεράσεις πριν από λίγο στο Misano, σε σύγκριση με όσα θα περίμενε κανείς, αλλά ήταν όλες τους εντυπωσιακές και ανέβαζαν κατακόρυφα την αγωνία! Κυρίως γιατί οι πολλές πτώσεις σε όλες τις δοκιμές, δεν άφηναν να καταλαγιάσει το ενδεχόμενο, να πάει κάτι στραβά…

Ο Lorenzo, ο άνθρωπος που περιμέναμε να οδηγήσει την κούρσα πριν προλάβει να τον πιάσει ο Rossi, έκανε μία εκπληκτική εκκίνηση φεύγοντας πρώτος, με τον Vinales από την τρίτη θέση να κάνει την δεύτερη καλύτερη εκκίνηση και να μονομαχεί στην πρώτη στροφή με τον Rossi, αλλά για ελάχιστα πριν αφήσει τις δύο Yamaha μπροστά.

Από εκεί και πέρα ο Rossi είχε ένα στοίχημα να νικήσει, με μεγάλη ανταμοιβή για το πρωτάθλημα σε περίπτωση που τα κατάφερνε: Να μην αφήσει τον Lorenzo να μπει σε κατάσταση νιρβάνας, φεύγοντας μπροστά.

Ο Lorenzo έχει κάτι σπάνιο, αντίστροφο από το συνηθισμένο για την πλειοψηφία στους αγωνιζόμενους: Αισθάνεται πιο άνετα να τον κυνηγούν, από το να κυνηγά ο ίδιος. Το οποίο βέβαια είναι κι ένα από τα γνωστότερα χαρακτηριστικά του, οπότε ο Rossi δεν άφησε στιγμή χωρίς να εστιάσει και σε μόλις ένα γύρο ήταν εμπρός, κάνοντας και την διαφορά αμέσως. Η προσπέραση στον Lorenzo έγινε μετά από μικρό λάθος του Ισπανού, ο οποίος έδειξε ότι τσατίστηκε κλείνοντας απότομα την γραμμή του, όμως ο Rossi είχε ήδη μεγαλύτερη ταχύτητα μέσα στην στροφή, φεύγοντας εμπρός. Από την στιγμή που ο Rossi πέρασε, ο Lorenzo έπαψε άμεσα να είναι ο άνθρωπος του Σαββάτου που έσπασε το ρεκόρ, αφήνοντας τον Ιταλό να φύγει μπροστά, σε μία διαφορά που έφτασε σχεδόν στα 1,2 δευτερόλεπτα και διατηρήθηκε για πολύ ώρα.

Πίσω τα πράγματα ήταν εντυπωσιακά για την μάχη της τρίτης θέσης. Ο Marquez είχε μία πολύ σύντομη μάχη με τον Dovizioso και έπειτα έβαλε πλώρη για τον Vinales, αμφότεροι με το σκληρό εμπρός ελαστικό. Ο Marquez έκανε ορισμένους από τους ταχύτερους γύρους, κερδίζοντας την τρίτη θέση και στοχεύοντας τις Yamaha. Όμως στον έβδομο και όγδοο γύρο, ήταν μία άλλη Honda που αρχίζαμε να προσέχουμε για τους χρόνους της. Ο Pedrosa, που είχε ξεκινήσει από την τρίτη σειρά και με εντελώς διαφορετικό συνδυασμό ελαστικών από τον Marquez, έκανε συνέχεια καλύτερους χρόνους. Με μαλακό εμπρός ελαστικό και την θερμοκρασία της πίστας ιδιαίτερα υψηλή, στους 43ο Κελσίου, τα Michelin έδειχναν ότι μπορούν να τα βάλουν με την διατήρηση της θερμοκρασίας, δίνοντας στον Pedrosa το προβάδισμα με την επιλογή που είχε κάνει. Κι εκεί, στον 15ο γύρο, ο Pedrosa έσπασε το όριο του 1.33 και κατέβασε το χρόνο στο 1.32!

Η προσπέραση στον Marquez ήταν εντυπωσιακή, κατεβάζοντάς τον από το βάθρο στην κυριολεξία! Η διαφορά που είχε αφήσει ο Marquez από τον Lorenzo, ήταν αστεία υπόθεση για τον ρυθμό του Pedrosa, που εξαιρετικά γρήγορα σκαρφάλωνε! Περνώντας τον Lorenzo, ο Pedrosa έβαλε πλώρη για τον Rossi που οδηγούσε αλάνθαστα και πολύ σταθερά εμπρός, με το μυαλό του στην νίκη. Ήταν το σημείο με την περισσότερη αγωνία στον αγώνα, καθώς ήταν σχεδόν βέβαιο ότι ο Pedrosa θα ροκανίσει γρήγορα την διαφορά με τον Rossi…

Ο ίδιος ο Rossi δεν περίμενε να έχει τέτοιο ανταγωνισμό, πίστευε ότι θα πάρει την νίκη μέσα στην έδρα του, μπροστά στους φανατικούς οπαδούς του… όμως ο Pedrosa είχε άλλη γνώμη. Δεν έχει περάσει χρονιά που να μην έχει ανέβει στην πρώτη θέση του βάθρου, για τον σταθερά στην Honda, Ισπανό και δεν υπάρχει χρονιά που να οι επιδόσεις του να είναι τόσο κάτω. Η Honda, και οποιοσδήποτε κατασκευαστής, θέλει έναν δεύτερο αναβάτη με την παροιμιώδη σταθερότητα του Pedrosa, που να είναι σταθερά στις κορυφαίες θέσεις, φέτος όμως δεν ήταν μία τέτοια χρονιά για εκείνον, άλλωστε είναι και μία χρονιά που η πρώτη θέση έχει αλλάξει πάρα πολλά χέρια και τα πάντα κύλισαν απρόβλεπτα. Ο Pedrosa βρήκε την ευκαιρία να αποδείξει τον εαυτό του, και δε θα την άφηνε έτσι. Επιτέθηκε στον Rossi, τον πέρασε και ξεκίνησε να χτίζει την διαφορά. Ο Rossi αρχικά προσπάθησε να κρατήσει μία απόσταση από την οποία θα μπορούσε να επιτεθεί, έστω και στον τελευταίο γύρο, αλλά ο ρυθμός του Pedrosa δεν του επέτρεψε να την διατηρήσει για περισσότερους από 2-3 γύρους. Πολύ γρήγορα η Honda έφυγε ένα δευτερόλεπτο εμπρός, όπως προηγουμένως η Yamaha, κι όσο πλησιάζαμε στο τέλος τόσο ο Rossi συνειδητοποιούσε ότι οι έξτρα πέντε πόντοι είχαν χαθεί για πάντα, περιορίζοντας τον ρυθμό για να μειώσει το ρίσκο. Στο τέλος ο Pedrosa, με την απίστευτη οδήγηση, κέρδισε κάνοντας έναν εντυπωσιακό αγώνα, με διαφορά 2.837!

Μπορεί να κατέβασε τον Marquez από το βάθρο, αλλά στο τέλος τον βοήθησε να κρατήσει την ήδη υψηλή διαφορά του με τον Rossi.

Ανεβαίνοντας στο βάθρο, ήταν ο Lorenzo που είχε βαρύ το βήμα, γιατί ήξερε τι τον περιμένει… Στο κατακίτρινο Misano που πάντα πέφτουν κιγκλιδώματα και φράχτες, η απονομή γινόταν μπροστά σε ένα κίτρινο ποτάμι, που αχνίζοντας τον γιουχάριζε δυνατά. Οι Ιταλοί έδειξαν ότι δεν έχουν τα εθνικιστικά θέματα, για τα οποία φημίζονται οι Ισπανοί στους αγώνες, κι έτσι η αντίδραση στον Pedrosa, ήταν πολύ διαφορετική. Ο Pedrosa έχει κερδίσει τον σεβασμό για πολλούς λόγους, πέρα από την οδηγική του σταθερότητα, κι αυτό φάνηκε στο θερμόαιμο Misano. Ο Rossi αστειεύτηκε ότι θα μπορούσε να «κρατηθεί» για την Ισπανία που θα μεταφερθούν τώρα, και να τον αφήσει να νικήσει στην έδρα του, όπως ονειρευόταν όλες αυτές τις μέρες… Ήταν όμως τόσο πιο γρήγορος μέσα στον αγώνα ο Pedrosa, που δεν υπήρχε καμία περίπτωση.

Ο Vinales δέχτηκε ποινή για να αφήσει τον Dovizioso να περάσει εμπρός, καθώς πάτησε αρκετές φορές εκτός πίστας - άλλο ένα σημείο που έδειξε ότι προσπαθούσε συνέχεια με το σκληρό εμπρός ελαστικό. Αμέσως μετά την προσπέραση του Pedrosa στον Rossi, ο ίδιος κίνδυνος φάνηκε και για τους ίδιους, ιδιαίτερα για τον Ιταλό που το Σάββατο παραλίγο να χάσει την 2η θέση στην εκκίνηση ακριβώς για αυτό. Δεν επανέλαβαν όμως το λάθος και το ενδεχόμενο αυτό απομακρύνθηκε…

Τελικώς ο Vinales επικράτησε της Ducati, και με σημαντική διαφορά από τον Marquez τερμάτισε στην πέμπτη θέση, με τον Pirro να σημειώνει έναν καλό, αν και μοναχικό αγώνα, κρατώντας και την έβδομη θέση για την Ducati, πίσω από τον Dovizioso…

Το πάντοτε μαχητικό Misano, φιλοξένησε έναν όμορφο αγώνα, χωρίς το επίπεδο έντασης που είχαμε «φορτώσει», έπειτα από τις δοκιμές του Σαββάτου και τις μάχες σε αγγλικό έδαφος στο Silverstone. Ήταν ωστόσο αγώνας που σε κρατούσε στην θέση σου, και έφερε την διαφορά των δύο πρώτων στους 43 βαθμούς

Αποτελέσματα:

Dani PEDROSA

Valentino ROSSI              

Jorge LORENZO SPA

Marc MARQUEZ

Maverick VIÑALES

Andrea DOVIZIOSO

Michele PIRRO

Pol ESPARGARO

Cal CRUTCHLOW

Alvaro BAUTISTA

Danilo PETRUCCI

Stefan BRADL

Hector BARBERA

Eugene LAVERTY

Scott REDDING  GBR

Yonny HERNANDEZ

Tito RABAT

Εκτός:

Aleix ESPARGARO

Javier FORES

Alex LOWES 

 

Ετικέτες

MotoGP: Joan Mir - Τώρα επέστρεψα στο φυσικό μου στυλ

H επιστροφή της Honda στα MotoGP έφερτε τον Joan Mir στο φυσικό του στυλ φρεναρίσματος
Joan Mir
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

19/12/2025

Ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής του μιλά για τη δύσκολη διαδρομή, το σημείο καμπής της σεζόν 2025 και γιατί νιώθει ξανά ο εαυτός του πάνω στη Honda RC213V.

Ο Joan Mir επέστρεψε φέτος στο βάθρο του MotoGP με τη Honda, σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά την τελευταία του παρουσία με τη Suzuki. Μια επιστροφή που για καιρό έμοιαζε αβέβαιη, αν αναλογιστεί κανείς ότι στα δύο πρώτα του χρόνια με τη Honda είχε καταφέρει μόλις δύο τερματισμούς εντός δεκάδας.

Η σεζόν 2025 ξεκίνησε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, ο Mir τερμάτισε μόλις σε έναν από τους έξι πρώτους αγώνες, με την κακοτυχία, τα συμβάντα και το υπερβολικό ρίσκο να συνεχίζουν να τον ταλαιπωρούν.

"Στο πρώτο μέρος της χρονιάς, το καλύτερο που μπορούσες να κάνεις με αυτή τη μοτοσυκλέτα ήταν μια έβδομη θέση", εξήγησε, "Αν κάποιος έκανε κάτι παραπάνω, ήταν λόγω συνθηκών ή περίεργων καταστάσεων. Αλλιώς, το πραγματικό δυναμικό ήταν να τα βάλεις όλα κάτω και να πάρεις μια έβδομη θέση.

"Στο Aragon ήμασταν έβδομοι. Αλλά εκτός αν έλειπε κάποιος, ήταν πολύ δύσκολο να κάνεις κάτι καλύτερο".

Ακολούθησε μια έκτη θέση στην Αυστρία, ανάμεσα σε νέες εγκαταλείψεις, όμως το πραγματικό σημείο καμπής ήρθε μετά την εισαγωγή των τελευταίων αεροδυναμικών και μηχανολογικών αναβαθμίσεων της RC213V στη Βαρκελώνη.

"Μετά τη Βαρκελώνη βελτιώσαμε λίγο την αεροδυναμική και τον κινητήρα. Αυτό ήταν κάτι που με ενοχλούσε πάρα πολύ. Και εκεί έκανα το 'κλικ'", είπε ο Mir.

Δύο αγώνες αργότερα, όλα έδεσαν στην Ιαπωνία. Στο Motegi, ο Mir χάρισε στην εργοστασιακή Honda το πρώτο της βάθρο στο MotoGP μετά τον Marc Marquez στο ίδιο σιρκουί το 2023, προσθέτοντας τη δική του επιτυχία σε μια σεζόν που είχε ήδη δει νίκη και βάθρο από τον Johann Zarco με την δορυφορική LCR Honda.

Joan Mir

Ο Ισπανός επανέλαβε το κατόρθωμα και στη Sepang, σε έναν αγώνα που ο ίδιος θεωρεί τον καλύτερό του για το 2025.

"Για το ίδιο το δυναμικό της μοτοσυκλέτας", εξήγησε. "Η Sepang παραδοσιακά δεν είναι καλή πίστα για αυτή τη μοτοσυκλέτα. Και αυτό που κάναμε εκεί ήταν κάτι πολύ σημαντικό.

"Κανονικά δυσκολευόμαστε με την πρόσφυση. Και η Sepang είναι μια πίστα με πολύ χαμηλό grip.

"Για να το αντισταθμίσουμε, έπρεπε απλώς να φρενάρουμε πάρα πολύ, ρισκάροντας περισσότερο από τους άλλους. Έπεσα στο sprint, οπότε δεν ήθελα να κάνω το ίδιο λάθος ξανά.

"Διαχειρίστηκα την κατάσταση πολύ καλά. Οπότε θα πω ότι η Sepang ήταν ο καλύτερός μου αγώνας".

Στη Μαλαισία, ο Mir ενθουσίασε τους φιλάθλους με τα θεαματικά, πολύ αργά φρεναρίσματά του, ένα φυσικό του χαρακτηριστικό που είχε αναγκαστεί να περιορίσει στα χρόνια της Suzuki.

"Με τη Suzuki αυτό δεν ήταν το στυλ", παραδέχτηκε. "Έπρεπε να προσαρμοστώ στη μοτοσυκλέτα, να κυλάω περισσότερο, να φρενάρω λίγο νωρίτερα και να αφήνω τα φρένα πιο νωρίς. Γιατί αυτή η μοτοσυκλέτα απαιτούσε τέτοιο στυλ.

Joan Mir

"Τώρα με τη Honda επέστρεψα στο φυσικό μου στυλ. Όπως το είχα στη Moto3 και στη Moto2. Είναι κάτι που απολαμβάνω πολύ, να φρενάρω πολύ δυνατά και να 'ρίχνω' πραγματικά τη μοτοσυκλέτα στο έδαφος, αλλά είναι πολύ δύσκολο, γιατί ρισκάρω περισσότερο από τους άλλους και πρέπει να βρεις το όριο και την αυτοπεποίθηση.

"Μπορεί να προκαλέσει κάποιες πτώσεις, αλλά αν μπορέσω να οδηγώ με λίγο περισσότερο περιθώριο, μπορούμε να το ελέγξουμε".

Παρά τα βάθρα, ο υψηλός αριθμός μηδενικών αποτελεσμάτων, 21 στους 44 αγώνες, άφησε τον Mir μόλις 15ο στο πρωτάθλημα, πίσω από τον Zarco και τον team-mate του στη Honda, Luca Marini.

Ωστόσο, η συνολική "στροφή" στην απόδοση, που αποτυπώθηκε και στην άνοδο της Honda από το rank D στο C στο σύστημα παραχωρήσεων, του δίνει αισιοδοξία για το 2026.

"Ήταν μια χρονιά-κλειδί", κατέληξε. "Μια χρονιά όπου μπορέσαμε να γυρίσουμε την κατάσταση, από το λιγότερο στο περισσότερο.

"Ίσως περίμενα λίγο περισσότερο απ’ όσο ήλπιζα. Είχαμε πολλή κακοτυχία και καμία συνέπεια. Αλλά σε ό,τι αφορά την απόδοση, το δυναμικό του αναβάτη και το δυναμικό της Honda να αντιστρέψει την κατάσταση, ήταν μια πολύ θετική σεζόν.

"Τώρα χρειαζόμαστε ακόμη ένα 'κλικ', για να βρούμε περισσότερη συνέπεια και λίγο περισσότερες δυνατότητες. Γιατί αν πρέπει να πηγαίνω πάντα έτσι, στο όριο, θα είναι δύσκολο.

"Αλλά ελπίζω του χρόνου να ξεκινήσουμε από εδώ και να ανέβουμε".