MotoGP 2023, Le Mans, FP1 - Η KTM το 1-3, η Repsol Honda με το Kalex πλαίσιο

Πτώση Marc Marquez με το καλημέρα στην επιστροφή του, ευτυχώς χωρίς συνέπειες για το χέρι του
Jack Miller
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

12/5/2023

Τα πρώτα δοκιμαστικά για το γαλλικό GP ξεκίνησαν με ηλιόλουστο αν και ελαφρώς κρύο καιρό, με τους χρόνους να βρίσκονται ένα δευτερόλεπτο μακριά από το ρεκόρ γύρου, και με τους εργοστασιακούς "πορτοκαλί" Jack Miller και Brad Binder να συνεχίζουν τις δυνατές εμφανίσεις κάνοντας το 1-3, με τον Luca Marini ανάμεσα τους.

Στην αρχή των δοκιμαστικών, ευχάριστη έκπληξη ήταν ο rookie Augusto Fernandez της GASGAS Tech3, που κατάφερε να ανέβει μέχρι και την τρίτη θέση. Φυσικά όταν έφτασε το time-attack στο τέλος της περιόδου, δεν κατάφερε να ρίξει τον χρόνο του αντίστοιχα με των άλλων αναβατών, για να τερματίσει τελικά στην -όχι κακή για εκείνον- 14η θέση.

Δεν πρόλαβε να επιστρέψει ο Marc Marquez, και είχε μια πτώση στην στροφή 11, παίρνοντας αρκετές τούμπες όταν έχασε το μπροστινό, για να σπεύσει κατόπιν να ελέγξει το χέρι στο οποίο είχε τραυματιστεί στο Portimao.

Marc Marquez

Ευτυχώς ο Ισπανός δεν τραυματίστηκε, και συνέχισε να οδηγεί χρησιμοποιώντας το πλαίσιο της Kalex που δεν έχει προλάβει ακόμα να δοκιμάσει εκτενώς το HRC. Το ίδιο πλαίσιο χρησιμοποίησε και ο Mir, με τα αποτελέσματα να είναι θετικά και για τους δυο αναβάτες -αν και είχαν αρκετά χαμηλότερη τελική ταχύτητα σε σχέση με τους υπόλοιπους. Ο μεν Joan Mir σημείωσε τον 6ο ταχύτερο χρόνο του session, ενώ ο Marquez, που ήταν σαφώς πιο διστακτικός μετά την απουσία του από τους αγώνες και μετά και την πτώση του στην αρχή των δοκιμαστικών βρέθηκε 12ος ταχύτερος.

Brad Binder

Εκείνοι όμως που ξεχώρισαν και έδειξαν πως η άνοδος της ΚΤΜ στους τελευταίους αγώνες δεν ήταν... "a freak accident", ήταν οι Jack Miller και Brad Binder, που τερμάτισαν στις θέσεις 1 και 3 αντίστοιχα, κάνοντας... σάντουιτς τον Luca Marini στη δεύτερη θέση, ο οποίος ήταν και ο ταχύτερος αναβάτης με Ducati.

Zarco

Τέταρτος ήταν ο "τοπικός" Johann Zarco της Prima Pramac Racing, ενώ η πρώτη πεντάδα έκλεισε με τον Alex Marquez της Gresini Racing.

Vinales

Οι εργοστασιακοί "Απριλιανοί" βρέθηκαν στις θέσεις 7 (Aleix Espargaro) και 9 (Maverick Vinales), ενώ δυστυχώς η περιφερειακή ομάδα RNF δεν θα έχει κανένα εκπρόσωπο στον αγώνα του Le Mans, με τον Oliveira να αναρρώνει ακόμα από τον δεύτερο τραυματισμό της σεζόν, και με τον Raul Fernandez που μόλις επέστρεψε από την εγχείρηση στο χέρι λόγω "arm-pump", για να συμπληρώσει μόλις 3 γύρους πριν εγκαταλείψει την προσπάθεια με πόνους.

Raul Fernandez

Στη συνέχεια η RNF δήλωσε πως ο Fernandez δεν θα λάβει μέρος στον αγώνα, για να αναρρώσει περαιτέρω από την επέμβαση στην οποία υπεβλήθη.

Bagnaia

Όγδοος ήταν ο Marco Bezzechi της VR46 Team, και δέκατος ο Francesco Bagnaia που δεν κατάφερε να εντυπωσιάσει -έχει όμως ακόμα καιρό να το κάνει.

Quartararo

Η Yamaha συνέχισε τις κακές εμφανίσεις, με τον Fabio Quartararo εκτός δεκάδας (11ος) χρησιμοποιώντας το παλιό πλαίσιο της ομάδας, και τον ομόσταυλό του, Franco Morbidelli όχι πολύ μακριά, στην 13η θέση.

Ο Takaaki Nakagami αφού αντιμετώπισε μηχανικό πρόβλημα με την πρώτη μοτοσυκλέτα του, η οποία ξεκίνησε να βγάζει λευκούς καπνούς από τις εξατμίσεις, έγραψε τον 15ο ταχύτερο χρόνο, με τον έτερο "περιφερειακό" της Honda, Alex Rins να τερματίζει στην εξαιρετικά απογοητευτική 18η θέση. Απογοήτευση και για τον Martin που βρέθηκε μόλις 16ος.

Στην wild-card εμφάνιση του ο Danilo Petrucci τα βρήκε μπαστούνια, τουλάχιστον στην αρχή, μην μπορώντας να καταφέρει κάτι καλύτερο από μια 19η θέση, μπροστά από τους τελευταίους Lorenzo Savadori (ο δοκιμαστής της Aprilia με μοτοσυκλέτα της RNF) και τον Jonas Folger που αντικαθιστά τον τραυματία Pol Espargaro της GASGAS.

Ακολουθεί η αναλυτική κατάταξη των πρώτων δοκιμαστικών

ΘΕΣΗ ΑΝΑΒΑΤΗΣ ΟΜΑΔΑ ΔΙΑΦΟΡΑ
1 Jack MILLER Red Bull KTM Factory Racing  
2 Luca MARINI Mooney VR46 Racing Team 0.095
3 Brad BINDER Red Bull KTM Factory Racing 0.218
4 Johann ZARCO Prima Pramac Racing 0.315
5 Alex MARQUEZ Gresini Racing MotoGP 0.338
6 Joan MIR Repsol Honda Team 0.351
7 Aleix ESPARGARO Aprilia Racing 0.353
8 Marco BEZZECCHI Mooney VR46 Racing Team 0.423
9 Maverick VIÑALES Aprilia Racing 0.441
10 Francesco BAGNAIA Ducati Lenovo Team 0.466
11 Fabio QUARTARARO Monster Energy Yamaha MotoGP 0.497
12 Marc MARQUEZ Repsol Honda Team 0.524
13 Franco MORBIDELLI Monster Energy Yamaha MotoGP 0.704
14 Augusto FERNANDEZ GASGAS Factory Racing Tech3 0.725
15 Takaaki NAKAGAMI LCR Honda IDEMITSU 0.816
16 Jorge MARTIN Prima Pramac Racing 0.847
17 Fabio DI GIANNANTONIO Gresini Racing MotoGP 1.261
18 Alex RINS LCR Honda CASTROL 1.460
19 Danilo PETRUCCI Ducati Lenovo Team 1.719
20 Lorenzo SAVADORI CryptoDATA RNF MotoGP Team 2.524
21 Jonas FOLGER GASGAS Factory Racing Tech3 3.317
  Not qualified (Out 105%)    
  Raul FERNANDEZ CryptoDATA RNF MotoGP Team 11.623
Ετικέτες

MotoGP: Τίτλοι με δύο κατασκευαστές - Ο Marc Marquez σε ένα ακόμη κλειστό κλαμπ εκλεκτών

Ο M.Marquez και άλλοι 5 έχουν κερδίσει πρωτάθλημα στην κορυφαία κατηγορία με διαφορετικούς κατασκευαστές
Marquez Two manufacturers
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/12/2025

Ο Πρωταθλητής του 2025 έγινε μέλος μιας ακόμη μικρής λίστας, εκείνων που κατέκτησαν τίτλους MotoGP με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές.

Η ιστορία του #93 είναι πλέον θρύλος. Ο συνδυασμός αγωνιστικής ιδιοφυΐας, αντοχής απέναντι σε σοβαρούς τραυματισμούς και ακατάβλητης θέλησης τον έφερε ξανά στην κορυφή. Και μαζί με αυτήν την επική επιστροφή, ήρθαν και σημαντικά στατιστικά ορόσημα.

Ένα από τα κατορθώματα του Marquez το 2025 ήταν ότι έγινε ο πιο πρόσφατος αναβάτης, και ένας από τους ελάχιστους στην ιστορία, που κατακτά τίτλους με δύο κατασκευαστές. Ο Geoff Duke ήταν ο πρώτος που το πέτυχε, με τις Norton και Gilera. Ακολούθησε ο Giacomo Agostini, που μετά την κυριαρχία του με την MV Agusta πήρε τίτλο και με Yamaha το 1975.

Πιο πρόσφατα, ο Eddie Lawson κατέκτησε διαδοχικούς τίτλους το 1988 και 1989 με Yamaha και Honda. Ο Valentino Rossi συνέχισε την παράδοση, κερδίζοντας τρεις σερί τίτλους (2001-2003) με Honda πριν κάνει το ιστορικό πέρασμα στη Yamaha το 2004.

Ο Rossi, ο Stoner και η εποχή της αλλαγής

Ο Rossi επανέφερε τη Yamaha στους τίτλους το 2004 και 2005, πριν ο Nicky Hayden και ο Casey Stoner διακόψουν την κυριαρχία του. Ο Stoner, ειδικά, έγραψε το δικό του κεφάλαιο, πρώτα με την Ducati το 2007 και έπειτα με τη Honda το 2011, όπου κέρδισε 10 από τα 17 Grand Prix της χρονιάς.

Η πρόωρη αποχώρηση του Stoner άνοιξε τον δρόμο για την άφιξη ενός εκρηκτικού ταλέντου στη Repsol Honda. Το όνομα ήταν Marc Marquez.

Η αυτοκρατορία του Marquez και η πτώση

Ακολούθησαν έξι τίτλοι: 2013, 2014, 2016, 2017, 2018, 2019. Ο Marquez ήταν ασταμάτητος, μέχρι τη μοιραία πτώση στη Jerez. Τέσσερις χειρουργικές επεμβάσεις στο δεξί βραχίονα, αμέτρητες πτώσεις, στιγμές που η ιδέα της απόσυρσης έμοιαζε πολύ κοντά

Η αναγέννηση με Ducati

Τότε ήρθε η μεγάλη αλλαγή. Το πέρασμα στην Ducati αναζωπύρωσε τον μύθο του Marquez. Μετά την πρώτη νίκη του σε 1043 ημέρες με τα χρώματα της Gresini, ακολούθησε μια εκπληκτική πρώτη χρονιά με την εργοστασιακή Ducati. Ο τίτλος του 2025 κερδήθηκε στην Ιαπωνία με πέντε αγώνες να απομένουν.

Με αυτόν τον τίτλο, ο Marquez μπήκε στο πάνθεον αναβατών όπως οι Stoner, Rossi, Lawson, Agostini και Duke, που κατέκτησαν τίτλους με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές. Ένα επίτευγμα που έχει το δικό του ειδικό βάρος και είναι κάτι που το έχουν καταφέρει μόνο μια χούφτα ανθρώπων στην κορυφαία κατηγορία.

Μια ακόμη περιπέτεια τραυματισμού ήρθε στην Ινδονησία πριν το τέλος της σεζόν, αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει πως ο Marquez θα επιστρέψει για την ερχόμενη σεζόν που θα έχει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον πρώτα από όλα για να δούμε αν ο Καταλανός εξακολουθεί να έχει το ίδιο ισχυρό κίνητρο έπειτα από την τιτάνια και μακροχρόνια προσπάθεια που κατέβαλλε για να επιστρέψει. Ο εννέα φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, δείχνει πάντως ότι έχει ακόμα πολλά να γράψει στο δικό του κεφάλαιο της ιστορίας του MotoGP.