MotoGP 2024, Emilia Romagna GP, P1 - Στην κορυφή ο Pecco με νέο ρεκόρ γύρου

Δεύτερος ο Jorge Martin και τρίτος ο Marc Marquez, με ανέλπιστα καλή επίδοση Quartararo

Από τον

Κώστα Γκαζή

20/9/2024

Το απόγευμα της Παρασκευής, στη δεύτερη επίσκεψη στην πίστα του Misano αυτή τη σεζόν από το MotoGP, στα πρώτα χρονομετρημένα δοκιμαστικά της μεγάλης κατηγορίας ξεχώρισαν οι τρεις πρωταγωνιστές του τίτλου, με τον Pecco Bagnaia να είναι στο 100^ο του GP ταχύτερος όλων και με νέο ρεκόρ πίστας, με δεύτερο τον Jorge Martin και τρίτο τον Marc Marquez. Αρνητικός πρωταγωνιστής οι πολλές πτώσεις.

Τα πρώτα χρονομετρημένα δοκιμαστικά ξεκινούν με την πίστα στεγνή, ενώ δέκα λεπτά μετά την έναρξή τους έχουμε την πρώτη πτώση, με τον Pedro Acosta να χάνει το μπροστινό και να πέφτει από lowside, χωρίς ευτυχώς να χτυπήσει. Πτώση έχει και ο Jack Miller, ενώ αργότερα θα πέσει και ο Miguel Oliveira.

Όσον αφορά στους χρόνους, ο Jorge Martin είναι ο πρώτος αναβάτης που σταματά το χρονόμετρο στο 1:30 (1.30.994), ενώ αμέσως μετά τον καλύτερο χρόνο βελτιώνει ο Bagnaia με 1:30.924. Ο Marc Marquez κάνει την εμφάνισή του στην πίστα λίγο αργοπορημένος, ενώ είμαστε περίεργοι να δούμε τους χρόνους του. Θυμίζουμε πως ο Ισπανός ήταν ταχύτερος όλων στα FP1 σήμερα το πρωί, με χρόνο 1:32.082, όταν η πίστα στέγνωνε ακόμα. Θυμίζουμε πως το ρεκόρ γύρου στο Misano είναι 1:30.304, χρόνο που πέτυχε φέτος στην πίστα ο Bagnaia.

Δεκαπέντε λεπτά έχουν περάσει από την έναρξη των P1, με την πρώτη πεντάδα να αποτελείται από τους Pecco Bagnaia, Jorge Martin, Pedro Acosta, Fabio Quartararo και Maverick Vinales.

Δυο γύρους μετά την πρώτη επαφή του με την πίστα στα P1, ο Marc Marquez σημειώνει τον 6ο ταχύτερο χρόνο -και λίγο αργότερα τον 4ο-, ενώ εντυπωσιακός είναι ο Quartararo που συνεχίζει να βρίσκεται 4ος -και λίγο αργότερα 5ος. Δύσκολα τα πράγματα για τη Honda, με τους αναβάτες της να καταλαμβάνουν για την ώρα τις θέσεις 17, 18, 19 και 20!

Έχουμε φτάσει στα μισά των πρώτων χρονομετρημένων, και η πρώτη πεντάδα έχει ως εξής: Jorge Martin (1:30.844), Pecco Bagnaia, Pedro Acosta, Marc Marquez και Marco Bezzecchi. Λίγα λεπτά αργότερα, ο τοπικός Bez ανεβαίνει δύο ακόμα θέσεις για να βρεθεί 3ος

Πτώση έχει ο Alex Marquez με 20 λεπτά να απομένουν, χωρίς να τραυματιστεί κι αυτός. Κάπου εδώ ο Marc Marquez μπαίνει ξανά στην πίστα με φρέσκα ελαστικά, δείχνοντας έτοιμος να πιέσει αρκετά πριν το κλασικό τελευταίο 5λεπτο, ενώ τον ακολουθεί και ο Jorge Martin. Άδοξα όμως τελειώνουν οι δυο γύροι του Marc, αφού κάτι δεν δείχνει να του αρέσει, και ο Ισπανός σταματά νωρίς να πιέζει, και βγαίνει ξανά στα pits.

Δεκατρία λεπτά πριν το τέλος μία ακόμη πτώση, με τον Augusto Fernandez να πέφτει με τη GASGAS του, χωρίς να τραυματιστεί.

Λίγο πριν φτάσουμε στο τελευταίο δεκάλεπτο, ο Marc Marquez σημειώνει τον 2ο ταχύτερο χρόνο, ελάχιστα πίσω από τον Martin (0.054 δευτερόλεπτα), με τον 3ο Bagnaia να βρίσκεται πιο μακριά, 0.371 δευτερόλεπτα πίσω από τον Martin.

Δυο λεπτά αργότερα, ο Bagnaia βρίσκει τα εκατοστά που του έλειπαν, για να περάσει εκείνος πρώτος με 1:30.286 που είναι και νέο ρεκόρ πίστας.

Πέντε λεπτά πριν το τέλος, και η πρώτη πεντάδα έχει ως εξής: Bagania, Martin, Marc Marquez, Bastianini και Vinales.

Κι εκεί που ο Martin πίεζε για να ξαναπάρει εκείνος την πρωτιά, πέφτει στην 8 ευτυχώς χωρίς παραταράγουδα, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με τον Morbidelli.

Εκείνος που δεν είχε όμως "καλή" πτώση ήταν ο Fabio di Giannantonio, που ήταν ήδη τραυματίας, και έπεσε πολύ απότομα, παίρνοντας και αρκετές τούμπες για να σηκωθεί δείχνοντας να πονάει αρκετά...

Οι πτώσεις συνεχίζονται, με τον Binder να πέφτει χωρίς να καταφέρνει να γράψει καλό χρόνο, και θα πρέπει να περάσει από τα FP1, ενώ μετά τη λήξη του χρόνου ο Aleix Espargaro πετά έξω από την πρώτη δεκάδα τον Miller, κι έτσι κι οι 2 αναβάτες της Red Bull KTM οδεύουν στα P1.

Πέφτει και ο Bastianini, που όμως έχει καταφέρει ήδη να σημειώσει τον 4ο χρόνο.

Τα P1 τελειώνουν και η πρώτη δεκάδα είναι η ακόλουθη.

1. Pecco Bagnaia, Ducati 1:30.286

2. Jorge Martin, Ducati +0.198

3. Marc Marquez, Ducati +0.299

4. Enea Bastianini, Ducati +0.321

5. Fabio Quartararo, Yamaha +0.600

6. Franco Morbidelli, Ducati +0.646

7. Marco Bezzecchi, Ducati +0.678

8. Maverick Vinales, Aprilia +0.704

9. Pedro Acosta, GASGAS +0.705

10. Aleix Espargaro, Aprilia +0.881

Ταχύτερος αναβάτης με Honda ήταν ο Johann Zarco στη 12^η θέση, 0.964 δευτερόλεπτα πίσω από τον πρώτο Bagnaia, ενώ οι δυο αναβάτες της εργοστασιακής ομάδας του HRC τερμάτισαν στις θέσεις 18 (Marini) και 19 (Mir). Ο Nakagami ήταν 21^ος και τελευταίος.

Ετικέτες

motogp

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Race News

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.

Ετικέτες

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025