MotoGP 2025, Red Bull Grand Prix of The Americas, P1 - Marc Marquez, ο βασιλιάς της COTA εξαφανίστηκε μπροστά...

Πέντε Ducati στις πρώτες πέντε θέσεις, μόλις 10ος ο Pecco Bagnaia - Στο κατόπι του Marc η... Tavulia squad με τους Di Giannantonio και Morbidelli
Marc Marquez
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

28/3/2025

Τα πρώτα χρονομετρημένα δοκιμαστικά ξεκινούν, με τον ουρανό συννεφιασμένο μεν, αλλά χωρίς βροχή. Η πίστα του Austin πάντως είναι ακόμα βρεγμένη, με τους αναβάτες να φορούν βρόχινα ελαστικά. Μια στεγνή γραμμή έχει αρχίσει να σχηματίζεται, αλλά σε κάποια σημεία η πίστα έχει κρατήσει νερά, και μια στιγμή απροσεξίας εύκολα μπορεί να οδηγήσει σε πτώση.

Ο Pedro Acosta γράφει τον πρώτο ταχύτερο χρόνο, ενώ αμέσως μετά μπροστά περνάει ο Pecco Bagnaia. Όσο θα στεγνώνει η πίστα και όσο θα ανεβάζουν σταδιακά ρυθμό οι αγωνιζόμενοι, τόσο θα αλλάζει η πρωτιά. Ο χρόνος του Pecco είναι 2:14.513, ενώ το ρεκόρ πίστας εδώ είναι 2:00.864, ρεκόρ που κατέχει από το 2024 ο Maverick Vinales. Καταλαβαίνετε πόσο μακριά είναι αυτή τη στιγμή οι χρόνοι από αυτό.

Ο Marc Marquez, που στα πρώτα ελεύθερα δοκιμαστικά είχε high-side -η πρώτη του πτώση με την εργοστασιακή Ducati, καθώς ο Ισπανός δεν είχε πέσει στους πρώτους δύο γύρους-, ενώ στη συνέχεια τερμάτισε τρίτος, τώρα σημειώνει τον ταχύτερο χρόνο, με 2:13.456, που για την ώρα απέχει μισό δευτερόλεπτο από τον χρόνο του δεύτερου, Fermin Aldeguer.

Δεκατρία λεπτά μετά την έναρξη των δοκιμαστικών, ο Marc βελτιώνει κι άλλο τον χρόνο του, ενώ πίσω του βρίσκονται οι Zarco, Morbidelli, Miller και Aldeguer.

Εντωμεταξύ στα pits βρίσκονται γνωστοί Αμερικανοί θρύλοι του MotoGP, όπως ο King Kenny Roberts, και ο Kevin Schwantz ο οποίος εκτελεί και χρέη σχολιαστή με την ομάδα της Dorna. Στα pits της Aprilia βρίσκεται και ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής 2024 Jorge Martin, ο οποίος έχει έρθει για να δεθεί περισσότερο με τη νέα του ομάδα, καθώς ακόμα καθυστερεί η επάνοδός του -ελπίζουμε να τον δούμε στον επόμενο αγώνα, που είναι στο Κατάρ.

Δυο λεπτά αργότερα και ο Alex Marquez περνά εκείνος πρώτος, με τους αδελφούς Marquez να κάνουν το 1-2, όμως δεν περνά πολλή ώρα και ο Morbidelli υποσκελίζει και τους δυο Ισπανούς, με τον αναβάτη της VR46 να δείχνει δυνατός και έτοιμος για καλές επιδόσεις στις Η.Π.Α.

Ωπ! Ποιος είναι τώρα ταχύτερος όλων; Ο Joan Mir της Honda! Νωρίς είναι φυσικά ακόμα, και ο χρόνος του είναι μόλις στο 2:13, έτσι δεν κρατάμε και την αναπνοή μας από την αγωνία.

Σαράντα λεπτά απομένουν για το τέλος των δοκιμαστικών, και οι περισσότεροι αναβάτες έχουν μπει στα pits για να πάρουν μια ανάση, να συζητήσουν με τους μηχανικούς τους, και να περιμένουν την πίστα να στεγνώσει περισσότερο.

Παρόλο τώρα που είναι ακόμα νωρίς, αξίζει να δούμε τη διαφορά που υπάρχει αυτή τη στιγμή στο στρατόπεδο της Yamaha, με τον Jack Miller να είναι 7ος, τον Alex Rins μόλις 19ο και τον Fabio Quartararo... τελευταίο, στα pits, σχεδόν 7 δευτερόλεπτα πίσω από τον πρώτο! Δύσκολα τα πράγματα για τον Fabio, ενώ καθώς γράφουμε αυτές τις γραμμές, ο Miller βγαίνει στην πίστα με slick, και σημειώνει τον ταχύτερο χρόνο, o πρώτος αναβάτης που πέφτει στο 2:12, ενώ στον επόμενο γύρο τον ρίχνει ακόμα περισσότερο στο 2:11.

Η πίστα στεγνώνει ολοένα και περισσότερο, και όλοι οι αναβάτες βγαίνουν ξανά από τα pits για τη δεύτερη προσπάθειά τους.

Πλησιάζουμε στη μέση των δοκιμαστικών, και ο Miller γράφει το πρώτο 2:09 του σαββατοκύριακου, ενώ αυτή τη στιγμή μόνο ο Vinales φοράει βρόχινα, έχοντας σημειώσει τον 10ο χρόνο, σχεδόν 5 δευτερόλεπτα πίσω από τον Miller.

Εικοσιπέντε λεπτά πριν το τέλος, ο Quartararo μπαίνει επιτέλους στο παιχνίδι, ανεβαίνοντας αρχικά στην 7η θέση, και ρίχνοντας κατόπιν κι άλλο τον χρόνο του. Όμως την ίδια στιγμή, οι περισσότεροι αναβάτες βελτιώνουν δραματικά τους χρόνους τους, αφού η πίστα έχει στεγνώσει σχεδόν τελείως, και όλοι φορούν slick.

Bagnaia, Aldeguer, Marc Marquez, διαδέχονται αστραπιαία ο ένας τον άλλον στην κορυφή, με τον Marc να σημειώνει χρόνο 2:08.327.

Το 2:07 φτάνει πρώτος ο Alex Marquez, ενώ Aldeguer και Marc έχουν μια μικρή κόντρα, με τον Marc να περνάει τον rookie λίγο πριν τον τερματισμό και να γράφει το πρώτο 2:06 της μέρας.

Είκοσι λεπτά πριν το τέλος, τέσσερα Ducati βρίσκονται στις πρώτες τέσσερις θέσεις της κατάταξης, με τον Mir της Honda να κλείνει την πρώτη πεντάδα.

Τώρα ο Marc έχει βάλει στο στόχαστρο τον Pecco και τον ακολουθεί κατά πόδας. Θα τον περάσει για να του δείξει ποιος είναι ταχύτερος; Όχι, δεν τον περνά, αλλά τον χρησιμοποιεί για slip-stream ρίχνοντας τον χρόνο στο 2:05.145.

Τώρα οι ρόλοι αντιστρέφονται, με τον Pecco να παίρνει στο κατόπι τον Marc, όμως ο Ισπανός τον παίρνει χαμπάρι, κόβει ταχύτητα και δεν δείχνει γραμμές στον Ιταλό που βρίσκεται 4ος, τρεις θέσεις πίσω από τον αναβάτη με το #93.

Κι αν ο Miller ήταν το αστέρι στις βρόχινες συνθήκες των πρώτων ελεύθερων και στο πρώτο μισό των χρονομετρημένων, τώρα ο Αυστραλός έχει πέσει στην 15η θέση, ενώ αντίθετα ο Quartararo βρίσκεται 8ος.

Πίσω όμως έχει βρεθεί και ο Zarco της Honda, στην 11η θέση, με καλύτερο αναβάτη της ιαπωνικής εταιρείας 15 λεπτά πριν το τέλος τον Joan Mir που είναι 4ος, ενώ ο Luca Marini είναι 19ος...

Δεκατέσσερα λεπτά πριν το τέλος, και ο Miller περνάει πρώτος με 2:05.115, με τα αδέλφια Marquez πίσω του, τέταρτο τον Zarco, και πέμπτο τον Aldeguer.

Μετά τα καταστροφικά FP1, ο Marco Bezzechi της Aprilia δεν δείχνει ούτε και εδώ ικανός να κάνει κάτι καλό, και βρίσκεται 19ος 11 λεπτά πριν το τέλος.

Οι περισσότεροι αναβάτες έχουν μπει στα pits, και ετοιμάζονται για την τελευταία προσπάθειά τους, στοχεύοντας φυσικά σε χρόνο που θα τους βάλει στην πρώτη 10αδα, ώστε να αποφύγουν τα Q1.

Οκτώ λεπτά απομένουν για την καρό σημαία, και όλοι σχεδόν οι αναβάτες βρίσκονται στην πίστα, σημειώνοντας ταχύτερους χρόνους.

Ο Marc Marquez ανεβάζει κι άλλο τον πήχη, γράφοντας το πρώτο 2:04, και συνεχίζει ακάθεκτος, όμως το παρακάνει και έχει μια έξοδο, σε ασφάλτινο όμως κομμάτι, χωρίς παρατράγουδα -παρόμοια έξοδο έχει και ο Pecco, κι αυτός στο ίδιο μοτίβο με τον Marc.

Τέσσερα λεπτά απομένουν κι ο Acosta βρίσκει τον καλό του εαυτό, γράφοντας τον 2ο χρόνο.

Πτώση έχουμε από τον Zarco, που βρίσκεται 12ος και έτσι θα πρέπει να περάσει από τα Q1, κρίμα για τον Γάλλο που το παράκανε και τώρα έχει δουλειά μπροστά του...

Δύο λεπτά πριν το τέλος, ο Undisputed King of COTA, Marc Marquez κάνει ξανά τη διαφορά, γράφοντας χρόνο 2:03.469, χρόνο μισό δευτερόλεπτο μακριά από τον δεύτερο Acosta! Και συνεχίζει  απτόητος...

Δέκα δευτερόλεπτα πριν το τέλος, και ο Marc γράφει 2:02.929, 0,882 δευετερόλεπτα μπροστά από τον αδελφό του που είναι δεύτερος!

Η καρό σημαία πέφτει, καιη πρώτη δεκάδα έχει ως εξής:

1. Marc Marquez, Ducati, 2:02.929
2. Fabio di Giannantonio, Ducati, +0,736
3. Franco Morbidelli, Ducati, +0,837
4. Alex Marquez, Ducati, +0,882
5. Fermin Aldeguer, Ducati, +0,973
6. Jack Miller, Yamaha, +1,024
7. Pedro Acosta, KTM, +1,170
8. Maverick Vinales, KTM, +1,332
9. Joan Mir, Honda, +1,413
10. Pecco Bagnaia, Ducati, +1,530

Εντέκατος ήταν ο Quartararo, 12ος ο Binder, 13ος ο Bezzechi, 14ος ο Ogura και 15ος ο Luca Marini.

Ετικέτες

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
MotoGP Comebacks
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

MotoGP Comebacks

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

MotoGP Comebacks

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

MotoGP Comebacks

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

MotoGP Comebacks

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

MotoGP Comebacks

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.