MotoGP Aprilia: Με εργοστασιακή μοτοσυκλέτα του 2024 ο Oliveira και κινητήρα του 2024 ο Fernandez

Πλήρη εργοστασιακή υποστήριξη στη νέα δορυφορική ομάδα

Από τον

Μπάμπη Μέντη

29/12/2023

Μετά την επεισοδιακή αποχώρηση της RNF από τα MotoGP και την αντικατάστασή της από την αμερικάνικη Trackhouse με τις ευλογίες της Dorna και της Aprilia, η ιταλική εταιρεία έχει αποφασίσει να υποστηρίξει πολύ πιο ουσιαστικά την δορυφορική της ομάδα, ακολουθώντας το επιτυχημένο παράδειγμα της Ducati με την Pramac, δηλαδή την δημιουργία δύο ισοδύναμων τεχνολογικά ομάδων που μπορούν να μοιράζονται μεταξύ τους δεδομένα. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Masimo Rivola που έχει αναλάβει να επαναφέρει την Aprilia στις δόξες τις “δίχρονης εποχής” των RS125 και RS250, την επόμενη χρονιά ο Miguel Oliveira θα έχει ακριβώς την ίδια RS-GP24 που θα καβαλάνε οι εργοστασιακοί Aleix Espargaro και Maverick Vinales, ενώ ο “νέος” Raul Fernandez θα έχει ένα υβρίδιο με κινητήρα του 2024 αλλά πλαίσιο του 2023. Ο βασικός λόγος αυτής της παράξενης – εκ πρώτης όψεως - επιλογής είναι πως η Aprilia θέλει τον Oliveira για να συλλέγει δεδομένα και να αποτελεί μέρος της εξέλιξης της εργοστασιακής μοτοσυκλέτας, ενώ στην περίπτωση του νεαρού Raul Fernandez θέλει να τον βοηθήσει στην προσαρμογή του στα MotoGP προσφέροντάς του σε κάθε αγώνα μια βάση έτοιμων δεδομένων από τις προηγούμενες χρονιές. Μάλιστα η Aprilia αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να αποκτήσει και αυτός μια πλήρως εργοστασιακή RS-GP24 στην περίπτωση που τα αποτελέσματα του Fernandez μετά τους πρώτους αγώνες δείξουν πως η περίοδος προσαρμογής έχει τελειώσει και μπορεί να προσφέρει και αυτός με την σειρά του δεδομένα για την εξέλιξη της εργοστασιακής μοτοσυκλέτας. Βέβαια δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνάμε πως μέσα στα κριτήρια για το ποιοι θα καβαλάνε τις τελευταίες εκδόσεις των εργοστασιακών μοτοσυκλετών είναι το κόστος. Η τεχνική υποστήριξη μιας καινούριας μοτοσυκλέτας κοστίζει πάντα πολύ ακριβότερα από εκείνη που έχει ήδη ολοκληρώσει ένα πρωτάθλημα, οπότε και το budget της Aprilia και της Trackhouse θα πρέπει να αυξηθεί αντίστοιχα όταν μέσα στην πίστα υπάρχουν τέσσερεις RS-GP24 και τουλάχιστον άλλες τέσσερεις στα BOX, αφού κάθε αναβάτης χρειάζεται δύο μοτοσυκλέτες και τουλάχιστον άλλη μία σε ανταλλακτικά… Οι Αμερικάνοι φαίνεται πως έχουν πολύ βαθιά τσέπη ή τουλάχιστον πως σκοπεύουν να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη τα επόμενα χρόνια. Το σίγουρο είναι πως η Aprilia θα έχει την επόμενη χρονιά σε κάθε αγώνα τρεις κορυφαίους αναβάτες με ισάξιες μοτοσυκλέτες και αυτό έχει αποδειχθεί πως φέρνει πάντα καλά αποτελέσματα.

https://bit.ly/MOTO_673

Race News

MotoGP: Τίτλοι με δύο κατασκευαστές - Ο Marc Marquez σε ένα ακόμη κλειστό κλαμπ εκλεκτών

Ο M.Marquez και άλλοι 5 έχουν κερδίσει πρωτάθλημα στην κορυφαία κατηγορία με διαφορετικούς κατασκευαστές

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/12/2025

Ο Πρωταθλητής του 2025 έγινε μέλος μιας ακόμη μικρής λίστας, εκείνων που κατέκτησαν τίτλους MotoGP με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές.

Η ιστορία του #93 είναι πλέον θρύλος. Ο συνδυασμός αγωνιστικής ιδιοφυΐας, αντοχής απέναντι σε σοβαρούς τραυματισμούς και ακατάβλητης θέλησης τον έφερε ξανά στην κορυφή. Και μαζί με αυτήν την επική επιστροφή, ήρθαν και σημαντικά στατιστικά ορόσημα.

Ένα από τα κατορθώματα του Marquez το 2025 ήταν ότι έγινε ο πιο πρόσφατος αναβάτης, και ένας από τους ελάχιστους στην ιστορία, που κατακτά τίτλους με δύο κατασκευαστές. Ο Geoff Duke ήταν ο πρώτος που το πέτυχε, με τις Norton και Gilera. Ακολούθησε ο Giacomo Agostini, που μετά την κυριαρχία του με την MV Agusta πήρε τίτλο και με Yamaha το 1975.

Πιο πρόσφατα, ο Eddie Lawson κατέκτησε διαδοχικούς τίτλους το 1988 και 1989 με Yamaha και Honda. Ο Valentino Rossi συνέχισε την παράδοση, κερδίζοντας τρεις σερί τίτλους (2001-2003) με Honda πριν κάνει το ιστορικό πέρασμα στη Yamaha το 2004.

Ο Rossi, ο Stoner και η εποχή της αλλαγής

Ο Rossi επανέφερε τη Yamaha στους τίτλους το 2004 και 2005, πριν ο Nicky Hayden και ο Casey Stoner διακόψουν την κυριαρχία του. Ο Stoner, ειδικά, έγραψε το δικό του κεφάλαιο, πρώτα με την Ducati το 2007 και έπειτα με τη Honda το 2011, όπου κέρδισε 10 από τα 17 Grand Prix της χρονιάς.

Η πρόωρη αποχώρηση του Stoner άνοιξε τον δρόμο για την άφιξη ενός εκρηκτικού ταλέντου στη Repsol Honda. Το όνομα ήταν Marc Marquez.

Η αυτοκρατορία του Marquez και η πτώση

Ακολούθησαν έξι τίτλοι: 2013, 2014, 2016, 2017, 2018, 2019. Ο Marquez ήταν ασταμάτητος, μέχρι τη μοιραία πτώση στη Jerez. Τέσσερις χειρουργικές επεμβάσεις στο δεξί βραχίονα, αμέτρητες πτώσεις, στιγμές που η ιδέα της απόσυρσης έμοιαζε πολύ κοντά

Η αναγέννηση με Ducati

Τότε ήρθε η μεγάλη αλλαγή. Το πέρασμα στην Ducati αναζωπύρωσε τον μύθο του Marquez. Μετά την πρώτη νίκη του σε 1043 ημέρες με τα χρώματα της Gresini, ακολούθησε μια εκπληκτική πρώτη χρονιά με την εργοστασιακή Ducati. Ο τίτλος του 2025 κερδήθηκε στην Ιαπωνία με πέντε αγώνες να απομένουν.

Με αυτόν τον τίτλο, ο Marquez μπήκε στο πάνθεον αναβατών όπως οι Stoner, Rossi, Lawson, Agostini και Duke, που κατέκτησαν τίτλους με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές. Ένα επίτευγμα που έχει το δικό του ειδικό βάρος και είναι κάτι που το έχουν καταφέρει μόνο μια χούφτα ανθρώπων στην κορυφαία κατηγορία.

Μια ακόμη περιπέτεια τραυματισμού ήρθε στην Ινδονησία πριν το τέλος της σεζόν, αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει πως ο Marquez θα επιστρέψει για την ερχόμενη σεζόν που θα έχει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον πρώτα από όλα για να δούμε αν ο Καταλανός εξακολουθεί να έχει το ίδιο ισχυρό κίνητρο έπειτα από την τιτάνια και μακροχρόνια προσπάθεια που κατέβαλλε για να επιστρέψει. Ο εννέα φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, δείχνει πάντως ότι έχει ακόμα πολλά να γράψει στο δικό του κεφάλαιο της ιστορίας του MotoGP.