MotoGP Aragon: Γερές επιθέσεις στο κάστρο του Marquez, δύσκολη νίκη για Honda

Πάλεψε γερά για να κερδίσει ο Marquez
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

23/9/2018

Πήρε ένα ρίσκο της τελευταίας στιγμής ο Marquez, αλλάζοντας το πίσω ελαστικό σε μαλακή γόμα, ενώ είχε επιλέξει την σκληρή και ήταν ευχαριστημένος με αυτή σε όλη την διάρκεια των δοκιμών. Απλά η αίσθηση δεν ήταν εκεί στον απόλυτο βαθμό που θα ήθελε, αποδείχτηκε πως πήρε την σωστή απόφαση, όπως πράττει σχεδόν πάντα όταν αποφασίζει υπό πίεση. Δεν θα κέρδιζε όμως έτσι απλά μέσα στο Aragon, στην αγαπημένη του πίστα, χωρίς πρώτα να κερδίσουν οι θεατές μία εξαιρετική μάχη σε δύο δόσεις, μία στην αρχή του αγώνα και μία πολύ πιο εντυπωσιακή, πολύ πιο σκληρή, στους τελευταίους γύρους.

Ήταν όμως η πρώτη στροφή που άρχισε ο αγώνας να παίρνει εκρηκτική τροπή, καθώς Lorenzo έπεσε με ένα τρομακτικό highside που τον άφησε με κάταγμα στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού. Ένας από τους διεκδικητές της πρώτης θέσης, ένας από τους πιο υπολογίσιμους αντιπάλους τόσο για τον Marquez,όσο και τον Dovizioso, ο Lorenzo βρισκόταν εκτός σε μία σκηνή που ήταν καθαρά αγωνιστικό συμβάν, αλλά είχε τον παράγοντα Marquez. Κι αυτό, θα δούμε τις επόμενες ώρες και μέρες, αν θα επηρεάσει την μεταξύ τους σχέση που αυτή την στιγμή είναι η καλύτερη ως μελλοντικά μέλη της ίδιας ομάδας..

Κι αυτό γιατί ο Marquez πίεσε πολύ τα φρένα και φρενάροντας αρκετά αργά, άρχισε να γλιστρά εμπρός, οπότε μπαίνοντας στο ακάθαρτο κομμάτι αποφάσισε να αφήσει τα φρένα και να φύγει εκτός πίστας για να μην ρισκάρει μία πτώση. Στην εξωτερική του όμως πλευρά ήταν ο Lorenzo, κι αυτή η κίνηση δεν του άφηνε χώρο. Καθαρά αγωνιστικό συμβάν, όμως θα πρέπει να δούμε πια θα είναι η αντίδραση του Lorenzo με τον εκρηκτικό χαρακτήρα που διαθέτει. Είναι ωστόσο καθοριστική και η δήλωση του Dovizioso αργότερα, μία δήλωση που αφήνει αιχμές: «Δεν είδα τι συνέβη στον Lorenzo, αυτό που είδα ήταν πολλούς τρελούς αναβάτες να φρενάρουν πολύ αργά. Εγώ φρέναρα εκεί που έπρεπε και δεν είχα κανένα πρόβλημα».

UPDATE:

Λίγες ώρες μετά από αυτό άρθρο, δυστυχώς επαληθευτήκαμε, ξεκινά μία νέα αντιπαράθεση στα MotoGP καθώς ο Lorenzo κατηγορεί τον Marquez. Διαβάστε στο τέλος του άρθρου τι είπε στις κάμερες.

Με τον Lorenzo εκτός, ο Dovizioso φεύγει μπροστά κάνοντας έναν όμορφο αγώνα με τον Marquez πίσω του να μετρά κάθε κίνηση κάνοντας σωστή διαχείριση του ελαστικού και τις δύο Suzuki να παλεύουν μόνες τους και την τρίτη θέση στο βάθρο. Ο Iannone όμως δεν έβλεπε απλά μία πιθανή τρίτη θέση, αλλά μία πιθανή πρώτη θέση και για αυτό δεν ήθελε να καθυστερήσει σε μία μάχη με τον Rins αλλά να φύγει εμπρός και να κυνηγήσει και τους άλλους δύο. Η επιθυμία του αυτή οδήγησε σε μία αμήχανη στιγμή για τους θεατές, και μία άσχημη για εκείνον, όταν πέρασε τον Rins και αμέσως του έκανε νόημα να κάτσει πίσω. Κάτι που πολύ όμορφα διαχειρίστηκε ο Rins, περνώντας τον στην επόμενη στροφή.

Πολλές θεωρίες, μία όμως εξήγηση υπάρχει για την κίνηση αυτή, και τον εκνευρισμό του Iannone και πρέπει να αναζητηθούν νωρίτερα σήμερα, όταν οι τρεις ταχύτεροι στην προθέρμανση, ήταν ο Iannone, ο Dovizioso και ο Marquez. Παρά την πτώση του Lorenzo λοιπόν και πριν από αυτή, ο Iannone είχε μπει από την αρχή του αγώνα με μία ψυχολογία νικητή, θεωρώντας πιθανό το βάθρο και μάλιστα όχι στην τελευταία θέση. Δεν μπορούσε να καταλάβει λοιπόν το «θράσος» του Rins που τολμούσε να τον περάσει… Τελικά οι δύο Suzuki θα άλλαζαν θέσεις και θα έμεναν όμως λίγο πιο πίσω από την Honda και την Ducati, που καθώς μάχονταν στο τρίτο μέρος του αγώνα, έδιναν την ευκαιρία στον Iannone να πλησιάσει.

Οι τελευταίοι γύροι του Aragon ήταν εξαιρετικοί, μία ωδή στο άθλημα και ο λόγος που παρακολουθούμε αγώνες. Ο Marquez κάνει την επίθεση του στον Dovizioso στην 12η στροφή, ο Ιταλός του αντεπιτίθεται με τους δυο τους να ακουμπούν και την Honda να πατά εκτός και ανοίγοντας έτσι την πόρτα στον καρχαρία Iannone που είχε μυριστεί αίμα μπροστά του και απλά όρμησε! Ο Marquez μπαίνει στο κέντρο της πίστας, ο Dovizioso παίρνει αυτομάτως μία κλειστή γραμμή και περνά στα αριστερά του Marquez με μία κίνηση που θυμίζει μπαλέτο, ενώ ο Iannone παίρνει την εξωτερική και προσπαθεί να βρεθεί μπροστά, όμως η Suzuki δεν έχει το απαραίτητο γκάζι ανάμεσα στις άλλες δύο.

Ο Dovisiozo μένει μπροστά και ο Marquez κάνει συνέχεια επιθέσεις, αναγκάζοντάς τον να κρατά πολύ κλειστές, αμυντικές γραμμές. Ήταν εξαιρετικό θέαμα να βλέπεις την 12 στροφή σε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς, μέχρι που ο Marquez μετέφερε αλλού την μάχη, σε άλλη σημείο. Ο στόχος του ήταν να κερδίσει λίγο χώρο, ώστε στις ευθείες ο Dovizioso να μην καταφέρνει να τον πλησιάζει τόσο που να μπορεί να του επιτεθεί, κι αυτό δύο γύρους πριν το τέλος δούλευε μια χαρά. Τελικά ο Ισπανός κατάφερε να σβήσει το άτυπο σερί των τριών νικών του Dovizioso, απέναντί του κάθε φορά που έχουν βρεθεί να κυνηγιούνται στο τέλος του αγώνα.

Το κάστρο του Marquez άντεξε στο Aragon, δίνοντάς του ένα προβάδισμα 72 πόντων στο πρωτάθλημα, κάνοντας τα πράγματα δύσκολο να αντιστραφούν. Σε δύο εβδομάδες, η νέα πίστα στην Ταϊλάνδη, θα δώσει την ευκαιρία στους υπόλοιπους να ανακόψουν αυτή την πορεία…

UPDATE:

Ο Lorenzo για την πτώση του στο Aragon

Απ’ έξω ξέρω τι φαίνεται. Φαίνεται πως εγώ μπήκα πολύ αργά, πολύ γρήγορα και άνοιξα το γκάζι άγαρμπα. Πως είναι δικό μου λάθος καθαρά. Η αλήθεια που εγώ βίωσα, η πραγματικότητα είναι πως ο Marquez με οδήγησε σε πτώση και ξέρει πως το έκανε. Το γνωρίζει. Εγώ πήρα μία γραμμή κανονική, μία γραμμή που είχα και πέρσι και ξαφνικά είδα στην εσωτερική τον Marquez που είχε μπει πολύ επιθετικά. Μόλις εκείνος με είδε εκεί, άνοιξε την γραμμή του για να μην με αφήσει, να με μπλοκάρει. Τότε εγώ δεν είχα επιλογές, ή θα έβγαινα εκτός ή θα έπρεπε να μείνει εκεί και να ανοίξω το γκάζι γιατί οι υπόλοιποι πίσω μου ερχόντουσαν πολύ επιθετικά. Φυσικά δεν περίμενα πως το πίσω ελαστικό δεν θα έβρισκε πρόσφυση (σημ. προς αποσαφήνιση: το traction control δεν σημαίνει πως δεν λειτούργησε, απλά πως ήταν τόσο έντονες οι δυνάμεις που δεν προλάβαινε να επέμβει, ακόμη και στην εξελιγμένη εκδοχή των MotoGP).

Στο Misano ήταν δικό μου το λάθος, εδώ όχι. Ο Marquez μου κατέστρεψε το πόδι και τον αγώνα, μου κατέστρεψε την μεγάλη πιθανότητα που είχα να κερδίσω αυτό τον αγώνα.

(Σε ερώτηση αν τα κατέθεσε όλα αυτά στην επιτροπή του αγώνα): Όχι δεν πήγα και δεν θα πάω. Διότι απ’ έξω, από τις κάμερες ξέρω τι φαίνεται. Φαίνεται πως είναι δικό μου το λάθος, πως πλάγιασα πολύ και άνοιξα το γκάζι πολύ, και αυτό ακριβώς είναι που με εκνευρίζει περισσότερο. Όμως ο Marquez ξέρει, ξέρει τι έκανε, άνοιξε την γραμμή του και δεν είχα που να πάω, ή θα έπεφτα ή θα έβγαινα εκτός πίστας.

Ο Lorenzo λοιπόν πηγαίνει ένα βήμα πιο κάτω, προσθέτοντας δόλο στην πράξη του Marquez. Ο Marquez από την άλλη είπε αμέσως μετά τον αγώνα πως γλίστρησε με τον εμπρός τροχό και αμόλησε το φρένο για να μην πέσει…

Η αλήθεια είναι πως ο Marquez μπήκε επιθετικά, το αναφέρει χαρακτηριστικά και ο Dovizioso, η πρόθεση όμως που του αποδίδει ο μελλοντικός του συναθλητής, ο Lorenzo, είναι ταυτόχρονα κάτι το τραβηγμένο αλλά και που δεν γίνεται να αποδειχθεί ποτέ, όσο και αν το σχολιάσει κανείς. Για αυτό και ο Lorenzo δεν θα δώσει συνέχεια, διότι όπως ο ίδιος παραδέχεται, όσα λέει δεν γίνονται να αποδειχθούν…

Ετικέτες

MotoGP: Φτάνει τους 1000 αγώνες στην Αυστρία

Ένα ταξίδι 76 χρόνων με ήρωες, θρύλους και αξέχαστες στιγμές
1000th GP
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

5/8/2025

Το επόμενο Σαββατοκύριακο η κορυφαία κατηγορία των Grand Prix γιορτάζει τον 1000ό αγώνα της στο Red Bull Ring, χίλιοι αγώνες σε 76 χρόνια δράσης, ηρώων, κακών, θριάμβων και τραγωδιών

Τρεισήμισι δεκαετίες γεμάτες από αληθινούς θρύλους όπως οι Duke, Surtees, Hailwood, Agostini, Rainey, Doohan, Rossi και Marquez. Χίλια Grand Prix που ταξίδεψαν τον κόσμο σε θρυλικές πίστες: Assen, Phillip Island, Isle of Man, Sachsenring, Indianapolis, Buriram, Buddh και Losail. Ένα Πρωτάθλημα που έσπρωξε την τεχνολογική καινοτομία στα άκρα και ακόμα παραπέρα.

 

Από την αρχή…

Ο πρώτος αγώνας της κατηγορίας MotoGP διεξήχθη στον θρυλικό TT Mountain Circuit στο Isle of Man, στις 17 Ιουνίου 1949. Στον επτά γύρων, 425 χλμ. μαραθώνιο κέρδισε ο Harold Daniell με εργοστασιακή Norton.

Harold Daniell

Χρειάστηκαν 13 χρόνια για να φτάσουμε στον 100ό αγώνα, το 1962 στο Sachsenring, με νικητή τον Mike Hailwood και την MV Agusta. Δέκα χρόνια νωρίτερα, στη Monza, ο Les Graham χάριζε στην MV Agusta την πρώτη της νίκη. Το 1953, ο Fergus Anderson έγινε ο γηραιότερος νικητής στην ιστορία, κερδίζοντας στα 44 του με Moto Guzzi στο Montjuic Park.

Το 1957, ο Bob McIntyre κατέγραψε τον μεγαλύτερο σε διάρκεια αγώνα στα 76 χρόνια του θεσμού: 3 ώρες, 2 λεπτά και 57 δευτερόλεπτα για 8 γύρους στην διαδρομή των 60,27 χλμ. του Isle of Man.

MotoGP 1000th GP

Από τα 200 στα 400 Grand Prix

Ο 200ός αγώνας έγινε στο Assen με νικητή τον Giacomo Agostini. Λίγο πριν, ο Jim Redman έφερε τη Honda στην κορυφή για πρώτη φορά στο Hockenheim, ενώ ο Godfrey Nash κατέκτησε την τελευταία νίκη μονοκύλινδρης μοτοσυκλέτας στο Opatija το 1969. Το 1971, ο Jack Findlay χάρισε στη Suzuki την πρώτη νίκη δίχρονου κινητήρα.

MotoGP 1000th GP

Ο Barry Sheene γιόρτασε τον 300ό αγώνα το 1981 στο Anderstorp – τελευταία του νίκη και μοναδική με Yamaha. Το 1973, ο Jarno Saarinen κέρδισε τον πρώτο αγώνα με τετράκυλινδρο δίχρονο, όμως χάθηκε λίγες εβδομάδες αργότερα στο Monza.

MotoGP 1000th GP

Το 1976, στο Nürburgring, ο Agostini πήρε την τελευταία νίκη του, που ήταν και η τελευταία για τετράχρονη μηχανή στην κατηγορία μέχρι την εποχή MotoGP.

Το 1977, ο Sheene σημείωσε την υψηλότερη μέση ταχύτητα όλων των εποχών: 217,37 χλμ/ώρα στο Spa. Το 1989, στον 400ό αγώνα, ο Eddie Lawson νίκησε στο Le Mans.

MotoGP 1000th GP

 

Η σύγχρονη εποχή

Η μισή χιλιάδα αγώνων ήρθε με τον Mick Doohan νικητή στο Imola, ενώ το 2002, ο Valentino Rossi κέρδισε στον πρώτο αγώνα όπου οι τετράχρονοι 990 κ.εκ. έτρεξαν μαζί με τους δίχρονους.

MotoGP 1000th GP

Ο 600ός αγώνας πήγε στον Sete Gibernau μετά απο τρομερή μάχη με τον Rossi στο Le Mans, ενώ λίγο αργότερα ο Capirossi έφερε την πρώτη νίκη Ducati στο MotoGP. Το 2004, ο Rossi έγινε ο μόνος που κέρδισε διαδοχικά σε δύο διαφορετικές μάρκες (Honda και Yamaha).

MotoGP 1000th GP

Το 2007 ήρθαν τα 800 κ.εκ., με τον Stoner και την Ducati κυρίαρχους. Το 2008, το Qatar έγινε ο πρώτος νυχτερινός αγώνας στην ιστορία. Ο Jorge Lorenzo πήρε τον 700ό αγώνα στο Motegi (2009), ενώ το 2013 ο Marc Marquez έγινε ο νεότερος νικητής όλων των εποχών.

MotoGP 1000th GP

Από το 800 στο 1000

O Jorge Lorenzo κέρδισε και τον 800ό αγώνα με απόλυτη κυριαρχία. Το 2016 μπήκαν τα ενιαία ECU και τα ελαστικά της Michelin. Ο Cal Crutchlow έγινε ο πρώτος Βρετανός νικητής μετά από 35 χρόνια. Ο Rossi πήρε την τελευταία του νίκη το 2017, ενώ το 2020 η KTM πανηγύρισε τις πρώτες της νίκες με Binder και Oliveira που κέρδισε εντός έδρας για τον Αυστριακό κατασκευαστή στο Red Bull Ring τον 900ό αγώνα, όντας μέχρι σήμερα ο μοναδικός Πορτογάλος με νίκη στην μεγάλη κατηγορία.

MotoGP 1000th GP

Το 2021 στο Qatar, οι Quartararo και Zarco έκαναν το πρώτο γαλλικό 1-2. Το 2022, ο Aleix Espargaró έφερε την πρώτη νίκη Aprilia και ο Rins κέρδισε στον πιο κοντινό τερματισμό στην ιστορία (0,884’’ για 7 αναβάτες).

Το 2024, ο Viñales έγινε ο πρώτος που νίκησε με τρεις διαφορετικές μάρκες στην εποχή MotoGP. Ο Marc Marquez κέρδισε ξανά μετά από 1043 μέρες, αυτή τη φορά με Ducati. Λίγο αργότερα, οι αδελφοί Marquez έγραψαν ιστορία με το πρώτο 1-2 σε αδέρφούς. Στο Le Mans, ο Zarco χάρισε στη Γαλλία την πρώτη της νίκη εντός έδρας μετά από 71 χρόνια.

MotoGP 1000th GP

 

Και τώρα… το μέλλον

Βαθιά ανάσα και ετοιμαστείτε για τους επόμενους 1000 αγώνες. Ο κόσμος θα αλλάξει δραματικά, αλλά το σίγουρο είναι ένα, ο αγώνας θα είναι πάντα αγώνας.

MotoGP 1000th GP