MotoGP Assen FP2: O Bagnaia ταχύτερος σε καλύτερες καιρικές συνθήκες από τα FP1

Δέκα δευτερόλεπτα κάτω από ότι στον κατακλυσμό των πρώτων δοκιμαστικών

Από τον

Κώστα Γκαζή

24/6/2022

Ο εργοστασιακός αναβάτης της Ducati Francesco Bagnaia ήταν ο ταχύτερος όλων στα FP2 του Assen, για το τελευταίο GP πριν το Summer Break της σεζόν. Στη δεύτερη θέση, κοντά σε χρόνο, βρέθηκε ο Aleix Espargaro της Aprilia, ενώ ο Fabio Quartararo ανέβασε ρυθμό -σε σχέση με την 17η θέση που πέτυχε στον κατακλυσμό των FP1-, για να τερματίσει τρίτος.

Μετά από δυο συνεχόμενα GP δίχως βαθμούς, ο Bagnaia θέλει να επιστρέψει στις νικηφόρες εμφανίσεις, και ο ταχύτερος χρόνος του 1.33.274 στα FP2, χρόνος που έγινε με slick ελαστικά, είναι ένα πρώτο μικρό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.

Αντίθετα με τον ασταθή σε απόδοση Bagnaia, ο εξαιρετικά σταθερός για φέτος Aleix Espargaro σημείωσε τον 2ο ταχύτερο χρόνο, μόλις 0.178 δευτερόλεπτα πίσω από τον “Pecco”.

Τρίτος ήταν ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής Fabio Quartararo, που φέτος δείχνει αχτύπητος σε κάθε τομέα -χρόνους σε δοκιμαστικά, απόδοση την Κυριακή, αλλά και παντού αλλού-, με φοβερή ωριμότητα και ψυχολογία σε όλες τις συνθήκες.

Τα FP2 μπορεί να ξεκίνησαν με βρόχινα ελαστικά όμως η βροχή που έπεφτε στα FP1 δεν έκανε την εμφάνιση της εδώ, με την πίστα σταδιακά να στεγνώνει ολοένα και περισσότερο.

Στα μισά περίπου των FP2 ο Zarco είχε ρίξει τον καλύτερο χρόνο των FP1 (1.42.589) στο 1.39, όταν ο Luca Marini έγινε ο πρώτος αναβάτης που βγήκε στην πίστα με slick, αλλαγή που υιοθέτησαν άμεσα και οι υπόλοιποι.

Με την πίστα να στεγνώνει, τουλάχιστον στην αγωνιστική γραμμή, οι χρόνοι ξεκίνησαν να πέφτουν δραματικά, για να φτάσουν σχεδόν 10 δευτερόλεπτα κάτω από τον καλύτερο των FP1.

Ο Bezzecchi είχε μια μικρή πτώση δίχως συνέπειες στα τέλη των δοκιμαστικών, σημειώνοντας τελικά με τον 10ο καλύτερο χρόνο.

Το δελτίο καιρού κάνει λόγο για στεγνές συνθήκες για το Σάββατο, και αναμένουμε τους χρόνους να πέσουν ακόμα περισσότερο στα FP3 & FP4.

Ακολουθεί η πρώτη δεκάδα των FP2.

1. Francesco Bagnaia (Ducati Lenovo Team) – 1:33.274

2. Aleix Espargaro (Aprilia Racing) + 0.178

3. Fabio Quartararo (Monster Energy Yamaha MotoGP™) + 0.305

4. Alex Rins (Team Suzuki Ecstar) + 0.337

5. Jack Miller (Ducati Lenovo Team) + 0.559

6. Joan Mir (Team Suzuki Ecstar) + 0.625

7. Maverick Viñales (Aprilia Racing) + 0.664

8. Brad Binder (Red Bull KTM Factory Racing) + 0.853

9. Johann Zarco (Prima Pramac Racing) + 1.012

10. Marco Bezzecchi (Mooney VR46 Racing Team) + 1.038

https://bit.ly/MOTO_673

Race News

MotoGP: Τίτλοι με δύο κατασκευαστές - Ο Marc Marquez σε ένα ακόμη κλειστό κλαμπ εκλεκτών

Ο M.Marquez και άλλοι 5 έχουν κερδίσει πρωτάθλημα στην κορυφαία κατηγορία με διαφορετικούς κατασκευαστές

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/12/2025

Ο Πρωταθλητής του 2025 έγινε μέλος μιας ακόμη μικρής λίστας, εκείνων που κατέκτησαν τίτλους MotoGP με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές.

Η ιστορία του #93 είναι πλέον θρύλος. Ο συνδυασμός αγωνιστικής ιδιοφυΐας, αντοχής απέναντι σε σοβαρούς τραυματισμούς και ακατάβλητης θέλησης τον έφερε ξανά στην κορυφή. Και μαζί με αυτήν την επική επιστροφή, ήρθαν και σημαντικά στατιστικά ορόσημα.

Ένα από τα κατορθώματα του Marquez το 2025 ήταν ότι έγινε ο πιο πρόσφατος αναβάτης, και ένας από τους ελάχιστους στην ιστορία, που κατακτά τίτλους με δύο κατασκευαστές. Ο Geoff Duke ήταν ο πρώτος που το πέτυχε, με τις Norton και Gilera. Ακολούθησε ο Giacomo Agostini, που μετά την κυριαρχία του με την MV Agusta πήρε τίτλο και με Yamaha το 1975.

Πιο πρόσφατα, ο Eddie Lawson κατέκτησε διαδοχικούς τίτλους το 1988 και 1989 με Yamaha και Honda. Ο Valentino Rossi συνέχισε την παράδοση, κερδίζοντας τρεις σερί τίτλους (2001-2003) με Honda πριν κάνει το ιστορικό πέρασμα στη Yamaha το 2004.

Ο Rossi, ο Stoner και η εποχή της αλλαγής

Ο Rossi επανέφερε τη Yamaha στους τίτλους το 2004 και 2005, πριν ο Nicky Hayden και ο Casey Stoner διακόψουν την κυριαρχία του. Ο Stoner, ειδικά, έγραψε το δικό του κεφάλαιο, πρώτα με την Ducati το 2007 και έπειτα με τη Honda το 2011, όπου κέρδισε 10 από τα 17 Grand Prix της χρονιάς.

Η πρόωρη αποχώρηση του Stoner άνοιξε τον δρόμο για την άφιξη ενός εκρηκτικού ταλέντου στη Repsol Honda. Το όνομα ήταν Marc Marquez.

Η αυτοκρατορία του Marquez και η πτώση

Ακολούθησαν έξι τίτλοι: 2013, 2014, 2016, 2017, 2018, 2019. Ο Marquez ήταν ασταμάτητος, μέχρι τη μοιραία πτώση στη Jerez. Τέσσερις χειρουργικές επεμβάσεις στο δεξί βραχίονα, αμέτρητες πτώσεις, στιγμές που η ιδέα της απόσυρσης έμοιαζε πολύ κοντά

Η αναγέννηση με Ducati

Τότε ήρθε η μεγάλη αλλαγή. Το πέρασμα στην Ducati αναζωπύρωσε τον μύθο του Marquez. Μετά την πρώτη νίκη του σε 1043 ημέρες με τα χρώματα της Gresini, ακολούθησε μια εκπληκτική πρώτη χρονιά με την εργοστασιακή Ducati. Ο τίτλος του 2025 κερδήθηκε στην Ιαπωνία με πέντε αγώνες να απομένουν.

Με αυτόν τον τίτλο, ο Marquez μπήκε στο πάνθεον αναβατών όπως οι Stoner, Rossi, Lawson, Agostini και Duke, που κατέκτησαν τίτλους με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές. Ένα επίτευγμα που έχει το δικό του ειδικό βάρος και είναι κάτι που το έχουν καταφέρει μόνο μια χούφτα ανθρώπων στην κορυφαία κατηγορία.

Μια ακόμη περιπέτεια τραυματισμού ήρθε στην Ινδονησία πριν το τέλος της σεζόν, αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει πως ο Marquez θα επιστρέψει για την ερχόμενη σεζόν που θα έχει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον πρώτα από όλα για να δούμε αν ο Καταλανός εξακολουθεί να έχει το ίδιο ισχυρό κίνητρο έπειτα από την τιτάνια και μακροχρόνια προσπάθεια που κατέβαλλε για να επιστρέψει. Ο εννέα φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, δείχνει πάντως ότι έχει ακόμα πολλά να γράψει στο δικό του κεφάλαιο της ιστορίας του MotoGP.