MotoGP Austin 2019: Αγώνας αμαξοστοιχία με εκτροχιασμό

Να σε κάνει να πιστεύεις στην βασκανία…
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

14/4/2019

Τους αξίζει αυτή η ημέρα στους γαλάζιους. Τους αξίζει αν και από συγκυρίες ερχόμενη η ευκαιρία, γιατί έχουν κάνει όλη αυτή την δουλειά και γιατί είναι τόσο καιρό πιστοί στο να εργάζονται περιμένοντας την ώρα τους. Όχι πως έχει έρθει αυτή η ώρα, τουλάχιστον δεν μπορεί να το πει κανείς αυτό από μία και μόνο νίκη, και με έναν Marquez στο χειρότερό του, αλλά σίγουρα πλησιάζει... Μπράβο στην Suzuki, και διπλά μπράβο στον Rins που κάθισε και μέτρησε τις στιγμές, κρατήθηκε και δεν όρμησε όπως θα έκανε οποιοσδήποτε άλλος στην θέση του βλέποντας την ευκαιρία για την πρώτη νίκη της καριέρας. Και μπροστά από το είδωλο μάλιστα, το δικό του είδωλο όπως ο ίδιος πολλές φορές έχει πει. Η Suzuki πήρε την πρώτη της νίκη εδώ και τρία χρόνια! Ο Rins επέδειξε μία εγκράτεια που έρχεται με εμπειρία και μόνο και για αυτό η νίκη αξίζει και με το παραπάνω.

Η μεγαλύτερη ωστόσο στιγμή του αγώνα, ήταν η άτυχη στιγμή του Marquez.

Όταν δεν πέφτει ο Marquez στα δοκιμαστικά είναι περίεργο, σε κάνει να αγχώνεσαι για τον αγώνα. Συνήθως έχει πέσει τουλάχιστον δύο φορές στις δοκιμές και σώζει τα πάντα στον αγώνα. Δικαιολογημένα λοιπόν έρχονται οι Άγγλοι, οι Ισπανοί και δεν ξέρουμε ποιος άλλος, να λένε πριν την 12η στροφή, πως είναι περίεργο που δεν έχουμε δει κάποια από τις πολλές πτώσεις στα δοκιμαστικά, όπως κάνει πάντα - και σε αποκορύφωμα την περσινή σεζόν. Το 2018 πήρε το ρεκόρ με τις περισσότερες πτώσεις, εκτός όμως αγώνα… Και τονίζουν αυτό το περίεργο πράγμα, αυτή την αντίθεση με τις πτώσεις στα δοκιμαστικά δευτερόλεπτα πριν πέσει, έτσι για να σε κάνει να πιστεύεις στην τύχη και την ατυχία. Σίγουρα ήταν τεράστια ατυχία και διπλή για την Honda που αμέσως μετά εγκατάλειπε και ο Lorenzo, όχι από συμπαράσταση βέβαια αλλά από πρόβλημα στην μοτοσυκλέτα, το δεύτερο σε δύο ημέρες, ο άλλος μεγάλος άτυχος, εδώ και πολλές σεζόν αυτός βέβαια.

Μονάχα η πτώση θα χαλούσε τελικά το σερί του Marquez που κερδίζει στο Τέξας από την εποχή που η πίστα αυτή μπήκε στο πρωτάθλημα! Το 2012 τελείωσε η κατασκευή της, το 2013 μπήκε στο καλεντάρι, και από τότε ο Marquez έχει κάθε της πιθαμή δική του, του ανήκει και όχι γιατί έχει «αγοράσει οικόπεδα» αλλά γιατί ήταν σαν να την έχτισε. Σήμερα δεν θα ήταν μία διαφορετική ημέρα, ξεκίνησε όπως ήταν το σίγουρο πως θα ξεκινούσε. Πήρε την εκκίνηση και κρατήθηκε εμπρός από τον Rossi για ελάχιστα, μέχρι δηλαδή να ανοίξει και να φύγει μπροστά προσθέτοντας δευτερόλεπτα απόστασης. Δεν υπήρχε λόγος να πέσει στην 12η στροφή, κρατώντας τα φρένα μία ιδέα περισσότερο από αυτό που θα έπρεπε. Ήταν μπροστά και μεγάλωνε την διαφορά του, σε μία πίστα που είναι πολύ χειρότερη από πέρσι, που το υπέδαφος μετακινείται και έχει γεμίσει σαμαράκια. Το λάθος τον οδήγησε σε μία πτώση που ολοκληρώθηκε με αυτό που θα κάναμε όλοι μας, με την ανησυχία στα χέρια από την διαχείριση ενός γεγονότος που δεν πιστεύεις ότι το ζεις εκείνη την στιγμή. Σήκωσε την μοτοσυκλέτα, έπεσε από την άλλη μεριά, προσπάθησε με την βοήθεια των κριτών να την βάλει εμπρός, ξανά έπεσε. Κάπου εκεί τα παράτησε κιόλας, δεν είχε νόημα. Το θέαμα δεν ήταν καθόλου αστείο. Μοιραζόσουν την αγωνία του, ένιωθες την απογοήτευση, όσο ροσσικός ή οτιδήποτε άλλο είσαι. Ήταν κρίμα. Και ήταν ταυτόχρονα το καλύτερο για το πρωτάθλημα, για την αγωνία αυτή που θέλει ο θεατής, που το δεδομένο αποτέλεσμα τον ξενερώνει! Ο Marquez δεν ηγείται πλέον του πρωταθλήματος! Κι ασχέτως αν αυτό μπορεί κάλλιστα να αλλάξει πολύ γρήγορα, το γεγονός είναι πως τα πάντα πήραν μία νέα τροχιά.

Από την εκκίνηση ακόμη ο αγώνας αυτός δεν φαινόταν να ξεκινά φυσιολογικά. Ολόκληρο ζήτημα, διχασμός μεγάλος για την πρόωρη εκκίνηση του Crutchlow στον προηγούμενο αγώνα και έχουμε αμέσως δύο που έχουν κάνει αυτό το λάθος; Ήταν σαν κάποιος να θέλει να φουντώσει ο πόλεμος των οπαδών του αθλήματος με την Dorna! Ευτυχώς πολύ γρήγορα θα έδειχναν τα στιγμιότυπα από την εκκίνηση γιατί ήξεραν πολύ καλά τι θα ακολουθούσε. Κι αν κι αυτό δεν αλλάζει το γεγονός πως η τιμωρία του Crutchlow ήταν υπερβολική, στην συγκεκριμένη περίπτωση το πρόβλημα ήταν των δύο αναβατών. Απλά έγινε σε δύο ταυτόχρονα, πράγμα σπάνιο, αμέσως μετά από μία διχαστική απόφαση για το ίδιο γεγονός, πράγμα ακόμη πιο σπάνιο.

Μοιραία εκείνοι που έκαναν λάθος εκκίνηση, ήταν και οι ομόσταβλοι των αναβατών που θα διεκδικούσαν την πρώτη θέση! Ο Mir δεν το πίστευε, φανερά τσατισμένος πέρασε από την pit lane, αλλά τι να πει και ο Vinales! Η Yamaha έβγαλε πινακίδα στον Vinales που έγραφε πέναλντι και αυτό σημαίνει πως έπρεπε να περάσει από την εναλλακτική τροχιά, χάνοντας πολύτιμα δευτερόλεπτα. Το πρόβλημα ήταν πως η ποινή του δεν ήταν αυτή… Έπρεπε να περάσει από την pit lane! Και ναι, πέρασε καθυστερημένα από την pit lane, αλλά τι να πουν στην Dorna, είχε ήδη τιμωρήσει τον εαυτό του διπλά!

Πριν από αυτό ο δρόμος εμπρός θα είχε καθαρίσει από την πτώση του Crutchlow. Ο Βρετανός κρατούσε την τρίτη θέση κυνηγώντας τον Rossi. Και από το γεγονός πως ήταν ο Crutchlow που έχει τις πτώσεις για στραγάλια, όπως επίσης από το γεγονός πώς έχανε ελάχιστα πρόσφυση εμπρός προσπαθώντας να φρενάρει μπαίνοντας εμπρός στον Rossi, η ανησυχία ήταν αν πέσει, μην πέσει πάνω στον Rossi. Τελικά έπεσε πίσω του, σε ένα αποτέλεσμα που το έβλεπε κανείς να έρχεται, εκτός από τον ίδιο που μετά και την Αργεντινή η σεζόν ξεκινά τελείως ανάποδα από εκείνο για το οποίο είχε προετοιμαστεί. Μόλις λίγο μετά βγήκε και ο Vinales εκτός, κι έπεσε και ο Marquez, ο κάποτε δεύτερος του πρωταθλήματος, ο Dovizioso, ανέβαινε στην 4η θέση έχοντας ξεκινήσει από την 13η θέση! Μπροστά του η πιο γρήγορη Ducati, εκείνη του Miller, ο οποίος κάθε χρονιά κάνει και κάτι που μπορεί να τον φέρει πιο κοντά σε μία εργοστασιακή σέλα, και φέτος το έχει ξεκινήσει πολύ καλά! Ο Miller δεν θα μπορούσε να κυνηγήσει τον Rossi και τον Rins.

Ούτε ο Rins έδειχνε πως θα μπορούσε να το κάνει αυτό από την στιγμή που γυρνούσε στην μισή πίστα ελάχιστα πιο γρήγορα από τον Rossi και στην υπόλοιπη ελάχιστα πιο αργά με τον Rossi να κρατά έναν πιο γρήγορο ρυθμό με λίγα χιλιοστά του δευτερολέπτου. Διαβάζοντας και μελετώντας στροφή με την στροφή, ο Rins τελικά πραγματοποιεί μία πεντακάθαρη, εξαιρετική προσπέραση για σεμινάριο με τον Rossi γρήγορα να περνά σε αποτυχημένη αντεπίθεση. Φρέναρε πιο αργά, άνοιξε γραμμή και έχασε πολύτιμα δέκατα τα οποία αν και ανέκτησε, δεν ήταν σε θέση να περάσει εμπρός. Δεν ήρθε ποτέ σε θέση να επιτεθεί στον Rins, ο οποίος έκανε μερικούς εξαιρετικούς γύρους, πατώντας ακόμη και στο όριο των κερμπ και μαζεύοντας το λάθος άμεσα. Στην 11η στροφή έχασε τα φρένα, αλλά και πάλι, συμπεριφέρθηκε ομαλά με εμπειρία, και κατάφερε την πρώτη του νίκη. Ο Rins δεν περίμενε ποτέ να κερδίσει σήμερα, και το μυστικό του είναι πως δεν το πίστεψε παρά την στιγμή που σηκώθηκε η σημαία. Τα είπε αργότερα ο ίδιος, μαζί με το γεγονός πως μπορεί να ξυρίσει το κεφάλι του τώρα που πήρε την νίκη, σε ένα παλιό τάμα που είχε κάνει. Ούτε ο Rossi πίστευε πως θα βρισκόταν εμπρός, είχε από την αρχή την δεύτερη θέση στο μυαλό του, όπως επίσης ο ίδιος είπε…

Η πτώση του Marquez έφερε μία αναζωπύρωση στην βαθμολογία του πρωταθλήματος, που αν και στην αρχή ακόμη έμοιαζε να κλειδώνει ολοένα και περισσότερο επάνω του!

Στην Moto2 ο Luthi επιτέλους θα έπαιρνε μία νίκη παλεύοντας με τον νεότερο Marquez και αφού τον κέρδισε ξεκάθαρα εξαφανίστηκε εμπρός με εντυπωσιακή διαφορά!

Αντίστοιχα στην Moto3 ο Aron CANET, άλλος ένας που δεν ήταν φαβορί, θα κέρδιζε τον επεισοδιακό αγώνα, κι έτσι έμελλε το Τέξας σήμερα να είναι η ημέρα που δεν θα υπήρχαν φαβορί!

 

 
Θέση
Βαθμοί
N.
Αναβάτης
ΜΟΤΟ
Km/h
Χρόνος/Διαφ
1
25
42
Alex RINS
Suzuki
158.4
41'45.499
2
20
46
Valentino ROSSI
Yamaha
158.3
+0.462
3
16
43
Jack MILLER
Ducati
157.8
+8.454
4
13
4
Andrea DOVIZIOSO
Ducati
157.8
+9.420
5
11
21
Franco MORBIDELLI
Yamaha
157.2
+18.021
6
10
9
Danilo PETRUCCI
Ducati
157.0
+21.476
7
9
20
Fabio QUARTARARO
Yamaha
156.7
+26.111
8
8
44
Pol ESPARGARO
KTM
156.5
+29.743
9
7
63
Francesco BAGNAIA
Ducati
156.5
+30.608
10
6
30
Takaaki NAKAGAMI
Honda
156.4
+31.011
11
5
12
Maverick VIÑALES
Yamaha
156.3
+34.077
12
4
29
Andrea IANNONE
Aprilia
156.2
+34.779
13
3
5
Johann ZARCO
KTM
155.7
+42.458
14
2
88
Miguel OLIVEIRA
KTM
155.6
+44.272
15
1
53
Tito RABAT
Ducati
155.6
+44.623
16
 
17
Karel ABRAHAM
Ducati
155.6
+44.740
17
 
36
Joan MIR
Suzuki
155.4
+48.063
18
 
55
Hafizh SYAHRIN
KTM
154.2
+1'07.683

Εγκατάελειψαν

 
 
99
Jorge LORENZO
Honda
156.3
10 Laps
 
 
93
Marc MARQUEZ
Honda
159.3
12 Laps
 
 
35
Cal CRUTCHLOW
Honda
158.6
15 Laps
 
 
41
Aleix ESPARGARO
Aprilia
143.3
15 Laps

 

 

Ετικέτες

MotoGP: Στα 850 κυβικά η κυριαρχία των V4 θα αμφισβητηθεί ξανά, όπως παλιά!

Αντίθετα με την εξέλιξη έως σήμερα όπου έπεσε ακόμη και το κάστρο της Yamaha
Inline 4
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

16/12/2025

Ο πρώην test rider της Suzuki, Sylvain Guintoli, εξηγεί γιατί τα MotoGP οδηγήθηκαν στη κυριαρχία των V4 κινητήρων, αλλά και γιατί το πλεονέκτημα αυτό ίσως να μην είναι δεδομένο στην εποχή των 850cc.

Για πρώτη φορά από την αρχή της τετράχρονης εποχής τους, το 2002, τα MotoGP θα έχουν από την σεζόν του 2026 μοτοσυκλέτες αποκλειστικά με V4 κινητήρες, τώρα που έπεσε και το κάστρο της Yamaha.

Στις περισσότερες από τις 24 σεζόν που πέρασαν από την κατάργηση των δίχρονων 500cc, ο ανταγωνισμός μεταξύ V και Inline κινητήρων ήταν σχετικά ισορροπημένος.

Σε επίπεδο τίτλων αναβατών, 14 έχουν κατακτηθεί από V-κινητήρες, δύο με τον V5 της Honda. Ενώ οι υπόλοιποι δώδεκα με V4 των Honda και Ducati.
Οι εν σειρά κινητήρες μετρούν δέκα παγκόσμια πρωταθλήματα, εννέα από την Yamaha και ένα από την Suzuki, όταν ο Joan Mir κατέκτησε τον τίτλο το 2020.

Ο Fabio Quartararo χάρισε στη Yamaha τον πιο πρόσφατο τίτλο της το 2021, πριν η Suzuki αποχωρήσει με στυλ, κερδίζοντας δύο από τους τρεις τελευταίους αγώνες της το 2022. Αυτές έμελλε να είναι και οι τελευταίες νίκες εν σειρά κινητήρων, μέχρι νεοτέρας, με τη Yamaha να επιβεβαιώνει ότι από το 2026 θα περάσει και εκείνη σε V4, ακολουθώντας τις Ducati, Aprilia, KTM και Honda.

Η ίδια η ιστορία της Suzuki στο MotoGP δείχνει πόσο δραστικά έχει αλλάξει το τοπίο. Η ιαπωνική εταιρεία είχε δυσκολευτεί στο παρελθόν με τον V4 GSV-R, πριν επιστρέψει το 2015 με τετρακύλινδρο εν σειρά κινητήρα.

Καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της GSX-RR που κατέκτησε τίτλο έπαιξε ο πρώην αναβάτης του MotoGP και πρωταθλητής WorldSBK, Sylvain Guintoli, ως εργοστασιακός δοκιμαστής και με wild-card συμμετοχές.

inline4

"Η Suzuki έτρεχε με V4 πριν από πολλά χρόνια, αλλά όταν επέστρεψε, επέλεξε εν σειρά διάταξη, την περίοδο που ήμουν κι εγώ εκεί", δήλωσε ο Guintoli που πλέον εκτελεί χρέη σχολιαστή MotoGP ενώ ακόμα αγωνίζεται στην κατηγορία EWC με την BMW.

"Προφανώς λειτούργησε πολύ καλά, γιατί κερδίσαμε τον τίτλο το 2020. Και μετά ο Fabio πήρε τον τίτλο το 2021. Άρα είχαμε δύο συνεχόμενους τίτλους με εν σειρά κινητήρες.

"Μετά από αυτό ξεκίνησε η κυριαρχία των V4".

Στην ερώτηση τι προκάλεσε τη στροφή προς τους V4, ο Guintoli απάντησε. "Σίγουρα η αεροδυναμική, σε συνδυασμό με την υπεροχή σε ίππους του V4. Τους χρειάζεσαι αυτούς τους ίππους, γιατί έχεις όλη αυτή την αντίσταση από τα φτερά και τις αεροδυναμικές συσκευές στις ευθείες.

"Με τις συσκευές ρύθμισης ύψους, οι μοτοσυκλέτες είναι πλέον πιο “drag”, κάτι που βοηθά στο να περάσει όλη αυτή η δύναμη στο έδαφος."

"Όταν χαμηλώνεις την ανάρτηση πίσω σύστημα και μάλιστα αυτό μπορείς να το κάνεις δυναμικά, μέσα στην στροφή, τότε έχεις μεγαλύτερες δυνατότητες από αυτές που υπήρχαν παλαιότερα για να χρησιμοποιήσεις την ισχύ. Πάντα σε σχέση με μια συμβατική αγωνιστική μοτοσυκλέτα, όπου ο μόνος τρόπος που έχεις να ελέγξεις την δύναμη, είναι απλά να περιορίζεις το άνοιγμα της γκαζιέρας μέχρι να μπεις ουσιαστικά στην τέταρτη σχέση."

"Η αεροδυναμική, οι συσκευές ρύθμισης ύψους και η συνολική πρόσφυση μαζί με την συμβολή των ηλεκτρονικών, επέτρεψαν τις μοτοσυκλέτες να γίνουν πιο αποδοτικές, και στους αναβάτες να χρησιμοποιούν περισσότερη ισχύ από ποτέ. Νομίζω ότι εκεί βρίσκεται αυτό το μικρό πλεονέκτημα του V4".

Σύμφωνα με τον Guintoli, το πλεονέκτημα αυτό γίνεται ακόμη πιο εμφανές όταν πέφτει η πρόσφυση των ελαστικών στη διάρκεια του αγώνα.

"Σε συνθήκες αγώνα, όταν μειώνεται η πρόσφυση, δεν μπορείς να διατηρήσεις την ίδια ταχύτητα στη στροφή", εξηγεί.

"Με έναν V4 όμως μπορείς να φρενάρεις και να στρίψεις πιο γρήγορα στην κορυφή της στροφής και μετά να χρησιμοποιήσεις όλη τη δύναμη μόλις σηκώσεις τη μοτοσυκλέτα.”

inline4

"Έτσι χάνεις λιγότερο χρόνο σε σχέση με το να προσπαθείς να διατηρήσεις την ταχύτητα μέσα στη στροφή, που είναι το δυνατό σημείο ενός εν σειρά.

"Γι’ αυτό, κατά τη γνώμη μου, τα πράγματα πήγαν προς τα εκεί… Αλλά δεν είναι δεδομένο ότι αυτό θα ισχύει και με τους νέους κανονισμούς του 2027!".

Με το MotoGP να περνά στα 850cc από το 2027, να καταργεί τις συσκευές ρύθμισης ύψους και να αλλάζει σε ελαστικά Pirelli, το σημερινό πλεονέκτημα του V4, που βασίζεται στη μέγιστη αξιοποίηση του πίσω Michelin, μπορεί να εξαφανιστεί.

"Θα δούμε, αλλά το 2027 θα έχουμε πιο ‘φυσικές’ μοτοσυκλέτες, χωρίς συσκευές ρύθμισης ύψους, με λιγότερη αεροδυναμική. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα."

"Ίσως ένας Ι4 να μην είναι κακή ιδέα!".

Δεν είναι τυχαίο ότι Kawasaki, Yamaha και BMW με κινητήρες εν σειρά έχουν κατακτήσει τέσσερις από τους έξι τελευταίους τίτλους στο WorldSBK με ελαστικά Pirelli.

Ωστόσο, με τόση γνώση και δεδομένα πλέον χτισμένα γύρω από τον V4, και ακόμη και τη Yamaha να αλλάζει φιλοσοφία αναζητώντας περισσότερη πρόσφυση πίσω, κανένας κατασκευαστής των MotoGP δεν δείχνει προς το παρόν διατεθειμένος  να εξετάσει σοβαρά έναν Ι4 κινητήρα. Το αντίθετο μάλιστα, η Yamaha καίει την σεζόν που έρχεται ως προετοιμασία για να χτίσει εμπειρία με την διάταξη, ενώ ταυτόχρονα προετοιμάζει τον Toprak.

Ο Sylvain Guintoli ήρθε πρόσφατα ξανά στο προσκήνιο καθως προετοιμάζεται να τρέξει στον Μαραθώνιο του Λονδίνου το 2026, φορώντας τη στολή αγώνων του, στη μνήμη του γιου του Luca, για φιλανθρωπικό σκοπό.

inline4

 

Ετικέτες