MotoGP Αυστραλία Sprint: Νίκη Bezzecchi σε αγώνα που ξεχώρισε ο Fernandez

Αυστραλία χωρίς γλάρο δεν γίνεται
MotoGP Αυστραλία Sprint: Νίκη Bezzecchi σε αγώνα που ξεχώρισε ο Fernandez
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

18/10/2025

Ο καιρός προσπάθησε να τα χαλάσει στην αρχή αλλά έκανε την χάρη να μας δώσει έναν αγώνα χωρίς καιρικά προβλήματα, με την ευχή τώρα να ανανεώνεται για αύριο, όπου ελπίζουμε όλοι να έρθει η αλλαγή στις προγνώσεις, μετριάζοντας τις δυνατές ριπές που αναμένονται.

Κλασσική περίπτωση επίσης για Phillip Island είχαμε άλλη μία σύγκρουση μοτοσυκλέτας με γλάρο. Στους πρώτους γύρους που τα πουλιά είχαν βρει την ευκαιρία να ξεκουραστούν στην πίστα, που ήταν ήρεμη πριν την εκκίνηση, ο κίνδυνος μία σύγκρουσης αυξάνεται κατακόρυφα. Αυτή τη φορά ήταν στον γύρο προθέρμανσης, όταν ο Bezzecchi χτύπησε δύο γλάρους με τον έναν να μένει στο πιρούνι της μοτοσυκλέτας.

Ο Quartararo δεν κατάφερε να κάνει την διαφορά από την pole position, συνήθως αντέχει μερικούς γύρους, αλλά σήμερα δεν κατάφερε να πετύχει ούτε την πρώτη στροφή. Ο Alex Marquez προσπάθησε να κρατήσει την Ducati στην κορυφή έναντι των Aprilia και KTM που έβλεπαν πως έχουν μία εξαιρετική ευκαιρία: Να κυνηγήσουν την νίκη τώρα που λείπει ο Marc Marquez.

Ο Fernandez από την πρώτη στιγμή έκανε την κίνησή του και στην δεύτερη στροφή πήρε την πρωτιά του αγώνα κρατώντας τον Bezzecchi πίσω που επίσης, πέρασε εύκολα τον Alex Marquez. Πριν κλείσει ο πρώτος γύρος είχαμε ήδη δει τις προσπεράσεις στις πρώτες θέσεις που θα καθόριζαν τους επόμενους γύρους.

Ο Miller που ξεκινούσε από την πρώτη σειρά στον αγώνα της έδρας του, έμεινε στην 4η θέση με τον Quartararo να χάνει θέση και από τον Acosta, κρατώντας στην αρχή του 2ου γύρου την 6η θέση.

Ο Bagnaia ήταν απογοητευτικός, με τον αγώνα της Ινδονησίας να είναι μία παύση στον δρόμο της επιτυχίας που χάραξε στην Ιαπωνία, γιατί η πίστα εκεί είναι ιδιαίτερη και καθόλου φιλόξενη για την Ducati, θα περίμενε κανείς να δει μία καλύτερη προσπάθεια από τον δεύτερο εργοστασιακό αναβάτη των Ιταλών. Δυστυχώς πάλευε με ζητήματα ρυθμίσεων στην μοτοσυκλέτα του καταλήγοντας να γυρνά τελευταίος μαζί με τον Pirro.

Ο Pol Espargaro, Fabio Di Giannantonio, Fermin Aldeguer και Brad Binder ήταν τελικά εκείνοι που συμπλήρωναν την δεκάδα μετά τον Γάλλο, μέχρι που ο Νοτιοαφρικάνος έπεσε, δίνοντας την θέση του στον Luca Marini.

Οι Aprilia εμπρός έκαναν την διαφορά ανοίγοντας την ψαλίδα από τους υπόλοιπος με τον Fernandez να μην προστατεύει τα ελαστικά του και τον Bezzecchi να ορμά για την πρώτη θέση, κάνοντας το λάθος και ανοίγοντας γραμμή, χωρίς όμως να κινδυνέψει να χάσει και την δεύτερη θέση, από την διαφορά που είχε ήδη χτιστεί.

Πολύ γρήγορα φόρτωσαν δευτερόλεπτα διαφοράς οι δύο Aprilia, σε σημείο που αν ο Bezzecchi είχε τώρα στον Sprint την υποχρέωση των δύο μεγαλύτερων γύρων, θα μπορούσε να συνεχίσει να ελπίζει για το βάθρο.

Ο Alex Marquez έδειχνε όπως όχι μόνο δεν μπορεί να ακολουθήσει αλλά δεν θα μπορεί και να προστατέψει την θέση του και πράγματι οι επιθέσεις από Miller και Acosta ήρθαν και έμειναν με την μορφή μόνιμης πίεσης σε κάθε στροφή.

Τελικά στον 7ο γύρο ο Acosta βρήκε την ευκαιρία και πέρασε και τους δύο μαζί ανεβαίνοντας στην 3η θέση. Ο Quartararo συνέχισε να χάνει θέσεις και ο Di Giannantonio φαινόταν τώρα πως θα ανέβει ψηλότερα.

Στην 2η στροφή του 10ου γύρου ο Bezzecchi καταφέρνει να κάνει εκείνο που είχε προσπαθήσει νωρίτερα χάνοντας χρόνο. Περνά τον Fernandez και μένει εμπρός κάνοντας αμέσως και την διαφορά. Είχε καλύτερο ρυθμό ενώ ταυτόχρονα ο νεότερος αναβάτης με την παραπλήσια μοτοσυκλέτα είχε εξαντλήσει εκείνο το περιθώριο του πίσω ελαστικού στο οποίο αισθανόταν άνετος.

Οι δύο πρώτες θέσεις είχαν μόλις κλειδώσει και ήταν της Aprilia, ο Miller τώρα θα έχανε επίσης ένα βάθρο μέσα στην έδρα του για μικρή διαφορά από τον Acosta, έναν από τους πιο δύσκολους αναβάτες να προσπεράσει κανείς.

Ο Di Giannantonio αφότου κατάφερε τον Quartararo, επικεντρώθηκε στον Alex Marquez και πέρασε και εκείνον.

Αύριο που ο Bezzecchi θα πρέπει να κάνει δύο πιο αργούς γύρους, μία σειρά από αναβάτες θα παλέψουν για μία ευκαιρία να μείνουν στην ιστορία, γιατί κάθε νίκη στα MotoGP είναι ένα ιστορικό γεγονός. Οι αριθμοί δεν μεταφέρουν έτσι και αλλιώς την ιστορία η οποία και ξεχνιέται με τον καιρό, οπότε αύριο που θα λείπει ο αναβάτης με τις περισσότερες νίκες φέτος και πρωταθλητής, ο δεύτερος ταχύτερος θα έχει να εκτελέσει μία σημαντική σε χρόνο ποινή και ο τρίτος δεν δείχνει πως έχει βρει τον εαυτό του και την μοτοσυκλέτα, μία σειρά από αναβάτες θα παλέψουν για την συγκυρία αυτή που δύσκολα θα πετύχουν ξανά.

 

ΘΕΣΗ

No.

ΑΝΑΒΑΤΗΣ

ΜΟΤΟ

ΧΡΟΝΟΣ

1

72

Marco Bezzecchi

Aprilia

19:03.971

2

25

Raul Fernandez

Aprilia

3.149

3

37

Pedro Acosta

KTM

5.310

4

43

Jack Miller

Yamaha

5.376

5

49

Fabio Di Giannantonio

Ducati

5.416

6

73

Alex Marquez

Ducati

6.109

7

20

Fabio Quartararo

Yamaha

8.706

8

10

Luca Marini

Honda

8.938

9

44

Pol Espargaro

KTM

9.252

10

23

Enea Bastianini

KTM

9.752

11

36

Joan Mir

Honda

10.231

12

5

Johann Zarco

Honda

12.104

13

42

Alex Rins

Yamaha

12.132

14

88

Miguel Oliveira

Yamaha

17.494

15

21

Franco Morbidelli

Ducati

18.967

16

79

Ai Ogura

Aprilia

19.784

17

32

Lorenzo Savadori

Aprilia

25.185

18

35

Somkiat Chantra

Honda

28.945

19

63

Francesco Bagnaia

Ducati

32.408

20

51

Michele Pirro

Ducati

35.523

ΠΤΩΣΕΙΣ / ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙΣ

 

54

Fermin Aldeguer

Ducati

14:49.140

 

33

Brad Binder

KTM

01:35.334

 

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
MotoGP Comebacks
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

MotoGP Comebacks

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

MotoGP Comebacks

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

MotoGP Comebacks

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

MotoGP Comebacks

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

MotoGP Comebacks

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.