MotoGP Αυστρία: Ελεύθερα δοκιμαστικά Παρασκευής

Η μπάλα στο γήπεδο της Ducati αλλά…
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

9/8/2019

Με τον Marquez να δείχνει άτρωτος έως τώρα σε όλες τις πίστες, φαίνεται πως η παντοκρατορία της Ducati στο Red Bull Ring της Αυστρίας δεν είναι πλέον δεδομένη. Οι κόκκινες ιταλικές μοτοσυκλέτες έχουν κερδίσει όλους τους αγώνες που έχουν γίνει τα τελευταία τρία χρόνια σε αυτή την πίστα και μάλιστα με διαφορετικούς αναβάτες, κάτι που δείχνει πως η χάραξή της ταιριάζει απόλυτα στα χαρακτηριστικά των Ducati και το μόνο που χρειάζεται να κάνουν οι αναβάτες της για να κερδίσουν είναι να επιλέξουν τον σωστό τύπο ελαστικού και φυσικά να διαχειριστούν την φθορά του. Πέρσι το έκανε άψογα ο Lorenzo χρησιμοποιώντας ένα ζευγάρι μαλακών ελαστικών της Michelin που όπως αναλύσαμε ΕΔΩ, άντεξαν περισσότερο από τα πιο σκληρά ελαστικά του Dovisiozo που τερμάτισε τρίτος και του Marquez που τερμάτισε δεύτερος.

Στα πρώτα ελεύθερα δοκιμαστικά της Παρασκευής, ο Dovisiozo έβαλε δύο πίσω ελαστικά με την μαλακή γόμα, πετυχαίνονται τον καλύτερο χρόνο της περιόδου (1:24,033) που μέχρι εκείνη την στιγμή τον είχε ο Marquez με μεσαίας σκληρότητας ελαστικά. Προφανώς, ο Divisiozo θα ξαναβάλει αυτά τα χρησιμοποιημένα μαλακά ελαστικά κάποια στιγμή έως το Σάββατο, για να δει την αντοχή τους στη φθορά. Καλό είναι να θυμηθούμε εδώ, πως η Michelin έχει αλλάξει την σύνθεση των ελαστικών της φέτος και πως όλες οι σκληρότητες γόμας είναι διαφορετικές από πέρσι. Οπότε η νίκη του Lorenzo με την μαλακή γόμα πέρσι δεν αποτελεί δεδομένη επιλογή για τους αναβάτες της Ducati.  Επίσης φέτος δεν θα τρέξει λόγω τραυματισμού ο Lorenzo (εκτός αγώνα θα είναι και ο Mir λόγω τραυματισμού), οπότε αναμένουμε να δούμε άλλη μια κλασσική μάχη μεταξύ Marquez και Dovisiozo στην τελευταία στροφή της πίστας. Μπορεί όμως και όχι. Στη δεύτερη περίοδο των ελεύθερων δοκιμαστικών, ο Marquez έκανε τον ταχύτερο χρόνο απ’ όλους (1:23.916) με φθαρμένο πίσω ελαστικό (μαλακή γόμα) όταν όλοι οι άλλοι εκείνη τη στιγμή είχαν φρέσκα ελαστικά (μαλακή γόμα επίσης).

Δεύτερος ήταν ο Vinales με μόλις 0,066’ διαφορά από τον Marquez, αλλά η τελική ταχύτητα της Yamaha ήταν αξιοθρήνητα χαμηλή στα 303km/h όταν της Ducati του Dovisiozo ήταν 311km/h και της Honda του Marquez ήταν 310km/h! Αυτό σημαίνει πως στον αγώνα ακόμα κι αν τα Υamaha είναι πρώτα έως την τελευταία στροφή, μέχρι να φτάσουν στη γραμμή του τερματισμού θα τους έχουν περάσει τα Ducati και τα Honda που θα είναι πίσω τους…

Τα Yamaha είχαν μικρότερη τελική ακόμα κι από τα KTM και ακριβώς την ίδια τελική με τα Aprilia. Πιο κάτω δεν πάει!      

    

Αποτελέσματα δεύτερης περιόδου ελεύθερων δοκιμαστικών Παρασκευής:

1

93

Marc MARQUEZ

SPA

Repsol Honda Team

Honda

309.4

1'23.916

 

2

12

Maverick VIÑALES

SPA

Monster Energy Yamaha MotoGP

Yamaha

303.3

1'23.982

0.066 / 0.066

3

30

Takaaki NAKAGAMI

JPN

LCR Honda IDEMITSU

Honda

305.0

1'24.071

0.155 / 0.089

4

20

Fabio QUARTARARO

FRA

Petronas Yamaha SRT

Yamaha

301.6

1'24.153

0.237 / 0.082

5

43

Jack MILLER

AUS

Pramac Racing

Ducati

310.3

1'24.308

0.392 / 0.155

6

88

Miguel OLIVEIRA

POR

Red Bull KTM Tech 3

KTM

305.0

1'24.326

0.410 / 0.018

7

9

Danilo PETRUCCI

ITA

Ducati Team

Ducati

306.8

1'24.330

0.414 / 0.004

8

35

Cal CRUTCHLOW

GBR

LCR Honda CASTROL

Honda

308.5

1'24.336

0.420 / 0.006

9

4

Andrea DOVIZIOSO

ITA

Ducati Team

Ducati

310.3

1'24.411

0.495 / 0.075

10

44

Pol ESPARGARO

SPA

Red Bull KTM Factory Racing

KTM

309.4

1'24.418

0.502 / 0.007

11

46

Valentino ROSSI

ITA

Monster Energy Yamaha MotoGP

Yamaha

305.0

1'24.532

0.616 / 0.114

12

42

Alex RINS

SPA

Team SUZUKI ECSTAR

Suzuki

305.0

1'24.540

0.624 / 0.008

13

63

Francesco BAGNAIA

ITA

Pramac Racing

Ducati

307.6

1'24.598

0.682 / 0.058

14

21

Franco MORBIDELLI

ITA

Petronas Yamaha SRT

Yamaha

301.6

1'24.630

0.714 / 0.032

15

6

Stefan BRADL

GER

Repsol Honda Team

Honda

309.4

1'24.755

0.839 / 0.125

16

41

Aleix ESPARGARO

SPA

Aprilia Racing Team Gresini

Aprilia

307.6

1'24.865

0.949 / 0.110

17

5

Johann ZARCO

FRA

Red Bull KTM Factory Racing

KTM

305.0

1'24.948

1.032 / 0.083

18

29

Andrea IANNONE

ITA

Aprilia Racing Team Gresini

Aprilia

303.3

1'25.003

1.087 / 0.055

19

17

Karel ABRAHAM

CZE

Reale Avintia Racing

Ducati

306.8

1'25.139

1.223 / 0.136

20

53

Tito RABAT

SPA

Reale Avintia Racing

Ducati

305.9

1'25.233

1.317 / 0.094

21

55

Hafizh SYAHRIN

MAL

Red Bull KTM Tech 3

KTM

304.2

1'25.269

1.353 / 0.036

 

MotoGP: Στα 850 κυβικά η κυριαρχία των V4 θα αμφισβητηθεί ξανά, όπως παλιά!

Αντίθετα με την εξέλιξη έως σήμερα όπου έπεσε ακόμη και το κάστρο της Yamaha
Inline 4
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

16/12/2025

Ο πρώην test rider της Suzuki, Sylvain Guintoli, εξηγεί γιατί τα MotoGP οδηγήθηκαν στη κυριαρχία των V4 κινητήρων, αλλά και γιατί το πλεονέκτημα αυτό ίσως να μην είναι δεδομένο στην εποχή των 850cc.

Για πρώτη φορά από την αρχή της τετράχρονης εποχής τους, το 2002, τα MotoGP θα έχουν από την σεζόν του 2026 μοτοσυκλέτες αποκλειστικά με V4 κινητήρες, τώρα που έπεσε και το κάστρο της Yamaha.

Στις περισσότερες από τις 24 σεζόν που πέρασαν από την κατάργηση των δίχρονων 500cc, ο ανταγωνισμός μεταξύ V και Inline κινητήρων ήταν σχετικά ισορροπημένος.

Σε επίπεδο τίτλων αναβατών, 14 έχουν κατακτηθεί από V-κινητήρες, δύο με τον V5 της Honda. Ενώ οι υπόλοιποι δώδεκα με V4 των Honda και Ducati.
Οι εν σειρά κινητήρες μετρούν δέκα παγκόσμια πρωταθλήματα, εννέα από την Yamaha και ένα από την Suzuki, όταν ο Joan Mir κατέκτησε τον τίτλο το 2020.

Ο Fabio Quartararo χάρισε στη Yamaha τον πιο πρόσφατο τίτλο της το 2021, πριν η Suzuki αποχωρήσει με στυλ, κερδίζοντας δύο από τους τρεις τελευταίους αγώνες της το 2022. Αυτές έμελλε να είναι και οι τελευταίες νίκες εν σειρά κινητήρων, μέχρι νεοτέρας, με τη Yamaha να επιβεβαιώνει ότι από το 2026 θα περάσει και εκείνη σε V4, ακολουθώντας τις Ducati, Aprilia, KTM και Honda.

Η ίδια η ιστορία της Suzuki στο MotoGP δείχνει πόσο δραστικά έχει αλλάξει το τοπίο. Η ιαπωνική εταιρεία είχε δυσκολευτεί στο παρελθόν με τον V4 GSV-R, πριν επιστρέψει το 2015 με τετρακύλινδρο εν σειρά κινητήρα.

Καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της GSX-RR που κατέκτησε τίτλο έπαιξε ο πρώην αναβάτης του MotoGP και πρωταθλητής WorldSBK, Sylvain Guintoli, ως εργοστασιακός δοκιμαστής και με wild-card συμμετοχές.

inline4

"Η Suzuki έτρεχε με V4 πριν από πολλά χρόνια, αλλά όταν επέστρεψε, επέλεξε εν σειρά διάταξη, την περίοδο που ήμουν κι εγώ εκεί", δήλωσε ο Guintoli που πλέον εκτελεί χρέη σχολιαστή MotoGP ενώ ακόμα αγωνίζεται στην κατηγορία EWC με την BMW.

"Προφανώς λειτούργησε πολύ καλά, γιατί κερδίσαμε τον τίτλο το 2020. Και μετά ο Fabio πήρε τον τίτλο το 2021. Άρα είχαμε δύο συνεχόμενους τίτλους με εν σειρά κινητήρες.

"Μετά από αυτό ξεκίνησε η κυριαρχία των V4".

Στην ερώτηση τι προκάλεσε τη στροφή προς τους V4, ο Guintoli απάντησε. "Σίγουρα η αεροδυναμική, σε συνδυασμό με την υπεροχή σε ίππους του V4. Τους χρειάζεσαι αυτούς τους ίππους, γιατί έχεις όλη αυτή την αντίσταση από τα φτερά και τις αεροδυναμικές συσκευές στις ευθείες.

"Με τις συσκευές ρύθμισης ύψους, οι μοτοσυκλέτες είναι πλέον πιο “drag”, κάτι που βοηθά στο να περάσει όλη αυτή η δύναμη στο έδαφος."

"Όταν χαμηλώνεις την ανάρτηση πίσω σύστημα και μάλιστα αυτό μπορείς να το κάνεις δυναμικά, μέσα στην στροφή, τότε έχεις μεγαλύτερες δυνατότητες από αυτές που υπήρχαν παλαιότερα για να χρησιμοποιήσεις την ισχύ. Πάντα σε σχέση με μια συμβατική αγωνιστική μοτοσυκλέτα, όπου ο μόνος τρόπος που έχεις να ελέγξεις την δύναμη, είναι απλά να περιορίζεις το άνοιγμα της γκαζιέρας μέχρι να μπεις ουσιαστικά στην τέταρτη σχέση."

"Η αεροδυναμική, οι συσκευές ρύθμισης ύψους και η συνολική πρόσφυση μαζί με την συμβολή των ηλεκτρονικών, επέτρεψαν τις μοτοσυκλέτες να γίνουν πιο αποδοτικές, και στους αναβάτες να χρησιμοποιούν περισσότερη ισχύ από ποτέ. Νομίζω ότι εκεί βρίσκεται αυτό το μικρό πλεονέκτημα του V4".

Σύμφωνα με τον Guintoli, το πλεονέκτημα αυτό γίνεται ακόμη πιο εμφανές όταν πέφτει η πρόσφυση των ελαστικών στη διάρκεια του αγώνα.

"Σε συνθήκες αγώνα, όταν μειώνεται η πρόσφυση, δεν μπορείς να διατηρήσεις την ίδια ταχύτητα στη στροφή", εξηγεί.

"Με έναν V4 όμως μπορείς να φρενάρεις και να στρίψεις πιο γρήγορα στην κορυφή της στροφής και μετά να χρησιμοποιήσεις όλη τη δύναμη μόλις σηκώσεις τη μοτοσυκλέτα.”

inline4

"Έτσι χάνεις λιγότερο χρόνο σε σχέση με το να προσπαθείς να διατηρήσεις την ταχύτητα μέσα στη στροφή, που είναι το δυνατό σημείο ενός εν σειρά.

"Γι’ αυτό, κατά τη γνώμη μου, τα πράγματα πήγαν προς τα εκεί… Αλλά δεν είναι δεδομένο ότι αυτό θα ισχύει και με τους νέους κανονισμούς του 2027!".

Με το MotoGP να περνά στα 850cc από το 2027, να καταργεί τις συσκευές ρύθμισης ύψους και να αλλάζει σε ελαστικά Pirelli, το σημερινό πλεονέκτημα του V4, που βασίζεται στη μέγιστη αξιοποίηση του πίσω Michelin, μπορεί να εξαφανιστεί.

"Θα δούμε, αλλά το 2027 θα έχουμε πιο ‘φυσικές’ μοτοσυκλέτες, χωρίς συσκευές ρύθμισης ύψους, με λιγότερη αεροδυναμική. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα."

"Ίσως ένας Ι4 να μην είναι κακή ιδέα!".

Δεν είναι τυχαίο ότι Kawasaki, Yamaha και BMW με κινητήρες εν σειρά έχουν κατακτήσει τέσσερις από τους έξι τελευταίους τίτλους στο WorldSBK με ελαστικά Pirelli.

Ωστόσο, με τόση γνώση και δεδομένα πλέον χτισμένα γύρω από τον V4, και ακόμη και τη Yamaha να αλλάζει φιλοσοφία αναζητώντας περισσότερη πρόσφυση πίσω, κανένας κατασκευαστής των MotoGP δεν δείχνει προς το παρόν διατεθειμένος  να εξετάσει σοβαρά έναν Ι4 κινητήρα. Το αντίθετο μάλιστα, η Yamaha καίει την σεζόν που έρχεται ως προετοιμασία για να χτίσει εμπειρία με την διάταξη, ενώ ταυτόχρονα προετοιμάζει τον Toprak.

Ο Sylvain Guintoli ήρθε πρόσφατα ξανά στο προσκήνιο καθως προετοιμάζεται να τρέξει στον Μαραθώνιο του Λονδίνου το 2026, φορώντας τη στολή αγώνων του, στη μνήμη του γιου του Luca, για φιλανθρωπικό σκοπό.

inline4

 

Ετικέτες