MotoGP: Ετοιμάζουν δυνατή μεταγραφή στη Yamaha

Σε συζητήσεις με τον Jorge Martin

Από τον

Μπάμπη Μέντη

4/1/2023

Η Ducati αποφάσισε για το 2023 να πάρει στην εργοστασιακή ομάδα τον Ιταλό Enea Bastianini αντί του Ισπανού Jorge Martin, μια επιλογή που έχει μεν τη λογική δημιουργίας μιας “All-Italian Dream Team” όμως στην πράξη δημιουργεί αρκετά ερωτηματικά σχετικά με την ορθότητά της. Οι λόγοι είναι μάλλον προφανείς… Ο πρώτος φυσικά έχει να κάνει με το γεγονός πως όταν έχεις στην εργοστασιακή ομάδα δύο αναβάτες που μπορούν να διεκδικήσουν το πρωτάθλημα, η ατμόσφαιρα μέσα στα BOX γίνεται εκ των πραγμάτων εκρηκτική.

Το είδαμε και όταν η Yamaha είχε ταυτόχρονα τον Rossi και τον Lorenzo, όπου όχι μόνο δεν λειτουργούσαν ως ομάδα, αλλά είχαν βάλει και τοίχο ανάμεσά τους για να μην ανταλλάσσουν ούτε βλέμμα οι μηχανικοί μεταξύ τους κατά την διάρκεια του τριήμερου των αγώνων.

Με δεδομένο όσα είδαμε να γίνονται μεταξύ Bagnaia και Bastianini το 2022, μάλλον τα πράγματα θα γίνουν ακόμα πιο άγρια το 2023, ειδικά στους πρώτους αγώνες όπου η βαθμολογική διαφορά θα είναι μικρή και θα μάχονται για την πρωτοκαθεδρία εντός της ομάδας.

Ταυτόχρονα όμως με όσα έγιναν και θα γίνουν στην εργοστασιακή ομάδα της Ducati, ο Jorge Martin ήταν εκείνος που θα έπρεπε να βρεθεί στην εργοστασιακή ομάδα της Ducati αν οι αποφάσεις των Ιταλών ακολουθούσαν τη συμβατική λογική.

Ο Ισπανός είναι απίστευτα γρήγορος και σημείωσε αρκετές Pole Position σπάζοντας τα χρονόμετρα, όμως την ίδια στιγμή δεν είχε σταθερή παρουσία στο βάθρο. Αυτό είναι θετικό για να έχει τον ρόλο team-mate δίπλα στο Bagnaia, καθώς δημιουργεί από την αρχή μια σαφή ιεραρχία μέσα στην ομάδα.

Όπως κι αν έχει, η Ducati αποφάσισε να προσπεράσει τον αναβάτη της PRAMAC και να πάρει τον Bastianini, οπότε για τουλάχιστον δύο χρόνια ο Jorge Martin δεν πρόκειται να έχει καμία ελπίδα να πάει στην εργοστασιακή ομάδα.

Έτσι σύμφωνα με πληροφορίες του Men On Wheels που αναδημοσιεύει το Crash.net, ο Lin Jarvis έχει κάνει πρόταση στον Jorge Martin να πάρει τη θέση του Franco Morbidelli μετά το 2023 που λήγει το συμβόλαιό του με την Ducati.

Η είδηση αυτή δεν είναι καθόλου παράλογη, διότι έτσι κι αλλιώς όλοι συζητάνε με όλους για την επερχόμενη μεταγραφική περίοδο.

Ειδικά όμως για την περίπτωση του Martin και του Morbidelli, το σενάριο πάει πιο βαθιά διότι ο Morbidelli είναι μαθητής της σχολής του Rossi και η VR46 θέλει να στείλει τον Marco Bazzecchi στην PRAMAC και στη θέση του να πάρει τον Morbidelli.

Την ίδια στιγμή, η Yamaha θέλει οπωσδήποτε έναν πρωτοκλασάτο νέο αναβάτη δίπλα στον Quartararo, διότι με μόλις δύο μοτοσυκλέτες στην πίστα από την επόμενη χρονιά θα πρέπει και οι δύο να φαίνονται στις τηλεοράσεις…

Για το Jorge Martin το κέρδος είναι τα “γαλόνια” του εργοστασιακού αναβάτη και πιθανότατα τα επιπλέον χρήματα.

https://bit.ly/MOTO_673

Race News

MotoGP: Τίτλοι με δύο κατασκευαστές - Ο Marc Marquez σε ένα ακόμη κλειστό κλαμπ εκλεκτών

Ο M.Marquez και άλλοι 5 έχουν κερδίσει πρωτάθλημα στην κορυφαία κατηγορία με διαφορετικούς κατασκευαστές

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/12/2025

Ο Πρωταθλητής του 2025 έγινε μέλος μιας ακόμη μικρής λίστας, εκείνων που κατέκτησαν τίτλους MotoGP με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές.

Η ιστορία του #93 είναι πλέον θρύλος. Ο συνδυασμός αγωνιστικής ιδιοφυΐας, αντοχής απέναντι σε σοβαρούς τραυματισμούς και ακατάβλητης θέλησης τον έφερε ξανά στην κορυφή. Και μαζί με αυτήν την επική επιστροφή, ήρθαν και σημαντικά στατιστικά ορόσημα.

Ένα από τα κατορθώματα του Marquez το 2025 ήταν ότι έγινε ο πιο πρόσφατος αναβάτης, και ένας από τους ελάχιστους στην ιστορία, που κατακτά τίτλους με δύο κατασκευαστές. Ο Geoff Duke ήταν ο πρώτος που το πέτυχε, με τις Norton και Gilera. Ακολούθησε ο Giacomo Agostini, που μετά την κυριαρχία του με την MV Agusta πήρε τίτλο και με Yamaha το 1975.

Πιο πρόσφατα, ο Eddie Lawson κατέκτησε διαδοχικούς τίτλους το 1988 και 1989 με Yamaha και Honda. Ο Valentino Rossi συνέχισε την παράδοση, κερδίζοντας τρεις σερί τίτλους (2001-2003) με Honda πριν κάνει το ιστορικό πέρασμα στη Yamaha το 2004.

Ο Rossi, ο Stoner και η εποχή της αλλαγής

Ο Rossi επανέφερε τη Yamaha στους τίτλους το 2004 και 2005, πριν ο Nicky Hayden και ο Casey Stoner διακόψουν την κυριαρχία του. Ο Stoner, ειδικά, έγραψε το δικό του κεφάλαιο, πρώτα με την Ducati το 2007 και έπειτα με τη Honda το 2011, όπου κέρδισε 10 από τα 17 Grand Prix της χρονιάς.

Η πρόωρη αποχώρηση του Stoner άνοιξε τον δρόμο για την άφιξη ενός εκρηκτικού ταλέντου στη Repsol Honda. Το όνομα ήταν Marc Marquez.

Η αυτοκρατορία του Marquez και η πτώση

Ακολούθησαν έξι τίτλοι: 2013, 2014, 2016, 2017, 2018, 2019. Ο Marquez ήταν ασταμάτητος, μέχρι τη μοιραία πτώση στη Jerez. Τέσσερις χειρουργικές επεμβάσεις στο δεξί βραχίονα, αμέτρητες πτώσεις, στιγμές που η ιδέα της απόσυρσης έμοιαζε πολύ κοντά

Η αναγέννηση με Ducati

Τότε ήρθε η μεγάλη αλλαγή. Το πέρασμα στην Ducati αναζωπύρωσε τον μύθο του Marquez. Μετά την πρώτη νίκη του σε 1043 ημέρες με τα χρώματα της Gresini, ακολούθησε μια εκπληκτική πρώτη χρονιά με την εργοστασιακή Ducati. Ο τίτλος του 2025 κερδήθηκε στην Ιαπωνία με πέντε αγώνες να απομένουν.

Με αυτόν τον τίτλο, ο Marquez μπήκε στο πάνθεον αναβατών όπως οι Stoner, Rossi, Lawson, Agostini και Duke, που κατέκτησαν τίτλους με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές. Ένα επίτευγμα που έχει το δικό του ειδικό βάρος και είναι κάτι που το έχουν καταφέρει μόνο μια χούφτα ανθρώπων στην κορυφαία κατηγορία.

Μια ακόμη περιπέτεια τραυματισμού ήρθε στην Ινδονησία πριν το τέλος της σεζόν, αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει πως ο Marquez θα επιστρέψει για την ερχόμενη σεζόν που θα έχει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον πρώτα από όλα για να δούμε αν ο Καταλανός εξακολουθεί να έχει το ίδιο ισχυρό κίνητρο έπειτα από την τιτάνια και μακροχρόνια προσπάθεια που κατέβαλλε για να επιστρέψει. Ο εννέα φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, δείχνει πάντως ότι έχει ακόμα πολλά να γράψει στο δικό του κεφάλαιο της ιστορίας του MotoGP.