MotoGP ΗΠΑ: Ταχύτερος ο Marc Marquez σε FP1 & FP2

Από κοντά ο Miller
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

1/10/2021

Στις ΗΠΑ βρίσκονται τώρα τα MotoGP κάνοντας τους Ευρωπαίους να βλέπουν νύκτα την αγωνιστική δράση. Φυσικά τίποτα δεν ξεκίνησε, πριν όλη η πίστα βυθιστεί στην σιωπή για ένα λεπτό, στην μνήμη του νεαρού Berta Vinales.

Ταχύτερος όλων σήμερα ο Marquez, όπως ήταν αναμενόμενο στην πίστα που όχι μόνο έχει την απόλυτη επικράτηση και κρατά όλα τα ρεκόρ σταθερά από το 2014 και το 2015, αλλά επιπρόσθετα είναι και μία πίστα που η φορά της τον ευνοεί στην παρούσα φάση που βρίσκεται με την αργή αποκατάσταση του χεριού του.

Στην FP1 οι αναβάτες δοκίμασαν τις βρεγμένες συνθήκες, πράγμα καλό για αύριο που επίσης υπάρχει το ενδεχόμενο της βροχής, και αμέσως ο Marquez έκανε τον καλύτερο χρόνο. Όσο η πίστα στέγνωνε και ο ήλιος κέρδιζε την θέση του στο στερέωμα, οι χρόνοι βελτιωνόντουσαν. Ο Miller αμέσως πέρασε εμπρός ως ο αναβάτης με τον ταχύτερο ρυθμό, όμως ο Marquez δεν άφησε κάτι τέτοιο χωρίς απάντηση για πολύ ώρα. Ο Zarco που αναρρώνει μετά από χειρουργείο για την κλασσική πάθηση των αναβατών, σύνδρομο διαμερίσματος αντιβραχίου, “arm pump”, βοηθήθηκε από τις περιστάσεις και σκαρφάλωσε στην τρίτη θέση.

Ο Oliveira έκανε μία πολύ καλή εμφάνιση στην FP1 με τέταρτο χρόνο, που δεν επαναλήφθηκε όμως μετά στην FP2 όπου σημείωσε πτώση, λίγο μετά την πτώση του Aleix Espargaro.

Πολύ καλά πήγαν και οι υπόλοιπες Honda στην FP1 με τον Pol Espargaro μπροστά από τον Alex Marquez και πίσω τους τον Rins ακολουθούμενος από τον Bagnaia. Άσχημα τα πράγματα στις συνθήκες της FP1 για τον Quartararo και τον Mir που έκαναν 15ο και 12ο χρόνο αντίστοιχα.

Στην FP2 είχαμε μία επανάληψη της κόντρας Marquez και Miller αυτή την φορά σε στεγνές συνθήκες και με τον Quartararo να κάνει επίσης την εμφάνισή του και για λίγο να έχει και τον καλύτερο χρόνο. Σχεδόν για την διάρκεια της FP2 βέβαια, κανείς δεν μπορούσε να πάει καλύτερα από τον Marquez, μέχρι που με μία τελευταία επίθεση στην εκπνοή του χρόνου, έκανε και τον καλύτερο χρόνο αφήνοντας τον Quartararo στην τρίτη τελικά θέση για την πρώτη ημέρα της COTA.

Ξανά πολύ καλά τα πράγματα για τον Pol Espargaro, που κατάφερε να είναι τέταρτος αυτή την φορά, χωρίς τον Oliveira μπροστά του και με τον Nakagami πίσω του. Ο Bagnaia ευτυχώς πήγε πολύ καλύτερα στην FP2 ακολουθούμενος από το Martin και τον Zarco, τρεις Ducati στην σειρά, έχοντας τον Rins πίσω τους, πριν έρθει ξανά άλλη μία, του Bastianini αυτή την φορά, συμπληρώνοντας την δεκάδα. Σε κάθε αγωνιστική του εξόρμηση, ο Enea δείχνει πως δεν είναι διάττοντας αστέρας και έχει έρθει στην μεγάλη κατηγορία για να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο.

Ο καιρός αύριο θα αποφασίσει αν θα οδηγήσει την κατάσταση με βάση τους πρωταγωνιστές της FP1 ή της FP2 που για τις δύο πρώτες θέσεις τουλάχιστον, δεν υπάρχει διαφορά!

Κατάταξη FP1

Θέση

N#

Αναβάτης

ΜΟΤΟ

Χρόνος

Διαφ.

Προήγ.

1

93

Marc Marquez

Honda

2'15.872

 

 

2

43

Jack Miller

Ducati

2'16.039

0.167

0.167

3

5

Johann Zarco

Ducati

2'16.471

0.599

0.432

4

88

Miguel Oliveira

KTM

2'16.655

0.783

0.184

5

44

Pol Espargaro

Honda

2'16.822

0.950

0.167

6

73

Alex Marquez

Honda

2'16.964

1.092

0.142

7

42

Alex Rins

Suzuki

2'17.027

1.155

0.063

8

63

Francesco Bagnaia

Ducati

2'17.328

1.456

0.301

9

33

Brad Binder

KTM

2'17.596

1.724

0.268

10

27

Iker Lecuona

KTM

2'17.596

1.724

 

11

10

Luca Marini

Ducati

2'17.755

1.883

0.159

12

36

Joan Mir

Suzuki

2'17.903

2.031

0.148

13

9

Danilo Petrucci

KTM

2'18.083

2.211

0.180

14

41

Aleix Espargaro

Aprilia

2'18.087

2.215

0.004

15

20

Fabio Quartararo

Yamaha

2'18.165

2.293

0.078

16

30

Takaaki Nakagami

Honda

2'18.292

2.420

0.127

17

21

Franco Morbidelli

Yamaha

2'18.530

2.658

0.238

18

23

Enea Bastianini

Ducati

2'18.648

2.776

0.118

19

89

Jorge Martin

Ducati

2'18.832

2.960

0.184

20

46

Valentino Rossi

Yamaha

2'19.668

3.796

0.836

21

4

Andrea Dovizioso

Yamaha

2'20.556

4.684

0.888

Κατάταξη FP2

1

93

Marc Marquez

Honda

2'04.164

 

 

2

43

Jack Miller

Ducati

2'04.179

0.015

0.015

3

20

Fabio Quartararo

Yamaha

2'04.366

0.202

0.187

4

44

Pol Espargaro

Honda

2'04.552

0.388

0.186

5

30

Takaaki Nakagami

Honda

2'04.612

0.448

0.060

6

63

Francesco Bagnaia

Ducati

2'04.663

0.499

0.051

7

89

Jorge Martin

Ducati

2'04.677

0.513

0.014

8

5

Johann Zarco

Ducati

2'04.723

0.559

0.046

9

42

Alex Rins

Suzuki

2'04.802

0.638

0.079

10

23

Enea Bastianini

Ducati

2'04.836

0.672

0.034

11

33

Brad Binder

KTM

2'04.852

0.688

0.016

12

10

Luca Marini

Ducati

2'04.933

0.769

0.081

13

36

Joan Mir

Suzuki

2'05.094

0.930

0.161

14

4

Andrea Dovizioso

Yamaha

2'05.137

0.973

0.043

15

21

Franco Morbidelli

Yamaha

2'05.296

1.132

0.159

16

73

Alex Marquez

Honda

2'05.614

1.450

0.318

17

46

Valentino Rossi

Yamaha

2'05.631

1.467

0.017

18

88

Miguel Oliveira

KTM

2'05.682

1.518

0.051

19

41

Aleix Espargaro

Aprilia

2'06.209

2.045

0.527

20

9

Danilo Petrucci

KTM

2'06.235

2.071

0.026

21

27

Iker Lecuona

KTM

2'06.257

2.093

0.022

 

 

Ετικέτες

MotoGP: Στα 850 κυβικά η κυριαρχία των V4 θα αμφισβητηθεί ξανά, όπως παλιά!

Αντίθετα με την εξέλιξη έως σήμερα όπου έπεσε ακόμη και το κάστρο της Yamaha
Inline 4
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

16/12/2025

Ο πρώην test rider της Suzuki, Sylvain Guintoli, εξηγεί γιατί τα MotoGP οδηγήθηκαν στη κυριαρχία των V4 κινητήρων, αλλά και γιατί το πλεονέκτημα αυτό ίσως να μην είναι δεδομένο στην εποχή των 850cc.

Για πρώτη φορά από την αρχή της τετράχρονης εποχής τους, το 2002, τα MotoGP θα έχουν από την σεζόν του 2026 μοτοσυκλέτες αποκλειστικά με V4 κινητήρες, τώρα που έπεσε και το κάστρο της Yamaha.

Στις περισσότερες από τις 24 σεζόν που πέρασαν από την κατάργηση των δίχρονων 500cc, ο ανταγωνισμός μεταξύ V και Inline κινητήρων ήταν σχετικά ισορροπημένος.

Σε επίπεδο τίτλων αναβατών, 14 έχουν κατακτηθεί από V-κινητήρες, δύο με τον V5 της Honda. Ενώ οι υπόλοιποι δώδεκα με V4 των Honda και Ducati.
Οι εν σειρά κινητήρες μετρούν δέκα παγκόσμια πρωταθλήματα, εννέα από την Yamaha και ένα από την Suzuki, όταν ο Joan Mir κατέκτησε τον τίτλο το 2020.

Ο Fabio Quartararo χάρισε στη Yamaha τον πιο πρόσφατο τίτλο της το 2021, πριν η Suzuki αποχωρήσει με στυλ, κερδίζοντας δύο από τους τρεις τελευταίους αγώνες της το 2022. Αυτές έμελλε να είναι και οι τελευταίες νίκες εν σειρά κινητήρων, μέχρι νεοτέρας, με τη Yamaha να επιβεβαιώνει ότι από το 2026 θα περάσει και εκείνη σε V4, ακολουθώντας τις Ducati, Aprilia, KTM και Honda.

Η ίδια η ιστορία της Suzuki στο MotoGP δείχνει πόσο δραστικά έχει αλλάξει το τοπίο. Η ιαπωνική εταιρεία είχε δυσκολευτεί στο παρελθόν με τον V4 GSV-R, πριν επιστρέψει το 2015 με τετρακύλινδρο εν σειρά κινητήρα.

Καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της GSX-RR που κατέκτησε τίτλο έπαιξε ο πρώην αναβάτης του MotoGP και πρωταθλητής WorldSBK, Sylvain Guintoli, ως εργοστασιακός δοκιμαστής και με wild-card συμμετοχές.

inline4

"Η Suzuki έτρεχε με V4 πριν από πολλά χρόνια, αλλά όταν επέστρεψε, επέλεξε εν σειρά διάταξη, την περίοδο που ήμουν κι εγώ εκεί", δήλωσε ο Guintoli που πλέον εκτελεί χρέη σχολιαστή MotoGP ενώ ακόμα αγωνίζεται στην κατηγορία EWC με την BMW.

"Προφανώς λειτούργησε πολύ καλά, γιατί κερδίσαμε τον τίτλο το 2020. Και μετά ο Fabio πήρε τον τίτλο το 2021. Άρα είχαμε δύο συνεχόμενους τίτλους με εν σειρά κινητήρες.

"Μετά από αυτό ξεκίνησε η κυριαρχία των V4".

Στην ερώτηση τι προκάλεσε τη στροφή προς τους V4, ο Guintoli απάντησε. "Σίγουρα η αεροδυναμική, σε συνδυασμό με την υπεροχή σε ίππους του V4. Τους χρειάζεσαι αυτούς τους ίππους, γιατί έχεις όλη αυτή την αντίσταση από τα φτερά και τις αεροδυναμικές συσκευές στις ευθείες.

"Με τις συσκευές ρύθμισης ύψους, οι μοτοσυκλέτες είναι πλέον πιο “drag”, κάτι που βοηθά στο να περάσει όλη αυτή η δύναμη στο έδαφος."

"Όταν χαμηλώνεις την ανάρτηση πίσω σύστημα και μάλιστα αυτό μπορείς να το κάνεις δυναμικά, μέσα στην στροφή, τότε έχεις μεγαλύτερες δυνατότητες από αυτές που υπήρχαν παλαιότερα για να χρησιμοποιήσεις την ισχύ. Πάντα σε σχέση με μια συμβατική αγωνιστική μοτοσυκλέτα, όπου ο μόνος τρόπος που έχεις να ελέγξεις την δύναμη, είναι απλά να περιορίζεις το άνοιγμα της γκαζιέρας μέχρι να μπεις ουσιαστικά στην τέταρτη σχέση."

"Η αεροδυναμική, οι συσκευές ρύθμισης ύψους και η συνολική πρόσφυση μαζί με την συμβολή των ηλεκτρονικών, επέτρεψαν τις μοτοσυκλέτες να γίνουν πιο αποδοτικές, και στους αναβάτες να χρησιμοποιούν περισσότερη ισχύ από ποτέ. Νομίζω ότι εκεί βρίσκεται αυτό το μικρό πλεονέκτημα του V4".

Σύμφωνα με τον Guintoli, το πλεονέκτημα αυτό γίνεται ακόμη πιο εμφανές όταν πέφτει η πρόσφυση των ελαστικών στη διάρκεια του αγώνα.

"Σε συνθήκες αγώνα, όταν μειώνεται η πρόσφυση, δεν μπορείς να διατηρήσεις την ίδια ταχύτητα στη στροφή", εξηγεί.

"Με έναν V4 όμως μπορείς να φρενάρεις και να στρίψεις πιο γρήγορα στην κορυφή της στροφής και μετά να χρησιμοποιήσεις όλη τη δύναμη μόλις σηκώσεις τη μοτοσυκλέτα.”

inline4

"Έτσι χάνεις λιγότερο χρόνο σε σχέση με το να προσπαθείς να διατηρήσεις την ταχύτητα μέσα στη στροφή, που είναι το δυνατό σημείο ενός εν σειρά.

"Γι’ αυτό, κατά τη γνώμη μου, τα πράγματα πήγαν προς τα εκεί… Αλλά δεν είναι δεδομένο ότι αυτό θα ισχύει και με τους νέους κανονισμούς του 2027!".

Με το MotoGP να περνά στα 850cc από το 2027, να καταργεί τις συσκευές ρύθμισης ύψους και να αλλάζει σε ελαστικά Pirelli, το σημερινό πλεονέκτημα του V4, που βασίζεται στη μέγιστη αξιοποίηση του πίσω Michelin, μπορεί να εξαφανιστεί.

"Θα δούμε, αλλά το 2027 θα έχουμε πιο ‘φυσικές’ μοτοσυκλέτες, χωρίς συσκευές ρύθμισης ύψους, με λιγότερη αεροδυναμική. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα."

"Ίσως ένας Ι4 να μην είναι κακή ιδέα!".

Δεν είναι τυχαίο ότι Kawasaki, Yamaha και BMW με κινητήρες εν σειρά έχουν κατακτήσει τέσσερις από τους έξι τελευταίους τίτλους στο WorldSBK με ελαστικά Pirelli.

Ωστόσο, με τόση γνώση και δεδομένα πλέον χτισμένα γύρω από τον V4, και ακόμη και τη Yamaha να αλλάζει φιλοσοφία αναζητώντας περισσότερη πρόσφυση πίσω, κανένας κατασκευαστής των MotoGP δεν δείχνει προς το παρόν διατεθειμένος  να εξετάσει σοβαρά έναν Ι4 κινητήρα. Το αντίθετο μάλιστα, η Yamaha καίει την σεζόν που έρχεται ως προετοιμασία για να χτίσει εμπειρία με την διάταξη, ενώ ταυτόχρονα προετοιμάζει τον Toprak.

Ο Sylvain Guintoli ήρθε πρόσφατα ξανά στο προσκήνιο καθως προετοιμάζεται να τρέξει στον Μαραθώνιο του Λονδίνου το 2026, φορώντας τη στολή αγώνων του, στη μνήμη του γιου του Luca, για φιλανθρωπικό σκοπό.

inline4

 

Ετικέτες