MotoGP Japan: Με το πέπλο της βροχής

Απίστευτος ο Dovizioso στο 3ο μέρος του αγώνα
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

15/10/2017

Εξομάλυνση των ιπποδυνάμεων και ανάδειξη του ρίσκου φέρνει το πέπλο της βροχής, σ’ έναν αγώνα που ο καιρός άφηνε από την αρχή μόνο δύο πιθανότητες, είτε πολύ νερό, είτε τόσο που να μην ξέρεις τι ελαστικά θα πρέπει να μπουν. Ήταν επίσης βέβαιο και φάνηκε και την Παρασκευή, πως ο Marquez θα κάνει έναν καλό αγώνα έχοντας την Ducati του Dovizioso να τον κυνηγά για να του πάρει την πρώτη θέση. Χθες όμως, στις δοκιμές για την κατάταξη, οι Ducati που θα κυνηγούσαν τον Marquez πολλαπλασιάστηκαν. Ο Lorenzo θύμιζε παλιότερες εποχές σε στεγνό αγώνα, και ο Petrucci αναδείκνυε το ταλέντο του στην βροχή. Έτσι ξεκίνησε κι αυτός ο αγώνας, με τον Lorenzo πρώτα και τον Dovizioso επίσης, να κάνουν φοβερή εκκίνηση και να βρίσκονται εμπρός, όσο ο Marquez έκλεβε την πρώτη θέση από τον Zarco.

Όμως ας πάμε ανάποδα, ας πάμε κατευθείαν στον τέλος. Γιατί οι τελευταίοι γύροι έκαναν έναν ήδη πολύ όμορφο αγώνα να γίνει επικός. Οι αναβάτες που αγωνίζονται για το πρωτάθλημα έπαιζαν δυνατά με την πτώση καθώς πάλευαν να περάσουν ο ένας τον άλλο, σε μία αλληλουχία που τόσο θύμιζε τον αγώνα της Αυστρίας! Ο Dovizioso θα κέρδιζε τελικά με μικρή διαφορά αυτή την έντονη μάχη, με τον Marquez να προσπαθεί στην τελευταία στροφή να κάνει το ακατόρθωτο, ακριβώς όπως είχε κάνει και στην Αυστρία, ενώ ήδη είχε γλιτώσει μία πτώση! Οι τελευταίοι γύροι που έφεραν την Ducati νικήτρια στο σπίτι της Honda, όπως έχει γίνει και στο παρελθόν με τον Stoner, θα είναι στο μέλλον στιγμιότυπα που θα επαναλαμβάνονται!

Η βροχή συχνά μετατρέπει τους αγώνες MotoGP σε βαρετούς, κατά μία έννοια, καθώς μονάχα οι πτώσεις είναι το μόνο αναπάντεχο. Με τους αναβάτες πίσω να μην έχουν ορατότητα από το σπρέι των εμπρός οι προσπεράσεις και οι μάχες γίνονται πιο προσεκτικά, Αυτή η σεζόν όμως είναι έντονα μαχητική και ολοκληρωτικά απρόβλεπτη, οπότε και ο συγκεκριμένος αγώνας δεν θα ξέφευγε από τον κανόνα αυτό. Τον Marquez γρήγορα άρχισαν να τον κυνηγούν οι Ducati με τον Lorenzo να εντυπωσιάζει για τις συνθήκες αυτές και να βρίσκεται πίσω του, ρίχνοντάς τον έπειτα στις πίσω θέσεις. Ο Petrucci με το μαλακό ελαστικό είχε την δυνατότητα να κυνηγήσει τους πάντες στην βροχή και οι πρώτοι γύροι οδήγησαν τελικά την Honda του Marquez να έχει δύο Ducati εμπρός και μία πίσω της. Ο Petrucci οδηγούσε τον αγώνα και μάλιστα θα το έκανε για αρκετούς γύρους, ο Lorenzo ήταν δεύτερος ενώ πίσω από τον Marquez, στην τέταρτη θέση, ακολουθούσε ο Dovizioso.

Οι εργοστασιακές Yamaha πάλευαν στις πίσω θέσεις, οι Suzuki πήγαιναν εξαιρετικά και το μπουλούκι θα αργούσε λίγο ακόμα να ξεκαθαρίσει. Μόλις ο Marquez πέρασε τον Lorenzo με τσαμπουκά, αλλά καθαρά, έστρωσε και τον δρόμο για τον Dovizioso να κάνει το ίδιο. Αυτό έφερε τον Lorenzo στα δόντια του Zarco, που είχε την pole position και ονειρευόταν έναν αγώνα όπως τότε στο Qatar, αλλά χωρίς την πτώση. Το όνειρο αυτό ξεμάκραινε για τον Zarco, οπότε όποιος ήταν μπροστά του θα υπέφερε, κι αυτός ήταν ο Lorenzo. Ο Γάλλος πέρασε τον Ισπανό με τις δύο μοτοσυκλέτες να ακουμπούν και τον Lorenzo να κουνά το κεφάλι απογοητευμένος. Αυτό ήταν.

Από εκείνη την στιγμή ο Lorenzo θα γινόταν ο αναβάτης που ξέρουμε. Πέφτοντας στην κατάταξη όπως οι πέτρες από τα βράχια, αδυνατώντας να διαχειριστεί εκείνο που μόλις έγινε. Τον έφτασε ο Rossi που ανέβαινε μία-μία τις θέσεις από την δωδεκάδα, και τον πέρασε με μία απογοητευτική εξέλιξη που κανείς δεν περίμενε. Ο Rossi δεν φαινόταν να ρισκάρει, δεν φαινόταν πως οι προσπεράσεις και η αργή και σταθερή άνοδος γινόταν με την πτώση να καραδοκεί, αλλά αυτό ακριβώς έγινε. Χάνοντας πρόσφυση από το πίσω ελαστικό, την αχίλλειο πτέρνα των Yamaha στο βρεγμένο Motegi, ο Rossi έπεσε δίνοντας ένα από τα πιο αποκαρδιωτικά στιγμιότυπα, καθώς έβλεπες μέσα από το κράνος την απογοήτευσή του. Με τον τροχό της Yamaha ακόμα να γυρίζει, ο Rossi της έριξε μία ματιά και περπατώντας – το πιο σημαντικό στην δική του περίπτωση- επέστρεψε στα pit..

Ο Zarco δεν θα κατάφερνε να κρατήσει τις Suzuki πίσω του, ούτε και την Aprilia του Aleix Espargaro που στην Ιαπωνία ξεδίπλωσε το ταλέντο του όλο το τριήμερο, θα κατάφερνε όμως να τερματίσει μπροστά από τον Vinales δίνοντας άλλο ένα παράδειγμα για τις διαφορές της προηγούμενης Yamaha…

Με τον Petrucci να μην μπορεί να αντισταθεί στους δύο πρώτους μόλις το ελαστικό άρχισε να γίνεται slick, ο αγώνας εξελίχθηκε στην μάχη που περιμέναμε πριν οι ομάδες πάνε στην Ιαπωνία, αυτό που φαινόταν από τις δοκιμές. Σε μία μάχη του Dovizioso με τον Marquez, μία επανάληψη εφάμιλλη, αν όχι καλύτερη, από την πρώτη τους μάχη αυτή την σεζόν με το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα! Το πρωτάθλημα ανήκει εξίσου και στους δύο, όσο οδηγούμαστε στην Αυστραλία…  

 
ΘΕΣΗ
ΑΝΑΒΑΤΗΣ
ΜΟΤΟ
Km/h
ΧΡΟΝΟΣ/ΔΙΑΦ.
1
Ducati
146.3
47'14.236
2
Honda
146.3
+0.249
3
Ducati
145.8
+10.557
4
Suzuki
145.3
+18.845
5
Suzuki
145.1
+22.982
6
Ducati
145.1
+24.464
7
Aprilia
144.9
+28.010
8
Yamaha
144.8
+29.475
9
Yamaha
144.4
+36.575
10
Ducati
143.8
+48.506
11
KTM
143.5
+56.357
12
Yamaha
143.3
+1'00.181
13
Aprilia
143.2
+1'00.980
14
Ducati
143.1
+1'03.118
15
Honda
143.1
+1'03.514
16
Ducati
143.1
+1'04.162
17
KTM
143.0
+1'06.271
18
Honda
142.6
+1'13.250
 
Ducati
142.6
3 Laps
 
Honda
143.0
4 Laps
 
Ducati
133.9
5 Laps
 
Honda
137.6
10 Laps
 
Yamaha
142.0
19 Laps
 
Yamaha
137.6
21 Laps

 

Η δεύτερη πτώση του Crutchlow καθώς στην πρώτη πήγε στα pit, και βγήκε ξανά στον αγώνα, σε ένα τριήμερο που δεν πήγε καθόλου καλά για τον ίδιο και.. για όποιον ήταν μπροστά του

 

Ετικέτες

Hervé Poncharal: Ένας μικρός απολογισμός μιας ζωής αφιερωμένης στο MotoGP

Ο ιδρυτής της Tech3 μιλά για την εξέλιξη του MotoGP, την ασφάλεια, τους νέους επενδυτές και το μέλλον του θεσμού
Poncharal
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

3/10/2025

Μετά την ανακοίνωση της εξαγοράς της Red Bull KTM Tech3 από τον Guenther Steiner, ο Hervé Poncharal, ο άνθρωπος που ίδρυσε την ομάδα το 1989, κάνει τον απολογισμό μιας ζωής αφιερωμένης στο MotoGP.

Ο Poncharal υπήρξε από τους σημαντικότερους παράγοντες του paddock. Ιδιοκτήτης και επικεφαλής ομάδας, αλλά και πρόεδρος της IRTA από το 2005 έως το 2025, υπηρέτησε τον θεσμό σε όλα τα επίπεδα. Πριν ιδρύσει την Tech3, ξεκίνησε την πορεία του δίπλα στον Jean-Louis Guillou της Honda Γαλλίας, στη "χρυσή" εποχή των ’70s και ’80s.

Από το 1989, η Tech3 υπήρξε σύμβολο του "rock-and-roll" πνεύματος του MotoGP: ανεξάρτητη ομάδα, με οικογενειακό χαρακτήρα αλλά και σημαντικές επιτυχίες. Στη σέλα της πέρασαν ονόματα όπως οι Kocinski, Jacque, Nakano, Edwards, Toseland, Crutchlow, Dovizioso, Zarco, Bastianini και Viñales. Η πώληση στον Steiner και σε Αμερικανούς επενδυτές σηματοδοτεί όχι μόνο το τέλος μιας εποχής, αλλά και μια νέα σελίδα για το MotoGP.

Από τα ’80s μέχρι σήμερα

"Όταν ξεκινούσαμε, το μόνο που θέλαμε ήταν να ζούμε από το πάθος μας. Δεν είχαμε καν σίγουρη συμμετοχή σε κάθε αγώνα. Ούτε μόνιμα passes, ούτε ηλεκτρικό ρεύμα, ούτε νερό στο paddock. Παρ’ όλα αυτά, ζούσαμε το όνειρο", θυμάται ο Poncharal.

Poncharal

Η μάχη για την ασφάλεια

"Η πρώτη μας προτεραιότητα ήταν η ασφάλεια. Πιέσαμε για μεγαλύτερες ζώνες διαφυγής. Θυμάμαι ακόμα τα τραγικά ατυχήματα των Saarinen και Pasolini στη Monza. Τότε μπαίναμε στο Σαββατοκύριακο με τη σκέψη ότι κάποιοι ίσως να μη βγουν ζωντανοί. Σήμερα, η ασφάλεια έχει βελτιωθεί θεαματικά".

Liberty Media και το μέλλον

Με την είσοδο της Liberty Media, ο Poncharal βλέπει ευκαιρίες: "Έχουν τεράστια εμπειρία σε μάρκετινγκ και χορηγίες. Μπορούμε να μάθουμε πολλά. Αλλά το MotoGP και η F1 είναι διαφορετικοί κόσμοι. Το MotoGP είναι ριζωμένο στη μοτοσυκλέτα, η F1 στο αυτοκίνητο. Δεν θέλουμε μόνο ανάπτυξη· θέλουμε να μείνουμε ανταγωνιστικοί".

Poncharal

Το θέαμα του MotoGP

"Οι αγώνες μας είναι πιο συναρπαστικοί από την F1. Υπάρχουν συνεχείς μάχες και προσπεράσεις, βλέπεις το σώμα του αναβάτη να παλεύει στη σέλα – καθαρή αδρεναλίνη. Χρειαζόμαστε όμως περισσότερη δουλειά στο κομμάτι της εικόνας και της κοινωνικής δικτύωσης".

Οι ομάδες σήμερα

Το ενδιαφέρον επενδυτών αυξάνεται: "Όλοι βλέπουν τι πέτυχε η Liberty στη F1 και περιμένουν κάτι ανάλογο. Υπάρχουν φήμες για ενδιαφέρον ακόμη και από οδηγούς όπως οι Hamilton και Verstappen. Αυτό ανεβάζει την αξία των ομάδων".

Οικονομικά και προκλήσεις

"Ένα ανεξάρτητο MotoGP team χρειάζεται περίπου 15 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Τα έξοδα χωρίζονται σε leasing μηχανών (5–7 εκατ.), προσωπικό (4 εκατ. για περίπου 60 άτομα) και αμοιβές αναβατών (περίπου 5 εκατ., ανάλογα με τα συμβόλαια)".

Poncharal

Το DNA του MotoGP

"Οι αναβάτες μας είναι οι μοτοσυκλετιστές-μονομάχοι του 2025. Το πάθος, ο κίνδυνος, η ένταση – είναι μοναδικά. Το MotoGP πρέπει να προσελκύσει νέους fans, χωρίς να χάσει την ταυτότητά του. Αυτό που έχουμε είναι ένα άθλημα ανθρώπων, γεμάτο ιστορίες και ήρωες. Σήμερα μόνο ο Marc Márquez είναι πραγματικό icon· πρέπει να δημιουργήσουμε κι άλλα".

Ο Poncharal αφήνει πίσω του μια κληρονομιά που άλλαξε το MotoGP: οικογενειακό πνεύμα, μάχη για την ασφάλεια, ανεξαρτησία και πάθος. Με την Tech3 σε νέα χέρια, το μέλλον προμηνύεται συναρπαστικό.