MotoGP Jerez: Αγώνας που καθορίζει την κατάταξη - Οι εξελίξεις της επόμενης μέρας

Καθοριστικός αγώνας με λάθος τρόπο
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

7/5/2018

Η Jerez ξεκίνησε όπως μας το υποσχέθηκαν οι δοκιμές του Σαββάτου, με μία δυναμιτισμένη εκκίνηση και έντονους πρώτους γύρους. Αμέσως μετά όμως θα γινόταν από τους πιο καθοριστικούς αγώνες για την συνολική κατάταξη του φετινού πρωταθλήματος, για όλους τους λάθους λόγους…

Η εκτόξευση του Lorenzo εμπρός δεν κράτησε πολύ, με τον Marquez να έρχεται ολοταχώς με πολύ συγκεκριμένο σκοπό: να βρεθεί εμπρός και μάλιστα με διαφορά. Δεν υπήρχε σοβαρός ανταγωνισμός απέναντί του, καθώς ο Dovizioso στην αρχή κόλλησε πίσω μαζί με τις εργοστασιακές Yamaha, ο Zarco είχε προβλήματα πρόσφυσης και ριψοκινδύνευε κάθε προσπάθεια για το παραπάνω και η μόνη πίεση θα ερχόταν από τον Crutchlow που κι αυτός δεν κατάφερε να του αντισταθεί ιδιαίτερα πριν τον περάσει. Αυτές οι πρώτες μάχες, με καμία θέση να μην είναι απόλυτα καθορισμένη, άφηναν τους θεατές να επιζητούν κάποιος να κρατήσει πίσω τον Marquez πριν φύγει μπροστά και στερήσει το θέαμα κάνοντας την διαφορά. Ήταν βέβαιο πως θα βρεθεί στην πρώτη θέση, έχοντας έναν σταθερό ρυθμό με τους υπόλοιπους να μοιράζονται ριψοκίνδυνες στιγμές και τις πρώτες πτώσεις από απώλεια πρόσφυσης να αρχίσουν να εμφανίζονται.

Οι Karel Abraham και Tom Luthi με τον Cal Crutchlow και Alex Rins να ακολουθούν έδειξαν πόσο κοντά στο όριο της πρόσφυσης βρίσκονταν όλοι με το εμπρός ελαστικό. Μεγάλη η ατυχία του Crutchlow, που είχε την δυναμική να βρίσκεται στο βάθρο, ακόμα μεγαλύτερη του Rins όμως γιατί αυτή τη σεζόν έχει πέσει τρεις φορές σε τέσσερις αγώνες. Πέφτοντας όμως ο Rins, στο παχύ χαλίκι της Jerez που μειώνει αποτελεσματικά την ταχύτητα αλλά επίσης αποτελεσματικά φυλακίζει τις μοτοσυκλέτες, η Suzuki έγραψε μερικούς κύκλους στο όριο της ασφάλτου, γεμίζοντας την πίστα με χαλίκι προετοιμάζοντας έτσι το επόμενο εντυπωσιακό σκηνικό: Ο Marquez πέρασε πάνω από τα χαλίκια, γλίστρησε όπως ήταν φυσικό και μετά συνέχισε με τρόπο αφύσικο, σώζοντας ένα βέβαιο πέσιμο και διατηρώντας την πρωτοπορία του στον αγώνα.

Ωστόσο αν και ήταν με διαφορά ο ταχύτερος αναβάτης στην πίστα, δεν ξεχώρισε αμέσως από τους υπόλοιπους, από την στιγμή που πέρασε τον Lorenzo και μετά. Μία προσπέραση στην ομώνυμη στροφή που έγινε καθαρά και απλά, χωρίς κόπο ή υπερπροσπάθεια, δείχνοντας την κυριαρχία του με τρόπο που θα μετρούσε ακόμα περισσότερο με βάση την εξέλιξη που θα υπήρχε σε λίγο στον αγώνα…

Ο Marquez ήταν ένα δέκατο ταχύτερος από τον Lorenzo, αυξάνοντας αυτό το προβάδισμα με μικρό αλλά σταθερό ρυθμό καθιστώντας βέβαιο πως η Ducati δεν θα μπορέσει να διεκδικήσει ξανά την πρώτη θέση του βάθρου, μέχρι που ο Dovizioso έκανε την επίθεσή του με την LCR Honda του Cruthlow εκτός συναγωνισμού πλέον μετά την πτώση του, που ο ίδιος απέδωσε στις περιορισμένες δυνατότητες της δορυφορικής Honda, που πλέον δεν μπορεί να ανταποκριθεί στον ρυθμό του.

Νωρίτερα ο Zarco είχε γλιτώσει μία πτώση που τον έκανε να κατασταλάξει σε χαμηλότερο ρυθμό κι έτσι πίσω από τον Marquez που σταδιακά ξεμάκραινε ερχόταν πλέον μονάχα ο Lorenzo, ο Doviozioso και ο Pedrosa. Ο Ιταλός είχε προσπεράσει τον Ισπανό της Honda χωρίς ιδιαίτερο κόπο, εκεί που θα δυσκολευόταν, ήταν στην περίπτωση του Lorenzo…

Ο Dovizioso μπορούσε να κάνει ταχύτερο γύρο από τον Lorenzo, όχι τόσο που να πιάσει τον Marquez, κυρίως από την στιγμή που ξεμάκραινε όσο οι δύο Ducati πάλευαν μεταξύ τους, αλλά να εξασφαλίσει σίγουρα την δεύτερη θέση. Αυτή θα ήταν μία εξαιρετική εξέλιξη για την βαθμολογία του πρωταθλήματος. Κάθε πόντος ήταν για εκείνον σημαντικός κι έτσι το συμφέρον του να βρεθεί μπροστά από τον Lorenzo είχε ιδιαίτερη σημασία. Με τον Marquez μπροστά να μην λογαριάζει τίποτα, οι υπόλοιποι τρεις οδηγούσαν στο όριο: Είναι χαρακτηριστικό πως ο χρόνος του Pedrosa ήταν σταθερά κάτω από τον καλύτερό του χρόνο στον περσινό αγώνα. Στο 1.40 που πέρσι κυμαινόταν ο αγώνας στην Jerez, βρίσκονταν και όλοι οι υπόλοιποι οδηγοί εκτός από τον Zarco - που όχι τυχαία, μόλις είδε την πεσμένη μοτοσυκλέτα του Pedrosa, ανέβηκε κι εκείνος στο 1.40 έχοντας εξασφαλίσει το βάθρο.

Ο Marquez λοιπόν μπροστά αρχίζει να ξεφεύγει, και πίσω του τρεις αναβάτες βρίσκονται ξεκάθαρα και αποδεδειγμένα στο όριο. Ο Dovizioso στο κέντρο να καίγεται για κάθε πόντο που μπορεί να εξασφαλίσει, προσπαθεί να περάσει τον Lorenzo που νιώθει πως τον καθυστερεί ενώ έχει κολλημένο πίσω του τον Pedrosa να περιμένει να εκμεταλλευτεί το πρώτο τους λάθος. Κι έτσι ακριβώς συμβαίνει, ο Dovizioso προσπαθεί να περάσει, δεν τα καταφέρνει κι ο Pedrosa εκμεταλλεύεται το γεγονός, αλλά αμέσως ξανά επιστρέφουν στην θέση τους σε μία επικίνδυνη ισορροπία, διαρκώς στο όριο: «Έχανα χρόνο πίσω από τον Jorge, ήταν εξαιρετικά γρήγορος και ταυτόχρονα αργός μέσα στην στροφή. Έκανε καλή έξοδο παρόλο που πάλευε με την πρόσφυση μπροστά, και τελικά έχανε χρόνο μονάχα μέσα στην στροφή, για αυτό και άργησα να επιχειρήσω κάποια προσπάθεια έχοντας τον κίνδυνο να γίνει το λάθος. Θεωρώ πως προσπαθούσε επίσης να μη με αφήσει να περάσω, μειώνοντας ταχύτητα στο κέντρο της στροφής, για αυτό και ο Marquez άρχισε να ξεμακραίνει μπροστά μας…. Όλοι ήταν στο όριο του εμπρός ελαστικού που αποδεικνύεται και από τις πολλές πτώσεις»!

Στον 18 γύρο ο Dovizioso έκανε άλλη μία προσπάθεια να προσπεράσει τον Lorenzo, που λίγο πριν είχε δει στην οθόνη επικοινωνίας το μήνυμα “Suggested mapping:2”. Στην 5η στροφή της πίστας ο Dovizioso τοποθετήθηκε κατάλληλα, ώστε να καταφέρει να έχει ένα μικρό πλεονέκτημα στην πίσω μεγάλη ευθεία, με την ολόιδια με εκείνον, μοτοσυκλέτα του Lorenzo. Ήταν μία ξεκάθαρη δήλωση εκείνη την στιγμή πως: «έρχομαι να σε περάσω». Αυτό θα γινόταν στην έκτη στροφή, μία αρκετά δύσκολη περίπτωση με έντονα φρένα και για αυτό ακριβώς την διάλεξε ο Dovizioso, διότι ο Lorenzo ήταν σε κάθε στροφή πιο αργός στο κέντρο, κι έτσι περίμενε εδώ το μεγαλύτερο προβάδισμα. Ο βαθμός δυσκολίας όμως παραήταν μεγάλος.. ο Dovizioso ανοίγει την γραμμή και μαζί συμπαρασύρει και τον Lorenzo, που έχοντας πράγματι πιο μικρή ταχύτητα στο κέντρο, επιχειρεί να διαγράψει μία τεθλασμένη γραμμή και να βρεθεί έτσι στην ιδανική τοποθέτηση για την 7η – αντίθετη στροφή.

Η αρχαιοελληνική τραγωδία έχει αρχίσει ήδη να εκτυλίσσεται: Διότι εκεί ο Lorenzo συναντά τον Pedrosa που βλέποντας τις δύο Ducati να ανοίγουν, έκανε επίσης την προσπάθεια και κάλυψε την εσωτερική γρήγορα, βρίσκοντας την ευκαιρία να εκμεταλλευτεί ένα λάθος που το περίμενε σε κάθε στροφή και μάλιστα το είχε εκμεταλλευτεί λίγο πριν! Lorenzo και Pedrosa συγκρούστηκαν με δύναμη, απλώθηκαν στην πίστα και μαζί τους πήραν και τον Dovizioso. Οι στιγμές δεν θα μπορούσαν να είναι πιο δραματικές: Εξαιρετικά εκνευρισμένος ο Dovizioso χειρονομεί και φωνάζει στον Lorenzo, ενώ μέσα στον εκνευρισμό του και την τρομακτική έκλυση αδρεναλίνης προσπαθεί να σηκώσει την λάθος Ducati! Ο Pedrosa παραπατά και προσπαθεί να βγει στην άκρη, φανερά υποφέροντας από πόνο, και με την σκέψη –όπως αμέσως μετά παραδέχτηκε- πως μπορεί να έχει κάνει κακό στον πρόσφατα χειρουργημένο καρπό του, κάτι που ευτυχώς δεν ίσχυε.

Από τον πιο πολυσυζητημένο αγώνα της χρονιάς, μόλις δύο αγώνες πριν, είχαμε μπροστά μας μία ακόμη περίπτωση που σήκωνε συζήτηση, παρόλο που τα πράγματα ήταν αρκετά ξεκάθαρα. Διότι τώρα κανείς δεν καταλόγιζε δόλο – με την έννοια που έγινε την προηγούμενη φορά- τώρα τα πράγματα ήταν πιο ξεκάθαρα παρόλο που ξεκίνησε μία σειρά απόρριψης ευθυνών.

Η αρχή έγινε από την οργανωτική επιτροπή που ανακοίνωσε πως ερευνά το περιστατικό, βλέποντάς το από κάθε πλευρά. Καθώς εκείνη την στιγμή ήταν η κύρια μάχη του αγώνα, τόσο το ελικόπτερο, όσο και κάθε κάμερα στην ακτίνα της πίστας, ήταν επικεντρωμένη στις τρεις μοτοσυκλέτες, δίχως να χάνεται η παραμικρή γωνία. Ταυτόχρονα οι αναβάτες τοποθετούνταν για το περιστατικό, αρκετά ήπια –ακόμα και ο Dovizioso που σπάνια για αυτόν έδειξε έντονα τον θυμό του, χωρίς φυσικά κανείς να μπορεί να τον κατακρίνει..

Ένα είναι το κοινό σημείο που ειπώθηκε από όλους, σε διαφορετικές τοποθετήσεις που γινόντουσαν είτε παράλληλα, είτε με μικρή διαφορά χρόνου και δείχνει πως οι τρεις τους αυθόρμητα συμφωνούν: Ήταν κάτι που συνέβη στους τρεις πιο «καθαρούς» αναβάτες, με την έννοια των πάντα προσεκτικών και με ασφάλεια προσπεράσεων. Σε γενικές γραμμές, ο Dovizioso έριξε ευθύνη και στους δύο, με λίγο περισσότερο στον Lorenzo ενώ ο Pedrosa επιρρίπτει την ευθύνη στον Lorenzo, οπότε κατά μία έννοια και ποσοστό, συμφωνεί με τον Pedrosa.

Η οργανωτική επιτροπή, δια στόματος Mike Webb ήταν ξεκάθαρη, ο Dovizioso είχε κάνει μέχρι στιγμής πολύ σεμνές προσπάθειες προσπέρασης. Πέρασε τον Pedrosa απόλυτα καθαρά ενώ μπορεί να υπέρβαλλε στην περίπτωση του Lorenzo αλλά όχι σε επικίνδυνο βαθμό. Ο Lorenzo «τραβήχτηκε έξω» από το άνοιγμα γραμμής του Dovizioso και το φυσικό επακόλουθο είναι να μετακινήσει το σημείο καμπής πιο κάτω, και να τοποθετηθεί εκ νέου στην στροφή. Ο Pedrosa είδε μπροστά του ένα κενό και πήγε να το καλύψει, με επίσης μία λογική εναλλακτική γραμμή για την περίσταση αυτή. Η οργανωτική επιτροπή έδωσε την παραπάνω εξήγηση, κατοχυρώνοντας έτσι την σύγκρουση αυτή ως αγωνιστικό συμβάν αποφασίζοντας να το λήξει.

Δεν σημαίνει βέβαια αυτό πως πρέπει να συμφωνήσουν όλοι και φυσικά οι εμπλεκόμενοι αναβάτες, όμως με δεδομένο όλα όσα είδαμε αυτή τη σεζόν, πρόκειται για τις πιο ήπιες αποδώσεις ευθυνών έχουν γίνει, και πάντα με όμορφο τρόπο δίχως να δυναμιτίζουν ή να δημιουργούν πιο έντονο παρασκήνιο, από αυτό που ήδη υπάρχει.. διότι φυσικά κανείς δεν υποθέτει πως είναι όλα ρόδινα στο box της Ducati…

Η τοποθέτηση του Lorenzo ήταν στο πνεύμα «να το αφήσουμε πίσω μας: "Μιλά μόνη της η εικόνα, αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν θέλω να αρχίσω τις δηλώσεις λέγοντας φταίει ο ένας κι ο άλλος, γιατί είμαστε οι τρεις πιο καθαροί αναβάτες του πρωταθλήματος! Ήταν μία πάρα πολύ άτυχη στιγμή, που όλοι μας καταλήξαμε στο έδαφος. Και δεν είμαστε από εκείνους που εμπλέκονται συχνά σε τέτοιες σκηνές. Δεν είδα τον Pedrosa να έρχεται, έγιναν όλα απίστευτα γρήγορα, εγώ πήγα να κάνω το αυτονόητο όταν ανοίγεις την γραμμή σου, που είναι να ξανά μπεις στο εσωτερικό για να μπορέσεις μετά να επιταχύνεις στην έξοδο, αλλά ξαφνικά ο Dani ήταν εκεί και μετά πέσαμε σαν ντόμινο. Ειδικά σήμερα δεν ήξερα για τρίτο αναβάτη, είχα πει στον Juanito που με ενημερώνει σε κάθε διέλευση, να μου λέει μόνο για τον αναβάτη πίσω μου. Όμως ακόμα και να μην το είχα κάνει αυτό, δεν σημαίνει κάτι. Αν δω το G3 που λέει πως σε ακολουθεί τρίτος πάλι το ίδιο θα έκανα γιατί δεν ξέρεις από εκεί αν είναι γρήγορος, ή αν είναι κολλητά πίσω. Αντίθετα όμως ο τρίτος αναβάτης έχει τα πάντα να εκτυλίσσονται μπροστά του. Για να το δεις εσύ που είσαι μπροστά θα πρέπει να έχεις τέσσερα μάτια, θα ήθελα να έχω τέσσερα μάτια, αλλά δεν έχω. Είναι ευθύνη του πίσω να ελέγχει, όμως σε αυτή την περίπτωση ο πίσω ήταν ο Dani και ούτε ο Dani, ούτε εγώ ούτε και ο Dovi, είμαστε αναβάτες που κάνουμε τέτοια πράγματα επίτηδες, οπότε δεν θέλω να πω φταις εσύ, δεν έχει κανένα νόημα".

Ο Pedrosa από την άλλη έχει αντίθετη άποψη: «Οι δύο Ducati εκείνη την στιγμή είχαν κάνει λάθος, είχαν βγει εκτός γραμμής και οι δύο ενώ εγώ δεν μπήκα πιο γρήγορα όπως είπε ο Dovi! Αν είχα μπει πιο γρήγορα, θα είχα χάσει και εγώ την γραμμή μου! Εγώ πήγαινα κανονικά, εκείνοι έκοψαν γιατί πήγαν ανοικτά από την εσωτερική! Ο Lorenzo τότε πήρε μία λάθος απόφαση να κόψει απότομα. Μπορεί να μην με περίμενε εκεί για τον οποιοδήποτε λόγο που μπορεί να συνέβη αυτό. Εγώ τους είδα να βγαίνουν εκτός γραμμής, μετά βγήκαν και από το οπτικό μου πεδίο γιατί ξεκίνησα να στρίβω. Έστριβα δεξιά και ήταν από την αριστερή πλευρά, δεν γινόταν να έχω τον έλεγχο από εκεί.

Η οργανωτική επιτροπή έχει εδώ ένα σχόλιο να κάνει, μέσω του Webb, καθώς πράγματι από ένα σημείο και μετά, που το έχουν καθορίσει, ο αναβάτης βλέπει μονάχα εμπρός και τίποτα άλλο εξαιτίας της κλίσης. Κι αυτό έχει χρειαστεί να το μετρήσουν, όταν γινόντουσαν ατυχήματα έχοντας αγνοήσει οι αναβάτες τις κίτρινες σημαίες γιατί δεν μπορούσαν να τις εντοπίσουν. Χρόνια τώρα λοιπόν, εξαιτίας των έντονων κλίσεων, οι κίτρινες σημαίες βγαίνουν από δυο πλευρές τις πίστας σε αρκετές περιπτώσεις.

Σε όλους τους αγώνες υπάρχει πάντα ο κανόνας του ανθρώπου που ακολουθεί, εκείνος ελέγχει την πίστα εμπρός και είναι κανόνας πως ο αναβάτης μπροστά καθορίζει την γραμμή. Με βάση εκείνον αποφασίζεις για ασφαλές προσπέρασμα. Ο Dovizioso αναφέρεται σε αυτόν τον απαράβατο κανόνα που ισχύει για κάθε αγώνα, από εθνικό μικρό πρωτάθλημα στα superbike, μέχρι τα MotoGP, κι έτσι επιρρίπτει την ευθύνη στον Pedrosa. Ταυτόχρονα ενισχύει την ευθύνη αυτή, λέγοντας πως επιτάχυνε και πήγε γρηγορότερα σε εκείνο το σημείο για να πάρει την εσωτερική, συγκριτικά με τους προγενέστερους γύρους. Καταλήγοντας πως: "μπορείτε να βάλετε το ποσοστό ευθύνης όπου σας ικανοποιεί ανάμεσα στον Lorenzo και τον Pedrosa, όμως είναι μονάχα ανάμεσα σε εκείνους τους δύο και περισσότερο προς τον Pedrosa"... 

Είναι αλήθεια πως πράγματι δεν γίνεται να επιρρίψει κανείς ευθύνες στον ίδιο τον Dovizioso, και είτε θα δεχτεί την εξήγηση της οργανωτικής επιτροπής, είτε θα αποδώσει την ευθύνη ανάμεσα σε Lorenzo και Pedrosa με ένα ποσοστό που επίσης ποικίλλει.

Ο Rossi είναι ξεκάθαρος: Φταίνε ακριβώς το ίδιο! Ο Lorenzo δεν μπορεί να ελέγξει από εκείνο το σημείο αν έρχεται ο Pedrosa. Ο Pedrosa νόμιζε ότι έχει τον χώρο και το δικαίωμα να είναι εκεί, αλλά δεν είχε κανένα από τα δύο. Ερωτηθείς για αυτή την τοποθέτηση ο Mike Webb πρόσθεσε πως όταν η οργανωτική επιτροπή ανακοινώνει ένα συμβάν ως καθαρά αγωνιστικό είναι ακριβώς για αυτό τον λόγο, επειδή μοιράζεται ισόποσα η ευθύνη.

Ο Iannone είπε πως κανείς δεν φταίει, απλά πρέπει να μάθουμε από αυτό το περιστατικό και να προχωρήσουμε πιο κάτω…

Φυσικά αυτό αφήνει τον Pedrosa ακόμα πιο προβληματισμένο, ζητώντας συνάντηση με την οργανωτική επιτροπή, καθώς «δεν τους καταλαβαίνω» όπως είπε χαρακτηριστικά: ‘Όταν συμβαίνει με εμένα και τον Zarco (Αργεντινή), είναι περιστατικό του αγώνα, όταν συμβαίνει ανάμεσα στον Marc και τον Valle, δεν είναι και πέφτουν ποινές. Θέλω μία απάντηση για το πώς σκέφτονται και πως αντιμετωπίζουν τον καθένα, γιατί για εμένα αρχίζει το πράγμα και γίνεται περίπλοκο! Ήμουν στην εσωτερική; Ναι; Άρα ήμουν στο σωστό σημείο! Ήταν από την εξωτερική διορθώνοντας ένα λάθος; Άρα ποιος έχει δίκιο; Αυτός που είναι στην σωστή γραμμή, ή εκείνος που μπαίνει απότομα διορθώνοντας; Και τι μου λένε με αυτό: Πήραμε την απόφασή μας, αν δεν σου αρέσει κάνε έφεση! Ξέρετε τι μου λένε δηλαδή, να ρίξω εγώ την ευθύνη στον Lorenzo ή να ζητήσω την τιμωρία του. Χάνουν το νόημα! Το νόημα είναι να ξέρουν τι συμβαίνει στην πίστα και πιο είναι το σωστό, διότι δεν το ξέρουν!

Η οπτική του Pedrosa έχει λοιπόν αλλάξει, και ο θυμός του έχει μεγαλώσει, καθώς θεωρεί πως υπάρχουν σοβαρά κενά στην εποπτεία του MotoGP. Μετά από το περιστατικό της Αργεντινής, αυτή είναι η πλέον δημοφιλής άποψη και ανάμεσα στους θεατές φυσικά!

Ο Pedrosa εκνευρίστηκε ακόμα περισσότερο που δεν συναντήθηκε με τον ίδιο τον Webb αλλά με κριτές της FIM με τον ίδιο τον Webb να εξηγείται αμέσως μετά πως το έκανε αυτό για να ακουστεί αμέσως η γνώμη του καθώς εκείνος έβλεπε τον αγώνα των Rookies!

Με λίγα λόγια το ζήτημα ξέφυγε από την απόρριψη ευθυνών, λίγες ώρες μετά από το ίδιο το περιστατικό, ωστόσο η «λαϊκή» γνώμη θεωρεί τον Lorenzo ως τον κύριο αυτουργό… Και βασίζεται σε αυτό πάνω σε κάτι τελείως διαφορετικό, στο γεγονός πως θα έπρεπε να αφήσει τον Dovizioso να περάσει διότι θα κέρδιζε πολύτιμους πόντους..

Την υποστηρίζω αυτή την άποψη, αλλά υπάρχει ένα σοβαρό κενό που πρέπει να τονιστεί: Ο Lorenzo είναι ένας πρωταθλητής που δεν γίνεται και δεν πρέπει να έχει τέτοια νοοτροπία. Επίσης είναι νωρίς στο πρωτάθλημα και μπορεί να πιστεύει πως θα βρει αυτό που δεν έχει βρει καιρό τώρα, την ισορροπία του πάνω στην Ducati. Επίσης, και είναι κάτι αρκετά σοβαρό: αν αρχίσουμε να βλέπουμε τέτοιες κινήσεις, πόσο απέχουμε από την κατάντια της F1; Και ξανά ο αντίλογος εδώ, είναι πως δεν γίνεται να είσαι σε μία ομάδα που της έχει κοστίσει τόσα χρήματα, που ξεκάθαρα δεν αποδίδεις, και να μην την βοηθάς ακόμα και με αυτό τον τρόπο. Και φαίνεται πως αυτό το αντιλαμβάνεται και ο ίδιος ο Lorenzo καθώς τόνισε πως η μεγάλη ατυχία είναι για την Ducati και τον Dovizioso τον ίδιο…

Είναι λοιπόν το γενικό συναίσθημα που μεγαλώνει τις ευθύνες του Lorenzo και απαλλάσσει τον Pedrosa, που ναι είναι ο πιο άκακος αναβάτης που υπάρχει, η πιο ευγενική φυσιογνωμία. Κι έτσι ο θυμός του γίνεται ακόμα πιο χτυπητός στον κόσμο, τροφοδοτώντας το κοινό αίσθημα, όπως κι εμείς το ζήσαμε, παρακολουθώντας τον αγώνα στην πίστα των Μεγάρων με αναγνώστες του MOTO, κάνοντας το πιο «γλυκό» διάλειμμα που υπάρχει..

Το κοινό αίσθημα λοιπόν βλέπει την ευθύνη στον Lorenzo, που αν είχε αφήσει τον Dovizioso να περάσει, όπως οφείλει απέναντι στην Ducati, τότε τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί και τώρα δεν θα ξεχώριζε τόσο μπροστά ο Marquez που για άλλη μία χρονιά, έχει την καλύτερη μοτοσυκλέτα και είναι στην καλύτερη φόρμα από τους υπόλοιπους.

Μικρή ανάπαυλα ρίχνει σε αυτά ο Rossi, που μιλώντας για την Yamaha τραβά τα βλέμματα: «Δεν γίνεται να είμαστε ευχαριστημένοι με την θέση αυτή που έχουμε. Σίγουρα έχουμε μικρότερο πρόβλημα σε κάποιες πίστες έναντι άλλων, αλλά η κατάσταση είναι αυτή: Ξέρουμε τι πρέπει να γίνει στην μοτοσυκλέτα και για να γίνει χρειαζόμαστε χρόνο και χρόνο δεν έχουμε. Εκτός και αν λέμε για την επόμενη σεζόν! Οπότε η Yamaha θα πρέπει να ανασυγκροτηθεί και να δώσει περισσότερους πόρους αυτή την στιγμή, περιορίζοντας τους χρόνους! Δίνω ποσοστό 25/75 ευθύνης στα μηχανικά και στα ηλεκτρονικά της μοτοσυκλέτας, άρα το μεγάλο στοίχημα είναι τα ηλεκτρονικά και εμείς πασχίζουμε μονάχα για το 25% που είναι το μικρό κομμάτι! Είναι ντροπή, αυτό είναι το εύκολο στο σημείο που είμαστε, η μοτοσυκλέτα μπορεί να κερδίσει, πρέπει η Yamaha να δώσει το 100% και ακόμα παραπάνω και να φτιάξει τα ηλεκτρονικά!

Υπάρχει εδώ ένα τεράστιο πρόβλημα: Δεν μπορείς απλά να βάλεις μια αγγελία ζητώντας περισσότερο κόσμο, δεν γίνεται να στελεχώσεις έτσι ένα τμήμα, οπότε για πρώτη φορά η Yamaha κοιτά τις εξωτερικές συνεργασίες…» Ο Rossi λοιπόν ήταν κατατοπιστικός για το τι συμβαίνει εκθέτοντας πλήρως την κατάσταση στη Yamaha κι αυτό δεν ήταν φυσικά όμορφο… Πρέπει όμως να του κλείσουμε το μάτι εδώ, διότι πραγματικά πιστεύω πως αυτό έγινε για να πιέσει λίγο περισσότερο την κατάσταση! Δεν είναι μία κίνηση εκφοβισμού, ή «βγάζω τα άπλυτα στη φόρα» αλλά μία προσπάθεια να ρίξει ένα καρότο και να επιταχύνει τις διαδικασίες…

Όλα αυτά την στιγμή που ο Marquez είναι μπροστά στην βαθμολογία, και βρίσκετα σε εκπληκτική φόρμα με μία επίσης ικανότατη μοτοσυκλέτα…

 

Ετικέτες

Diogo Moreira – Ο παγκόσμιος πρωταθλητής κερδίζει τις εντυπώσεις και το Triumph Triple Trophy 2025

Με μία ακόμη διάκριση κλείνει την χρονιά του ο νεαρός Βραζιλιάνος
Diogo Moreira – Ο παγκόσμιος πρωταθλητής κερδίζει τις εντυπώσεις και το Triumph Triple Trophy 2025
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

24/11/2025

Ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής Moto2, Diogo Moreira, κατακτά και το Triumph Triple Trophy 2025, ύστερα από μια σεζόν γεμάτη συνέπεια, ταχύτητα και την υποστήριξη εκατοντάδων χιλιάδων φιλάθλων στην Λ. Αμερική. Εδώ ακόμη το όνομά του δεν φιγουράρει ψηλά στις συζητήσεις των φιλάθλων, όμως η πορεία του στα MotoGP την επόμενη χρονιά μπορεί κάλλιστα να το αλλάξει αυτό!

Ο Diogo Moreira έγινε ο έκτος αναβάτης που κατακτά το πολυπόθητο Triumph Triple Trophy, σε μια χρονιά όπου περισσότεροι από 861.000 φίλοι των αγώνων ψήφισαν παγκοσμίως τον αγαπημένο τους αναβάτη.

Ο πρώτος Βραζιλιάνος Πρωταθλητής στην κατηγορία Moto2, συγκέντρωσε τους περισσότερους βαθμούς μέσα από τις εβδομαδιαίες ψηφοφορίες, μπαίνοντας στη λίστα των αγαπημένων του κοινού οκτώ φορές και κατακτώντας την πρώτη θέση πέντε εξ αυτών. Με συνολικά 51 βαθμούς, τερμάτισε μπροστά από τους Manuel Gonzalez και Jake Dixon, κερδίζοντας μια Street Triple 765 RS με την ειδική βαφή Triumph Triple Trophy livery, μοτοσυκλέτα άμεσα συνδεδεμένη με τον κινητήρα των 765cc που κινεί τις μοτοσυκλέτες της κατηγορίας Moto2.

Triumph Triple Trophy

Από το 2020, το Triumph Triple Trophy επιβραβεύει εντυπωσιακές εμφανίσεις πέρα από τις νίκες, αξιολογώντας αντοχή, συνέπεια και καθοριστικές στιγμές σε κάθε αγωνιστικό τριήμερο. Κάθε Σαββατοκύριακο επιλέγονται τρεις αναβάτες και οι φίλοι των αγώνων ψηφίζουν μέσω του Instagram των MotoGP. Η βαθμολογία, εμπνευσμένη από τον τρικύλινδρο κινητήρα των 765cc, απονέμεται ως εξής:
7 βαθμοί για τον πρώτο, 6 για τον δεύτερο, 5 για τον τρίτο.

Triumph Triple Trophy

Για το 2025 εφαρμόστηκε για πρώτη φορά ένα νέο διπλό σύστημα: παράλληλα με την ψήφο του κοινού, οι φίλαθλοι είχαν την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε κλήρωση για να κερδίσουν την δική τους Triumph Triple Trophy, Street Triple 765 RS, μια μοτοσυκλέτα πανομοιότυπη με το έπαθλο του νικητή.

Triumph Triple Trophy

Το βραβείο, μια από τις δύο μοναδικές Street Triple 765 RS κατασκευασμένη και τροποποιημένη στο Hinckley, απονεμήθηκε στον Moreira στον τελικό γύρο του παγκόσμιου πρωταθλήματος στην Βαλένθια, με τον 20χρόνο πλέον αναβάτη να αποχαιρετά την κατηγορία Moto2 ανεβαίνοντας στην μεγάλη κατηγορία, των MotoGP με την ομάδα της Honda LCR.

Triumph Triple Trophy

Ο Moreira δήλωσε: "Είμαι πολύ χαρούμενος που κερδίζω αυτό το Triumph Triple Trophy, Street Triple 765 RS. Ήταν η καλύτερη σεζόν της καριέρας μου και είμαι περήφανος για όσα πετύχαμε. Ευχαριστώ όλους τους φιλάθλους που με ψήφισαν. Τώρα πρέπει να πάρω το δίπλωμά μου, γιατί δεν το έχω ακόμη, και μετά θα κάνω μερικούς γύρους και θα τη χαρώ πριν την βάλω στο σπίτι."

Triumph Triple Trophy

Ο Steve Sargent, στέλεχος της Triumph, πρόσθεσε: "Συγχαρητήρια στον Diogo Moreira. Εκτός από το ότι είναι ο πρώτος Βραζιλιάνος Παγκόσμιος Πρωταθλητής, κέρδισε και την ψήφο του κοινού. Κυνηγούσε τον Gonzalez, πέρασε μπροστά στο Portimão και δεν κοίταξε ποτέ πίσω. Η σεζόν του ήταν εξαιρετική και ανυπομονούμε να τον δούμε στα MotoGP."

Triumph Triple Trophy

Σημαντική ήταν και η ανταπόκριση των φιλάθλων στην κλήρωση για το δεύτερο Street Triple 765 RS, με χιλιάδες συμμετοχές να συνοδεύουν τις εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους της σεζόν.

Παράλληλα, η Triumph ανακοίνωσε την άφιξη δύο νέων μοντέλων: της Special Edition Street Triple RX για το 2026 και μιας συλλεκτικής Street Triple Moto2 Edition, περιορισμένης παραγωγής μόλις 1.000 μονάδων παγκοσμίως, προς τιμήν της συνεργασίας της εταιρείας με τη Moto2.

Triumph Triple Trophy

Όπως δήλωσε ο Sargent "Η Moto2 Edition είναι γιορτή της συνεργασίας μας με τη Moto2, η οποία έχει ωθήσει τα όρια της εξέλιξης των κινητήρων μας. Προσφέρουμε στους φίλους και τους συλλέκτες μια σπάνια ευκαιρία να αποκτήσουν ένα κομμάτι ιστορίας."

Ένα ακόμη ορόσημο για την Triumph, μια ακόμη σεζόν γεμάτη ένταση και ένας νέος πρωταθλητής που ετοιμάζεται να γράψει ιστορία στη μεγάλη κατηγορία.