MotoGP: Joan Mir - Τώρα επέστρεψα στο φυσικό μου στυλ

H επιστροφή της Honda στα MotoGP έφερτε τον Joan Mir στο φυσικό του στυλ φρεναρίσματος
Joan Mir
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

19/12/2025

Ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής του μιλά για τη δύσκολη διαδρομή, το σημείο καμπής της σεζόν 2025 και γιατί νιώθει ξανά ο εαυτός του πάνω στη Honda RC213V.

Ο Joan Mir επέστρεψε φέτος στο βάθρο του MotoGP με τη Honda, σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά την τελευταία του παρουσία με τη Suzuki. Μια επιστροφή που για καιρό έμοιαζε αβέβαιη, αν αναλογιστεί κανείς ότι στα δύο πρώτα του χρόνια με τη Honda είχε καταφέρει μόλις δύο τερματισμούς εντός δεκάδας.

Η σεζόν 2025 ξεκίνησε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, ο Mir τερμάτισε μόλις σε έναν από τους έξι πρώτους αγώνες, με την κακοτυχία, τα συμβάντα και το υπερβολικό ρίσκο να συνεχίζουν να τον ταλαιπωρούν.

"Στο πρώτο μέρος της χρονιάς, το καλύτερο που μπορούσες να κάνεις με αυτή τη μοτοσυκλέτα ήταν μια έβδομη θέση", εξήγησε, "Αν κάποιος έκανε κάτι παραπάνω, ήταν λόγω συνθηκών ή περίεργων καταστάσεων. Αλλιώς, το πραγματικό δυναμικό ήταν να τα βάλεις όλα κάτω και να πάρεις μια έβδομη θέση.

"Στο Aragon ήμασταν έβδομοι. Αλλά εκτός αν έλειπε κάποιος, ήταν πολύ δύσκολο να κάνεις κάτι καλύτερο".

Ακολούθησε μια έκτη θέση στην Αυστρία, ανάμεσα σε νέες εγκαταλείψεις, όμως το πραγματικό σημείο καμπής ήρθε μετά την εισαγωγή των τελευταίων αεροδυναμικών και μηχανολογικών αναβαθμίσεων της RC213V στη Βαρκελώνη.

"Μετά τη Βαρκελώνη βελτιώσαμε λίγο την αεροδυναμική και τον κινητήρα. Αυτό ήταν κάτι που με ενοχλούσε πάρα πολύ. Και εκεί έκανα το 'κλικ'", είπε ο Mir.

Δύο αγώνες αργότερα, όλα έδεσαν στην Ιαπωνία. Στο Motegi, ο Mir χάρισε στην εργοστασιακή Honda το πρώτο της βάθρο στο MotoGP μετά τον Marc Marquez στο ίδιο σιρκουί το 2023, προσθέτοντας τη δική του επιτυχία σε μια σεζόν που είχε ήδη δει νίκη και βάθρο από τον Johann Zarco με την δορυφορική LCR Honda.

Joan Mir

Ο Ισπανός επανέλαβε το κατόρθωμα και στη Sepang, σε έναν αγώνα που ο ίδιος θεωρεί τον καλύτερό του για το 2025.

"Για το ίδιο το δυναμικό της μοτοσυκλέτας", εξήγησε. "Η Sepang παραδοσιακά δεν είναι καλή πίστα για αυτή τη μοτοσυκλέτα. Και αυτό που κάναμε εκεί ήταν κάτι πολύ σημαντικό.

"Κανονικά δυσκολευόμαστε με την πρόσφυση. Και η Sepang είναι μια πίστα με πολύ χαμηλό grip.

"Για να το αντισταθμίσουμε, έπρεπε απλώς να φρενάρουμε πάρα πολύ, ρισκάροντας περισσότερο από τους άλλους. Έπεσα στο sprint, οπότε δεν ήθελα να κάνω το ίδιο λάθος ξανά.

"Διαχειρίστηκα την κατάσταση πολύ καλά. Οπότε θα πω ότι η Sepang ήταν ο καλύτερός μου αγώνας".

Στη Μαλαισία, ο Mir ενθουσίασε τους φιλάθλους με τα θεαματικά, πολύ αργά φρεναρίσματά του, ένα φυσικό του χαρακτηριστικό που είχε αναγκαστεί να περιορίσει στα χρόνια της Suzuki.

"Με τη Suzuki αυτό δεν ήταν το στυλ", παραδέχτηκε. "Έπρεπε να προσαρμοστώ στη μοτοσυκλέτα, να κυλάω περισσότερο, να φρενάρω λίγο νωρίτερα και να αφήνω τα φρένα πιο νωρίς. Γιατί αυτή η μοτοσυκλέτα απαιτούσε τέτοιο στυλ.

Joan Mir

"Τώρα με τη Honda επέστρεψα στο φυσικό μου στυλ. Όπως το είχα στη Moto3 και στη Moto2. Είναι κάτι που απολαμβάνω πολύ, να φρενάρω πολύ δυνατά και να 'ρίχνω' πραγματικά τη μοτοσυκλέτα στο έδαφος, αλλά είναι πολύ δύσκολο, γιατί ρισκάρω περισσότερο από τους άλλους και πρέπει να βρεις το όριο και την αυτοπεποίθηση.

"Μπορεί να προκαλέσει κάποιες πτώσεις, αλλά αν μπορέσω να οδηγώ με λίγο περισσότερο περιθώριο, μπορούμε να το ελέγξουμε".

Παρά τα βάθρα, ο υψηλός αριθμός μηδενικών αποτελεσμάτων, 21 στους 44 αγώνες, άφησε τον Mir μόλις 15ο στο πρωτάθλημα, πίσω από τον Zarco και τον team-mate του στη Honda, Luca Marini.

Ωστόσο, η συνολική "στροφή" στην απόδοση, που αποτυπώθηκε και στην άνοδο της Honda από το rank D στο C στο σύστημα παραχωρήσεων, του δίνει αισιοδοξία για το 2026.

"Ήταν μια χρονιά-κλειδί", κατέληξε. "Μια χρονιά όπου μπορέσαμε να γυρίσουμε την κατάσταση, από το λιγότερο στο περισσότερο.

"Ίσως περίμενα λίγο περισσότερο απ’ όσο ήλπιζα. Είχαμε πολλή κακοτυχία και καμία συνέπεια. Αλλά σε ό,τι αφορά την απόδοση, το δυναμικό του αναβάτη και το δυναμικό της Honda να αντιστρέψει την κατάσταση, ήταν μια πολύ θετική σεζόν.

"Τώρα χρειαζόμαστε ακόμη ένα 'κλικ', για να βρούμε περισσότερη συνέπεια και λίγο περισσότερες δυνατότητες. Γιατί αν πρέπει να πηγαίνω πάντα έτσι, στο όριο, θα είναι δύσκολο.

"Αλλά ελπίζω του χρόνου να ξεκινήσουμε από εδώ και να ανέβουμε".

 

MotoGP: Celestino Vietti – “Είναι η καλύτερη μέρα της ζωής μου"

Οι πρώτες εντυπώσεις του Vietti πάνω σε μοτοσυκλέτα της μεγάλης κατηγορίας
Vietti Valencia MotoGP Test
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

21/11/2025

Ο Celestino Vietti κάλυψε το κενό του τραυματία Franco Morbidelli, ανεβαίνωντας για πρώτη φορά πάνω στη Ducati Desmosedici, στο MotoGP Test της Βαλένθια.

Μετά την ολοκλήρωση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Moto2 για το 2025, ο Celestino Vietti περίμενε να επιστρέψει στην Ιταλία για τις χειμερινές του διακοπές. Ωστόσο, μετά τον τραυματισμό του Franco Morbidelli στον καρπό στην εκκίνηση του Grand Prix της Βαλένθια, προέκυψε ένα κενό στην ομάδα του “γιατρού” Pertamina Enduro VR46 Racing για τις δοκιμές της Τρίτης.

Μετά από συμφωνία μεταξύ των VR46, Ducati και SpeedRS, ο νεαρός Ιταλός είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει τη μοτοσυκλέτα MotoGP της Ducati στο Circuit Ricardo Tormo.

"Σίγουρα είναι η καλύτερη μέρα της ζωής μου", δήλωσε ο Vietti μετά τις δοκιμές.

"Θέλω να ευχαριστήσω την VR46, τη Ducati και την ομάδα μου στην VR46, SpeedRS, γιατί μου έδωσαν την ευκαιρία να οδηγήσω την καλύτερη μοτοσυκλέτα στον κόσμο. Απόλαυσα κάθε γύρο που έκανα και ελπίζω στο μέλλον να έχω περισσότερες ευκαιρίες να την οδηγήσω".

Συγκρίνωντας τη Ducati Desmosedici με τη μοτοσυκλέτα Moto2 που οδηγεί συνήθως, ο Vietti εντυπωσιάστηκε κυρίως από τα carbon φρένα της MotoGP. "Η ταχύτητα που φτάνει είναι απίστευτη, αλλά η μεγαλύτερη διαφορά βρίσκεται στο πόσο γρήγορα σταματάει η μοτοσυκλέτα", εξήγησε.

"Το σημείο φρεναρίσματος είναι κοντά σε αυτό μιας MotoGP, αλλά φτάνεις πολύ πιο γρήγορα, είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Χρειάζομαι περισσότερους γύρους για να το κατανοήσω καλύτερα".

Κατά τη διάρκεια των δοκιμών, ο Team Manager της VR46 Pablo Nieto αποκάλυψε ότι ο Vietti θα ολοκλήρωνε μόνο 15 γύρους, αλλά ο Ιταλός δεν είδε το pit board και τελικά συμπλήρωσε 24.

"Μερικές φορές δεν το έβλεπα γιατί έπρεπε να πατήσω το κουμπί για τη συσκευή", είπε ο Vietti, "Ήμουν απόλυτα συγκεντρωμένος σε ό,τι έπρεπε να κάνω και όχι στην πινακίδα. Αλλά, όπως είπα, απόλαυσα κάθε γύρο και κάθε στροφή της πίστας, είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ".