MotoGP, Misano – Οι πρώτες ελεύθερες δοκιμές

Δυνατή μεν η Yamaha, αλλά με αιχμές για την στρατηγική της
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

11/9/2020

Η επιστροφή σε μια από τις πιο ιστορικές πίστες των MotoGP, στο Misano, ήταν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία της φετινής, ιδιαίτερης, σεζόν, καθώς πέρα από όλα τα υπόλοιπα, είναι και η πρώτη φορά που θα επιτραπούν θεατές με όριο τους 10.000 ανά ημέρα. Οι πιο πολλές ομάδες (όλες πλην της Yamaha) είχαν κάνει δοκιμές στον Ιούνιο, παίρνοντας και μια αίσθηση από την καινούργια άσφαλτο της πίστας. Αυτό ήταν μάλιστα και η αφορμή για επικριτικά σχόλια από τους Rossi και Quartararo, οι οποίοι δήλωσαν ομόφωνα κατά την διάρκεια της συνέντευξης τύπου της Πέμπτης, πως δεν μπορούν να κατανοήσουν την απόφαση της Yamaha να μην συμμετάσχει στις ιδιωτικές δοκιμές στο Misano, αφήνοντας ανεκμετάλλευτη την εμπειρία του Jorge Lorenzo ως test rider της εργοστασιακής ομάδας. Τόσο ο Rossi όσο και ο Quartararo θεωρούν ότι η συνεισφορά του Lorenzo μέχρι σήμερα ως δοκιμαστής είναι ελάχιστη (έχει κάνει μόνο 20 γύρους στην Sepang), ενώ η δυναμική του και η εμπειρία του με την Yamaha M1 είναι ένα από τα μεγαλύτερα "κεφάλαια" για το εργοστάσιο. Ο Rossi, που όπως πάντα δεν ακολουθεί τα "πολιτικώς ορθά" πρότυπα στις δηλώσεις του, είπε πως "το γιατί δεν συμμετείχε ο Lorenzo στις δοκιμές του Misano, είναι μια απορία που έχω κι εγώ απέναντι στην Yamaha και περιμένω μια απάντηση. Τώρα θα έχουμε προφανές μειονέκτημα απέναντι στα άλλα εργοστάσια που έχουν δεδομένα. Πολλές φορές συμβαίνουν πράγματα στην Yamaha που δεν μπορείς να τα εξηγήσεις".

Στις πρώτες πάντως πρωινές δοκιμές, τα M1 των Vinales και Quartararo κατάφεραν να πετύχουν το 1-2 στους χρόνους, με τρίτο τον Aleix Espargaro και την Aprilia, σε απόσταση εφτά δεκάτων του δευτερολέπτου! Η βελτίωση της Aprilia είναι εμφανής και όπως δείχνουν τα αποτελέσματα έχει και συνέπεια, αλλάζοντας σημαντικά τα δεδομένα μαζί με την αντίστοιχη εικόνα των KTM και των Suzuki. Το πρώτο Ducati ήταν αυτό του Zarco στην τέταρτη θέση των FP1, με τους Smith, Mir, Miller και Crutchlow να ακολουθούν σε απόσταση μικρότερη των τριών δεκάτων. Ο τελευταίος μάλιστα επιστρέφει μετά από εγχείρηση που έκανε στο χέρι (μετά τον αγώνα Αυστρίας), δείχνοντας αρκετά δυνατός. Άλλη μια επιστροφή στην ενεργό δράση είναι αυτή του Bagnaia, ο οποίος μετά το κάταγμα στην κνήμη του κατά την διάρκεια του αγώνα στο Brno, επανέρχεται προσεκτικά πάνω στην Ducati της Pramac.

Οι δεύτερες ελεύθερες δοκιμές ξεκίνησαν με μια… ανακοίνωση, την επιβεβαίωση ουσιαστικά ότι ο Zarco δεν θα είναι με την ομάδα της Avintia (δια στόματος Rube Xaus) με τον Γάλλο να μετακομίζει στην Pramac ή την εργοστασιακή ομάδα, ενώ στην Avintia θα τον αντικαταστήσει ο Enea Bastianini.

Πίσω στα αγωνιστικά δρώμενα, τα Yamaha συνέχισαν από εκεί που σταμάτησαν, δηλαδή στις κορυφαίες θέσεις, αλλά αυτή την φορά ήταν ο Quartararo ο γρηγορότερος, με τον Morbidelli να ακολουθεί. Εντυπωσιακός ήταν όμως και ο Lecuona στην τρίτη θέση της κατάταξης, ενώ και ο Espargaro με το Aprilia διατήρησε την ορμή του από τα FP1. Παρ' όλα αυτά ο Quartararo δεν είχε πιάσει τον πολύ γρήγορο χρόνο του Vinales από το πρωινό session, ενώ ο Mir έφερε έστω και για λίγο, την Suzuki στην κορυφή των ελεύθερων δοκιμαστικών, την ώρα που ο Binder κατέστρεφε την ΚΤΜ του στην Κ6 λόγω γλιστρήματος του μπροστινού. Η βελτιωμένη απόδοση των Suzuki επιβεβαιώθηκε και με τον ταχύτερο χρόνο που πέτυχε ο Alex Rins στα μισά της διαδικασίας, ενώ σε διαμετρικά αντίθετη μοίρα βρισκόταν ο Andrea Dovizioso που εξακολουθούσε να ταλαιπωρείται από τεχνικά προβλήματα στην μοτοσυκλέτα του.

Λίγα λεπτά πριν το τέλος των δοκιμών, ο Binder βρέθηκε μέσα στην πίστα με την δεύτερη μοτοσυκλέτα του κι ένα καινούργιο ζευγάρι ελαστικά, καταφέρνοντας να βρεθεί από την 17η θέση που βρισκόταν στην κορυφή της λίστας με τα γυρολόγια. Ένα λεπτό αργότερα όμως ο Morbidelli έγραψε ταχύτερο χρόνο, όμως ο Quartararo δεν είχε ανοίξει όλα τα χαρτιά του. Στον τελευταίο του γύρο –κι ενώ ήταν 13ος- έγραψε έναν εξαιρετικό χρόνο και ανρριχήθηκε στην πρώτη θέση, κάνοντας για την Petronas το 1-2. Πίσω τους ακολούθησαν δύο ΚΤΜ, αυτές των Espargaro και Lecuona, ενώ ο Rossi από την απογοητευτική θέση που κατείχε στις FP1, τερμάτισε πέμπτος στις FP2.

 

Συνδυασμένα αποτελέσματα FP1-FP2
1
Fabio Quartararo
Petronas Yamaha (YZR-M1)
2
Maverick Vinales
Monster Yamaha (YZR-M1)
3
Franco Morbidelli
Petronas Yamaha (YZR-M1)
4
Pol Espargaro
Red Bull KTM Factory (RC16)
5
Iker Lecuona
Red Bull KTM Tech3 (RC16)
6
Valentino Rossi
Monster Yamaha (YZR-M1)
7
Danilo Petrucci
Ducati Team (GP20)
8
Brad Binder
Red Bull KTM Factory (RC16)
9
Miguel Oliveira
Red Bull KTM Tech3 (RC16)
10
Aleix Espargaro
Factory Aprilia Gresini (RS-GP)
11
Andrea Dovizioso
Ducati Team (GP20)
12
Takaaki Nakagami
LCR Honda (RC213V)
13
Alex Rins
Suzuki Ecstar (GSX-RR)
14
Johann Zarco
Reale Avintia Ducati (GP19)
15
Joan Mir
Suzuki Ecstar (GSX-RR)
16
Bradley Smith
Factory Aprilia Gresini (RS-GP)
17
Jack Miller
Pramac Ducati (GP20)
18
Francesco Bagnaia
Pramac Ducati (GP20)
19
Cal Crutchlow
LCR Honda (RC213V)
20
Stefan Bradl
Repsol Honda (RC213V)
21
Alex Marquez
Repsol Honda (RC213V)
22
Tito Rabat
Reale Avintia Ducati (GP19)

 

 

 

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
MotoGP Comebacks
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

MotoGP Comebacks

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

MotoGP Comebacks

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

MotoGP Comebacks

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

MotoGP Comebacks

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

MotoGP Comebacks

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.