MotoGP Valencia: Πρώτη μέρα δοκιμών

Πρωταγωνιστής η βροχή!
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

16/11/2018

Η πρώτη μέρα των δοκιμών στιγματίστηκε από τη δυνατή βροχόπτωση, η οποία μάλιστα ανάγκασε τους διοργανωτές να διακόψουν με κόκκινες σημαίες και τα δύο sessions (FP1 και FP2). Παρ' όλες όμως τις δυσκολίες και τα δύο σκέλη ολοκληρώθηκαν, ενώ φυσικά δεν έλειψαν οι πολλές πτώσεις.

Στα FP1, ο Marc Marquez τέθηκε επικεφαλής, εκμεταλλευόμενος την ελαφρά βελτίωση του καιρού μετά την διακοπή (που διήρκεσε σχεδόν 35 λεπτά), γράφοντας χρόνο 1:39.767 μπροστά από τους δύο αναβάτες της Pramac Ducati, τον Jack Miller και τον Danilo Petrucci. Ο Marquez χρειάστηκε να κάνει για άλλη μια φορά ένα από τα επικά του σωσίματα, ενώ ο Miller ήταν αυτός που άνοιξε τον χορό των πτώσεων, βγαίνοντας ευτυχώς αλώβητος κάτω από την μοτοσυκλέτα του που τον είχε πλακώσει.
Πίσω από τα δύο δορυφορικά Ducati βρέθηκε ο εργοστασιακός Andrea Dovizioso, ακολουθούμενος από τον Dani Pedrosa για τον οποίο είναι η τελευταία φορά που συμμετέχει ως εργοστασιακός αναβάτης στα MotoGP, καθώς όπως έχετε ήδη διαβάσει, αποσύρεται από τους αγώνες για να δουλέψει ως αναβάτης εξέλιξης για λογαριασμό της ΚΤΜ. Μάλιστα, την προηγούμενη μέρα μπήκε το όνομα του στο MotoGP Legends Hall of Fame, ως μια ένδειξη αναγνώρισης της πολύ επιτυχημένης καριέρας του.


Σχεδόν ένα δευτερόλεπτο αργότερος από τον Marquez ήταν ο Iannone στην έκτη θέση, με τον Maverick Vinales να ακολουθεί δείχνοντας σημάδια βελτίωσης των επιδόσεών του στο βρεγμένο. Στην όγδοη θέση τερμάτισε ο Michele Pirro, που συμμετέχει ως wildcard της Ducati, με τους Pol Espargaro (που εντυπωσίασε με την οδήγησή του) και Alex Rins να συμπληρώνουν την πρώτη δεκάδα. Πιο πίσω, ο Aleix Espargaro κατάφερε να μπει μπροστά από τα Yamaha των Rossi και Zarco, ενώ ο Jorge Lorenzo συμπλήρωσε 15 γύρους σε μια προσπάθεια να επανέλθει προσεκτικά μετά την εγχείρηση στον αριστερό του καρπό που τον ανάγκασε να μην τρέξει στον τελευταίο αγώνα της Sepang.
Στα FP2 που ολοκληρώθηκαν πριν από λίγη ώρα, ο Marquez έδειχνε ότι θα επαναλάμβανε την κυριαρχία του, αλλά υπολόγισε χωρίς τον Danilo Petrucci, ο οποίος έγραψε καλύτερο χρόνο από τον Iσπανό, κατά μισό δευτερόλεπτο! Στην αρχή της διαδικασίας των δοκιμαστικών, ήταν ο Alex Rins που έδωσε τον ταχύτερο ρυθμό με τον Zarco να δίνει ρυθμό… στις πτώσεις, όντας και η αιτία που βγήκε η κόκκινη σημαία για δεύτερη φορά μέσα στην ημέρα. Η διακοπή διήρκεσε λιγότερο αυτή τη φορά όμως (δέκα λεπτά) με τους Marquez και Petrucci να είναι οι πιο γρήγοροι στο βρεγμένο. Παρόλα αυτά όμως οι χρόνοι τους ήταν πιο αργοί από αυτούς στα FP1, ενώ ο Rossi βελτίωνε συνεχώς τους δικούς του χρόνους, μπαίνοντας μάλιστα και επικεφαλής σε κάποια φάση της διαδικασίας των δοκιμαστικών.

Την ώρα που συνέβαιναν αυτά, στον σχολιασμό των δοκιμαστικών ήταν ο Colin Edwards, ο οποίος ρωτήθηκε από τους άλλους σχολιαστές αν γνωρίζει γιατί ο Rossi φοράει στην βροχή φιμέ ζελατίνα κι όχι εντελώς διάφανη όπως οι υπόλοιποι αναβάτες. Ο Τεξανός βετεράνος απάντησε πως την εποχή που ήταν team mates με τον Rossi είχε παρατηρήσει το ίδιο πράγμα και δοκίμασε κι ό ίδιος να ακολουθήσει το παράδειγμα του Ιταλού. Όπως είπε, ήταν μια πραγματική αποκάλυψη, γιατί με την φιμέ ζελατίνα δεν βλέπεις τίποτε άλλο πέρα από την πίστα και βοηθά πολύ στο να αφοσιώνεσαι στην οδήγηση, ενώ από τότε υιοθέτησε αυτή την τακτική για κάθε βρόχινο αγώνα.
Εκτός από τον Rossi, ήταν και ο Iannone που έγραφε καλά γυρολόγια, αλλά για άλλη μια φορά ο Pol Espargaro ήταν αυτός που εντυπωσίασε με τις επιδόσεις του πάνω στην μοτοσυκλέτα της ΚΤΜ, με έξι διαφορετικούς κατασκευαστές (συμπεριλαμβανομένου και του Aleix Espargaro με την Aprilia) να βρίσκονται στις έξι πρώτες θέσεις των χρόνων.

Ο Vinales συνέχισε και στα FP2 τις καλές επιδόσεις στο βρεγμένο, τερματίζοντας στην έβδομη θέση, ενώ ο Scott Redding –που περνά κι αυτός για τελευταία φορά αυτή την διαδικασία, αφού από του χρόνου θα τρέχει στα BSB- βρέθηκε στην όγδοη θέση. Οι Bradley Smith και Alex Rins συμπλήρωσαν την πρώτη δεκάδα των χρόνων, μπροστά από τον Xavier Simeon που έπεσε στην στροφή-παγίδα για τους περισσότερους αναβάτες (η 12η στροφή), εκεί που βρέθηκε στο έδαφος και ο Stefan Bradl. Ο Andrea Dovizioso δεν κατάφερε κάτι καλύτερο από την δωδέκατη θέση όντας σχεδόν δύο δευτερόλεπτα πιο αργός από τον Petrucci, έχοντας πίσω του τους Miller, Syahrin και Lorenzo.

Ετικέτες

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
MotoGP Comebacks
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

MotoGP Comebacks

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

MotoGP Comebacks

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

MotoGP Comebacks

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

MotoGP Comebacks

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

MotoGP Comebacks

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.