Οι Rookies των MotoGP 2018

Το who is who του νέου αίματος
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

24/1/2018

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος το grid των MotoGP θα γεμίσει με τις γνωστές προσωπικότητες, αλλά και νέα πρόσωπα που θα κάνουν την παρθενική τους εμφάνιση στην κορυφαία κατηγορία του αθλήματος. Σε λίγες μέρες ξεκινούν οι επίσημες δοκιμές των ομάδων στην Sepang και καλό θα είναι, όταν θα διαβάσετε σ' αυτό εδώ το site το ρεπορτάζ με τους χρόνους και τις επιδόσεις των αναβατών, να ξέρετε και μερικά πράγματα παραπάνω για τους rookies του 2018. Άλλωστε ανάμεσα σ' αυτούς μπορεί να υπάρχει και ο επόμενος σούπερ σταρ των MotoGP.

 

Franco Morbidelli (EG 0.0 Marc VDS)
Ο Franco Morbidelli είναι 23 ετών (στις 4 Δεκεμβρίου φέτος θα κλείσει τα 24) με μια περίεργη μίξη στην καταγωγή του, καθώς η μητέρα του είναι από τη Βραζιλία και ο πατέρας του από την Ιταλία. Ο ίδιος είναι κάτοχος ιταλικού διαβατηρίου –μιας και γεννήθηκε στη Ρώμη- και κάτοχος του παγκόσμιου τίτλου στην κατηγορία Moto2. Πολλοί τον συνδέουν με τον Giancarlo Morbidelli, τον κατασκευαστή αγωνιστικών μοτοσυκλετών, και τον γιο του Gianni Morbidelli, πρώην οδηγό της F1, αλλά η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για απλή συνωνυμία.
Ο Morbidelli ξεκίνησε τις επιτυχίες στην καριέρα του κατακτώντας το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα STK600 το 2013 και έκτοτε η καριέρα του εκτοξεύθηκε με διαστημικούς ρυθμούς. Εκείνη την χρονιά μάλιστα έκανε και την πρώτη του εμφάνιση στα GP ως wild card συμμετοχή στην κατηγορία Moto2, σε τρεις αγώνες μέσα στην χρονιά (Misano, KMotegi και στον τελευταίο αγώνα της Valencia). Αν και οι τερματισμοί του δεν ήταν μέσα στους βαθμούς (20ος, 18ος και 17ος αντίστοιχα), κατάφερε να εξασφαλίσει μια μόνιμη θέση στην ομάδα της Italtrans, ενώ το 2015 κατάφερε να πετύχει τον πρώτο του τερματισμό στο βάθρο στον αγώνα της Indianapolis. Αργότερα μέσα στη χρόνια είχε έναν σοβαρό τραυματισμό στο πόδι, από τον οποίο επανήλθε πιο δυναμικά και ξεκίνησε την συνεργασία του με την ομάδα EG 0.0 Marc VDS για το 2016. Εκείνη τη χρονιά πέτυχε αρκετούς τερματισμούς στο βάθρο, που αποτέλεσαν το έναυσμα για να διεκδικήσει με αξιώσεις –και τελικά να κατακτήσει- τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή το 2017. Ο ιταλο-βραζιλιάνος αποτελεί "παιδί" της ακαδημίας του Rossi VR46 και είναι ο πρώτος από την ακαδημία του Γιατρού που θα αγωνιστεί στην μεγάλη κατηγορία.

 

Thomas Luthi (EG 0.0 Marc VDS)
Ο Ελεβετός ήταν ο μεγάλος αντίπαλος του Morbidelli και ο έτερος διεκδικητής για τον τίτλο στην Moto2 την περασμένη σεζόν, αλλά ένας τραυματισμός του στέρησε την δυνατότητα να παλέψει μέχρι το τέλος. Επειδή όμως η μοίρα παίζει περίεργα παιχνίδια, για το 2018 θα είναι ο… team mate του μεγαλύτερου αντιπάλου του στην Moto2, του Franco Morbidelli.
Η ομάδα της EG 0.0 Marc VDS θα έχει στις τάξεις της λοιπόν δύο rookies και ένας εξ αυτών θα είναι ο γεννημένος πριν από 32 χρόνια Thomas Luthi. Ο έμπειρος αναβάτης ξεκίνησε την καριέρα του σε ηλικία μόλις εννέα ετών με pocket bikes, κερδίζοντας τα πρωταθλήματα στην κατηγορία το 1999 και το 2000. Η πρώτη του εμφάνιση στα GP ήταν στην κατηγορία των δίχρονων τότε 125cc όπου τερμάτισε στην 26η θέση. Η πρώτη του νίκη στην κατηγορία ήρθε το 2005, υπό την καθοδήγηση του Andy Ibbott (του εκπαιδευτή από το California Superbike School), στο Le Mans και στις 6 Σεπτεμβρίου της ίδιας χρονιάς εξασφάλισε από νωρίς το πρωτάθλημα των 125cc.
Το 2007 μεταπήδησε στην κατηγορία των –επίσης δίχρονων τότε- 250cc πάνω στην σέλα ενός Aprilia RSA 250 και χρειάστηκε να περιμένει μέχρι το 2008 για να πετύχει τον πρώτο του τερματισμό στο βάθρο των 250cc. Έκτοτε δεν είχε ιδιαίτερες επιτυχίες αλλά παρέμεινε στην ομάδα και την κατηγορία μέχρι το 2010 που άλλαξε σε Moto2. Το βιογραφικό του πάντως είναι πολύ πλούσιο, ενώ περιλαμβάνει και την θέση του αναβάτη εξέλιξης για το ΚΤΜ RC16 to 2016.

 

Takaaki Nakagami (LCR Honda Idemitsu)
Ο Ιάπωνας αναβάτης γεννήθηκε πριν από 26 χρόνια στην Chiba της Ιαπωνίας και ξεκίνησε να τρέχει στην κατηγορία GP125 στην πατρίδα του το 2005, όπου τερμάτισε 13ος στο πρωτάθλημα. Την επόμενη χρονιά όμως κέρδισε όλους τους αγώνες (!) και αναδείχθηκε ο νεότερος πρωταθλητής Ιαπωνίας στα GP125. Τότε ήταν που μπήκε στην Ακαδημία των MotoGP συμμετέχοντας στο ισπανικό πρωτάθλημα, όπου τερμάτισε στην 12η θέση. Τα αποτελέσματά του βελτιώθηκαν την επόμενη χρονιά, καθώς τερμάτισε στην έκτη θέση, ενώ πήρε και την πρώτη του συμμετοχή ως wild card στα 125cc του παγκοσμίου στον αγώνα της Valencia, όπου δεν κατάφερε δυστυχώς να τερματίσει. Αυτό όμως ήταν αρκετό για να του εξασφαλίσει μια θέση στο πρωτάθλημα της επόμενης χρονιάς. Το 2010 και ενώ είχε προσφορές για να μείνει στην κατηγορία, αποφάσισε να επιστρέψει στην Ιαπωνία και να συμμετάσχει στην κατηγορία ST600. Το 2011 επέστρεψε στα GP στην κατηγορία Moto2 με την ομάδα της Italtrans μέχρι το 2013, ενώ από το 2014 μέχρι και πέρσι ανήκε στο δυναμικό της Idemitsu Honda Team Asia. Φέτος θα είναι κάτω από την ίδια στέγη με τον Cal Crutchlow αλλά με το λογότυπο LCR Honda Idemitsu.

 

Xavier Simeon (Reale Anvitia Racing)
Ο 29 ετών Βέλγος αναβάτης έχει χριστεί κι αυτός νικητής στα GP, όταν πήρε την καρό σημαία το 2015 στο GP της Γερμανίας στην Moto2. Στο παλμαρές του έχει δύο τίτλους (Superstock 1000 το 2009 και European Superstock 600 το 2006) και είναι ο πρώτος Βέλγος αναβάτης (μετά τον Didier de Radigues το 1990) που ανέβηκε στο βάθρο με τον τερματισμό του το 2013 στην τρίτη θέση στο grand prix της Γαλλίας. Την ίδια χρονιά κατάφερε να πάρει και την πρώτη του pole position στην Γερμανία, ενώ δύο χρόνια αργότερα στην ίδια πίστα πήρε και την πρώτη του νίκη σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ετικέτες

MotoGP Αυστραλία: Νίκη Fernandez σε φοβερό αγώνα Bezzecchi

Εξαιρετική οδήγηση από τον Ιταλό
MotoGP Αυστραλία: Νίκη Fernandez σε φοβερό αγώνα Bezzecchi
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

19/10/2025

Την πρώτη της νίκη πήρε η αμερικάνικη ομάδα Trackhouse και έτσι πλέον έχουν όλες οι ομάδες τουλάχιστον μία νίκη στην μεγάλη κατηγορία. Ο Fernandez έγραψε ιστορία καταφέρνοντας να κρατήσει πίσω του ορισμένους από τους καλύτερους αναβάτες της σεζόν, όπως ο Alex Marquez, ο Acosta και ο Di Giannantonio. Έγινε έτσι ο 7ος διαφορετικός αναβάτης που παίρνει φέτος νίκη στην μεγάλη κατηγορία.

Με έναν Bagnaia εκτός συναγωνισμού τελείως, με τον Marc Marquez εκτός και τον Bezzecchi να εκτελεί ποινή διπλού μεγαλύτερου γύρου, το παράθυρο της ευκαιρίας είχε ανοίξει διάπλατα και περιμέναμε ποιος θα είναι εκείνος που θα το περάσει πρώτος. Δεν υπήρξε και μάλλον δεν θα υπάρξει άλλη τέτοια ευκαιρία αυτή τη σεζόν, που κάποιο άλλο όνομα από τα συνηθισμένα, θα μπορούσε να πάρει την νίκη. Από εχθές, στον αγώνα Sprint, ο Fernandez έδειξε πως θα είναι αυτός που θα παλέψει περισσότερο από κάθε άλλον για την ευκαιρία αυτή και πράγματι το πλάνο της ομάδα εκτελέστηκε με απόλυτη ακρίβεια. Όπως όμως τόνισε και ο ίδιος μετά τον αγώνα, δεν είχε πιστέψει πως θα είναι ο νικητής, γιατί θεωρούσε πως ο Bezzecchi θα κατάφερει να ψαλιδίσει την μεγάλη διαφορά. Στόχος του ήταν το βάθρο, μέσα στον αγώνα κατάλαβε πως θα μπορούσε να πάει και για την νίκη!

Το ίδιο καλά πήγε όμως και το πλάνο του Bezzecchi. Έκανε μία πολύ καλή εκκίνηση και άρχισε αμέσως να χτίζει την διαφορά από τον Fernandez που ήταν ήδη δεύτερος. Ο Quartararo έπαιξε και αυτός τον ρόλο του, εξαφανίστηκε από το προσκήνιο και την pole position αμέσως. Αντίστοιχα και ο Miller έκανε μία κακή εκκίνηση που την συνδύασε με κακή πρώτη στροφή κάνοντας έτσι οι δυο τους το 4 και 5, με τον Acosta στην 3η θέση.

Όσο ο Bezzecchi προσπαθούσε να χτίσει μία μικρή διαφορά, ο Acosta πάλευε με τον Fernandez παίρνοντας και την δεύτερη θέση για λίγο στον 3ο γύρο.

Αν οι μακρύτεροι γύρου γινόντουσαν πιο κάτω, τότε ο Bezzecchi μπορεί και να κατάφερνε να κερδίσει, τόσο ανώτερο ρυθμό είχε. Όμως η ποινή είναι σχεδιασμένη για να προκαλέσει το μεγαλύτερο πρόβλημα και ο Bezzecchi την εκτέλεσε στο όριο, στον 5ο γύρο, τον τελευταίο που θα μπορούσε να μπει στην μακρύτερη διαδρομή.

Ο Zarco σημείωσε την πρώτη πτώση της ημέρας ακριβώς εκεί και αμέσως μετά, στον ίδιο ακριβώς γύρο έπεσε και ο Miller.

Ο Fernandez ήδη είχε περάσει ξανά τον Acosta στον 4ο γύρο και ο Bezzecchi ετοιμαζόταν να δώσει και την τρίτη θέση του.

Κάνοντας τον δεύτερο μακρύτερο γύρο στον 7ο γύρο πέρασαν μπροστά του ο Alex Marquez, ο Quartararo και ο Di Giannantonio, που θα δυσκόλευαν τις προσπεράσεις.

Οι τρεις του πάλευαν και μεταξύ τους, με βασικό θύμα τον Quartararo που θα ήταν ο πρώτος που θα έχανε την μάχη των τριών και έπειτα και από τον Bezzecchi.

Ο Acosta ήδη δεν μπορούσε να ακολουθήσει τον Fernandez που ήξερε τι έπρεπε να κάνει, να δημιουργήσει διαφορά ασφαλείας για να είναι βέβαιος πως ο ταχύτερος αναβάτης δεν θα μπορέσει να τον πιάσει. Πράγματι τις στιγμές που δεν είχε μοτοσυκλέτες μπροστά του, ο Bezzecchi είχε τον ρυθμό του Fernandez, οπότε η μικρή απόσταση εμπρός εξασφάλιζε πως δεν μπορούσε να τον πιάσει για τα ¾ του αγώνα που απέμεναν ακόμη.

Στην πράξη ο Bezzecchi έκανε έναν απίστευτο αγώνα, ήταν ένας αγώνας νίκης απέναντι σε κάποιον κολλημένο πίσω του. Τέτοια οδήγηση έκανε, με τέτοια συγκέντρωση φαινόταν πως οδηγούσε.

Στον 11ο γύρο σημείωσε πτώση και ο Mir, μόνος του αυτή τη φορά χωρίς να τον ρίξει κάποιος άλλος, επιστρέφοντας στην κανονικότητα που είναι να πέφτει σχεδόν σε κάθε αγώνα της φετινής σεζόν των MotoGP.

Ο Marini περνά και αυτός τον Quartararo ενώ ο Alex Marquez είχε ακόμη μία θέση στο βάθρο με τον Di Giannantonio να μην έχει κάνει την επίθεσή του.

Πίσω από τον Bezzecchi και στην μάχη για τον 7η θέση υπήρχαν αρκετές προσπεράσεις, εμπρός όμως θα αργούσαν λίγο ακόμη να φτάσουν στο σημείο ο 4ος και ο 5ος να βγάλουν εκτός βάθρου τον 2ο και τον 3ο.

Η κατρακύλα του Quartararo συνεχιζόταν στο μεταξύ, φτάνοντας 12ος στον 18ο γύρο εμπρός από έναν Bagnaia που και σήμερα, όπως και εχθές, ήταν σαν να οδηγεί Yamaha ή Honda, γυρνώντας στην 13η θέση όπου η εργοστασιακή Ducati δεν είναι συνηθισμένη να βρίσκεται.

Στο τέλος του 19ου γύρου ο Di Giannantonio κατάφερε να περάσει τον Acosta ο οποίος αμέσως απάντησε και οι δυο τους πάλεψαν για τις πρώτες στροφές του 20ου γύρου με τελική επικράτηση της VR46 Ducati που αμέσως έβαλε πλώρη για τον Alex Marquez.

Θα ήταν μία δύσκολη προσπέραση ο Acosta για τον Bezzecchi, παρόλο που άνοιξε την μεταξύ τους απόσταση αμέσως μόλις τον προσπέρασε, δείχνοντας πως είχε καλύτερο ρυθμό. Ειδικά η επιμονή του Acosta στα φρένα, κλείνοντας την πόρτα στην πιο γρήγορη και ταυτόχρονα, εύκολη για προσπεράσεις στροή, έδειχνε γιατί είναι από τους δύσκολους αναβάτες να περάσει κανείς.

Τελικά στον 22ο γύρο ο Bezzecchi πέρασε εμπρός και άρχισε να πλησιάζει τον Di Giannantonio που ακόμη δεν είχε περάσει τον Alex Marquez.

Πίσω, πολύ πίσω, ο Bagnaia θα περνούσε σε αυτόν τον γύρο τον Quartararo και στον 23ο γύρο ο Di Giannantonio θα ανέβαινε στην δεύτερη θέση, όπου και θα έμενε ανενόχλητος μέχρι το τέλος. Αν υπήρχαν λίγοι γύροι ακόμη, θα τον είχε περάσει ο Bezzecchi, τέτοιο αγώνα έκανε σήμερα.

Στο μεταξύ στον επόμενο γύρο και μόλις 4 πριν το τέλος πέφτει ο Bagnaia. Πάνω που λέει κανείς πως δεν γίνονται χειρότερα τα πράγματα για εκείνον, έχασε πρόσφυση από το εμπρός ελαστικό.

Δύο γύρους πριν το τέλος ο Bezzecchi ανεβαίνει στο βάθρο με μία καθαρή προσπέραση στον Alex Marquez. Είναι τόσο καλός ο αγώνας του που δεν αργεί να πλησιάσει και την επόμενη Ducati, όμως δεν υπάρχει άλλος χρόνος.

Δύο Aprilia στο βάθρο, κάτι που έχει να γίνει από το 2023, και μία φανταστική νίκη για τον Fernandez που δεν νίκησε Marc Marquez και Bezzecchi αλλά νίκησε όλους τους υπόλοιπους και αυτό δεν είναι λίγο για τον νεαρό αναβάτη!

Θέση

Βαθμοί

Αναβάτης (Αρ. / Όνομα)

Ομάδα

Χρόνος / Διαφορά

1

25

#25 Raul Fernandez

Trackhouse MotoGP Team

39:49.571

2

20

#49 Fabio Di Giannantonio

 

+1.418

3

16

#72 Marco Bezzecchi

Aprilia Racing

+2.410

4

13

#73 Alex Marquez

BK8 Gresini Racing MotoGP

+3.715

5

11

#37 Pedro Acosta

Bull KTM Factory Racing

+7.930

6

10

#10 Luca Marini

Honda HRC Castrol

+7.970

7

9

#42 Alex Rins

nster Energy Yamaha MotoGP Team

+10.671

8

8

#33 Brad Binder

d Bull KTM Factory Racing

+12.270

9

7

#23 Enea Bastianini

Red Bull KTM Tech3

+14.076

10

6

#44 Pol Espargaro

Red Bull KTM Tech3

+16.861

11

5

#20 Fabio Quartararo

onster Energy Yamaha MotoGP Team

+16.965

12

4

#88 Miguel Oliveira

Prima Pramac Yamaha MotoGP

+17.677

13

3

#79 Ai Ogura

Trackhouse MotoGP Team

+17.928

14

2

#54 Fermin Aldeguer

BK8 Gresini Racing MotoGP

+18.413

15

1

#21 Franco Morbidelli

ertamina Enduro VR46 Racing Team

+27.881

16

#32 Lorenzo Savadori

Aprilia Racing

+34.169

17

#35 Somkiat Chantra

IDEMITSU Honda LCR

+50.043

18

#51 Michele Pirro

Ducati Lenovo Team

+50.303

Δεν ταξινομήθηκαν (DNF):

  • #63 Francesco Bagnaia – Ducati Lenovo Team – 23 γύροι
  • #36 Joan Mir – Honda HRC Castrol – 9 γύροι
  • #5 Johann Zarco – CASTROL Honda LCR – 4 γύροι
  • #43 Jack Miller – Prima Pramac Yamaha MotoGP – 4 γύροι