Εκτός Motul Grand Prix of Japan τέθηκε ο Dani Pedrosa, έπειτα από σφοδρή πτώση που του άφησε μία σπασμένη αριστερή κλείδα. Τρομακτική και η πτώση του Eugene Laverty την στιγμή που είναι σχεδόν βέβαιο –δυστυχώς- ότι οι πτώσεις στο Motegi θα συνεχιστούν και τις υπόλοιπες μέρες. Κι αυτό γιατί η Ιαπωνική πίστα με τον άστατο καιρό, φημίζεται για τις πτώσεις, εξαιτίας των τεράστιων δυσκολιών που θέτει. Πρόκειται για την πίστα με τα δυσκολότερα φρένα, για την οποία η FIM έχει ειδικό κανονισμό για τις προδιαγραφές των φρένων, από την στιγμή που τουλάχιστον τρεις φορές οι αναβάτες χρειάζεται να επιβραδύνουν από την περιοχή των 300 χιλιομέτρων…
Για ένα γυρολόγιο κοντά στα 105 δευτερόλεπτα, τα 33 θα δαπανηθούν φρενάροντας, πράγμα που μαρτυρά την καταπόνηση που δέχονται οι μοτοσυκλέτες στα φρένα. Για αυτό το λόγο ο Dani Pedrosa θεωρούταν φαβορί, καθώς το μικρό βάρος και ύψος του έδινε το συγκριτικό πλεονέκτημα, πράγμα που αποδεικνύεται από τις τρεις νίκες που έχει πάρει στο Motegi, την στιγμή που ο Marquez δεν έχει κερδίσει ποτέ στην κατηγορία των MotoGP, έχει κερδίσει παλιότερα σε μικρότερες κατηγορίες…
Η απουσία του Pedrosa θα κάνει πιο εύκολα τα πράγματα πρώτα για τον Marquez, που έχει βάλει στόχο να κερδίσει για πρώτη φορά στο Motegi, εδραιώνοντας την διαφορά του στο πρωτάθλημα.
Πέρα από την μάχη που θα δώσει η Honda του Marquez με τις Yamaha, ο Dovizioso είναι επίσης πιθανό να κρατηθεί μέσα στην διεκδίκηση των πρώτων θέσεων, την στιγμή που ο Iannone θα λείπει και πάλι, και από την Suzuki ο Vinales είναι επίσης βέβαιο ότι θα προσπαθήσει να μείνει κοντά στο τρένο των πρώτων. Ταυτόχρονα δεν πρέπει να ξεχνάμε τον Crutchlow, που το δυνατό του χαρτί είναι τα φρένα..
Περαστικά λοιπόν στον Pedrosa και αναμένουμε αύριο την κατάταξη για την εκκίνηση του αγώνα, που θα δώσει τα πρώτα στοιχείο για όσα θα πρέπει να περιμένουμε!
MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες
Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
9/10/2025
Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο
Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.
Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου
Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.
Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι
Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.
Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο
Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.
Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών
Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.
Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks
Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.
Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.
