2 Generations’ Ride / Balkan Tour: Στάση… Βουλγαρία!

1/7/2020

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης μαζί με το γιο του Γιώργο, ξεκίνησαν άλλο ένα ταξίδι -ή μάλλον καλύτερα μια "βόλτα" για τα δεδομένα του Μητσάκη- στην γειτονιά μας, τα Βαλκάνια. Η πρώτη ανταπόκριση από το ημερολόγιο καταστρώματος έρχεται από τη Βουλγαρία, τον πρώτο σταθμό του Balkan Tour

Πατέρας και γιος, ταξιδέψαμε μαζί το 2018 σε Ευρώπη και Αφρική. Το 2019 πεταχτήκαμε μέχρι το Nordkapp της Νορβηγίας, ενώ το 2020 αποφασίσαμε να περιπλανηθούμε στις φιλόξενες γειτονιές των Βαλκανίων. Ταξιδευτές στην ίδια σέλα μιας μοτοσυκλέτας, ήμασταν και πάλι έτοιμοι –μετά την επέλαση του κορωνοϊού– να μοιραστούμε την συναρπαστική ιστορία ζωής “2 Generations’ Ride / Balkan Tour ” πάνω σε δυο τροχούς.

Με "εργαλείο" περιπέτειας μια μαύρη Yamaha Tracer 900 (ευγενική χορηγία της Yamaha / ΜΟΤΟΔΙΚΤΥΟ Α.Ε.) και τις αποσκευές μας γεμάτες ταξιδιωτικά όνειρα και επιθυμίες, ξεκινήσαμε ένα οδοιπορικό 4.000 χιλιομέτρων στην βαλκανική χερσόνησο, με πρώτη στάση στην Βουλγαρία.

Καθοδόν για την Βουλγαρία, και πριν διαβούμε την συνοριακή μεθόριο του Προμαχώνα, πραγματοποιήσαμε ένα σύντομο πέρασμα από τις λίμνες Δοϊράνη και Κερκίνη, τα δυο υδάτινα κοσμήματα της Βόρειας Ελλάδας.

Στα σύνορα Ελλάδας-Βουλγαρίας, οι έλεγχοι για κορωνοϊό είχαν πια σταματήσει και το καθεστώς της καραντίνας είχε τερματιστεί, γεγονός που μας επέτρεψε να περάσουμε χωρίς καθυστερήσεις και απρόοπτα στην Βουλγαρία. Η μαύρη Yamaha Tracer 900, χάρη στα υψηλά επίπεδα απόδοσης του τρικύλινδρου και μικρού σε διαστάσεις κινητήρα της και την εκπληκτική άνεση που πρόσφερε σε αναβάτη και συνεπιβάτη, μας οδήγησε αρκετά ξεκούραστους στην συνοριακή πόλη Sandanski (την γενέτειρα του θρυλικού Σπάρτακου της αρχαιότητας). Εκεί πραγματοποιήσαμε άλλωστε και την πρώτη διανυκτέρευσή μας μετά από 640 χιλιόμετρου ημερήσιας πορείας.

Την επομένη, κάτω μια καταρρακτώδη βροχή, προσεγγίσαμε την Σόφια. Πρώτη μας μέριμνα στην βουλγαρική πρωτεύουσα ήταν η επίσκεψη στο κατάστημα της Yamaha, που είναι μια εταιρία του Ομίλου της ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ Α.Ε. και αποτελεί παράλληλα τον επίσημο εισαγωγέα της Yamaha Motor Co. στην Βουλγαρία. Ο υπόλοιπος χρόνος της παρουσίας μας στην Σόφια αναλώθηκε στην γνωριμία με τα κυριότερα μνημειακά αξιοθέατα (ιστορικά και θρησκευτικά) της βουλγαρικής μητρόπολης.

Περίπου 350 χιλιόμετρα χώριζαν την Σόφια από τα σύνορα της Ρουμανίας. Η διαδρομή που επιλέξαμε προκειμένου να περάσουμε στην δεύτερη χώρα του “2 Generations’ Ride / Balkan Tour” περνούσε από τις πόλεις Kazanluk, Shipka και Veliko Tarnavo, ενώ περισσότερη από την μισή διαδρομή πραγματοποιήθηκε σε επαρχιακούς οδικούς άξονες.

Κι όσον αφορά τα σημαντικότερα αξιοθέατα που επισκεφθήκαμε καθοδόν, η λίστα μας περιελάμβανε την περίφημη Κοιλάδα των Ρόδων, τον αρχαίο θολωτό θρακικό τάφο της πόλης Kazanluk, την εκκλησία της Γέννησης του Ιησού (Shipka), ενώ στις κορυφές της καταπράσινης οροσειράς του Αίμου απαθανατίσαμε το Μνημείο Ελευθερίας Shipka Momument και το περίφημο φουτουριστικό κτίριο Buzludzha.

Κωνστραντίνος Μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

3/5/2022

Μετά την Μεδίνα, σειρά είχε κατόπιν η Μέκκα, η ιερότερη πόλη του Ισλάμ. Εκεί βρίσκεται το ιερότερο τέμενος των Μουσουλμάνων, το Μεγάλο Τζαμί (Masjid al Haram), που στο εσωτερικό του δεσπόζει η Κάαμπα, ένα από τα πιο ιερά σημεία του Ισλάμ. Λόγω όμως της απίστευτης κοσμοσυρροής του Ραμαζανιού, στάθηκε αδύνατο να μπω στο Μεγάλο Τζαμί. Για τις τρεις επόμενες μέρες δεν υπήρχε καμία διαθέσιμη ημερομηνία εισόδου –τα ραντεβού εισόδου κλείνονταν μόνο μέσω διαδικτύου. Μεγάλη ατυχία!

Λίγο πριν την ανατολή, ξεκίνησε η αυθημερόν πορεία μου για την πρωτεύουσα Ριάντ (845 χλμ.), στην γεωγραφική καρδιά της χώρας. Στο Ριάντ έφτασα αργά το απόγευμα, κατάκοπος από τα χιλιόμετρα της διαδρομής και εξαντλημένος από την πείνα–νηστεία του Ραμαζανιού. Και μόλις ο ήλιος επιτέλους έδυσε, ξεχύθηκα –όπως όλοι οι μουσουλμάνοι άλλωστε– να ικανοποιήσω την τρελή μου πείνα!

Το Ριάντ των 7.200.000 κατοίκων, που ανακηρύχτηκε πρωτεύουσα του Βασιλείου της Σαουδικής Αραβίας το 1932, δεν μου έκλεψε την καρδιά, όπως συνέβη με την Τζέντα. Στη διήμερη γνωριμία μου με την πλουσιότερη πόλη της χώρας, “στάθηκα” στο National Museum Park Murabba, στο τζαμί Imam Turki bin Abdullah, στο φρούριο-μουσείο Al Masmak και στον επιβλητικό ουρανοξύστη Kingdom Tower (302 μ.). Δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι αυτή η πόλη με εξιτάρισε.

Μετά την πρωτεύουσα Ριάντ, η κόκκινη γραμμή του χάρτη συνέχιζε ανατολικά και κατέληγε στις ακτές του Περσικού κόλπου (480 χλμ. μακριά). Εκεί με περίμενε η γέφυρα “King Fahd Causeway” (μήκους 25 χλμ.), η οποία συνδέει την Σαουδική Αραβία με το Μπαχρέιν. Ναι, το λιλιπούτειο νησί–βασίλειο του Μπαχρέιν καρτερούσε τον Έλληνα αναβάτη του “Arabian Tour”.

Αφού ολοκλήρωσα σχετικά γρήγορα τις συνοριακές διαδικασίες (έβγαλα βίζα εισόδου για Μπαχρέιν και αγόρασα ασφαλιστική κάλυψη για την μοτοσυκλέτα), βρέθηκα να οδηγώ πάνω στην κολοσσιαία γέφυρα και ενθουσιασμένος έβαλα ρόδα στο λιλιπούτειο βασίλειο του Περσικού κόλπου.

Για την Ιστορία, στους πανάρχαιους μύθους των Σουμερίων το νησί του Μπαχρέιν αναφερόταν ως ο καταπράσινος Κήπος της Εδέμ, ενώ ο Έλληνας ναύαρχος Νέαρχος –υπό τις διαταγές του Μεγάλου Αλεξάνδρου– είχε αποβιβαστεί στο νησί πριν από περίπου 2.300 χρόνια. Οι δε αρχαίοι πρόγονοί μας, ονόμαζαν το νησί Τύλος!

Η καρδιά του νησιού κτυπούσε δυνατά στην πρωτεύουσα Manama. Οι δεκάδες ουρανοξύστες που "βελόνιζαν" τον ουρανό, τα υπερπολυτελή αυτοκίνητα που κυκλοφορούσαν στους δρόμους και τα λαμπερά εμπορικά κέντρα (Malls) “πρόδιδαν” την ευημερία και τον πλούτο που έχουν προσφέρει στο Μπαχρέιν τα άφθονα κοιτάσματα πετρελαίου που κρύβει ο βυθός του Περσικού κόλπου. Χλιδή και πολυτέλεια, όλα σε υπερθετικό βαθμό!

Στην τουριστική ατζέντα μου είχα σημειώσει –και επισκέφθηκα φυσικά– το Τέμενος Al Fateh Grand Mosque (ένα από τα μεγαλύτερα τζαμιά του μουσουλμανικού κόσμου), το πορτογαλικό φρούριο Qal’at al Bahrain, την πύλη Gate of Bahrain και το παραδοσιακό παζάρι της πόλης (σουκς).