2 Generations’ Ride–Cape 2 Cape: Αποστολή εξετελέσθη!

Χτίζοντας δεσμούς
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

13/5/2019

Ένα ιδιαίτερο ταξίδι με ένα πολύ όμορφο μήνυμα έφτασε στο τέλος του. Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης μαζί με τον γιο του Γιώργο, όχι μόνο ένωσαν δύο από τα σημαντικότερα ευρωπαϊκά ακρωτήρια πάνω σε ένα Honda Africa Twin 1000, αλλά ενίσχυσαν ακόμη περισσότερο το δέσιμο μεταξύ πατέρα και γιου με μια μοναδική συλλογή κοινών εμπειριών:

"Βάζοντας ρόδα στο Nordkapp, πατέρας και γιος είχαμε ολοκληρώσει με επιτυχία την ζεύξη των δυο ευρωπαϊκών χερσαίων ακρωτηρίων (“Cape 2 Cape”), ενώνοντας –με όχημα την μοτοσυκλέτα μας– τον ελληνικό νότο με το νορβηγικό βορρά. Το λόγο είχε τώρα η επιστροφή ή αλλιώς η μεγάλη κατηφόρα, όπως χαριτολογώντας "βαπτίσαμε" το ταξίδι πίσω στα πάτρια εδάφη.


Το δρομολόγιο της επιστροφής ήταν σαφώς διαφοροποιημένο, μόνο όμως στο κομμάτι της Σκανδιναβίας. Η Σουηδία θα φιλοξενούσε το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής (Nordkapp – Alta – Hapamanda – Stockholm – Malmo), ενώ η διαδρομή Travemunde – Venice θα παρέμενε σχεδόν η ίδια.
Ξεκινήσαμε ευδιάθετοι να κατηφορίζουμε, αλλά με πολύ κρύο και χιόνι. Από το Nordkapp ως την Stockholm (1.800 χλμ.) τα "είδαμε όλα"! Ένα κύμα κακοκαιρίας με πολύ χαμηλές θερμοκρασίες (από 3 C έως –6 C ) συνταξίδευε μαζί μας για τέσσερεις μέρες. Λευκά τοπία, παγωμένες ανάσες, κρύες αναμνήσεις


Για δεύτερη φορά στο ταξίδι μας πατήσαμε τον Αρκτικό κύκλο – αυτήν την φορά στην κωμόπολη Juokseng της Σουηδίας. Φτάνοντας στην Στοκχόλμη, ο Γιώργος με αποχαιρέτησε και επέστρεψε αεροπορικώς στην Αθήνα. Όχι λόγω ψύχους, αλλά τα σχολεία άνοιγαν την επόμενη μέρα και θα έπρεπε να επιστρέψει στα θρανία μετά τις πασχαλινές διακοπές. Εγώ, αντίθετα, με συνεπιβάτη πλέον την μοναξιά, συνέχισα το ανιαρό μεροκάματο του δρόμου, οδηγώντας την Honda Africa Twin 1000 ADV πίσω στην Ελλάδα.
Νυχτερινό ατμοπλοϊκό ταξίδι Malmo – Travemunde και αυθημερόν πορεία κατόπιν για Μόναχο (830 χλμ.). Στην πρωτεύουσα της Βαυαρίας πήρα μια διήμερη ανάσα ξεκούρασης, με ημερήσια ξενάγηση στα ιστορικά-πολιτιστικά μνημεία της πόλης και νυχτερινή κραιπάλη στις θορυβώδεις μπυραρίες της…


Αποχαιρετώντας αξημέρωτα το Μόναχο, κατευθύνθηκα τάχιστα στο κοντινό Salzburg, την γενέτειρα του Μότσαρτ. Ολιγόωρη παραμονή για cafe viennua και χαλαρό σουλάτσο στα πλακόστρωτα σοκάκια της μελωδικότερης αυστριακής πόλης. Και το τελείωμα της ημέρας με βρήκε να απολαμβάνω το ηλιοβασίλεμα στα υδάτινα μονοπάτια της Βενετίας των Δόγηδων. Ήταν ομολογουμένως μια ωραία τρέλα: το πρωί Γερμανία, το μεσημέρι Αυστρία, το απόγευμα Ιταλία!!


Με την επιβίβασή μου στο πλοίο «ΑSTERION ΙΙ» της ANEK LINES, ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση του “2 Generations’ Ride–Cape 2 Cape ” . Στο ατμοπλοϊκό ταξίδι Βενετία – Πάτρα, οι άνθρωποι της ANEK LINES φρόντισαν –για ακόμα μια φορά– να μου προσφέρουν μια ποιοτική και ευχάριστη εμπειρία εν πλω, ενώ η διαδρομή Πάτρα – Αθήνα αποτέλεσε τον επίλογο ενός πολύ ιδιαίτερου όσο και συναισθηματικού ταξιδιού. Άντε Γιώργο, και του χρόνου…"

Το άρθρο συνοδεύεται από πλούσιο photo gallery!

Ταξίδι "DAYTONA DAKAR": Μαρόκο-Μαυριτανία (Β' Ανταπόκριση)

Με αμμοθύελλες, στους 43 βαθμούς Κελσίου
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

4/7/2022
Με την πρωτεύουσα Rabat να χάνεται από τους καθρέπτες της μαύρης DAYTONA ROCKSTAR 500, είχε ουσιαστικά ξεκινήσει το ταξίδι προς τον μακρινό νότο του Μαρόκου, με προορισμό τα σύνορα της Μαυριτανίας (2.000 χλμ.). 
Παραπέμποντας για την επιστροφή την γνωριμία με την Casablanca και το Marrakech, οι πόλεις που επιλέχθηκαν να φιλοξενήσουν την μαροκινή διαδρομή μου ήταν η Agadir και η Laayoune, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των χιλιομέτρων θα ακολουθούσαν την ακτογραμμή του Ατλαντικού Ωκεανού.
Για τις τέσσερεις επόμενες μέρες, τα στοιχεία που χαρακτήρισαν το καθημερινό ταξίδι των αισθήσεων ήταν η μοναξιά του δρόμου, οι ελάχιστοι οικισμοί καθοδόν και η ερημοποίηση του τοπίου, ενώ ειδυλλιακή ήταν η εικόνα του γαλάζιου ωκεανού που πρωταγωνιστούσε στα δεξιά του οδικού άξονα.
 
Η πόλη Laayoune θεωρείται η άτυπη πρωτεύουσα της Δυτικής Σαχάρας, μια τεράστια σε έκταση περιοχή που διεκδικεί από το 1976 –μέσω των ανταρτών του μετώπου Πολισάριο– την αυτονομία της από το Μαρόκο. Μέχρι τότε ήταν ισπανική αποικία, την οποία όμως εγκατέλειψαν οι Ισπανοί.
Ταξιδεύοντας από την Laayoune ως τα σύνορα της Μαυριτανίας (850 χλμ.), το πέρασμά μου από την νοητή γραμμή του Τροπικού του Καρκίνου ήταν το σημαντικότερο γεγονός της διαδρομής. 
 
Όμως, η έρημος που είχε τις δικές της αντιρρήσεις για την επέλαση του Έλληνα αναβάτη, προσπάθησε για δυο μέρες με αμμοθύελλες και ισχυρούς πλευρικούς ανέμους να διακόψει την πορεία μου. Αρκετά δυναμική η προσπάθεια της τοπικής φύσης, αλλά το πείσμα μου αποδείχθηκε ισχυρότερο. Τελικά κατάφερα να μείνω όρθιος και να συνεχίσω!
 
Στα σύνορα Μαρόκου–Μαυριτανίας δεν ταλαιπωρήθηκα πολύ –μόλις 2 ώρες παρέμεινα στις τελωνειακές εγκαταστάσεις. Μετά πάτησα την μίζα της μαύρης DAYTONA ROCKSTAR 500 και ξεκίνησα. 
Η διαδρομή από τα σύνορα της Μαυριτανίας ως την πρωτεύουσα Nouakchott (420 χλμ.) ήταν ένα περιπετειώδη ταξίδι στην αμμώδη γη της Μαυριτανίας, με καυτές καιρικές συνθήκες (43C), καλοδιατηρημένο οδικό άξονα, αφόρητη μοναξιά και με απέραντους σαγηνευτικούς αμμόλοφους.
Χρειάστηκαν 7 ώρες επίπονης οδήγησης για να αντικρίσω τα πρώτα σπίτια της Nouakchott, όπου παρέμεινα για τις δυο επόμενες μέρες. Πρωτίστως για να ξεκουραστώ και κατά δεύτερο να γνωρίσω την μαυριτανική πρωτεύουσα, η οποία ωστόσο δεν με ξετρέλανε! Λίγα τα αξιοθέατά της (Τζαμί Mosque Saudi Arabia, Πάρκο Parc de la leberte), ενώ σκόνη, άμμο και σκουπίδια υπήρχαν σ’ όλη την έκταση της πόλης.
 
Ωστόσο, με την παρουσία μου στην Nouakchott είχα πλέον φτάσει σε απόσταση αναπνοής από το Dakar – μόλις 560 χλμ. με χώριζαν από τον θρυλικό προορισμό μου. Σύντομα θα ξεκινούσα το τελευταίο ετάπ στο δικό μου ταξιδιωτικό rally Dakar…