"Δρόμος ειρήνης 2018": Μογγολία

Ένας άλλος κόσμος
16/7/2018

Προσεγγίζοντας την ατμοσφαιρική πόλη Irkutsk, που έχει ταυτιστεί στο μυαλό μου με την πόλη του Μιχαήλ Στρογγόφ (τον μυθιστορηματικό ήρωα του Ιουλίου Βερν), η μαύρη Honda CRF 250 Rally είχε "καταβροχθίσει" 8.370 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού. Η τριήμερη στάση εδώ ήταν επιβεβλημένη για μια επισταμένη περιήγηση στα αξιοθέατα της πόλης του ποταμού Ανγκάρα, αλλά και για μια βόλτα στη κοντινή λίμνη Βαϊκάλη, την βαθύτερη και αρχαιότερη λίμνη του κόσμου.
Ομολογουμένως, το θέαμα της Βαϊκάλης ήταν συναρπαστικό. Το γενναιόδωρο πράσινο της φύσης "μπερδευόταν" προκλητικά με το βαθύ γαλάζιο της απέραντης σιβηρικής λίμνης, που αποτελεί σημείο αναφοράς ενός τόπου απλόχερα προικισμένου με ανυπέρβλητο φυσικό κάλλος. Γι’ αυτές άλλωστε τις σπάνιες παραστάσεις είχα ταξιδέψει ως εδώ…


Και μετά την Irkutsk και την Βαϊκάλη, με καρτερούσε η πόλη Ulan Ude, 445 χλμ. μακριά. Το διασημότερο αξιοθέατο της πόλης, που αποτελεί την σημαντικότερη κοιτίδα του βουδισμού στην Σιβηρία, είναι η προτομή του Λένιν, η μεγαλύτερη παγκοσμίως. Οι φωτογραφίες εδώ κρίθηκαν απαραίτητες…
Το πρόγραμμα είχε κατόπιν Μογγολία, της οποίας τα σύνορα απείχαν μόλις 220 χλμ. από την Ulan Ude. Με την βίζα της Μογγολίας στο διαβατήριο, επιχείρησα την υπέρβαση των συνόρων και για έξι μέρες περιπλανήθηκα στην γη του Τζένγκις Χαν, έναν τελείως διαφορετικό γεωγραφικό και πολιτισμικό χώρο σε σχέση με την γειτονική Σιβηρία.

Γιούρτες, λιβάδια, κοπάδια με άλογα, φιλόξενοι νομάδες, παραδοσιακές ενδυμασίες, πατροπαράδοτα ήθη και έθιμα, στέπες και άμμο ήταν τα στοιχεία που πρωταγωνίστησαν στην γνωριμία μου με την μογγολική ύπαιθρο, έναν τόπο που έχει για σύνορα τον ουρανό και τα απέραντα βοσκοτόπια.
Αντίθετα, στην απέριττη πρωτεύουσα Ulan Bator, τις εντυπώσεις έκλεψαν το Προεδρικό Μέγαρο στην κεντρική πλατεία Sur Battar και το τεράστιο άγαλμα του έφιππου Τζένγκις Χαν (ύψους 40 μ.), που ορθώνεται 54 χλμ. ανατολικά της πρωτεύουσας.
Χορτασμένος από τις σπάνιες εικόνες και τις αξέχαστες εμπειρίες που μου πρόσφερε γενναιόδωρα η χώρα του Τζένγκις Χαν, επέστρεψα και πάλι στην Σιβηρία, και συγκεκριμένα στην Ulan Ude, απ’ όπου θα ξεκινούσα την τελευταία διαδρομή του “Δρόμος ειρήνης 2018”  επί σιβηρικού εδάφους. Τελικός προορισμός το παραθαλάσσιο Vladivostok, μόλις 3.400 χλμ. μακριά…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Ετικέτες

QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Δ' Αφγανιστάν / Kandahar - Kabul

Απολαμβάνοντας την έρημο του Θανάτου
Αφγανιστάν
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

15/7/2024

Το όνομά της τρομάζει κάθε ταξιδευτή ακόμα και σήμερα. Η Έρημος του Θανάτου, με τις θερμοκρασίες περιβάλλοντος να πλησιάζουν τους 50°C, δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες. Ένα πραγματικά "ανθρωποφάγο" πέρασμα που οδηγεί στην πόλη Kandahar (Κανταχάρ), της οποίας η ιστορία ξεκινά από την αρχαιότητα, καθώς πρόκειται για μία από τις πόλεις που ίδρυσε ο Μέγας Αλέξανδρος με την ονομασία Αλεξάνδρεια Αραχωσίας.

Μετά την Herat (Χεράτ), η αφγανική διαδρομή του QJ TRANS ASIA θα προσέγγιζε την πρωτεύουσα Καμπούλ, με ενδιάμεση στάση στην πόλη Kandahar (Κανταχάρ). Με καταλυτική παρουσία το άγονο τοπίο και τις καυτές θερμοκρασίες της Eρήμου του Θανάτου, η QJ SRT 800X θα διέτρεχε τις νότιες και ανατολικές περιοχές της χώρας…

Αφγανιστάν

Ξεκίνησα αξημέρωτα (05:00) για να διατρέξω τη διαδρομή Herat – Kandahar (570 χλμ.), προκειμένου να γλιτώσω τη λαύρα. Μάταια όμως, αφού στις 11:00 ο υδράργυρος είχε ακουμπήσει τους 42 βαθμούς και στις 13:00 τους 49 βαθμούς. Ικανοποιητική η κατάσταση του ασφαλτόδρομου, τακτικά τα σημεία ανεφοδιασμού βενζίνης, λίγα τα μπλόκα των Ταλιμπάν. Μετά από 9 ώρες ταξιδιού, βαθιά ανακουφισμένος και λουσμένος στον ιδρώτα, αντίκρισα την πολύπαθη Kandahar…

Αφγανιστάν

Προπύργιο των Ταλιμπάν και από τις πιο βομβαρδισμένες πόλεις του Αφγανιστάν, η Kandahar (η αρχαία Αλεξάνδρεια Αραχωσίας, ιδρυθείσα από τον Μέγα Αλέξανδρο) με φιλοξένησε και με ξενάγησε στο πολύβουο παζάρι της. Αυθόρμητα χαμόγελα καλωσορίσματος, πάμπολλες οι ερωτήσεις για την παρουσία μου, δεκάδες οι selfies που έβγαλαν εδώ οι ντόπιοι μαζί μου. Έγινα το πρόσωπο της ημέρας…

Αφγανιστάν

Στην διαδρομή Kandahar – Kabul (490 χλμ) τα είδα όλα! Χρειάστηκα 11 ώρες για να ολοκληρώσω τη διαδρομή, αφού η κατάσταση του δρόμου ήταν άθλια. Ωστόσο, το μεγάλο βάσανο καθοδόν ήταν τα εκτεταμένα έργα κατασκευής του οδικού άξονα, με χωμάτινες παρακαμπτήριες "βουτηγμένες" στη σκόνη, τη λάσπη και την άμμο! Πλήρως εξουθενωμένος αλλά όρθιος, έφτασα τελικά στην Καμπούλ μέσα στα μαύρα σκοτάδια…