"Δρόμος ειρήνης 2018"

Από την Αρχαία Ολυμπία στην Χιροσίμα!
27/6/2018

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης ξεκινά για άλλο ένα επικό ταξίδι, μεταφέροντας αυτή τη φορά κι ένα οικουμενικά σπουδαίο μήνυμα σε έναν ιστορικό προορισμό. Από εδώ θα μπορείτε να ενημερώνεστε και να διαβάζετε για την πορεία του ταξιδιού του Κωνσταντίνου, μέσω των ανταποκρίσεων που θα μας στέλνει από διαφορετικά μήκη και πλάτη της υφηλίου και να απολαμβάνετε ταυτόχρονα τις μοναδικές εικόνες που αιχμαλωτίζει ο φωτογραφικός του φακός. Το ταξίδι ξεκίνησε…

"Για συμβολικούς λογούς το ταξίδι του Κώστα Μητσάκη θα ξεκινήσει από την Αρχαία Ολυμπία καθώς η πόλη που θα τερματίσει το φετινό του οδοιπορικό θα είναι το Τόκυο της Ιαπωνίας, την πόλη  που διοργανώνει τους Ολυμπιακούς Αγώνες 2020. Ο Δήμος της Αρχαίας Ολυμπίας από την πλευρά του επέλεξε να δώσει την αιγίδα σε αυτόν τον παγκόσμιο ταξιδευτή προκειμένου να μεταφέρει παράλληλα το μήνυμα της Αρχαίας Ολυμπίας στη μαρτυρική Χιροσίμα, αλλά και στο Τόκυο. Το μήνυμα της ειρήνης, της συναδέλφωσης, των πανανθρώπινων αξιών και των Ολυμπιακών αγώνων. Ευχόμαστε από τη μεριά μας στον Κώστα Μητσάκη να είναι ο δρόμος καλός και να καταλήξει στον τελικό του προορισμό προκειμένου να μεταφέρει αυτό το σπουδαίο μήνυμα".


Καθώς η μαύρη Honda CRF 250 Rally ρολάριζε στους δρόμους της Βουλγαρίας (την πρώτη από τις οκτώ χώρες που θα διέσχιζα καθοδόν για την Ιαπωνία), στο μυαλό μου στριφογύριζαν τα λόγια του δημάρχου της Αρχαίας Ολυμπίας κ. Ευθύμιου Κοτζά, όταν μου παρέδιδε συγκινημένος τα δώρα και την επιστολή μπροστά στο δημαρχιακό μέγαρο της Αρχαίας Ολυμπίας, σηματοδοτώντας έτσι την απαρχή του ταξιδιού "Δρόμος ειρήνης 2018".
Σίγουρα αυτό το διηπειρωτικό οδοιπορικό, από την Αρχαία Ολυμπία στη Χιροσίμα, αποτελούσε μια μεγάλη πρόκληση για μένα, καθώς μετά από 33 χρόνια ταξιδιών σε όλα τα σημεία της γης, είχα τώρα επιφορτιστεί με την ομολογουμένως αξιοζήλευτη αποστολή να μεταφέρω –ως σύγχρονος αγγελιοφόρος– ένα μήνυμα Ειρήνης στον Δήμαρχο της μαρτυρικής Χιροσίμα, από τον Δήμαρχο της Αρχαίας Ολυμπίας.


Τις πρώτες έξι μέρες, η Βουλγαρία, η Ρουμανία, η Μολδαβία και η Ουκρανία δάνεισαν τους δρόμους τους για να κινηθώ ανατολικά. Για μένα ήταν χιλιόμετρα προσαρμογής και γνωριμίας με την μικρή μαύρη μοτοσυκλέτα της Honda, η οποία είχε αναλάβει να ταξιδέψει τα όνειρά μου μέχρι την μακρινή Ιαπωνία (15.800 χλμ.). Για έξι μέρες "κατέγραφα" εικόνες, εμπειρίες και συναισθήματα, διαβαίνοντας τόπους γνώριμους, όπως η Σόφια, η Γκαλάτι, η Οδησσός και το Κίεβο. Και φτάνοντας τελικά στα σύνορα της Ρωσίας, είχα αφήσει πίσω μου περίπου 2.600 χλμ. κι όλα είχαν κυλήσει ομαλά…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Ετικέτες

Siberia – Road of bones (A' ανταπόκριση)

Μια ανάσα πριν την Κίνα
19/8/2019

Από καιρό ήθελα να κάνω ένα ταξίδι στις ανατολικές εσχατιές (Far East) της Σιβηρίας. Αν και έχω βρεθεί τρεις φορές στην συγκεκριμένη περιοχή (1996, 2007, 2018) ταξιδεύοντας για το Vladivostok, ήθελα ωστόσο να πραγματοποιήσω μια πιο επισταμένη εξερεύνηση της Ανατολικής Σιβηρίας.
Έτσι, μην αντέχοντας να οδηγήσω για τέταρτη φορά στον Υπερσιβηρικό προκειμένου να φτάσω ως εκεί, αποφάσισα να στείλω ατμοπλοϊκώς στο Vladivostok την προσωπική μου BMW F-650 κι εγώ να μεταβώ κατόπιν αεροπορικώς – όπως και τελικά έγινε.
Αφού πέρασα έναν εκτελωνιστικό-γραφειοκρατικό Γολγοθά στο λιμάνι του Vladivostok, κατάφερα να παραλάβω την γαλανόλευκή μοτοσυκλέτα μου και να ξεκινήσω το δίτροχο οδοιπορικό μου στο Far East της Σιβηρίας, που σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου άγγιζε τα 6.000 χλμ.


Στο ταξιδιωτικό πλάνο που είχα καταστρώσει, υπήρχαν επισκέψεις γνωριμίας στις πόλεις Khabarovsk, Belogorsk, Blagoveshchensk, Yukutsk και Magadan, ενώ συμπεριλαμβανόταν και η οδήγηση σε χωματόδρομους, που το μήκος τους ξεπερνούσε τα 2.000 χιλιόμετρα. Αποχαιρετώντας το Vladivostok, ξεκίνησα να οδηγώ πάνω στον Υπερσιβηρικό με αρχικό προορισμό την πόλη Khabarovsk, (740 χλμ. βορειοδυτικά). Η πόλη Khabarovsk θεμελιώθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα στις όχθες του ποταμού Amur, ο οποίος αποτελεί την συνοριακή γραμμή ανάμεσα στην Ρωσία και την Κίνα. Ήταν μια πανέμορφη παραποτάμια πόλη, με αρχιτεκτονική κομψότητα και όμορφες γωνιές, που δικαίως κέρδισε άλλον ένα θαυμαστή. Αντίθετα, η πόλη Belogorsk ήταν ένα άχρωμο και αδιάφορο αστικό κέντρο, που γρήγορα έσβησα από τα κύτταρα της μνήμης μου.


Στην προσπάθειά μου να οδηγήσω κατόπιν βόρεια του Υπερσιβηρικού, πάνω στον οδικό άξονα Lena Hwy με προορισμό τις πόλεις Yukutsk και Magadan, είχα δυο πτώσεις στον χωμάτινο άξονα (περίπου 300 χιλιόμετρα νότια της πόλης Yukutsk). Ένα άσχημα κτυπημένο πόδι δεν μου επέτρεψε να συνεχίσω την πορεία μου πιο βόρεια, με αποτέλεσμα να επιστρέψω ξανά στον Υπερσιβηρικό και να στραφώ προς την πόλη Blagoveshchensk.


Την περίοδο που ήμουν στην Σιβηρία, εκτός από τις καταστροφικές πυρκαγιές που εκδηλώθηκαν, εκτεταμένες πλημμύρες σάρωσαν την περιοχή του Far East. Τα δυσάρεστα αποτελέσματα των σφοδρών βροχοπτώσεων ήταν ορατά στα χωριά της παραποτάμιας περιοχής του Amur, καθώς πολλά ήταν πλημμυρισμένα.


Το κοινό στοιχείο των πόλεων Khabarovsk και Blagoveshchensk είναι ο ποταμός Amur. Και τα δυο αστικά κέντρα της Ανατολικής Σιβηρίας είναι κτισμένα στις όχθες του συνοριακού ποταμού και θωπεύουν από απόσταση αναπνοής την Κίνα…
Κωνσταντίνος Μητσάκης


 

Το άρθρο συνοδεύεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό