Στην Βόρεια Ιταλία με SYM VF125 - A' ανταπόκριση!

Ανάβαση στον ουρανό
1/9/2020

Ταξίδι στην εποχή του κορωνοϊού; Και βέβαια ναι! Προορισμός; Η Βόρεια Ιταλία, η φωλιά του κορωνοϊού στην Ευρώπη! Όχημα περιπέτειας; Ένα ολοκαίνουργιο γαλάζιο παπί SYM VF 125, τ’ οποίο στρώθηκε ευλαβικά από μένα τον ίδιο, απόλαυσε κατόπιν το σέρβις των 1.000 χλμ., εξοπλίστηκε με το απαραίτητο travel-kit και αμέσως μετά ξεκίνησε την ταξιδιωτική του αποστολή. Μετά την Καππαδοκία (2013), την Ινδία (2014) και την Ρωσία (2016), η Βόρεια Ιταλία θα αποτελούσε το επόμενο πεδίο ταξιδιωτικής δράσης μ’ ένα ταπεινό παπί.

Τι πρεσβεύει όμως ένα ταξίδι με παπί, ειδικά στο εξωτερικό; Θράσος, καλαμπούρι, "αλητεία" και ανεμελιά. Τι απαιτεί ένα ταξίδι με παπί; Υπομονή, επιμονή και χαλαρή διάθεση. Πρόκειται για μια μοναδική εμπειρία που επιβάλλεται να την βιώσετε κάποια στιγμή στην ζωή σας. Έστω και στην Ελλάδα…

Στο πρώτο σκέλος του ταξιδιού, το πρόγραμμα είχε Αθήνα – Πάτρα οδικώς και στη συνέχεια επιβίβαση στο πλοίο "ASTERION II" της ANEK LINES με προορισμό την ρομαντική Βενετία. Εν πλω, στη διάρκεια του 32ωρου ταξιδιού μου στα νερά της Αδριατικής, απόλαυσα ποιοτική εξυπηρέτηση μέσα σ’ ένα φιλικό και ευχάριστο περιβάλλον.

Απόβαση λοιπόν στην όμορφη Γαληνότατη, που ξεχείλιζε από μυστηριακό ερωτισμό και ήταν αδύνατον να με αφήσει συναισθηματικά ανεπηρέαστο. Για την Βενετία, άλλωστε, ένα είναι σίγουρο. Εύκολα μπορεί κανείς να περιγράψει τα υδάτινα κανάλια, τα παλάτια, τις ιστορικές πλατείες, τις πέτρινες γέφυρες, τις εκκλησίες και τις αναγεννησιακές κατοικίες της πλωτής πολιτείας του ιταλικού Βορρά. Αλλά δεν μπορεί με τίποτα να μεταδώσει την μαγεία, την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και τον ρομαντισμό αυτής της μοναδικής πόλης.

Τα θέλγητρα της Βενετίας, αν και ήταν αρκετά ισχυρά, δεν μπόρεσαν να με κρατήσουν στην αγκαλιά της πόλης πάνω από μια μέρα, αφού τα βουνά με καλούσαν! Το ορεινό ανάστημα των Ανατολικών Άλπεων (300 χιλιόμετρα βόρεια της Βενετίας) πρέσβευε –για μένα και το γαλάζιο παπί– την υπέρτατη πρόκληση, η οποία άκουγε στο όνομα Passo dello Stelvio. Μιλάμε για το τρίτο ψηλότερο ορεινό πέρασμα της Ευρώπης (2.758 μ.) και το θεαματικότερο όλων. Passo dello Stelvio calls me…

Επειδή τα δίκυκλα κάτω των 150cc απαγορεύονται στην ιταλική Autostrada, χρειάστηκα να οδηγήσω το γαλάζιο SYM VF 125 αποκλειστικά σε επαρχιακούς δρόμους. Ακολουθώντας την διαδρομή Venezia–Trento–Bolzano–Meran, έφτασα μετά από εφτά ώρες στους πρόποδες των Ανατολικών Άλπεων, απ’ όπου ξεκίνησε η ανάβαση στην κορυφή.

Το ακούραστο παπί άρχισε να σκαρφαλώνει αργά και σταθερά, ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα συγκλονιστικό αλπικό τοπίο. Περίπου εννέα χιλιόμετρα πριν την κορυφή, το καταιγιστικό πράσινο με εγκατέλειψε παραχωρώντας την θέση του σ’ ένα βραχώδες τοπίο, ενώ ο φιδίσιος δρόμος που ακροβατούσε στην άκρη της αβύσσου με οδηγούσε όλο και πιο ψηλά –στον ουρανό.

Λίγο αργότερα, πλέοντας σε πελάγη ευτυχίας, φρενάρισα το γαλάζιο παπί μπροστά στην πινακίδα που καλωσόριζε τους ταξιδιώτες στο ψηλότερο σημείο του περάσματος Passo dello Stelvio. Αφού φωτογραφήθηκα μπροστά της, χαμογέλασα με νόημα. Ο (πρώτος) στόχος επετεύχθη…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

 

 

 

Ταξίδι "Volga Route": Στην μαγευτική Καζάν (Γ' Ανταπόκριση)

Στην ομορφότερη πολιτεία του Βόλγα
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

5/9/2022
Μετά το ιστορικό «προσκύνημα» στην πόλη των ηρώων (Βόλγογκραντ), η πράσινη BMW F 850 GS συνέχισε την προκαθορισμένη πορεία της κατά μήκος του Βόλγα. Μέσα στις δύο επόμενες μέρες, περίπου 950 χλμ. προστέθηκαν στα υδάτινα χιλιόμετρα του “VOLGA ROUTE”, ενώ οι πόλεις Saratov, Syzran και Samara δέχτηκαν την επίσκεψή μου, διευρύνοντας έτσι τον κύκλο γνωριμίας μου με τα παραποτάμια αστικά κέντρα του μεγάλου ρώσικου ποταμού. 
 
Όμως, η οδήγηση στους επαρχιακούς οδικούς άξονες που ένωναν τις παραπάνω πόλεις αποδείχθηκε ένας εφιάλτης, αφού ήταν κυκλοφοριακά κορεσμένοι και σε πολλές περιπτώσεις αναγκάστηκα να βγω εκτός δρόμου για να αποφύγω την μετωπική σύγκρουση! Ρώσος στο τιμόνι, ο Χάρος σε ζυγώνει!   
Οι πόλεις Σαράτοφ και Σαμάρα που μού πρόσφεραν στέγη, είχαν θεμελιωθεί με μόλις 4 χρόνια διαφορά: η Σαμάρα ξεκίνησε την ζωή της το 1586 και η Σαράτοφ το 1590. Αποδείχθηκαν ωστόσο δυο πόλεις με αδιάφορη «προσωπικότητα», χωρίς κάποιο σημαντικό αρχιτεκτονικό αξιοθέατο -μοιραία λοιπόν δεν με συγκίνησαν διόλου. 
Σημείο αναφοράς των δυο παραποτάμιων αστικών κέντρων αποτελούσαν οι πεζοδρομημένες περιοχές δίπλα στον Βόλγα. Τις απογευματινές και πρώτες βραδυνές ώρες, οι παρόχθιοι πεζόδρομοι «πλημμύριζαν» από ντόπιους που αποζητούσαν την χαλάρωση και την ηρεμία σουλατσάροντας δίπλα στα ασάλευτα νερά του Βόλγα -μαζί τους κι εγώ! Ήταν μια ζωντανή εικόνα-φιέστα της ρώσικης καθημερινότητας που τόσο μου άρεσε. Απ’ όλα είχε το πανηγύρι: καφέ, μπύρα, φαγητό στο πόδι, πολύχρωμα παιχνίδια για τα παιδιά, υπαίθριους πωλητές, εμπνευσμένους μουσικούς…
Και στον αντίποδα η αρχοντική Καζάν. Πρωτεύουσα της Δημοκρατίας του Ταταρστάν, με καρτερούσε 520 χλμ. βορειότερα και μου έκλεψε την καρδιά! Γεμάτη από μοναδικά μνημεία Ιστορίας και πολιτισμού, η Καζάν αποτελεί το λίκνο του πολιτισμού των Τατάρων και περιλαμβάνεται στην λίστα της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.  
Η πολύχρωμη Καζάν μετρά πάνω από μια χιλιετία ζωής και ανέκαθεν ήταν ένα πρότυπο ειρηνικής συμβίωσης Χριστιανών και Μουσουλμάνων. Απόδειξη αποτελεί άλλωστε το γεγονός πως στην Καζάν (στο χώρο του συγκροτήματος Kazan Kremlin) ορθώνεται το γαλανόλευκο τζαμί Kul-Sharif, το μεγαλύτερο τζαμί της Γηραιάς ηπείρου -ανεγέρθηκε το 2005.
Κτισμένος σ’ ένα λόφο με πανοραμική θέα τον Βόλγα, ο εκτεταμένος χώρος του Kazan Kremlin φιλοξενεί επίσης πίσω από τα τείχη του μερικά από τα σημαντικότερα θρησκευτικά, ιστορικά και κυβερνητικά αρχιτεκτονήματα της πολιτείας του Βόλγα. Το Kazan Kremlin αποτελεί την ιδανική αφετηρία για να ξεκινήσει κάποιος την επίσκεψή του εδώ στην κοιτίδα του ταταρικού πολιτισμού. 
Στην Καζάν παρέμεινα δυο ολόκληρες μέρες, χρονικό διάστημα που αποδείχθηκε αρκετά λίγο για να γνωρίσω σε βάθος τα καλαίσθητα μνημεία και την τοπική αρχιτεκτονική παράδοση της πόλης. Με επίκεντρο τον κεντρικό εμπορικό πεζοδρομο Ulitsa Profsoyuznaya και την αστική λίμνη Kaban Lake, ολοκλήρωσα εντέλει την επιδερμική γνωριμία μου με την Καζάν, αποτυπώνοντας στα μύχια του μυαλού μου μοναδικές εικόνες και εμπειρίες της ομορφότερης πολιτείας του “VOLGA ROUTE”.