Ταξίδι "Daytona East": Λίβανος-Τουρκία (ΣΤ' Ανταπόκριση)

Αρχειοθέτηση αναμνήσεων
21/1/2022

Περνώντας την συνοριακή γέφυρα του Έβρου, το Daytona Eastάγγιξε την ολοκλήρωσή του. Έλεγχος διαβατηρίου, επίδειξη αρνητικού PCR, συμπλήρωση PLF εισόδου και… καλωσορίσατε στην Ελλάδα. Η επιστροφή στο κλεινόν άστυ της Αθήνας ήταν πλέον θέμα ωρών, ενώ καθοδόν στο μυαλό μου είχε ήδη ξεκινήσει η διαδικασία της επανεκτίμησης και της αρχειοθέτησης των πιο δυνατών ταξιδιωτικών στιγμών του “Daytona East”.

Επέστρεφα από τόπους "ζυμωμένους" με μύθους και θρύλους, που μόλις πάτησα το πόδι μου εκεί αισθάνθηκα το άρωμα της Ιστορίας να αναδύεται ασυγκράτητο και να με τυλίγει από το πρώτο κιόλας χιλιόμετρο. Στην Τουρκία και στον Λίβανο, που στο διάβα των αιώνων διατέλεσαν μια πολιτισμική πλατφόρμα παγκόσμιας ακτινοβολίας, ευτύχισα να πραγματοποιήσω με την μαύρη Daytona Maverick 500 ένα δίτροχο σεργιάνι στα μονοπάτια του χρόνου και της τοπικής Ιστορίας…

Daytona Maverick 500

Μια ολοκληρωμένη μοτοσυκλέτα

Ταξιδεύοντας για 22 ημέρες στους δρόμους της Τουρκίας και του Λιβάνου, το κοντέρ της κατέγραψε περί τα 7.000 χλμ. Ο λόγος για την πρωταγωνίστρια του "Daytona East", την Daytona Maverick 500, το μεσαίο on-off μοντέλο της Daytona.

Με σημείο αναφοράς τον δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα των 46 ΗΡ, η Daytona Maverick 500 με κέρδισε με την άνεση, την αξιοπιστία και την ποιοτική κατασκευή της. Η άριστη εργονομία και η άνετη θέση οδήγησης με ξεκούρασαν στις πολύωρες διαδρομές του ταξιδιού, ενώ απόλυτα ευχαριστημένος έμεινα από την συνεργασία του πλαισίου και των ρυθμιζόμενων αναρτήσεων. Το χαμηλό κέντρο βάρους, η ικανοποιητική προστασία που πρόσφεραν οι χούφτες και η ρυθμιζόμενη ζελατίνα, η αναπαυτική σέλα, τα εξαιρετικά φρένα και η ευκολία στην αλλαγή κατεύθυνσης ήταν τα δυνατά στοιχεία της μοτοσυκλέτας που ξεχώρισα.

Η Daytona Maverick 500 ταξίδευε σταθερά και απροβλημάτιστα στον αυτοκινητόδρομο με ταχύτητες 120–130 km/h, ενώ η οδήγηση στο επαρχιακό δίκτυο ήταν μια διασκεδαστική απόλαυση χάρη στην ευελιξία της μοτοσυκλέτας. Κι όσον αφορά την κατανάλωση, αυτή κυμάνθηκε σε αρκετά οικονομικά επίπεδα (3,4 – 4,8 lt/100 km), αναλόγως της διάθεσης του δεξιού μου χεριού και της κατηγορίας του οδικού δικτύου.

 

Κωνσταντίνος Μητσάκης

 

ΧΟΡΗΓΟΙ & ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ

Θερμές ευχαριστίες στους χορηγούς και υποστηρικτές που συμμετείχαν στο ταξιδιωτικό εγχείρημα "Daytona East":

1) DAYTONA MOTORS / ΓΚΟΡΓΚΟΛΗΣ Α.Ε (παραχώρηση της DAYTONA MAVERICK 500)

2) IPONE – Λιπαντικά μοτοσυκλετών

3) MOTO MARKET (tank bag GIVI / σαμάρια GIVI)

4) KASSIMIS RACING (βάσεις στήριξης σαμαριών)

5) DAINSE S.A (ένδυση - υπόδηση)

6) AGV (Κράνος)

7) "PHOTOAGORA. GR" - Κατάστημα φωτογραφικών ειδών

8) Περιοδικό μοτοσυκλέτας "ΜΟΤΟ" & www.motomag.gr

9) Καθημερινό περιοδικό μοτοσυκλέτας www.bikeit.gr

“ARABIAN TOUR” ΣΤ΄ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΙΣΡΑΗΛ

Το καράβι της επιστροφής
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

16/5/2022

Με την παρουσία μου στο Αμμάν της Ιορδανίας, ολοκληρώθηκε και τυπικά το κομμάτι του ταξιδιού μου στην αραβική χερσόνησο. Η επιστροφή μου στη περιοχή της Μέσης Ανατολής ήταν πλέον γεγονός, ενώ ο χρονικός ορίζοντας του “ARABIAN TOUR” είχε σχεδόν φτάσει στο τέλος του. Υπολείπονταν μόλις 160 χλμ. μέχρι να αντικρίσω το λιμάνι της Χάιφα (Ισραήλ), εκεί όπου θα φόρτωνα την BMW F-850 GS σ’ ένα εμπορικό πλοίο με προορισμό την Ελλάδα κι εγώ θα επέστρεφα αεροπορικώς στην πατρίδα.

   

Πάμε λοιπόν Ισραήλ. Το συνοριακό πέρασμά μου στο Ισραήλ, την όγδοη και τελευταία χώρα του “ARABIAN TOUR”, καθυστέρησε όμως κατά μια μέρα. Ο λόγος; Τα σύνορα Ιορδανίας–Ισραήλ ήταν κλειστά τα Σαββατοκύριακα. Το έζησα κι αυτό!

    Οι συνοριακές διαδικασίες εισόδου στο Ισραήλ ήταν αρκετά εξονυχιστικές και χρονοβόρες – μέχρι και τεστ PCR πραγματοποίησα στα σύνορα. Κι αφού αποχαιρέτησα τις τελωνιακές εγκαταστάσεις, ξεκίνησα με χαλαρό ρυθμό για την κοντινή πόλη της Χάιφα, η οποία θα “υπέγραφε” τον επίλογο του αραβικού οδοιπορικού μου. Λίγη ώρα αργότερα, με 7.700 χλμ. καταγεγραμμένα στο κοντέρ της, η BMW F-850 GS προσέγγιζε τα νότια προάστια της παραθαλάσσιας Χάιφα, ενώ με το δάκτυλο κολλημένο στο μπουτόν της κόρνας πανηγύριζα το φινάλε του “ARABIAN TOUR”.

 Πρωταρχική μου μέριμνα στη Χάιφα –πριν ακόμα την ανεύρεση καταλύματος– ήταν η διευθέτηση της ακτοπλοϊκής μεταφοράς της μοτοσυκλέτας για Ελλάδα. Το συνολικό κόστος (εισιτήριο μοτοσυκλέτας & εκτελωνιστικά τέλη) για να στείλω την BMW F-850 GS από το Ισραήλ στην Ελλάδα άγγιξε τα 640 Ευρώ. Αντίθετα, εγώ θα ταξίδευα αεροπορικώς (Τελ Αβίβ–Αθήνα) με μόλις 48 Ευρώ!

Στο ίδιο καράβι για Ελλάδα θα ταξίδευε όμως και η YAMAHA TENERE 700 του διάσημου Άγγλου μοτο-ταξιδιώτη Nick Sanders, ο οποίος επέστρεφε κι αυτός από την Σαουδική Αραβία. Η συνάντηση και η γνωριμία μου με τον Nick Sanders ήταν αναμφίβολα μια από τις πιο δυνατές στιγμές του “ARABIAN TOUR”. Σκέτο τρελοκομείο ο τύπος! 

Αποχαιρετώντας (προσωρινά) την BMW F-850 GS στο χώρο του λιμανιού, αναχώρησα  σιδηροδρομικώς από την Χάιφα με προορισμό το αεροδρόμιο της πρωτεύουσας Τελ Αβίβ. Διαβατήριο και boarding pass ανά χείρας, έλεγχος αποσκευών και μετά από 2 ώρες στον αέρα προσγειώθηκα στην Αθήνα μέσα στα άγρια μεσάνυχτα. Επιτέλους, σπίτι μου!

    Μετά την ολοκλήρωση του κάθε δίτροχου οδοιπορικού ακολουθεί πάντα ο απολογισμός και η “αξιολόγησή” του – είναι μια αναγκαιότητα ψυχής!  Και σίγουρα, το “ARABIAN TOUR” δεν θα μπορούσε να αποτελεί την εξαίρεση, αφού για 25 μέρες έζησα με πάθος και ένταση ένα ονειρικό ταξίδι στην Αραβική χερσόνησο και την Μέση Ανατολή.

   Με την μοτοσυκλέτα μου περιπλανήθηκα σε τόπους ιστορικούς και μυθικούς, εξερεύνησα πόλεις που μετρούν την ηλικία τους σε χιλιετίες και αποτύπωσα με τις αισθήσεις μου πρωτόγνωρα τοπία που ακροβατούσαν ανάμεσα στο έντονο φως και τη σκιά, στη γυμνή πέτρα και την καυτή άμμο. Αλλά πάνω απ’ όλα, γνώρισα ανθρώπους περήφανους, ευγενικούς, με καθάριο βλέμμα και αγνή ψυχή, που αιώνες τώρα επιβιώνουν μέσα στην αμμώδη αγκαλιά μιας φιλόξενης ερήμου…