Ταξίδι "Daytona East": Λίβανος-Τουρκία (ΣΤ' Ανταπόκριση)

Αρχειοθέτηση αναμνήσεων
21/1/2022

Περνώντας την συνοριακή γέφυρα του Έβρου, το Daytona Eastάγγιξε την ολοκλήρωσή του. Έλεγχος διαβατηρίου, επίδειξη αρνητικού PCR, συμπλήρωση PLF εισόδου και… καλωσορίσατε στην Ελλάδα. Η επιστροφή στο κλεινόν άστυ της Αθήνας ήταν πλέον θέμα ωρών, ενώ καθοδόν στο μυαλό μου είχε ήδη ξεκινήσει η διαδικασία της επανεκτίμησης και της αρχειοθέτησης των πιο δυνατών ταξιδιωτικών στιγμών του “Daytona East”.

Επέστρεφα από τόπους "ζυμωμένους" με μύθους και θρύλους, που μόλις πάτησα το πόδι μου εκεί αισθάνθηκα το άρωμα της Ιστορίας να αναδύεται ασυγκράτητο και να με τυλίγει από το πρώτο κιόλας χιλιόμετρο. Στην Τουρκία και στον Λίβανο, που στο διάβα των αιώνων διατέλεσαν μια πολιτισμική πλατφόρμα παγκόσμιας ακτινοβολίας, ευτύχισα να πραγματοποιήσω με την μαύρη Daytona Maverick 500 ένα δίτροχο σεργιάνι στα μονοπάτια του χρόνου και της τοπικής Ιστορίας…

Daytona Maverick 500

Μια ολοκληρωμένη μοτοσυκλέτα

Ταξιδεύοντας για 22 ημέρες στους δρόμους της Τουρκίας και του Λιβάνου, το κοντέρ της κατέγραψε περί τα 7.000 χλμ. Ο λόγος για την πρωταγωνίστρια του "Daytona East", την Daytona Maverick 500, το μεσαίο on-off μοντέλο της Daytona.

Με σημείο αναφοράς τον δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα των 46 ΗΡ, η Daytona Maverick 500 με κέρδισε με την άνεση, την αξιοπιστία και την ποιοτική κατασκευή της. Η άριστη εργονομία και η άνετη θέση οδήγησης με ξεκούρασαν στις πολύωρες διαδρομές του ταξιδιού, ενώ απόλυτα ευχαριστημένος έμεινα από την συνεργασία του πλαισίου και των ρυθμιζόμενων αναρτήσεων. Το χαμηλό κέντρο βάρους, η ικανοποιητική προστασία που πρόσφεραν οι χούφτες και η ρυθμιζόμενη ζελατίνα, η αναπαυτική σέλα, τα εξαιρετικά φρένα και η ευκολία στην αλλαγή κατεύθυνσης ήταν τα δυνατά στοιχεία της μοτοσυκλέτας που ξεχώρισα.

Η Daytona Maverick 500 ταξίδευε σταθερά και απροβλημάτιστα στον αυτοκινητόδρομο με ταχύτητες 120–130 km/h, ενώ η οδήγηση στο επαρχιακό δίκτυο ήταν μια διασκεδαστική απόλαυση χάρη στην ευελιξία της μοτοσυκλέτας. Κι όσον αφορά την κατανάλωση, αυτή κυμάνθηκε σε αρκετά οικονομικά επίπεδα (3,4 – 4,8 lt/100 km), αναλόγως της διάθεσης του δεξιού μου χεριού και της κατηγορίας του οδικού δικτύου.

 

Κωνσταντίνος Μητσάκης

 

ΧΟΡΗΓΟΙ & ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ

Θερμές ευχαριστίες στους χορηγούς και υποστηρικτές που συμμετείχαν στο ταξιδιωτικό εγχείρημα "Daytona East":

1) DAYTONA MOTORS / ΓΚΟΡΓΚΟΛΗΣ Α.Ε (παραχώρηση της DAYTONA MAVERICK 500)

2) IPONE – Λιπαντικά μοτοσυκλετών

3) MOTO MARKET (tank bag GIVI / σαμάρια GIVI)

4) KASSIMIS RACING (βάσεις στήριξης σαμαριών)

5) DAINSE S.A (ένδυση - υπόδηση)

6) AGV (Κράνος)

7) "PHOTOAGORA. GR" - Κατάστημα φωτογραφικών ειδών

8) Περιοδικό μοτοσυκλέτας "ΜΟΤΟ" & www.motomag.gr

9) Καθημερινό περιοδικό μοτοσυκλέτας www.bikeit.gr

“ARABIAN TOUR” Ε΄ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ - ΚΟΥΒΕΙΤ

Στους τρεις πύργους
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

10/5/2022

Μετά το Μπαχρέιν, ο επόμενος προορισμός του “ARABIAN TOUR” στην περιοχή του Περσικού κόλπου ήταν το Κουβέιτ. Επρόκειτο για τη χώρα που το 1990 δέχτηκε την στρατιωτική εισβολή του Σαντάμ Χουσεΐν, μια ενέργεια η οποία αποτέλεσε την αφορμή της επέμβασης των Αμερικανών στο Ιράκ (επιχείρηση «Καταιγίδα της Ερήμου»). 

   Η οδική μετάβαση από το Μπαχρέιν στον Κουβέιτ πραγματοποιήθηκε μέσα από το έδαφος της Σαουδικής Αραβίας (380 χλμ.). Εκείνη η μέρα ήταν δύσκολη, καθώς πέρασα δυο φορές σύνορα, μ’ ότι αυτό συνεπάγεται σε γραφειοκρατική ταλαιπωρία και χρονοκαθυστέρηση. Εν πάση περιπτώσει, στα σύνορα του Κουβέιτ μου δόθηκε -εύκολα και γρήγορα- βίζα εισόδου και αγόρασα ασφαλιστική κάλυψη για την BMW F-850 GS. Παρεμπιπτόντως, σε όλα τα κράτη (Λίβανος, Συρία, Ιορδανία, Σαουδική Αραβία, Μπαχρέιν, Κουβέιτ) του ταξιδιού όφειλα να ασφαλίσω την μοτοσυκλέτα στα σύνορα, αλλιώς δεν επιτρεπόταν η είσοδός μου στη χώρα.

    Η πρωτεύουσα Kuwait City απείχε 110 χλμ. από τα σύνορα και όλη η διαδρομή έγινε κάτω από μια καφετί λασποβροχή. Παράλληλα, ο ανεφοδιασμός μου σε καύσιμα έγινε στην ίδια χαμηλή τιμή (0,50 Euro/lt) που ίσχυε στην Σαουδική Αραβία και στο Μπαχρέιν, ενώ η επιθετική συμπεριφορά των Κουβεϊτιανών οδηγών με τρόμαξε λίγο. 

   Σήμα κατατεθέν της κουβεϊτιανής πρωτεύουσας αποτελούν οι τρεις εμβληματικοί Πύργοι (Kuwait Towers), που κυριαρχούν από το 1979 στον ουρανό της πρωτεύουσας. Το υπόλοιπο αρχιτεκτονικό «πακέτο» συμπλήρωναν high tech ουρανοξύστες, μοντέρνα οικοδομήματα, υπερσύχρονα εμπορικά κέντρα και χλιδάτα ξενοδοχεία. Το Kuwait City είναι μια πόλη που έχει στηρίξει την ανάπτυξη και την ευημερία της στα άφθονα κοιτάσματα πετρελαίου που διαθέτει το Κουβέιτ, μια χώρα που έχει υιοθετήσει ένα μοντέρνο χαρακτήρα χωρίς να έχει αποκοπεί όμως από τις αραβικές ρίζες και παραδόσεις της.

   Το κοντέρ της BMW F-850 GS έδειχνε 5.800 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού όταν αποχαιρετούσα το Κουβέιτ και επέστρεφα ξανά στην Σαουδική Αραβία. Το πρόγραμμα του “ARABIAN TOUR” στην Αραβική χερσόνησο είχε ολοκληρωθεί και ξεκινούσε η επιστροφή μου στη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Είχα να διατρέξω περίπου 1400 χλμ. μέχρι το Αμμάν της Ιορδανίας, οδηγώντας στην διαδρομή Kuwait-Ar Rupi-Rawdat Habbas-Arar-Qurayat-Amman. Για τις δυο επόμενες μέρες, ταξιδεύοντας με προορισμό την ιορδανική πρωτεύουσα, βίωσα για ύστατη φορά την τρομακτική μοναξιά και απεραντοσύνη της αραβικής ερήμου.

   Έχοντας εισέλθει στην Ιορδανία –και πριν καταλύσω στο Αμμάν– έκανα μια μικρή στάση στην περιοχή Al-Azraq και επισκέφθηκα τα τρία φημισμένα κάστρα (Al Azraq, το Αl Kharanah και το Αl Amra) της περιοχής. Το πιο διάσημο από τα τρία ήταν το κάστρο Al Azraq, που αποτέλεσε την βάση του Άγγλου συνταγματάρχη Τ.Ε. Lawrence (Λώρενς της Αραβίας) στην διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου.

   Και μετά την εμπειρία των κάστρων, η BMW F-850 GS και ο αναβάτης της έφτασαν στο Αμμάν, για ξεκούραση και σχεδιασμό των επόμενων κινήσεων στον χάρτη του “ARABIAN TOUR”.