Ταξίδι “Daytona East”: Τουρκία - Λίβανος (Α' Ανταπόκριση)

Με ένα Daytona Maverick 500!
3/1/2022

Ακόμα δεν είχε κατακάτσει η σκόνη από τους χωματόδρομους του Αμαζονίου και οι χάρτες είχαν ήδη ξεδιπλωθεί και είχε αρχίσει ο σχεδιασμός του τέταρτου –και τελευταίου για το 2021– δίτροχου ταξιδιού. Η χρονική περίοδος των Χριστουγέννων ήταν η μικρή “χαραμάδα” διαφυγής που αναζητούσα, προκειμένου να οδοιπορήσω με μια μοτοσυκλέτα Daytona Maverick 500 (ευγενική χορηγία της ΓΚΟΡΓΚΟΛΗΣ Α.Ε.) στην Κεντρική Τουρκία και στην περιοχή της Μέσης Ανατολής (Λίβανος). Επρόκειτο για μια συγκινησιακή περιπλάνηση σε τόπους μυθικούς και ιστορικούς, που τους χαρακτηρίζει η μακραίωνη παρουσία του προγονικού μας πολιτισμού, ο οποίος άφησε ανεξίτηλη εδώ την πολιτισμική –και όχι μόνο– σφραγίδα του.

Με συνεπιβάτη το τσουχτερό κρύο του καταχείμωνου, ξεκίνησα αμέσως μετά τα Χριστούγεννα την υλοποίηση της ταξιδιωτικής απόδρασης Daytona East. Αφού κατάφερα να ξεπεράσω την θανάσιμη μονοτονία των 860 χλμ. που με χώριζαν από την συνοριακή έξοδο των Κήπων (Τουρκία), αποχαιρέτησα τα πάτρια εδάφη σφραγίζοντας το διαβατήριο και έβαλα ρόδα στην Τουρκία αργά το βράδυ. Εκείνη την δύσκολη μέρα, η μαύρη Daytona Maverick 500 μού είχε πρόσφερε μια ξεκούραστη, όσο και άνετη οδηγική εμπειρία.

Στους δρόμους της Τουρκίας είχα να διανύσω περίπου 1.200 χλμ., ακολουθώντας την διαδρομή Kesan-Gelibolu-Bursa-Afyon-Konya-Karaman-Tasucu. Φτάνοντας στο λιμάνι Tasucu (Νότια Τουρκία), ένα πλοίο θα με μετέφερε κατόπιν στην Τρίπολη του Λιβάνου. Κι όσον αφορά τα οικονομικά μεγέθη του τουρκικού σκέλους του Daytona East (με την ισοτιμία Ευρώ-τουρκική Λίρα στο 1 προς 12 και την βενζίνη στα 0,80 Ευρώ/λίτρο), χρειάστηκε να δαπανήσω ένα σχετικά χαμηλό budget!

Μετά το ακτοπλοϊκό πέρασμα των Στενών των Δαρδανελλίων (Ελλήσποντος), βρέθηκα να διασχίζω την τιμημένη μικρασιατική γη. Όσο πιο ανατολικά πήγαινα τόσο δυνάμωνε το κρύο, ενώ τα πρώτα (αναμενόμενα) χιόνια με υποδέχτηκαν στη διαδρομή Kutahya-Afyon. Είχα μπει για τα καλά στα οροπέδια της Κεντρικής Τουρκίας.

Η Konya (Ικόνιο) με καλωσόρισε με χιονοθύελλα και -2 °C. Κάτω από αυτές τις καιρικές συνθήκες βρήκα ωστόσο το κουράγιο να επισκεφθώ στο κέντρο της πόλης το Μουσείο–Μαυσωλείο του φιλόσοφου-ποιητή Mevlana Rumi, τον ιδρυτή του περιστροφικού χορού των Δερβίσηδων.

Η λύτρωση από τον εφιάλτη του κρύου δεν άργησε πάντως να έρθει, αφού η διαδρομή Konya-Karaman-Tasucu (260 χλμ.) οδήγησε την μαύρη Daytona East 500 στις γαλάζιες ακτές της Ανατολικής Μεσογείου. Εκεί έβγαλα πια τα ισοθερμικά, μιας και ο υδράργυρος άγγιζε τους 17 C!

Με την ψυχή στο στόμα κατάφερα να βγάλω τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια και να κάνω το απαραίτητο PCR Test στο τοπικό νοσοκομείο. Και τελικά επιβιβάστηκα λίγο πριν σαλπάρει ο σκυλοπνίχτης για την Τρίπολη του Λιβάνου, μεταφέροντας στην σιδερένια "κοιλιά" του 65 νταλίκες και μια ελληνική μοτοσυκλέτα.

Κωνσταντίνος Μητσάκης

QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Ζ’ - Πακιστάν (ΛΑΧΩΡΗ)

Κάποτε ήταν το “Ιερό Μαργαριτάρι της Πενταποταμίας”, ενώ σήμερα έχει τον τίτλο της “Πολιτιστικής Πρωτεύουσας του Πακιστάν”
motomag QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Ζ’ - Πακιστάν (ΛΑΧΩΡΗ)
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

25/7/2024

Η πόλη των 10.000.000 κατοίκων με το όνομα Λαχώρη, είναι η τελευταία μου στάση με την QJMOTOR SRT 800X πριν φύγω από το Πακιστάν με την πυξίδα να δείχνει τα σύνορα της Ινδίας.

Ινδοί μαχαραγιάδες και Μογγόλοι αυτοκράτορες άφησαν πίσω τους εντυπωσιακά παλάτια, φρούρια και ινδομογγολικά μαυσωλεία, που πλέον έχουν ανακατευτεί με τα οχήματα, τον κόσμο και τη φασαρία μιας μεγαλούπολης.

Στη μέση της κοιλάδας Punjab, μια ανάσα από τα ινδικά σύνορα, με καρτερούσε η Λαχώρη (310 χλμ. νότια του Islamabad). Σε αλλοτινές εποχές, το "Ιερό Μαργαριτάρι της Πενταποταμίας" αντιπροσώπευε τη μυθική βασίλισσα των Ινδών μαχαραγιάδων και των Μογγόλων αυτοκρατόρων, ενώ χάρη στα εντυπωσιακά ινδομογγολικά μαυσωλεία, τα αυτοκρατορικά παλάτια, τα στιβαρά φρούρια και στην ιδιαίτερη κουλτούρα της, η Λαχώρη φέρει σήμερα τον τιμητικό τίτλο της "Πολιτιστικής Πρωτεύουσας του Πακιστάν".

QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Ζ’ - Πακιστάν (ΛΑΧΩΡΗ)

Στους πολύβουους δρόμους της Λαχώρης των 10.000.000 ψυχών, άνθρωποι, ζώα, ποδήλατα, ποικιλοστόλιστα λεωφορεία, αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες και ζωήλατα κάρα αποτελούσαν τους πρωταγωνιστές μιας αρκετά ζωντανής πραγματικότητας - θόρυβος, κίνηση, σκόνη, σκουπίδια, καυσαέριο, όλα σε υπερθετικό βαθμό! Πάντως, ο γρηγορότερος και συνάμα πιο διασκεδαστικός τρόπος να ξεναγηθώ στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Πακιστάν ήταν τα γραφικά τρίκυκλα tuk-tuk. Δίχως δεύτερη σκέψη, κλείδωσα την QJ SRT 800X στο ξενοδοχείο και βολτάριζα στους κυκλοφοριακά κορεσμένους δρόμους της Λαχώρης μ’ ένα τρίκυκλο ταξί.

Αφήνοντας τις εξερευνητικές επιθυμίες μου να οδηγήσουν τα βήματά μου, μοιραία βρέθηκα στην παλαιά πόλη και επισκέφθηκα -μεταξύ άλλων- το εκτεταμένο κάστρο Shahi Qila, το ισλαμικό τέμενος Badshahi Mosque και τους περίφημους κήπους Shalimar Gardens. Κι όταν έφτασε το πλήρωμα του χρόνου, φόρτωσα τις σκονισμένες αποσκευές μου στην QJ SRT 800X και χάραξα πορεία για τα κοντινά σύνορα της αιώνιας Ινδίας.

QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Ζ’ - Πακιστάν (ΛΑΧΩΡΗ)
Ετικέτες