Ταξίδι “Daytona East”: Τουρκία - Λίβανος (Α' Ανταπόκριση)

Με ένα Daytona Maverick 500!
3/1/2022

Ακόμα δεν είχε κατακάτσει η σκόνη από τους χωματόδρομους του Αμαζονίου και οι χάρτες είχαν ήδη ξεδιπλωθεί και είχε αρχίσει ο σχεδιασμός του τέταρτου –και τελευταίου για το 2021– δίτροχου ταξιδιού. Η χρονική περίοδος των Χριστουγέννων ήταν η μικρή “χαραμάδα” διαφυγής που αναζητούσα, προκειμένου να οδοιπορήσω με μια μοτοσυκλέτα Daytona Maverick 500 (ευγενική χορηγία της ΓΚΟΡΓΚΟΛΗΣ Α.Ε.) στην Κεντρική Τουρκία και στην περιοχή της Μέσης Ανατολής (Λίβανος). Επρόκειτο για μια συγκινησιακή περιπλάνηση σε τόπους μυθικούς και ιστορικούς, που τους χαρακτηρίζει η μακραίωνη παρουσία του προγονικού μας πολιτισμού, ο οποίος άφησε ανεξίτηλη εδώ την πολιτισμική –και όχι μόνο– σφραγίδα του.

Με συνεπιβάτη το τσουχτερό κρύο του καταχείμωνου, ξεκίνησα αμέσως μετά τα Χριστούγεννα την υλοποίηση της ταξιδιωτικής απόδρασης Daytona East. Αφού κατάφερα να ξεπεράσω την θανάσιμη μονοτονία των 860 χλμ. που με χώριζαν από την συνοριακή έξοδο των Κήπων (Τουρκία), αποχαιρέτησα τα πάτρια εδάφη σφραγίζοντας το διαβατήριο και έβαλα ρόδα στην Τουρκία αργά το βράδυ. Εκείνη την δύσκολη μέρα, η μαύρη Daytona Maverick 500 μού είχε πρόσφερε μια ξεκούραστη, όσο και άνετη οδηγική εμπειρία.

Στους δρόμους της Τουρκίας είχα να διανύσω περίπου 1.200 χλμ., ακολουθώντας την διαδρομή Kesan-Gelibolu-Bursa-Afyon-Konya-Karaman-Tasucu. Φτάνοντας στο λιμάνι Tasucu (Νότια Τουρκία), ένα πλοίο θα με μετέφερε κατόπιν στην Τρίπολη του Λιβάνου. Κι όσον αφορά τα οικονομικά μεγέθη του τουρκικού σκέλους του Daytona East (με την ισοτιμία Ευρώ-τουρκική Λίρα στο 1 προς 12 και την βενζίνη στα 0,80 Ευρώ/λίτρο), χρειάστηκε να δαπανήσω ένα σχετικά χαμηλό budget!

Μετά το ακτοπλοϊκό πέρασμα των Στενών των Δαρδανελλίων (Ελλήσποντος), βρέθηκα να διασχίζω την τιμημένη μικρασιατική γη. Όσο πιο ανατολικά πήγαινα τόσο δυνάμωνε το κρύο, ενώ τα πρώτα (αναμενόμενα) χιόνια με υποδέχτηκαν στη διαδρομή Kutahya-Afyon. Είχα μπει για τα καλά στα οροπέδια της Κεντρικής Τουρκίας.

Η Konya (Ικόνιο) με καλωσόρισε με χιονοθύελλα και -2 °C. Κάτω από αυτές τις καιρικές συνθήκες βρήκα ωστόσο το κουράγιο να επισκεφθώ στο κέντρο της πόλης το Μουσείο–Μαυσωλείο του φιλόσοφου-ποιητή Mevlana Rumi, τον ιδρυτή του περιστροφικού χορού των Δερβίσηδων.

Η λύτρωση από τον εφιάλτη του κρύου δεν άργησε πάντως να έρθει, αφού η διαδρομή Konya-Karaman-Tasucu (260 χλμ.) οδήγησε την μαύρη Daytona East 500 στις γαλάζιες ακτές της Ανατολικής Μεσογείου. Εκεί έβγαλα πια τα ισοθερμικά, μιας και ο υδράργυρος άγγιζε τους 17 C!

Με την ψυχή στο στόμα κατάφερα να βγάλω τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια και να κάνω το απαραίτητο PCR Test στο τοπικό νοσοκομείο. Και τελικά επιβιβάστηκα λίγο πριν σαλπάρει ο σκυλοπνίχτης για την Τρίπολη του Λιβάνου, μεταφέροντας στην σιδερένια "κοιλιά" του 65 νταλίκες και μια ελληνική μοτοσυκλέτα.

Κωνσταντίνος Μητσάκης

SYM SIBERIA - Ταξιδιωτικό στη Σιβηρία με SYM NH-T 300 - Γ' ανταπόκριση

Στην Irkutsk, γνωστή και ως "Παρίσι της Σιβηρίας"
Ιρκούτσκ
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

3/7/2023

Μετά την Omsk, oι πόλεις Novosibirsk, Kemerovo, Krasnoyarsk, Kansk και Irkutsk είχαν αποτυπωθεί με μια κόκκινη κουκίδα πάνω στο χάρτη της Κεντρικής Σιβηρίας και αποτελούσαν τους επόμενους αστικούς προορισμούς του SYM SIBERIA. Η οδική αποστολή μου ως την Irkutsk μετρούσε 2.500 χλμ. και το χρονικό διάστημα που υπολόγιζα να φτάσω στον τελικό προορισμό του μυθιστορηματικού ήρωα Μιχαήλ Στρογγόφ ήταν περίπου 4 ημέρες. Κάθε μέρα κι αλλού!

Όταν ταξιδεύω, μου αρέσει να παίρνω το πρωινό μου στο… δρόμο! Να ξεκινώ νωρίς τα ξημερώματα και μετά από 1-2 ώρες πορεία να σταματώ για την ιεροτελεστία του καφέ στο πρώτο μαγαζί που βρω μπροστά μου. Και επειδή όλα τα ξενοδοχεία που έμενα στη Ρωσία/Σιβηρία δεν προσέφεραν πρωινό (καθότι φτηνά), εδώ τήρησα κατά γράμμα το «έθιμο». Και πραγματικά, το ευχαριστήθηκα πολύ!

Στάση λοιπόν κάθε πρωί στη Σιβηρία για αχνιστό καφέ και κρεατόπιτα, παρέα με τους Ρώσους φορτηγατζήδες και τους βιαστικούς οδηγούς των επιβατικών αυτοκινήτων. Μπας και ανοίξει το μάτι μου και αποφύγω την μοιραία μετωπική σύγκρουση με τους απρόβλεπτους Ρώσους οδηγούς, που προσπερνούσαν όποιον και ότι έβρισκαν μπροστά τους στον Υπερσιβηρικό Δρόμο!

Κεμέροβο

Καθοδόν για την Irkutsk, την πιο δυνατή ανάμνηση μού την χάρισε η πόλη Kemerovo. Όχι λόγω της αδιάφορης αρχιτεκτονικής προσωπικότητά της, αλλά εξαιτίας ενός σιντριβανιού!

Ελληνικό σιντριβάνι

Μόλις 22 χλμ. ανατολικά της Kemerovo (στην οδό ulista Grecheskaya Derevnya) εντόπισα το μικρό ελληνοπρεπές σιντριβάνι Greek Fountain, που ήταν αφιερωμένο στους Έλληνες και την Ελλάδα! Εδώ, στην μέση της Σιβηρίας - απίστευτο κι όμως ελληνικό!

Προς Irkutsk

Η διαδρομή μέχρι την Irkutsk ήταν μια βουτιά μέσα σε μια πράσινη θάλασσα από αδιαπέραστα δάση, ενώ η άφιξή μου στο επονομαζόμενο "Παρίσι της Σιβηρίας" γιορτάστηκε το ίδιο βράδυ με πάμπολλες κρύες μπύρες. Βλέπετε, είχα σχεδόν αγγίξει τα 2/3 της συνολικής διαδρομής του SYM SIBERIA. Δεν ήταν και λίγο πράγμα!

Irkutsk

Διήμερη παραμονή και ανασυγκρότηση στην Irkutsk. Για δυο μέρες δεν θα οδηγούσα! Το πρόγραμμα, ωστόσο, ήταν αρκετά φορτωμένο, καθώς περιλάμβανε μια εκτεταμένη γνωριμία με την ατμοσφαιρική Irkutsk, την γεμάτη όμορφες γωνιές και ιστορικά κτίσματα πολιτεία του ποταμού Angara, που τόσο με γοήτευσε. Δεν ήταν τυχαίο άλλωστε που η Irkutsk χαρακτηριζόταν (στα τέλη του 19ου αιώνα) ως το "Παρίσι της Σιβηρίας".

Irkutsk

Η Irkutsk ουσιαστικά θεμελιώθηκε το 1651 από Κοζάκους κυνηγούς, οι οποίοι ίδρυσαν ένα μικρό οικισμό στις όχθες του ποταμού Angara για τη διαχείμασή τους. Ο οικισμός σταδιακά μεγάλωσε, στα τέλη του 19ου αιώνα υποδέχτηκε τον Υπερσιβηρικό σιδηρόδρομο, ενώ το 1825 επιλέχθηκε ως τόπος εξορίας για τους στρατιωτικούς–πραξικοπηματίες που συμμετείχαν στην αποτυχημένη Δεκεμβριανή στάση κατά του Τσάρου Νικολάου Α΄.

Irkutsk

Μόλις 60 χλμ. νοτιοανατολικά της Irkutsk βρίσκεται η λίμνη Βαϊκάλη, το υγρό διαμάντι της Σιβηρίας. Ξανά στη σέλα της λευκής SYM NH-T 300 και πορεία για την γαλάζια Βαϊκάλη.