Ταξίδι "Daytona East": Τουρκία-Λίβανος (Γ' Ανταπόκριση)

Στο κρησφύγετο της Χεσμπολάχ
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

11/1/2022

Μετά την γνωριμία με την σύγχρονη λιβανέζικη πραγματικότητα, ήταν καιρός να ταξιδέψω πίσω στο χρόνο προκειμένου να θαυμάσω τις αρχαίες μαρτυρίες αυτού του ιστορικού τόπου. Ύψιστο σημείο αναφοράς αποτελεί για τον Λίβανο η αρχαιοελληνική αποικία Ηλιούπολη, γνωστότερη με την αραβική ονομασία Μπάαλμπεκ, που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από τα σύνορα της Συρίας (80 χλμ. ανατολικά της Βηρυτού).

Μέσα στη κλειστή στενόμακρη κοιλάδα Μπεκάα, η οποία βρίσκεται "εγκλωβισμένη" ανάμεσα στις οροσειρές του Λιβάνου και του Αντιλιβάνου, είχα την τύχη να επισκεφθώ έναν από τους επιβλητικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Μέσης Ανατολής. Εδώ, το λαμπρότερο και πιο εμβληματικό αρχιτεκτόνημα του χώρου ήταν αναμφίβολα ο εντυπωσιακός σε μέγεθος οκτάστυλος ναός του Βάκχου -κτίσμα της ρωμαϊκής εποχής.

Παρεμπιπτόντως, η κοιλάδα Μπεκάα αποτελεί εδώ και δεκαετίες το ορμητήριο της φιλοϊρανικής εξτρεμιστικής οργάνωσης Χεσμπολάχ, πράγμα που μαρτυρούσαν τόσο οι σημαίες της οργάνωσης που ανέμιζαν παντού, όσο και τα δεκάδες ιρανικά πανό που ήταν αναρτημένα στα όρια της κοιλάδας.

Η προσπάθειά μου να επισκεφθώ κατόπιν τον αρχαιολογικό χώρο της Τύρου (85 χλμ. νότια της Βηρυτού) στέφτηκε από πλήρη αποτυχία. Περίπου 40 χλμ. πριν φτάσω στη Τύρο, η κατά νότο πορεία μου με την μαύρη Daytona Maverick 500 σταμάτησε οριστικά, αφού στο μπλόκο ελέγχου που υπήρχε στον οδικό άξονα Βηρυτός-Τύρος, μου διευκρίνισαν πως απαγορεύονται οι μοτοσυκλέτες στο Νότιο Λίβανο. Για μια στιγμή νόμισα πως μου έκαναν πλάκα. Και παρά τις αντιρρήσεις και τις διαμαρτυρίες μου, οι αδιαπραγμάτευτοι Λιβανέζοι στρατιώτες με γύρισαν άρον άρον πίσω στην Βηρυτό.

Μετά από μια βδομάδα παραμονής στον Λίβανο, ήταν καιρός να αποχαιρετήσω τη γη της αρχαίας Φοινίκης και να επιστρέψω ακτοπλοϊκώς πίσω στην Τουρκία. Έτσι, από την λιβανέζικη πρωτεύουσα κατευθύνθηκα στην πόλη Βύβλο, η οποία βρίσκεται στο μέσο της απόστασης μεταξύ Βηρυτού και Τρίπολης. Είχα προγραμματίσει να περάσω εδώ την τελευταία μου νύχτα στον Λίβανο, μιας και ήθελα διακαώς να περπατήσω στα σοκάκια της παραθαλάσσιας Βύβλου, που θεωρείται η παλαιότερη συνεχώς κατοικούμενη πόλη του κόσμου (πιστεύεται ότι πρωτοκατοικήθηκε μεταξύ 8800 και 7500 π. Χ.) και αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.

Περπατώντας αργόσυρτα στο χώρο του μικρού λιμανιού της Βύβλου, με τα ματιά της φαντασίας βρέθηκα ξαφνικά να ταξιδεύω στους φοινικικούς χρόνους, τότε που η Βύβλος ήταν ένα μεγάλο ναυτιλιακό και εμπορικό κέντρο της Μεσογείου. Συνεπαρμένος έβλεπα τα ξύλινα καράβια των Φοινίκων –φορτωμένα με πάπυρο– να ανοίγουν τα πανιά τους και να αναχωρούν με προορισμό τις αρχαίες πόλεις–λιμάνια της μεσογειακής λεκάνης. Τα συναισθήματα που με πλημμύρισαν; Μόνο συγκίνηση και δέος ένιωσα γι’ αυτό το απρόσμενο ταξίδι πίσω στην αρχαιότητα που μου χάρισε η Βύβλος…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Απολαύστε το gallery με πλούσιο φωτογραφικό υλικό από το ταξίδι του Μητσάκη!

 

Ταξίδι στην Κεντρική Ασία: Δ' ανταπόκριση

Στο ψηλότερο πέρασμα της Κ. Ασίας
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

22/7/2019

Ήταν αδύνατον να βρεθώ στην Κεντρική Ασία και να μην επιχειρήσω την διάσχιση του φημισμένου “Pamir Road”, του ορεσίβιου οδικού άξονα που διασχίζει την απόκρημνη οροσειρά των Pamir. Από τα ίδια αυτά βουνά είχε περάσει και ο Μάρκο Πόλο, όταν ταξίδευε με προορισμό την μυθική Κίνα.

Περίπου 1.200 χιλιόμετρα είναι το μήκος του “Pamir Road”, με αφετηρία την πρωτεύουσα Dushanbe του Τατζικιστάν και τερματισμό την κωμόπολη Sary Tash του Κιργιστάν. Σύμφωνα με το “επιχειρησιακό σχέδιο” που κατέστρωσα επιμελώς, το οδικό πρόγραμμα του “Pamir Road” χωρίστηκε σε 4 μέρες – διαδρομές: α) Dushanbe – Qalai Khum (350 km), β) Qalai Khum – Khorog (250 km), γ) Khorog – Murgab (320 km), δ) Murgab – Sary Tash (230 km).
Τις δυο πρώτες μέρες, πρωταγωνιστικό ρόλο στο τοπίο καθοδόν είχε ο ποταμός Pyandzh, που εκτελούσε παράλληλα και χρέη συνοριακής γραμμής. Ο δρόμος πήγαινε παράλληλα με την κοίτη του ποταμού, ενώ ακριβώς απέναντί μου απλωνόταν το Αφγανιστάν.
Η πιο δύσκολη διαδρομή ήταν αναμφίβολα η διαδρομή Qalai Khum – Khorog. Λόγω της άσχημης κατάστασης του οδικού άξονα, τόσο το κορμί μου, όσο και οι αναρτήσεις της λευκής Honda CB500X, ταλαιπωρήθηκαν αφάνταστα. Για 10 ολόκληρες ώρες, αναβάτης και μοτοσυκλέτα χοροπηδούσαμε μαζί στον ρυθμό της πέτρας. Τελικά, αντέξαμε και οι δυο.


Στην διαδρομή Khorog – Murgab (320 km) τα πράγματα ήταν σαφώς καλύτερα, αφού η άσφαλτος (αν και με πάμπολλες λακκούβες) διευκόλυνε την οδήγηση και με βοήθησε να απολαύσω το επιβλητικό τοπίο των γρανιτένιων βουνοκορφών. Όμως, μυϊκή ατονία, πονοκέφαλος και δυσκολία στην αναπνοή ήταν τα συμπτώματα που άρχισαν να με ταλαιπωρούν, αφού το υψόμετρο σταδιακά ανέβαινε πάνω από τα 3.800 μ. Στόχος μου άλλωστε ήταν να σκαρφαλώσω στα 4.655 μ., στο ορεινό πέρασμα Ak Baital Pass, το ψηλότερο πέρασμα της Κεντρικής Ασίας, που απείχε μόλις 80 χιλιόμετρα βόρεια της Murgab.


Και τελικά τα κατάφερα. Το έπαθλό μου για την διάσχιση του “Pamir Road” με καρτερούσε στο ορεινό πέρασμα Ak Baital και το πανηγύρισα δεόντως! Στην υπόλοιπη διαδρομή ως την πόλη Os (Κιργιστάν), τα δυνατότερα σημεία ήταν τα δυο ορεινά περάσματα (Kasil Art 4.282 m., PassTarduk Pass 3.615 m.), η γαλάζια λίμνη Karakul και οι σκηνές καθημερινότητας των κατοίκων στην μεταξένια πόλη Os.


Έχοντας πραγματοποιήσει την υπέρβαση του “Pamir Road”, και με καταγεγραμμένα 10.200 χιλιόμετρα από την αρχή του ταξιδιού, ξεκίνησε η επιστροφή μου στα πάτρια εδάφη. Το οδοιπορικό μου στα χνάρια του εξερευνητή Παναγιώτη Ποταγού είχε πια ολοκληρωθεί, προσφέροντάς μου αλησμόνητες κεντροασιατικές εμπειρίες και συγκινήσεις. Τι έχω να σας προτείνω; Βάλτε οπωσδήποτε την Κεντρική Ασία στα ταξιδιωτικά σας πλάνα…

Το άρθρο συνοδεύεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό