Ταξίδι στην Κεντρική Ασία: Γ' ανταπόκριση

Ζώνη πολέμου
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

18/7/2019

Στο ταξίδι του στην Ασία, ο Παναγιώτης Ποταγός είχε βρεθεί κάποια στιγμή στην Καμπούλ. Τότε, με την επιρροή που άσκησε στον εμίρη της Καμπούλ, κατάφερε να τον πείσει να τερματίσει τον εμφύλιο πόλεμο που διεξαγόταν εκείνη την περίοδο στην κεντροασιατική χώρα.
Όταν βρέθηκα στα σύνορα του Αφγανιστάν με την λευκή Honda CB500X, δεν έτρεφα αυταπάτες να καταφέρω τα ίδια. Εδώ και 40 χρόνια, η χώρα αυτή βρίσκεται σε μια συνεχή πολεμική σύγκρουση, γεγονός που έχει επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια με την ενδυνάμωση των Ταλιμπάν και την άνοδο των μαχητών του ISIS.


Ήξερα πως αντιπροσώπευε ένα μεγάλο ρίσκο, ήταν μια αποστολή ζωής και θανάτου να μπω στο μπαρουτοκαπνισμένο Αφγανιστάν και να ακολουθήσω τα χνάρια του Βυτιναίου εξερευνητή με την μοτοσυκλέτα μου. Αλλά τελικά, πήρα μια βαθειά ανάσα και βούτηξα στα βαθειά.
Mazar-E-Sarif και Kabul, οι δυο πόλεις που μου επέτρεψαν οι αφγανικές στρατιωτικές Αρχές να επισκεφτώ με την μοτοσυκλέτα μου. Μεγάλη προσοχή ήθελε η μετακίνηση στον οδικό άξονα μεταξύ των δυο πόλεων (460 χλμ.), μιας και οι επιθέσεις ενάντια των ταξιδιωτών ήταν συχνές.


Η Mazar-E-Sarif ήταν μια αρκετά ήσυχη και ασφαλής πόλη, καθώς βρίσκεται μακριά από την ζώνη επιρροής των Ταλιμπάν και τα τελευταία χρόνια δεν έχει δεχτεί επιθέσεις τους. Η Kabul, αντίθετα, βρίσκεται στο στόχαστρο τόσο των Ταλιμπάν, όσο και του ISIS, καθώς αμφότεροι επιχειρούν στην αφγανική πρωτεύουσα με σχεδόν καθημερινές βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας και άλλα "τυφλά" xτυπήματα. Τελικά στάθηκα τυχερός και κατάφερα να βγω ζωντανός από αυτό το τρελοκομείο του θανάτου…


Αφού επέστρεψα στο Ουζμπεκιστάν, στράφηκα βορειοανατολικά και μετά από 240 χιλιόμετρα πέρασα τα σύνορα του Τατζικιστάν και κατέλυσα για δυο μέρες στην πρωτεύουσα Dushande. Γνωριμία με την πόλη, λίγη ξεκούραση και ανασυγκρότηση για τα επόμενα χιλιόμετρα. Προορισμός μου; Η οροσειρά Pamir και ο διάσημος οδικός άξονα Pamir Road, ο οποίος θα με οδηγήσει στο ψηλότερο ορεινό πέρασμα (4.655 μ.) της Κεντρικής Ασίας.

Το άρθρο συνοδεύεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό

Ταξίδι "Volga Route": Οι πηγές του ποταμού (Δ' Ανταπόκριση)

Στον οικισμό Volgoverkhovye
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

12/9/2022

Η Καζάν ήταν η πέμπτη από τις επτά πόλεις του Βόλγα που είχα να επισκεφθώ στα πλαίσια του“VOLGA ROUTE” -υπολείπονταν άλλες δυο πόλεις, η Νίζνι Νοβογκορόντ και η Γιάροσλαβλ. Παράλληλα, έχοντας διατρέξει με την BMW F 850 GS περισσότερα από τα 2/3 των 3.530 υδάτινων χιλιόμέτρων του Βόλγα, ήταν πλέον θέμα λίγων ημερών να προσεγγίσω τις πηγές του μεγαλύτερου ποταμού της Ευρώπης και να πανηγυρίσω την πραγμάτωση του ταξιδιωτικού μου στόχου.    

Γενέτειρα του διάσημου συγγραφέα Μαξίμ Γκόρκι και του νομπελίστα πυρηνικού επιστήμονα Αντρέι Ζαχάρωφ, η Νίζνι Νοβογκορόντ χαρακτηρίζεται ως η “τρίτη πρωτεύουσα της Ρωσίας” και δικαίως καμαρώνει για τα -περισσότερα από 600- ιστορικά και αρχιτεκτονικά μνημεία της. Φυσικά και δεν μπόρεσα να τα δω όλα αυτά, αλλά σίγουρα πήρα μια αντιπροσωπευτική εικόνα αυτής της εξέχουσας μητρόπολης του ρώσικου πολιτισμού. Η γνωριμία μου με τη Νίζνι Νοβογκορόντ επικεντρώθηκε κυρίως στον εκτεταμένο χώρο του Nizhny Novgorod Kremlin, στον σκηνογραφικό πεζόδρομο Bolshaya Pokrovskaya και στις κλίμακες-σκάλες Chkalov Stairs, οι οποίες μού πρόσφεραν ένα αποκαλυπτικό πανόραμα του εθνικού ποταμού της Ρωσίας.

Δίχως ιδιαίτερη κίνηση καθοδόν, μετά από 370 χλμ. αντάμωσα στο δίτροχο διάβα μου την Γιάροσλαβλ, την τελευταία μούσα του Βόλγα. Σημείο αναφοράς της χιλιόχρονης Γιάροσλαβλ (ιδρύθηκε το 1010) ήταν το ιστορικό της κέντρο που αποτελεί Μνήμειο Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, καθώς και οι πάμπολλες εκκλησίες της.

Αποχαιρετώντας την Γιάροσλαβλ μέσα από τους καθρέπτες της μοτοσυκλέτας, οι πηγές του Βόλγα αποτελούσαν τον επόμενο -και τελικό πια- στόχο μου. Εκείνη την ημέρα υπολείπονταν μόλις 587 χλμ. για να προσεγγίσω την περιοχή Valdai Hills, εκεί όπου «γεννιέται» ο μεγάλος ποταμός της χώρας. Το δίτροχο οδοιπορικό “VOLGA ROUTE” πλησίαζε πανηγυρικά στο τέλος του.

Με σύμμαχο έναν ζεστό καλοκαιρινό ήλιο, τα τελευταία 20 χωμάτινα χιλιόμετρα της διαδρομής με οδήγησαν στον μικρό οικισμό Volgoverkhovye. Εκεί άφησα παράμερα την πράσινη μοτοσυκλέτα και περιηγήθηκα στον χώρο των πηγών του Βόλγα. Στο σημείο που ανέβλυζε ο Βόλγας ορθωνόταν ένα μικρό ξύλινο παρεκκλήσι, ενώ λίγα μέτρα πιο μακριά είχε ήδη σχηματιστεί μια μικρη κοίτη.

Από εδώ λοιπόν ξεκινούσε ο Βόλγας το μεγάλο του ταξίδι προς την Κασπία Θάλασσα ακολουθώντας μια υδάτινη διαδρομή 3.530 χλμ., δίπλα στην οποία είχα οδηγήσει όλες τις προηγούμενες μέρες τη μοτοσυκλέτα μου -σε αντίστροφη κατεύθυνση. Παρεμπιμπτόντως, με την άφιξή μου στις πηγές του Βόλγα, το κοντέρ της πράσινης BMW F 850 GS σταμάτησε (προσωρινά) στα 6.300 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού.

Και τώρα τι γίνεται; Μπορεί το “VOLGA ROUTE” να είχε τυπικά ολοκληρωθεί, αλλά ο χρόνος και ο δρόμος με «έπρωχναν» να συνεχίσω το ταξίδι μου μέσα στην επικράτεια της Ρωσίας. Αποφάσισα έτσι να βάλω στο GPS τις συντεταγμένες της Μόσχας και να ξεκινήσω με κατεύθυνση την ρωσική μητρόπολη, που με καρτερουσε 225 χλμ. νοτιοανατολικά των πηγών του Βόλγα. Πάμε λοιπόν για άλλα…