Ταξίδι “SYM 2 Nordkapp” – Β Ανταπόκριση

12/7/2021

Η ακτοπλοϊκή απόβαση στην Φιλανδία βρήκε το SYM HD 300 μόλις 1.500 χλμ. μακριά από το Nordkapp. Καιρού επιτρέποντος, θα έφτανα στην εμβληματική υδρόγειο σφαίρα του Βορείου Ακρωτηρίου σε τρεις μέρες, ενώ καθοδόν είχα να κάνω μια επιβεβλημένη στάση στην πόλη Rovaniemi…

Με απρόσμενο σύμμαχο έναν υπέροχο καλοκαιρινό καιρό, άρχισα να προωθούμαι τάχιστα προς τον φιλανδικό βορρά, ακολουθώντας την διαδρομή Helsinki – Jyvaskyla – Oulou – Rovaniemi – Inari. Ευλαβική τήρηση των ορίων ταχύτητας και προσοχή στους άτακτους ταράνδους, ήταν οι συμβουλές των ντόπιων, τις οποίες τήρησα κατά γράμμα. Κι όσον αφορά την τοπική φύση, το πράσινο και το γαλάζιο ήταν οι αποχρώσεις που επικρατούσαν ολόγυρά μου, δικαιώνοντας τον χαρακτηρισμό της Φιλανδίας ως την "Χώρα των χιλίων λιμνών".

Στην πόλη Rovaniemi, εκτός από το διάσημο τουριστικό χωριό του Αι-Βασίλη, άλλος ένας λόγος για να σταματήσει κανείς στην πρωτεύουσα της Λαπωνίας είναι ο Αρκτικός Κύκλος. Φυσικά και πάτησα πάνω στον Αρκτικό Κύκλο και έβγαλα τις καθιερωμένες αναμνηστικές φωτογραφίες μου.

Επιπροσθέτως, εδώ έκανα και την πρώτη αλλαγή λαδιών στο ακούραστο και συνάμα απροβλημάτιστο SYM HD 300.

Αποχαιρετώντας την Rovaniemi, υπολείπονταν μόνο 700 χλμ. για να φτάσω στην βόρεια εσχατιά της Ευρώπης και να αντικρίσω το Βόρειο Ακρωτήρι. Για χιλιάδες Ευρωπαίους μοτοσυκλετιστές, το Βόρειο Ακρωτήριο της Νορβηγίας αντιπροσωπεύει ένα όνειρο ζωής και βρίσκεται αρκετά ψηλά στην ταξιδιωτική τους ατζέντα. Κάτι φυσικά που ισχύει και για μένα.

Το Nordkapp βρίσκεται στο νησί Mageroya, που συνδέεται με την ηπειρωτική Νορβηγία, μ’ ένα υποθαλάσσιο τούνελ μήκους 6,8 χλμ. Ήταν η 12^η μερα του "SYM 2 Nordkapp” και το κοντέρ του σκούτερ έγραφε 5.700 χλμ., ενώ εγώ, διασχίζοντας ατελείωτες εκτάσεις τούνδρας και προσπερνώντας μικρά γραφικά ψαροχώρια, κατέληγα πανευτυχής στην άκρη του γκρεμού, εκεί που τελειώνει η ήπειρός μας και απλώνεται το υδάτινο σεντόνι του Βόρειου Παγωμένου Ωκεανού.

Το έπαθλό μου για την πραγμάτωση του ονείρου ήταν αμέτρητες φωτογραφίες μπροστά στην εμβληματική σφαίρα του Βορείου Ακρωτηρίου, ενώ ένα μικρό πανηγύρι χαράς στήθηκε στο χώρο του μνημείου. Χάρη στο ψυχικό σθένος του αναβάτη και στην αξιοπιστία του μικρού SYM HD 300, ο στόχος του Nordkapp τελικά επετεύχθη.

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Δείτε στο gallery το πλούσιο φωτογραφικό υλικό από το ταξίδι!

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

14/1/2022

Με την άφιξή μου στην Τρίπολη άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την ακτοπλοϊκή μετάβασή μου στην Τουρκία. Την προηγούμενη μέρα του απόπλου, έσπευσα να βγάλω τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια και παράλληλα να κάνω το απαραίτητο PCR test σε τοπικό νοσοκομείο, με κόστος 17 Ευρώ. Αφού έζησα έναν εφιάλτη –πριν και μετά το 15ωρο υδάτινο ταξίδι– έβαλα ξανά ρόδα στην Τουρκία, γυρίζοντας έτσι σελίδα στο “Daytona East”.

Αποβιβαζόμενος στο λιμάνι Tasucu, η μαύρη Daytona Maverick 500 –με καταγεγραμμένα 3.000 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού– κλήθηκε να με οδηγήσει αρχικά στην κοσμοπολίτικη Antalya, ακολουθώντας την παράκτια διαδρομή Tasusu–Alanya–Antalya (400 χλμ.).

Λίγο πριν φτάσω την Αττάλεια, έκανα μια ολιγόωρη στάση στην αρχαία ελληνική πόλη Άσπενδος, την οποία θεμελίωσαν Έλληνες του Άργους το 1000 π.Χ. Ύψιστο σημείο αναφοράς της Ασπένδου αποτελεί το αρχαίο θέατρό της (κτισμένο το 155 μ.Χ., χωρητικότητας 7.000 θεατών), που θεωρείται ένα από τα καλύτερα διατηρημένα αρχαία ελληνικά θέατρα στο κόσμο. Και πραγματικά, αυτό που αντίκρισα στην Άσπενδο ήταν ένα ανυπέρβλητο αρχαιοελληνικό μνημείο, αξεπέραστο στο χρόνο.

Στην ηλιόλουστη Αττάλεια, την επονομαζόμενη "πρωτεύουσα του τουρκικού τουρισμού", ξεκουράστηκα για δυο μέρες. Εδώ, στο κορυφαίο τουριστικό θέρετρο της Νότιας Τουρκίας, περιπλανήθηκα στα όρια της παλαιάς πόλης (Καλέ Ίτσι), φωτογράφισα την Πύλη του Αδριανού, αγόρασα 2-3 σουβενίρ και ήπια τον καφέ μου δίπλα στα γαλάζια νερά της Μεσογείου.

Η γνώριμη μεσογειακή χλωρίδα υπήρξε το φυσικό σκηνικό που πρωταγωνίστησε σ’ όλη την διάρκεια της κατοπινής διαδρομής μου στα νοτιοδυτικά της Μικρασίας. Οδοιπορώντας ωστόσο στις αλησμόνητες πατρίδες του Αιγαίου, ήθελα παράλληλα να πάω αρκετά πίσω στον χρόνο και να αναζητήσω τις αδιάσειστες μαρτυρίες της τρισχιλιετούς παρουσίας του προγονικού μας πολιτισμού στις απέναντι δαντελωτές ακτές του Αιγαίου, τις σμιλευμένες από τον χρόνο και την Ιστορία.

Ποθούσα, τούτος ο ευλογημένος τόπος να με αγκαλιάσει –όχι με την σημερινή "λογική" του, αλλά με την αρχαία Ιστορία του– και να γίνω έναν μ’ αυτόν. Λόγω περιορισμένου χρόνου επέλεξα μόλις δυο αρχαιοελληνικές πόλεις (από τις δεκάδες που υπάρχουν στο χώρο) να επισκεφτώ με την μαύρη Daytona Maverick 500. Ο κλήρος έπεσε στην Μίλητο και στα Δίδυμα, δυο ισχυρές και ξακουστές πόλεις της αρχαιότητας, όπου καλλιεργήθηκαν τα γράμματα και οι τέχνες, άνθισε το εμπόριο, δίδαξαν διάσημοι φιλόσοφοι και αναγέρθηκαν μεγαλόπρεποι ναοί και μνημεία, για Θεούς και θνητούς. Επισκεπτόμενος τις δυο αρχαιοελληνικές πόλεις, ευτύχησα να “διαβάσω” πάνω στα μνημεία του χώρου όλη την ιστορική και πολιτισμική διαδρομή της Μικράς Ασίας διαμέσου των αιώνων.

Τέλος διαδρομής στο κοσμοπολίτικο Kusadasi, που μαζί με το κοντινό Μπουντρούμ (Αλικαρνασσός) συγκαταλέγεται στα κορυφαία τουριστικά θέρετρα της τουρκικής ακτογραμμής του Αιγαίου.