Ταξίδι "SYM 2 Nordkapp"- Δ' Ανταπόκριση

23/7/2021

Πάνω που είχα πιστέψει ως δεν θα φορούσα ξανά τα αδιάβροχά μου, η Ελβετία φρόντισε να με διαψεύσει. Από το πρώτο ως το τελευταίο χιλιόμετρο, η χώρα της σοκολάτας και των τραπεζών μού έδειξε το υγρό της πρόσωπο. Βροχή και δυνατός αέρας σ’ όλη την διάρκεια της ελβετικής διαδρομής, με αποκορύφωμα την αδιαπέραστη ομίχλη και το κρύο (8^ο C) που συνάντησα στο συνοριακό ορεινό πέρασμα Col du Grand St.-Bernard (2.473 μ.). Οι Άλπεις στα καλύτερά τους!

Η κατάβαση από την ιταλική πλευρά των Άλπεων με οδήγησε στο Τορίνο, όπου άλλαξα λάδια στο ακούραστο SYM HD 300 και σχεδίασα την διαδρομή στην 14^η χώρα του “SYM 2 Nordkapp”. Ravenna, Matera και Alberobello: η Ιταλία θα σφράγιζε ουσιαστικά τον επίλογο αυτού του ανατρεπτικού ταξιδιού, μέσω αυτών των τριών πόλεων.

Ύψιστο σημείο αναφοράς της Ravenna ήταν τα υπέροχα ψηφιδωτά με τ’ οποία είχε διακοσμήσει ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός τις τρεις εκκλησίες της πόλης (Άγιος Βιτάλιος, Άγιος Απολλινάριος in Classe, Άγιος Απολλινάριος Nuovo). Εδώ έζησα στιγμές από Βυζάντιο…

Δεύτερη στάση στην Matera, που σύμφωνα με τους ιστορικούς είναι μια από τις παλαιότερες πόλεις του κόσμου. Η γνωριμία με τα λαξευμένα σπίτια–σπηλιές ήταν μια δυνατή εμπειρία. Παρεμπιπτόντως, στην παλαιολιθική Matera (Sassi) γυρίστηκε η κινηματογραφική ταινία “Τα πάθη του Χριστού” (2004), του Μελ Γκίμπσον.

Η πόλη Alberobello στον ιταλικό νότο φημίζεται για τις μοναδικές κατοικίες trulli που φιλοξενεί. Η εικόνα της πόλης, με τα κωνικά φρεσκο–ασβεστωμένα σπίτια της, παρέπεμπε σε μεσαιωνικό παραμύθι και με γοήτευσε πολύ.

Κι από το Brindise, ακτοπλοϊκώς στην Ηγουμενίτσα. Νυχτερινό ταξίδι κατόπιν ως την Αθήνα και άφιξη στην βάση μου μετά από 25 ημέρες ταξιδιού και καταγεγραμμένα 11.500 χλμ. στο κοντέρ του απροβλημάτιστου SYM HD 300. Ήταν το πρώτο μου ταξίδι με scooter και ειλικρινά με ενθουσίασε πολύ. Ειδικά το SYM HD 300, μού πρόσφερε ότι ζητούσα για να φτάσω μέχρι την βόρεια εσχατιά της Ευρώπης: άνεση, αξιοπιστία, ποιότητα κατασκευής, άψογη οδική συμπεριφορά, αντοχή και μεγάλους αποθηκευτικούς χώρους. Άντε λοιπόν, σύντομα και το επόμενο scooter-road trip!

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Δείτε το πλούσιο gallery με φωτογραφικό υλικό από το ταξίδι

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

7/9/2020

Αν νομίζετε ότι η ορειβατική αποστολή του SYM VF 125 στις Ανατολικές Άλπεις ολοκληρώθηκε με την κατάκτηση της κορυφής του Passo dello Stelvio, γελιέστε οικτρά. Σειρά είχε κατόπιν το ορεινό πέρασμα Passo del Mortirolo (1.852 μ) να αλωθεί από το γαλάζιο παπί της άτακτης κορωνο-φυγής. Το διάσημο ορεινό πέρασμα, που συμπεριλαμβάνεται από το 1990 στο πρόγραμμα του ετήσιου ποδηλατικού Γύρου της Ιταλίας, είχε σημειωθεί στον χάρτη μου ως το επόμενο ορεινό “κάστρο” που ήθελα να κατακτήσω.

Έτσι κι έγινε τελικά. Με αφετηρία την κωμόπολη Mazzo di Valtellina (28 χλμ. νότια της πόλης Bormio), σκαρφάλωσα δίχως ιδιαίτερες δυσκολίες ή απρόοπτα στην κορυφή του Passo di Mortirolo και πανηγύρισα ενθουσιασμένος την δική μου δίκυκλη νίκη. Εξίσου όμως συναρπαστική ήταν η κατάβαση από την κορυφή του Passo di Mortirolo στην κωμόπολη Edolo, εκεί όπου αναζωογονήθηκα μ’ έναν αρωματικό καπουτσίνο.

Μετά την κατάκτηση του Passo di Mortirolo, αποχαιρέτησα οριστικά τα βουνά της περιοχής και στράφηκα νοτιότερα, στις πεδιάδες και στις πόλεις της Βόρειας Ιταλίας. Ταξιδεύοντας κάτω από εξαιρετικές καιρικές συνθήκες, κι αφού πέρασα σε κοντινή απόσταση από τις καταπράσινες όχθες της λίμνης Iseo, προσέγγισα κατόπιν την Verona του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας.

Το ρωμαϊκό αμφιθέατρο (Αρένα) και το σπίτι της Ιουλιέτας αποτελούν τα δυο δυνατότερα τουριστικά "χαρτιά" της Βερόνα, της τέταρτης σε επισκεψιμότητα πόλης της Ιταλίας. Παράλληλα, η περιήγησή μου στα όρια του καλοδιατηρημένου ιστορικού κέντρο, μού έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω την μεσαιωνική αρχιτεκτονική κληρονομιά μιας ατμοσφαιρικής πόλης, η οποία συνδύαζε ρομαντισμό, Ιστορία και κοσμοπολιτισμό…

Η διαδρομή Verona – San Marino – Ancona (330 χλμ.) ήταν η επόμενη –και τελευταία– οδική αποστολή του γαλάζιου παπιού επί ιταλικού εδάφους. Πριν όμως επιβιβαστώ στο πλοίο της επιστροφής, έκανα μια στάση γνωριμίας με το λιλιπούτειο κρατίδιο του San Marino (113 χλμ. βόρεια της Ancona).

"Σφηνωμένο" στην καρδιά της Ιταλίας, το San Marino είναι ένα από τα μικρότερα κράτη του κόσμου. Εκτός από τα 1.720 χρόνια ελευθερίας που απολαμβάνει, το San Marino περηφανεύεται επίσης για την μεσαιωνική καστροπολιτεία του, που δεσπόζει στην κορυφή του λόφου Titano (σε ύψος 675 μ.).

Κλεισμένη μέσα στα στιβαρά τείχη της, η καστροπολιτεία του San Marino περιλαμβάνεται από το 2008 στον κατάλογο των Μνημείων της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Το Παλάτι των Αρχόντων, η Βασιλική Basilica del Santo, το μοναστήρι Santa Chiara, η εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου (το παλαιότερο κτίσμα του Σαν Μαρίνο / 1361) και οι τρεις πύργοι (Guaita, Cesta, Montale), αποτελούσαν τα αρχιτεκτονικά διαμάντια της πλακόστρωτης καστροπολιτείας, που με καθήλωσε με την μεσαιωνική ατμόσφαιρα και αυθεντικότητά της.

Σύντομο πέρασμα κατόπιν από την πόλη Fano για να θαυμάσω την αψίδα του αυτοκράτορα Αυγούστου (1^ου μ. Χ.), ενώ μετά από 1.500 ιταλικά χιλιόμετρα έβαλα ρόδα στην Ancona. Εκεί, λίγο πριν επιβιβαστώ στο πλοίο “HELLENIC SPIRIT” της ANEK LINES για Πάτρα, κοίταξα κατάματα το γαλάζιο παπί και χαμογέλασα με νόημα. Τελικά, στην ζωή μου υπάρχει ακόμα αρκετός "χώρος" για περιπέτεια, έστω και μ’ ένα παπί 125 cc. Ακόμα και τώρα, την δύσκολη εποχή του κορωνοϊού