Ταξίδι "SYM 2 Nordkapp"- Δ' Ανταπόκριση

23/7/2021

Πάνω που είχα πιστέψει ως δεν θα φορούσα ξανά τα αδιάβροχά μου, η Ελβετία φρόντισε να με διαψεύσει. Από το πρώτο ως το τελευταίο χιλιόμετρο, η χώρα της σοκολάτας και των τραπεζών μού έδειξε το υγρό της πρόσωπο. Βροχή και δυνατός αέρας σ’ όλη την διάρκεια της ελβετικής διαδρομής, με αποκορύφωμα την αδιαπέραστη ομίχλη και το κρύο (8^ο C) που συνάντησα στο συνοριακό ορεινό πέρασμα Col du Grand St.-Bernard (2.473 μ.). Οι Άλπεις στα καλύτερά τους!

Η κατάβαση από την ιταλική πλευρά των Άλπεων με οδήγησε στο Τορίνο, όπου άλλαξα λάδια στο ακούραστο SYM HD 300 και σχεδίασα την διαδρομή στην 14^η χώρα του “SYM 2 Nordkapp”. Ravenna, Matera και Alberobello: η Ιταλία θα σφράγιζε ουσιαστικά τον επίλογο αυτού του ανατρεπτικού ταξιδιού, μέσω αυτών των τριών πόλεων.

Ύψιστο σημείο αναφοράς της Ravenna ήταν τα υπέροχα ψηφιδωτά με τ’ οποία είχε διακοσμήσει ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός τις τρεις εκκλησίες της πόλης (Άγιος Βιτάλιος, Άγιος Απολλινάριος in Classe, Άγιος Απολλινάριος Nuovo). Εδώ έζησα στιγμές από Βυζάντιο…

Δεύτερη στάση στην Matera, που σύμφωνα με τους ιστορικούς είναι μια από τις παλαιότερες πόλεις του κόσμου. Η γνωριμία με τα λαξευμένα σπίτια–σπηλιές ήταν μια δυνατή εμπειρία. Παρεμπιπτόντως, στην παλαιολιθική Matera (Sassi) γυρίστηκε η κινηματογραφική ταινία “Τα πάθη του Χριστού” (2004), του Μελ Γκίμπσον.

Η πόλη Alberobello στον ιταλικό νότο φημίζεται για τις μοναδικές κατοικίες trulli που φιλοξενεί. Η εικόνα της πόλης, με τα κωνικά φρεσκο–ασβεστωμένα σπίτια της, παρέπεμπε σε μεσαιωνικό παραμύθι και με γοήτευσε πολύ.

Κι από το Brindise, ακτοπλοϊκώς στην Ηγουμενίτσα. Νυχτερινό ταξίδι κατόπιν ως την Αθήνα και άφιξη στην βάση μου μετά από 25 ημέρες ταξιδιού και καταγεγραμμένα 11.500 χλμ. στο κοντέρ του απροβλημάτιστου SYM HD 300. Ήταν το πρώτο μου ταξίδι με scooter και ειλικρινά με ενθουσίασε πολύ. Ειδικά το SYM HD 300, μού πρόσφερε ότι ζητούσα για να φτάσω μέχρι την βόρεια εσχατιά της Ευρώπης: άνεση, αξιοπιστία, ποιότητα κατασκευής, άψογη οδική συμπεριφορά, αντοχή και μεγάλους αποθηκευτικούς χώρους. Άντε λοιπόν, σύντομα και το επόμενο scooter-road trip!

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Δείτε το πλούσιο gallery με φωτογραφικό υλικό από το ταξίδι

https://bit.ly/MOTO_670

3/5/2022

Μετά την Μεδίνα, σειρά είχε κατόπιν η Μέκκα, η ιερότερη πόλη του Ισλάμ. Εκεί βρίσκεται το ιερότερο τέμενος των Μουσουλμάνων, το Μεγάλο Τζαμί (Masjid al Haram), που στο εσωτερικό του δεσπόζει η Κάαμπα, ένα από τα πιο ιερά σημεία του Ισλάμ. Λόγω όμως της απίστευτης κοσμοσυρροής του Ραμαζανιού, στάθηκε αδύνατο να μπω στο Μεγάλο Τζαμί. Για τις τρεις επόμενες μέρες δεν υπήρχε καμία διαθέσιμη ημερομηνία εισόδου –τα ραντεβού εισόδου κλείνονταν μόνο μέσω διαδικτύου. Μεγάλη ατυχία!

Λίγο πριν την ανατολή, ξεκίνησε η αυθημερόν πορεία μου για την πρωτεύουσα Ριάντ (845 χλμ.), στην γεωγραφική καρδιά της χώρας. Στο Ριάντ έφτασα αργά το απόγευμα, κατάκοπος από τα χιλιόμετρα της διαδρομής και εξαντλημένος από την πείνα–νηστεία του Ραμαζανιού. Και μόλις ο ήλιος επιτέλους έδυσε, ξεχύθηκα –όπως όλοι οι μουσουλμάνοι άλλωστε– να ικανοποιήσω την τρελή μου πείνα!

Το Ριάντ των 7.200.000 κατοίκων, που ανακηρύχτηκε πρωτεύουσα του Βασιλείου της Σαουδικής Αραβίας το 1932, δεν μου έκλεψε την καρδιά, όπως συνέβη με την Τζέντα. Στη διήμερη γνωριμία μου με την πλουσιότερη πόλη της χώρας, “στάθηκα” στο National Museum Park Murabba, στο τζαμί Imam Turki bin Abdullah, στο φρούριο-μουσείο Al Masmak και στον επιβλητικό ουρανοξύστη Kingdom Tower (302 μ.). Δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι αυτή η πόλη με εξιτάρισε.

Μετά την πρωτεύουσα Ριάντ, η κόκκινη γραμμή του χάρτη συνέχιζε ανατολικά και κατέληγε στις ακτές του Περσικού κόλπου (480 χλμ. μακριά). Εκεί με περίμενε η γέφυρα “King Fahd Causeway” (μήκους 25 χλμ.), η οποία συνδέει την Σαουδική Αραβία με το Μπαχρέιν. Ναι, το λιλιπούτειο νησί–βασίλειο του Μπαχρέιν καρτερούσε τον Έλληνα αναβάτη του “Arabian Tour”.

Αφού ολοκλήρωσα σχετικά γρήγορα τις συνοριακές διαδικασίες (έβγαλα βίζα εισόδου για Μπαχρέιν και αγόρασα ασφαλιστική κάλυψη για την μοτοσυκλέτα), βρέθηκα να οδηγώ πάνω στην κολοσσιαία γέφυρα και ενθουσιασμένος έβαλα ρόδα στο λιλιπούτειο βασίλειο του Περσικού κόλπου.

Για την Ιστορία, στους πανάρχαιους μύθους των Σουμερίων το νησί του Μπαχρέιν αναφερόταν ως ο καταπράσινος Κήπος της Εδέμ, ενώ ο Έλληνας ναύαρχος Νέαρχος –υπό τις διαταγές του Μεγάλου Αλεξάνδρου– είχε αποβιβαστεί στο νησί πριν από περίπου 2.300 χρόνια. Οι δε αρχαίοι πρόγονοί μας, ονόμαζαν το νησί Τύλος!

Η καρδιά του νησιού κτυπούσε δυνατά στην πρωτεύουσα Manama. Οι δεκάδες ουρανοξύστες που "βελόνιζαν" τον ουρανό, τα υπερπολυτελή αυτοκίνητα που κυκλοφορούσαν στους δρόμους και τα λαμπερά εμπορικά κέντρα (Malls) “πρόδιδαν” την ευημερία και τον πλούτο που έχουν προσφέρει στο Μπαχρέιν τα άφθονα κοιτάσματα πετρελαίου που κρύβει ο βυθός του Περσικού κόλπου. Χλιδή και πολυτέλεια, όλα σε υπερθετικό βαθμό!

Στην τουριστική ατζέντα μου είχα σημειώσει –και επισκέφθηκα φυσικά– το Τέμενος Al Fateh Grand Mosque (ένα από τα μεγαλύτερα τζαμιά του μουσουλμανικού κόσμου), το πορτογαλικό φρούριο Qal’at al Bahrain, την πύλη Gate of Bahrain και το παραδοσιακό παζάρι της πόλης (σουκς).